★ D-novel รีวิวนิยาย...ตามใจฉัน ★
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2554
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
3 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 
ทวิภพ (ทมยันตี)








“โอ้เวลาป่านฉะนี้เจ้าพี่เอ๋ย จะทำสิ่งใดเลยให้สงสัย จะรู้ซึ้งถึงคนที่ห่างไกล ฤามิได้คิดคำนึงถึงคนคอย”

การรอคอย…ความรู้สึกว่าหัวใจของเรานั้นคอยใครอยู่สักคนและรับรู้ถึงว่ามีใครคนนั้นคอยเราอยู่ หัวใจที่ต่างเฝ้าคอยกันและกัน คือความถวิลหาที่แสนหวาน คือความงามของหัวใจดวงที่เปี่ยมสุขและหอมหวนอยู่กับวันเวลาแห่งความหวัง…

วันและเวลาที่เราทั้งสองจะได้พบกัน เพื่อรักกันให้เต็มหัวใจที่เฝ้าคอย…เนิ่นนาน ช่วงเวลาของมณีจันทร์…ก้าวผ่านกระจกบานนั้น บานที่เปิดเป็นช่องทางให้ “ทวิภพ” เชื่อมโยงเข้าหากัน ณ ที่ที่เธอเดินทางไป ณ เวลาที่เธอไปดำรงอยู่ แม้จะเสมือนว่าคนละภพ…เสมือนเดินทางจากภพหนึ่งสู่ภพหนึ่ง แต่ทั้งสองภพต่างก็เป็นเวลาแห่ง “ปัจจุบัน” ณ เวลาที่ผ่านมาก่อน

มณีจันทร์คือ “แม่มณี” ของ “เจ้าคุณอัครเทพวรากร” ทูตไทยคนแรกประจำสหรัฐอเมริกา นักการทูตไทยผู้มีบทบาทอย่างยิ่งยวดต่อกรณีการแก้ปัญหาการรุกคืบ เพื่อยึดแผ่นดินไทยของนักล่าอาณานิคม

ทมยันตีแสดงความพราวในเชิงงานเขียนและบทบาทแห่งข้อมูล ด้วยการสอดแทรกประวัติศาสตร์ช่วงหนึ่งของสมัยรัชกาลที่ 5 ช่วงเวลาที่คนไทยทำหน้าที่สุดความสามารถเพื่อรักษา “เอกราช” แห่งผืนดินไทยไว้ด้วยชั้นเชิงทางการทูต เอาการเมืองการทูตนำ…การทหารซึ่งแทบจะไม่มีแสนยานุภาพใดเลยในสายตาของนักล่าอาณานิคม

นี่คือเสน่ห์หนึ่งของนวนิยายเรื่องนี้ ความรักสิเน่หาที่ดำเนินไปบนวิถีแห่งความรับผิดชอบเพื่อแผ่นดิน การก้าวผ่านมิติเพื่อพบ เพื่อรัก และเพื่อร่วมหัวใจกัน ยอมแม้ละทิ้งชีวิตอีกภพหนึ่งไว้เพียง “เพราะรักเธอ” ประการเดียว! โซ่ตรวนผูกรัดสักร้อยหุน ใจมั่นมุ่งหักทลายได้ แต่ใยรักบางเบาสักเท่าใด ผูกพันไว้แนบสนิทนิจนิรันดร์


* จากคำโปรยที่เว็บของสำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม (แอบเจอคำผิด แก้ไขเองอย่างละลาบละล้วงค่ะ)


“ทวิภพ” หลังจากห่างหายไปนานมาก วันนี้พวงแสดกลับมาพร้อมรีวิวนิยายของคุณทมยันตีอีกเรื่องค่ะ เพิ่งสอยมาจากงานสัปดาห์หนังสือที่ผ่านมานี่เอง (มีของป้าเก็บเป็นเรื่องที่ 2 ละ อิอิ) เรื่องนี้ยังคงฮอตฮิตติดใจนักอ่านมายาวนาน และเชื่อว่าจะยังมีนักอ่านรุ่นใหม่ที่ตามเก็บเรื่องนี้ไว้สะสมอีกหลายๆ รุ่นเลยล่ะค่ะ ทั้งละครเวที ทั้งละครรีเมค มีมาให้ชมแบบเรื่อยๆ เรียกว่าไม่มีทางลืมลงแน่นอน พวงแสดก็เป็นหนึ่งในนักอ่านที่ถูกกระแสความนิยมเหล่านี้พัดพาไป (อย่างง่ายดาย) สุดท้ายก็อ่านจบละ

