เมื่อเราได้ทำงานใน San Francisco :)

13 SEP 2012 [10:36]

สวัสดีค่าาา

ไม่เข้าใจว่าจะสวัสดีใครเนาะ 55+
หลังจากไม่ได้เข้ามาอัพเดทข่าวคราวไปพักใหญ่ ว่าย้ายมาแล้วเป็นยังไงบ้าง ได้งาน ได้การมั้ย อะไรยังไง

ก็ตามที่บอกไปคราวที่แล้ว ตัดสินใจโดยฝากชีวิตไว้กับความเชื่ออย่างแรง (Step out of Faith) ย้ายจาก Tracy มาเช่าอพาร์ทเม้นท์อยู่กันเองที่ Castro Valley เพราำะใกล้เมืองมากขึ้น โอกาสในการทำงานก็มีมากขึ้น ที่บอกว่าฝากชีวิตไว้กับความเชื่อก็คือ ตอนที่ตัดสินใจย้ายนั่น สามีก็ยังทำงานคนเดียว แล้วงานก็ไม่ได้การันตีชั่วโมงทำงานเลยด้้วย เดือนนึงหน้าจะหาได้ประมาณ 1400 - 1600 เหรียญต่อเดือนเท่านั้น...ค่าเช่าเท่าไหร่รู้มั้ย? $1,050!! (อ่อ..2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ ฟรี น้ำ+ค่ากำจัดขยะ+เคเบิล)

เอ่อ หักค่าเช่าไปก็เืืกือบไม่เหลืออะไรแล้ว ไหนจะค่าไฟค่าโทรศัพท์ ค่าอาหาร ค่าน้ำมัน ค่าแพมเพอร์ส...มึนมั้ย 55+ ดูยังไงก็ไม่พอ แต่ก็ตัดสินใจว่ายังไงก็ต้องย้าย อธิษฐานแทบทุกวัน และเชื่อว่าพระเจ้าจะดูแลเรา ระหว่างช่วงที่เตรียมตัวย้ายออกมาเราก็สมัครงาน สามีก็หางานใหม่ เอาที่มันการันตีชั่วโมงทำงานด้วย (จริงๆก็สมัครงานมาแล้วนานแล้วนะ แต่ไม่มีใครเรียกไปสัมภาษณ์)ช่วงที่ตัดสินใจว่าจะย้ายแล้วนั้นเราก็คอยหางานให้สามี พอดีไปเจองานที่ทำที่ึคลังสินค้า น่าสนใจดี จ่ายเท่ากันแต่ทำเป็น Full time เราก็ให้สามีไปยื่นใบสมัครซะ

วันที่ไปยื่นน่ะ พอตกเย็นมา ระหว่างกำลังนั่งกินซี่โครงหมูอย่างเอร็ดอร่อย..สามีก็ได้โทรศัพท์ให้ไปสัมภาษณ์!! อร๊ายยยดีใจ ก็พอถึงวันก็ไปสัมภาษณ์ตามนั้น ผ่านสัมภาษณ์ไปได้ 1 รอบ ก็ต้องไปทำข้อสอบอีก ระหว่างที่สามีรอไปทำข้อสอบ เราก็ได้คอลไปสัมภาษณ์งาน!!! เป็น Travel Agent ตัวบริษัทเองตั้งอยู่ใน Financial District, San Francisco เป็นบริษัททัวร์ที่ทำทัวร์ไปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็น อืม...เรียกว่าอะไรล่ะ เป็นเอเจนซี่ที่ได้รับการแต่งตั้งจากสิงคโปร์แอร์ไลน์ให้ดูแลแพ็คเกจทัวร์ของทางสายการบิน (ไม่ใช่เอเจนซี่ไก่กานะคร๊า)

หลังจากวันที่สามีไปทำข้อสอบ วันอาทิตย์ 25 มีนา (จำแม่น) เราก็ย้ายเข้าอพาร์ทเม้นท์ใหม่กัน บ่ายวันนั้นหลังย้ายเสร็จ สามีก็ได้รับโทรศัำำพท์แสดงความยินดี เพราะได้งานแล้ว!!! เย้

