...แสงไฟจากเพดานส่องกระทบดวงหน้ารูปไข่ที่หันมาตรงๆ มองเห็นชัดถึงสันจมูกที่โด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากได้รูปหยักโค้งตรงมุม ทำให้ใบหน้านั้นคล้ายกับยิ้มอยู่เสมออย่างอารมณ์ดี เมื่อรวมเข้ากับคิ้วดำยาวที่พาดอยู่เหนือดวงตาดำสนิท ทอประกายลึกซึ้งแจ่มใสและไรเคราเขียวข้างแก้มเรื่อยไปถึงปลายคาง ก็ทำให้เป็นดวงหน้าอันน่าดู และสะดุดตาที่สุด...



"ศตวรรษสวาท" เป็นผลงานของนักเขียนชั้นครูนามคุณจินตวีร์ เล่มนี้กล่าวถึงอาจารย์หนุ่มหล่อ ศตวรรษ ที่ต่างเป็นที่ต้องการของสาวๆ ทุกคนที่ต้องตาหมายใจ ไม่เว้นแต่ ลลิตา นิสิตสาวน้อยหน้าใส ที่ตกหลุมรักอาจารย์หนุ่มอย่างถอนตัวไม่ขึ้น แต่หามีใครล่วงรู้ถึงความลับบางอย่างของ ดร.ศตวรรษ แม้แต่น้อย ความลับที่อาจจะทำให้ใครหลายๆ คนต้องผงะตาค้าง และไม่มีทางยอมรับว่ามันคือเรื่องจริง

หากแต่ความลับเหล่านั้นก็เริ่มปริแยกออกมาจนทำให้ ธรณิน นิสิตหนุ่มผู้ใกล้ชิดสนิทสนมกับลลิตาเกิดความสงสัย เริ่มจากการตายลึกลับของเพื่อนสนิท เรื่อยไปถึงหลายๆ คนที่เขารู้จัก โดยมีเบาะแสเพียง คนแก่ อสูร ผีดิบ และ อาจารย์...

ยิ่งตามล่าหาความจริงก็ยิ่งทำให้ธรณินวิตกมากยิ่งขึ้น เมื่อหลักฐานทุกอย่างล้วนบ่งชี้ไปยัง ดร.หนุ่มผู้มีใบหน้างามงดเพียงผู้เดียว ไม่ว่าจะเป็นรูปถ่ายของทหารสมัยเชียงตุงเมื่อร้อยกว่าปีก่อนที่หนึ่งในนั้นมีใครบางคนที่ใบหน้าเหมือนกับอาจารย์ของเขาราวกับพิมพ์เดียวกัน ตำราชุบตัวเพื่อคงความหนุ่มแน่นที่มีเพียงเล่มเดียวบนโลกซึ่งซีกหนึ่งได้ถูกศตวรรษครอบครองอยู่ และอีกซีกหนึ่งก็อยู่กับปู่ของเขา และสุดท้ายก็คือผ้าเช็ดหน้าเนื้อดีที่ตกอยู่บริเวณตัวบ้านของปู่หลังจากที่มีคนร้ายงัดแงะและทำร้ายปู่ของเขาจนต้องเข้าโรงพยาบาล ซึ่งผ้าเช็ดหน้าผืนนี้มีเพียงผืนเดียวเท่านั้น และมันก็คือผืนของ อาจารย์ศตวรรษ...



เรื่องนี้พวงพะยอมต้องบอกว่าหากใครเป็นแฟนนิยายของคุณจินตวีร์ก็ต้องรีบซื้อเก็บเพราะถือว่าในสมัยนี้หายากมากๆ แล้ว ภาษาที่ใช้ก็เก่าสมกับนิยายเก่านะคะ พวงพะยอมแอบอมยิ้มตอนที่ตัวละครแต่ละตัวพูดกัน เพราะคำที่เขาใช้มันคงเป็นภาษาวัยรุ่นแล้วในสมัยนั้น แต่พอมาถึงยุคเราก็...ไปซะละ ฮะๆ

เปิดตัวด้วยฉากนักศึกษากรี๊ดกร๊าดถึงความหล่อเหลาของอาจารย์สอนประวัติศาสตร์ อ่านแล้วก็ชวนให้หล่อจริงๆค่ะ เค้าหล่อละมุน หล่อสไตล์เห็นแล้วระทวย สมแล้วกับที่ต้องมาทำให้จิตใจของหญิงสาวทั้งมหา’ลัยหวั่นไหว แต่พออ่านไปตอนหลังๆ ความหล่อชักจางค่ะ เพราะรัศมีพระเอกของธรณินมันแยงตากว่า หนุ่มคนนี้ทั้งเก่ง ทั้งรักจริง พวงพะยอมก็เลยแอบเอนเอียงไปมาๆ ระหว่างสองหนุ่ม อิอิ แต่อย่าให้พูดถึงนางเอกเลยค่ะ ต้องบอกก่อนว่าเป็นความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ นะคะ เพราะรู้สึกว่านางเอกเรื่องนี้ง๊องแง๊งมาก เปิดตัวเปิดอกว่าชอบอาจารย์จนออกหน้าออกตา พยายามจะให้เค้ามาอยู่กับตัวเองให้ได้ เรื่องนี้นางเอกก็เลยสอบตกไปตามระเบียบค่ะ

ในตอนแรกที่อ่านนั้น ไม่ได้คิดเลยค่ะว่าเรื่องนี้จะออกแนวแฟนตาซีหน่อยๆ (เรียกว่าแฟนตาซีก็คงจะถูก เพราะมีใช้พลังเหนือธรรมชาติเยอะ) เกี่ยวกับสมุดข่อยชุบชีวิตหนุ่มนั่นแหละค่ะ แต่ก็ไม่มีปัญหาเพราะพวงพะยอมอ่านได้ทุกแนวอยู่แล้ว แต่ที่แอบขัดใจก็คือว่า อ่านเรื่องนี้แล้วมันให้ความรู้สึกไม่พีคน่ะค่ะ ตัวร้ายไม่ร้ายจริง ตัวเอกไม่เปล่งประกายมาก มันก็เลยค้างๆ คาๆ แต่โดยรวมก็โอเคนะคะ ถ้าจะให้บอกว่าพวงพะยอมชอบใครที่สุดก็คงต้องบอกว่าชอบ ขุณพิทักษ์วรรณกร มากๆ แกช่างเป็นคนแก่ที่ฉลาดสมวัยจริงๆ ค่ะ เป็นมันสมองให้เรื่องดำเนินได้อย่างไม่ติดขัด แถมยังเนียนเก่งอีกตะหาก ฮะๆ

สรุปก็คือเรื่องนี้ แล้วแต่เทสคนจริงๆ ค่ะ สงสัยพวงพะยอมต้องหาเรื่องอื่นของคุณจินตวีร์มาเปรียบเทียบกับเรื่องนี้ดูบ้าง จะได้รู้ว่าตัวเองถูกจริตกับแนวของคุณจินตวีร์รึเปล่า


พวงพะยอม.