เรื่องนี้เป็นนิยายย้อนอดีตที่น่าสนใจมากค่ะ ตัวนางเอกมณีจันทร์เป็นลูกสาวท่านทูตในยุคปัจจุบัน (เป็นปัจจุบันที่นานมากแล้ว พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2530 ค่ะ เล่มที่อยู่ในมือของพวงแสดพิมพ์ครั้งที่ 13 แล้ว) มณีจันทร์ย้อนอดีตกลับไปพบคุณหลวงอัครเทพวรากร (สมัยนั้นพระเอกละอ่อนยังเป็นคุณหลวงอยู่ค่ะ) ซึ่งเป็นพระเอกของเรื่อง แล้วทั้งคู่ก็รักและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตามสเต็ปค่ะ

เรื่องนี้ต่างนิยายหรือละครย้อนอดีตที่พวงแสดเคยอ่านหรือดูมาตรงที่นางเอกสามารถกลับมาอยู่ในช่วงเวลาปัจจุบันได้เมื่อมีสัญญาณเรียก เช่นเดียวกับเวลาที่จะไปสู่ช่วงของอดีตกาลโดยผ่านกระจกโบราณที่ซื้อมาด้วยความบังเอิญ (เป็นความบังเอิญที่ไม่บังเอิญ ประมาณว่าชะตานี้มีผู้ลิขิตไว้แล้ว) กระจกบานนี้มีรอยแตกตั้งแต่ซื้อมา เมื่อใดที่มีการเดินทางรอยแตกนั้นก็จะยาวขึ้นเรื่อยๆ ด้วย จนในที่สุดเมื่อภารกิจเสร็จสิ้น กระจกที่บ้านของมณีจันทร์ก็แตก ทำให้มณีจันทร์ไม่สามารถกลับสู่ช่วงเวลาปัจจุบันได้อีกค่ะ

ภารกิจที่ว่านั้นยังเป็นจุดเด่นที่น่าสนใจที่สุดของนิยายเรื่องนี้ด้วยค่ะ มณีจันทร์ไม่ใช่แค่ย้อนกลับไปอดีตเพื่อพบและรักกับคุณหลวงเท่านั้น แต่เธอกลับไปเพื่อ “เปลี่ยนแปลง” และ “มีส่วนร่วม” ในประวัติศาสตร์ชาติไทยเมื่อสมัยรัชกาลที่ ๕ (หรืออีกนัยหนึ่ง...มณีจันทร์กลับไปเพื่อทำให้ประวัติศาสตร์ชาติไทยมีบทสรุปออกมาอย่างที่ถูกบันทึกไว้ ณ ปัจจุบันนี้ นั่นหมายถึง...หากมณีจันทร์ไม่ได้ย้อนอดีตกลับไป ไทยอาจเสียเปรียบชาวต่างชาติมากกว่านี้ค่ะ อันนี้คือความเข้าใจของพวงแสดนะคะ)

ตัวมณีจันทร์เป็นสาวสมัยใหม่ นางเอกเป็นสไตล์ปกติของป้าอี๊ดคือฉลาดและมีความรู้ ออกจะนิ่งๆ แต่ก็มีความอยากรู้อยากเห็นเมื่อย้อนเวลาสู่อดีตได้ (ไม่รู้เรียกย้อนเวลาจะถูกไหม เพราะอ่านแล้วรู้สึกเหมือนเวลามันเหลื่อมซ้อนกัน ทั้งอดีตและปัจจุบันที่มณีจันทร์ดำรงอยู่ ณ เวลานั้นก็คือเวลาปัจจุบันของแต่ละที่) มณีจันทร์เคยใช้ชีวิตอยู่ในหลายประเทศเพราะต้องเดินทางตามพ่อที่เป็นท่านทูต มีความสามารถและเชี่ยวชาญเรื่องภาษาต่างประเทศหลายภาษา ส่วนคุณหลวงก็เป็นพระเอกสไตล์ป้าอี๊ดเหมือนกันค่ะ นิ่งๆ พูดน้อย (ต่อยหนัก) ฉลาด และมีความรู้ เนื่องจากไปร่ำเรียนที่ต่างประเทศมาและทำงานเกี่ยวกับการทูตด้วย ต่อมาภายหลังได้กลายเป็นทูตไทยประจำสหรัฐอเมริกาคนแรก (ไม่ได้ค้นข้อมูลนะคะ แต่ในนิยายว่าไว้อย่างนี้ พวงแสดเองชอบแนวพีเรียดเป็นทุนเดิม แต่ความรู้รอบตัวเรื่องนี้น้อยนิดยิ่งกว่าขี้มดค่ะ)