ของเรา เราก็ไปสัมภาษณ์งานวันอังคาร อพาร์ทเม้นที่ย้ายมานี่อยู่ใกล้ Bart (รถไฟ) ที่เราจะต้องนั่งเข้าไปซานฟรานฯ เราเดินไปสถานีได้เลย (15นาที) วันนั้นสามีใจดีขับรถไปส่ง..แม่เจ้า หาที่จอดรถยากมากกกกกกกกก ที่ซานฟรานนี่ไม่มีที่จอดฟรีนะคะขอบอก วนอยู่ 2-3 รอบ ฝนก็ตกปรอยๆ GPS ก็พางง สุดท้ายเลยเข้าไปจอดใต้ตึกนึง (เสียตังค์เด้อค่า)เราก็ลงไปสัมภาษณ์ สามีก็นั่งรอที่ coffee shop ล่างตึก ปรากฎว่าบริษัทเล็กมากกกก ออกแนวธุรกิจครอบครัว เพราะทั้งบริษัทมีอยู่ 5 คน..

พอเรามาถึงเราก็คุยกับผู้หญิงคนนึง (ระหว่างรอบอสว่างมาสัมภาษณ์เรา) เค้าก็ถามเรื่อยๆ ถามประสบการณ์นู่นนั่นนี่ คือคุยกันเฉยๆ (มารู้ทีหลังว่านั่นแหละสัมภาษณ์ 555+)คนนี้พอเข้ามาทำงานแล้วก็รู้ว่าชื่อ โยคี เป็นคนมาเลย์ (จีน) เป็นอาม่า 55+ อายุ 49 แล้วมั้ง ใจดี ทำงานทีนี่มา 6 ปีแล้ว

เอาล่ะ พอสัมภาษณ์กับโยคีัเสร็จก็มาคุยกับบอสต่อ บอสเป็นแขกมาเลย์์...เอ่อ ก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรมาก ก็ถามว่าทำอะไรมา ฯลฯ เสร็จแล้วก็กลับบ้านกัน วันนั้นเสียค่าจอดรถไป $20 (600 บาท) แน่ะ สำหรับ 45 นาทีแค่นั้น แพงมากกกกกกกก


วันต่อมาก็ได้คอลให้ไปสัมภาษณ์อีกรอบวันศุกร์!! เย้ย ชักจะเข้าท่า พอไปวันศุกร์ก็ไม่ได้สัมภาษณ์ไรเล๊ย แต่เรียกมาฟังผลว่าได้งานนะ ค่าจ้างเท่าไหร่ เราได้ $1800 พอครบ 3 เดือนจะเพิ่มเป็น $2000 (ตอนนี้ทำงานมาแล้ว 6 เดือนยังไม่ได้ขึ้นให้เลย...เฮ้อ )

เชื่อมั้ยว่าพระเจ้าอวยพร? พระเจ้าอวยพรเรา เมื่อเราเชื่อและไว้วางใจในพระองค์จริงๆนะคะ จากที่เคยจะกลับเมืองไทย พอเราคิดให้รอบคอบ อธิษฐาน เราเชื่อว่าพระเจ้ามีเหตุผลที่พาให้ครอบครัวเรามาอยู่ที่อเมริกานี่ ขอบคุณพระเจ้ามากมาย

ตอนนี้เวลามาทำงานก็นั่งรถไฟมา 45 นาทีถึง ค่ารถวันละ $9.20 (เกือบ 300 บาท/วัน นะ) อากาศในซานฟรานก็ตลอดเวลาจนเราต้องซื้อเสื้อโค๊ทมาใส่ ไม่ว่าหน้าไหนก็หนาวตลอดเพราะมีลมพัดบ่อยๆ เำพราะอยู่ใกล้มหาสมุทรแปซิฟิก คนที่นี่ใส่บู๊ทตลอดเลย เราชอบดูคนทำงานแถวนี้นะ บางคนก็เหลือเชื่อ..ใส่กระโปรงสั้นอ่ะ คือเราแบบ..หนาวจะแย่นะเนี่ยยยย ใส่กันได้ไงน้อ

ส่วนใหญ่เรามาทำงานก็ทำงานอย่างเดียวแล้วก็กลับ ไม่ค่อยได้เดินเที่ยวอะไร นานๆทีจะมีเวลา เราชอบตึกในซานฟรานนะ สวยงาม น่าเดินเล่นอย่างแรง อิอิ เสียอย่างเดียวอาหารแพง เราก็เลยต้องห่อข้าวมากินเองเกือบทุกวัน ไม่งั้นก็มาม่าบ้าง แม็คบ้าง 55+