ด้วยความที่มณีจันทร์เป็นสาวสมัยใหม่และอยู่ต่างประเทศเป็นส่วนมากจึงเหมือนเด็กหัดเดินเมื่อกลับไปอยู่ในอดีตซึ่งมีวิถีชีวิตต่างกับเธออย่างมาก ช่วงที่ต้องปรับตัวและเรียนรู้วิถีชีวิตของคนไทยในอดีตเพื่อให้ตัวเองกลมกลืนและเป็นส่วนนึงของคนที่นั่น นี่แหละค่ะคือเสน่ห์ของทวิภพที่พวงแสดชอบมากที่สุด

ถ้าถามความรู้สึกหลังอ่านจบ เรื่องนี้เป็นพล็อตที่แปลกและเริ่ดมากๆ ค่ะ ด้วยเนื้อหาที่มีสาระความรู้สอดแทรกไว้ตลอด กับข้อมูลที่ให้รายละเอียดเกี่ยวกับวิถีชีวิตคนไทยในสมัยก่อนอย่างเห็นภาพได้ชัดเจน เรียกว่าเป็นนิยายที่มีครบทั้งสาระ ความรู้ และคุณค่าพร้อมสรรพในเรื่องเดียวค่ะ ไม่เสียดายทั้งเงินที่จ่ายไปและเวลาที่นั่งอ่านนิยายเรื่องนี้อยู่หลายวัน (คิดดูนะคะ พล็อตเริ่ดขนาดนี้ เขียนเมื่อประมาณยี่สิบกว่าปีที่แล้ว พวงแสดนับถือป้าอี๊ดจริงๆ ค่ะ ^^)

แต่พวงแสดขออนุญาตหักลบคะแนนคุณหลวงหน่อยนะคะ มีช่วงนึงที่มณีจันทร์จะกลับไปตามเสียงเรียกของสัญญาณ คือจะกลับไปหาแม่ซึ่งอยู่อีกช่วงเวลาหนึ่ง คือตอนนั้นแม่ของมณีจันทร์รู้แล้วว่าลูกหายตัวไป เหมือนมีสายใยระหว่างแม่กับลูกที่ทำให้มณีจันทร์รู้ว่าแม่กำลังเรียกหา ตอนนั้นคุณหลวงไม่ยอมให้นางเอกกลับค่ะ ดึงนางเอกไว้แต่นางเอกก็พยายามสลัดแขนออก ด้วยความรีบทำให้นางเอกวิ่งไปสะดุดธรณีประตูแล้วหมดสติไป คุณหลวงก็ตามมากอดไว้แล้วรีบพาไปให้ห่างกระจกบานนั้นเพื่อไม่ให้กระจกดูดนางเอกกลับไปค่ะ

พวงแสดเข้าใจนะคะว่าเป็นเพราะรักมาก กลัวว่านางเอกกลับไปแล้วจะไม่ยอมกลับมาอีก แต่พวงแสดรู้สึกเสียใจแทนมณีจันทร์มากค่ะ ถึงกับโกรธคุณหลวงเลย ถ้าพวงแสดเป็นมณีจันทร์ ตื่นขึ้นมาจะไม่พูดกับคุณหลวงเลย แค้ดจัด! (โชคดีที่พวงแสดไม่ใช่นางเอก ไม่งั้นพล็อตป่วนแน่นอน 55+)

พอมณีจันทร์ไม่ได้กลับตามเสียงเรียกของสัญญาณก็ทำให้ร่างกายอ่อนแอค่ะ ป่วยจนนอนซม มีสัญญาณเรียกอีกในระหว่างนั้นพระเอกก็เฝ้าตลอด แบบไม่ยอมปล่อยท่าเดียว จะเป็นจะตายฉันจะรั้งเธอไว้กับฉันให้ได้ ตรงนี้พวงแสดคิดว่าคุณหลวงไม่นึกถึงจิตใจมณีจันทร์เลย คิดถึงแต่ความรู้สึกของตัวเองท่าเดียว นางเอกคิดถึงแม่จะแย่อยู่แล้วก็รั้งไว้จนกลับไม่ได้ ทั้งที่นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่มณีจันทร์จะได้กอดแม่ ได้อธิบายทุกอย่างให้เข้าใจ ซีนนี้คุณหลวงติดลบอย่างแรงงงงค่ะ