ตอนนี้ที่ทำงานมา 6 เดือนนี่ถามว่าชอบงานมั้ย ก็ไม่เท่าไหร่ อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่าเราไม่ค่อยชอบทำงานในออฟฟิศ (น้ำหนักขึ้นมา 7 โล ภายใน 3 เดือนแรก ) วันไหนที่งานยุ่งๆ เราสนุกมาก แต่วันไหนไม่มีงาน ไม่มีรีเควสมันน่าเบื่อที่สุดในโลก

เพื่อนร่วมงานดีมาก แต่บอสอ่ะ...เค้ามีอคติกับเรา (พอทำงานไปซัำกพัก) เนื่องด้วยบุคลิคของเราเอง (เพิ่งมารู้หลังๆนี่หละ) เราเป็นคนไม่ค่อยพูด เรามีัปัญหาเราแก้เอง อันไหนไม่รู้อะไรเราภามเพื่อนร่วมงานก่อน เพราะเราเองอาวุโสน้อยที่สุดแล้วในบริษัท นานๆทีจะถามบอสที เราเป็นทำงานเร็วมาก รับมาปุ๊บไม่ถึง 10 นาทีเราเสร็จ มี 5-6 รีเควสเราทำไม่เกิน 2 ชั่วโมง

พอทำเสร็จเร็ว ก็ทำให้ดูเหมือนเราไม่ได้ทำอะไร (คือนึกออกมั้ย คือมันทำเสร็จไปแล้ว) ในขฯะที่บอสเองเป็นคนยุ่ง ทำไอนู่น จับไอ่นี่ ไม่เสร็จข้ามไปทำอันใหม่ คือเค้าเป็นงี้จริงๆนะ เค้าโฟกัสไม่เ่ป็น เพื่อนร่วมงานก็บ่น แล้วเค้ายังขี้ลืม พอเค้าบอกให้เรา สร้างแพ็คเกจใหม่ขึ้นมา เราก้ทำให้ ทำไปสองอันเลยด้วย อาทิตย์ต่อมาประชุมพนักงาน ก็มาว่าเราละว่าไม่ทำงาน บอกให้ทำแพ็คเกจทำไมไม่ทำ ปรากฎว่าเค้าลืมว่าเราส่งมาให้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว พอรู้ตัวว่าตัวเองลืมก็มาโทษเราละว่าทำไมไม่บอก ไอ่เราก็..คือส่งให้ทั้งอีเมล์ แถมปรินท์ไปยื่นต่อหน้าอีกนะ..

ทำงานกับคนแบบนี้มันเหนื่อยนะ ไอ่ที่เราทุ่มเท มันเหมือนเทน้ำลงกองทราย ลืมตลอด มองแต่สิ่งที่อยากมอง ไอ่ที่เราทำดี ไม่เคยจำ เหนื่อยๆมาก ตอนนี้ก็เลยพยายามหางานใหม่อยู่ ไอ่ที่ทำก็ทำไปเรื่อยๆ ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี คนไม่ค่อยเที่ยว บริษัทก็ดูเหมือนจะเริ่มมีปัญหาเรื่องคนเกิน เพราะแต่ละคนก็เงินเดือนไม่น้อย (แต่เราได้น้อยสุดในบริษััทนะ 55+)

รายรับเลยดูไม่สัมพันธ์กับรายจ่าย บอสก็มาขู่ทุกครั้งที่มีประชุมว่า เร็วนี้ๆอาจจะต้องเลย์ออฟ ใครออกซักคนเพราะเค้าควักเนื้อตัวเองมา 2 เดือนแล้ว

เฮ้อ..เอาน่้ะ เราเองเพิ่งได้รับคอลให้ไปสัมภาษณ์เป็นลูกเรือกับ United Airlines วันที่ 25 นี้ อิอิ ถ้าได้ก็คงจะดี แต่ว่าต้องไปสัมภาษณ์ถึงที่ Houston รัฐ Texas แน่ะ แต่ยูไนเต็ดออกตั๋วให้เราฟรี ตอนนี้ก็พยายามทำการบ้าน อ่านข้อมูล เตรียมตัวไปสัมภาษณ์อยู่ ก็นะ..ไปไกลขนาดนั้นแล้วก็ตั้งใจให้มากหน่อย ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ถึือว่าได้ไปเที่ยวฮูลตันแล้วกัน

พระเจ้าอวยพรหนูด้วยนะคะ หากนี่เ้ป็นน้ำพระทัยก็ขอให้สำเร็จตามนั้นนะคะ

Create Date : 14 กันยายน 2555 Last Update : 14 กันยายน 2555 1:46:51 น. Counter : 4770 Pageviews.		7 comments
Share Tweet