เท่านั้นไม่พอ เมื่อนางเอกหายป่วย คุณหลวงให้ย้ายห้อง ไม่ยอมให้อยู่ในห้องที่มีกระจกทวิภพค่ะ ปิดห้องใส่กุญแจไว้เสียด้วย มณีจันทร์จะแอบเข้าไปก็ไม่ได้ คุณหลวงดักไว้หมด โอย...อยากจะกรี๊ดดังๆ ให้หายบ้า ดีที่คุณหลวงเอาเรื่องงานมาล่อเบนความสนใจของนางเอกค่ะ ทำให้นางเอกยอมเชื่อฟัง (นี่ถ้าไม่มีข้ออ้างเรื่องงานแล้วมณีจันทร์ไม่โกรธคุณหลวงเลยที่ทำให้ตนไม่ได้กลับไปหาแม่ งานนี้นางเอกจะติดลบด้วยอีกคนค่ะ โชคดีที่เรื่องนี้สาระสำคัญอยู่ที่ประเทศสำคัญกว่าเรื่องส่วนตัว มณีจันทร์เลยรอดตัวไปค่ะ อิอิ)

สรุปว่าเรื่องนี้พวงแสดชอบพล็อตหลักที่เก๋ เริ่ด ต่างจากนิยายหรือละครย้อนยุคทั่วไปที่พวงแสดเคยเจอมาค่ะ แล้วก็ชอบอ่านเรื่องวิถีชีวิตคนไทยในสมัยก่อนด้วย ทั้งความเป็นอยู่แบบดั้งเดิม เกร็ดความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ และพล็อตที่เริ่ดยากจะหาใครเสมอเหมือนนี่แหละค่ะ ได้ใจพวงแสดไปเต็มๆ ^^





พวงแสด...








Create Date : 03 พฤษภาคม 2554
Last Update : 22 กรกฎาคม 2559 23:09:14 น. 15 comments
Counter : 16444 Pageviews.

 
ทักทายยามเที่ยงจะน่ะ หาอะไรหม่ำๆๆกัน อิอิ หรือจะมากินกับเราก็ได้ เอิ๊กๆๆ


โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:00:54 น.  

 
ชอบเรื่องนี้ค่ะ

แต่เคยดูแต่ละคร

ยังไม่เคยอ่านหนังสือเลยค่ะ


โดย: เด็ก(อยาก)แนว วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:17:30 น.  

 
เคยอ่านสมัยที่เป็นละครช่อง 7 จำได้ว่าอ่านตอนกลางคืน ฉากที่นางเอกผ่านกระจกย้อนไปอดีต บรรยายได้อารมณ์มาก ขนลุกซู่ สรุปว่าตอนนั้นเลยอ่านไม่จบอ่ะ 55


โดย: น้อง IP: 58.9.203.87 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:13:25 น.  

 
อ้อ ลองอ่าน ดั่งดวงหฤทัย รึยังคะ หวานแหววมาก ผู้แต่งคนเดียวกัน แต่ใช้นามปากกา ลักษณวดี เป็นนิยายเรื่องที่ประทับใจที่สุดตั้งแต่อ่านมาเลยคุ่ะ อาจจะเคยอ่านแล้วก็ได้ แต่ถ้ายัง ขอแนะนำให้ลองนะคะ


โดย: น้อง IP: 58.9.203.87 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:16:32 น.  

 
เข้ามาเช็ครีวิวของคุณพวงแสด โอ้...แฟนคลับป้าอี๊ดเยอะจริงๆ อิอิ

แวะมาตอบคำถามของคุณพวงแสด เรื่องนี้ก็อ่านแล้วจ้า รู้สึกเหมือนกันว่ามีความคล้ายคลึงกับบุพเพสันนิวาสของรอมแพงมาก ถ้าใครเคยอ่านสองเล่มนี้แล้วจะรู้สึกเหมือนกัน พวงพะยอมเชื่อ!


โดย: พวงพะยอม (D-novel ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:08:33 น.  

 

คุณตะวันเจ้าเอย >> ทักทายตอนสายๆ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

คุณเด็ก(อยาก)แนว >> เวอร์ชั่นละครพวงแสดยังไม่เคยดูค่ะ คราวนี้ช่อง 7 จะทำอีก ว่าจะลองดูเหมือนกันค่ะ

คุณน้อง >> 55+ รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ ขนลุก อ่านตอนกลางคืนเหมือนกัน แต่ก็อ่านต่อจนจบค่ะ แบบว่าเรื่องมันน่าสนใจมาก ยิ่งช่วงหลังๆ นี่ลุ้นว่าแม่นางเอกกับเพื่อนนางเอกจะเจอเบาะแสและยอมเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นมั้ยก็ยิ่งวางไม่ลงเลยล่ะค่ะ

// ดั่งดวงหฤททัยอ่านแล้วค่ะ ยืมพี่สาวคนนึงอ่าน นานมากแล้ว พอจำเรื่องราวได้ แต่ไม่สามารถรีวิวได้เพราะรายละเอียดต่างๆ มันเลือนรางเต็มทีค่ะ ชอบเหมือนกัน รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่หวานที่สุดของป้าอี๊ดเลยล่ะ 55+

คุณพวงพะยอม >> ใช่มั้ยคะ พวงแสดอ่านแบบไม่มีอคติจริงๆ เพราะก่อนหน้านี้มีคนรู้จักบอกว่าบุพเพฯ มีกลิ่นอายของทวิภพเยอะมาก พวงแสดก็ฟังๆ แต่ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่านิยายพีเรียดก็คงนำเสนอหลายๆ อย่างที่คล้ายคลึงกัน เช่น การแต่งกาย การกิน การอาบน้ำ วิถีชีวิตดั้งเดิมเหล่านี้ ยังไงพีเรียดทุกเรื่องก็ควรจะมี ไม่งั้นจะเรียกพีเรียดเหรอ (อันนี้เถียงแทนด้วยซ้ำค่ะ) แต่พอได้อ่านแล้วทั้ง 2 เรื่องจริงๆ เออ...รู้สึกเหมือนกัน กลิ่นอายโชยมาเลย โชยมาตามมุก 55+


โดย: พวงแสด (D-novel ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:51:49 น.  

 
ชอบเรื่องนี้นะคะ อ่านนานแล้วเหมือนกันอะค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:36:09 น.  

 

คุณหวานเย็นผสมโซดา >> พวงแสดเพิ่งอ่านครั้งแรกค่ะ แต่ถ้ามีเวลาก็จะอ่านอีก แต่ช่วงนี้มีหลายเล่มนอนรออยู่เลยต้องงดรอบ 2 ไว้ก่อนค่ะ อิอิ




โดย: พวงแสด (D-novel ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:53:05 น.  

 
ฝากข่าว pr สำหรับคนไกลบ้านที่กำลังจะมา holiday ที่เมืองไทย

www.YesSpaThailand.com เราสรรหาสิ่งที่ดีที่สุด เพื่อคุณ

คูปองสุดคุ้ม 880 บาท สัมผัสสปาไทยแท้ ที่หรูหรา
อลังการระดับ 5 ดาว ให้คุณผ่อนคลาย ฟื้นฟู บำบัด ปรับสมดุลของร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาน ด้วยแพคเก็จสปาสุดเลิศที่ดีที่สุดในโลกของสปา "การฟื้นฟูธาตุเจ้าเรือน ดิน น้ำ ลม ไฟ" ที่ เดอะ รอยัล
เนเชอรัล สปา (จากราคาปกติ 4,000 บาท)


//www.yesspathailand.com/Coupon-Spa/The-Royal-Natural-Spa.html

ราคานี้ ต้องสั่งซื้อภายใน 31 พค.นี้ เท่านั้น แต่คูปอง มีอายุ 4 เดือน สามารถใช้ได้ถึงวันที่ 30 กันยายน 54 นี้ ค่ะ

ฝากข่าว pr ด้วยนะคะ
ถ้าไม่เป็นการสมควร ต้องขออภัยด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ
พี่อุ๊

อิจฉาจังคนที่อยู่ไกลบ้าน


โดย: aree IP: 115.87.87.203 วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:27:50 น.  

 
แฟนพันธุ์แท้ช่วยตอบเค้าหน่อย
แม่มณีกับคุณหลวงมีบุตรด้วยกันรึเปล่าคะ ??


โดย: GooligO IP: 118.173.144.8 วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:20:53:19 น.  

 
เออพอดีว่าอยากจะบอกคุณพวงแสดค่ะมีคว่มรูสึกเดียวกันเลยเคยอ่านทวิภพมาเกือบ5ปีแล้วรู้สึกชอบเรื่องนี้มากเป็นนิยายเรื่องแรกของคุณทมยันตีเลยที่อ่านแต่เมื่อไม่นานมานี้ได้เจอนิยายเรื่องบุพเพสันนิวาสก็หยิบมาอ่านค่ะ...เลยรู้สึกเหมือนเห็นทวิภพยังไงยังงั้นอ่านวันเดียวให้จบรู้สึกว่าการดำเนินเนื้อหาสถานการณ์ต่างแทบจะเป็นพล็อตเดียวกันเลย ถึงต่างช่วงเวลาแต่ยังไงก็รู้สึกว่ามันคือทวิภพ....แต่ก็รู้สึกชื่นชมคนเขียนนะคะที่หาข้อมูลและศึกษามาเป็นอย่างดีแล้วเอามาเขียนอย่างน้อยก็รู้สึกว่าเรื่องที่ได้อ่านมีอะไรให้เราได้มากขึ้นอย่างเรื่องของคุณท้าวทองกีบม้ากับฟอลคอนที่มาที่ไปของคุณท้าวประวัติศาสตร์บางส่วนทำให้เราสนใจบุคคลในพงศาวดารจนต้องไปหาข้อมูลเพิ่มเพราะอยากรู้ประวัติขึ้นมา ยังไงก็จะรออ่านเรื่องต่อไปค่ะ


โดย: กระปุกออมสิน IP: 110.164.97.153 วันที่: 30 สิงหาคม 2554 เวลา:13:39:26 น.  

 

ต๊ายยย ไม่ได้เข้ามาปัดกวาดเช็ดถูซะนาน อิอิ ตอนนี้ไม่ค่อยได้อ่านนิยายไทยเลยค่ะ หมกมุ่นกับวรรณกรรมเยาวชนที่แปลกันมาหลายๆ ภาค (แต่ไม่รีวิวละนะ เรื่องมันยาว 55+)

คุณ aree >> คูปองน่าสนใจ แต่มาช้าไปหลายเดือน หมดสิทธิ์ เอ๊ะ...แต่ดูเหมือนสำหรับคนไกลบ้านโดยเฉพาะนะเนี่ย สงสัยจะไม่มีสิทธิ์ตั้งแต่แรก 55+

คุณ GooligO >> อุ๊ย...นั่นสิคะ อันนี้พวงแสดก็ตอบแทนไม่ได้จ้ะ ต้องไปถามป้าอี๊ด อิอิ เชียร์ให้มี จะได้อ่านเรื่องใหม่อีกเรื่อง

คุณกระปุกออม >> ใช่ค่ะ ต้องบอกว่าคุณรอมแพงก็หาข้อมูลเยอะทีเดียว มีความรู้ใหม่ๆ ให้คนอ่าน และมีตัวละครหลายตัวเลยที่อ่านแล้วสงสัยว่ามีจริงมั้ยจนต้องไปลองหาดู ทำให้สนใจประวัติศาสตร์มากขึ้นด้วยค่ะ เรียกว่าเป็นผลงานคุณภาพอีกเล่มหนึ่งเลยล่ะ แต่ก็อย่างที่บอกค่ะว่าอ่านแล้วสลัดภาพทวิภพออกไม่ได้เลย สงสัยจะอินเกิน



โดย: พวงแสด (D-novel ) วันที่: 15 กันยายน 2554 เวลา:12:07:31 น.  

 

ลืมเม้าท์ค่ะว่าไปดูทวิภพเดอะมิวสิคัล 2011 มาด้วย คุณหลวงหน้าฝรั่งไปหน่อยแต่หล่อได้ใจ ดูไปเพ้อไปคุ้มจริงๆ ค่ะ ส่วนแม่มณีน่ารักมาก เสียงเพราะด้วย รอละครเวทีเรื่องใหม่ของคุณนัทอยู่ค่ะ (ติดใจคุณนัทตั้งแต่ดูดั่งดวงหฤทัยที่ช่อง 7 เอานิยายป้าอี๊ดมาทำละครแล้ว อิอิ)




โดย: พวงแสด (D-novel ) วันที่: 15 กันยายน 2554 เวลา:13:24:18 น.  

 
แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน


โดย: วินัย นักรบนพดล IP: 210.246.186.4 วันที่: 17 พฤษภาคม 2555 เวลา:18:32:32 น.  

 
เป็นนิยายที่น่าติดตาม และควรหาซื้อเก็บไว้


โดย: พีพี IP: 223.206.176.76 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2555 เวลา:13:20:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

D-novel
Location :
โลกแห่งนิยาย St. Lucia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add D-novel's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.