Bloggang.com : CySpk : Trip ตามมีตามเกิด ภาค 2

Trip ตามมีตามเกิด ภาค 2

วันที่เดินทาง 16 มกราคม 2010
สถานที่ อุดรธานี
งบประมาณทั้งสิ้น 400 บาท

แน่นอนว่าประกาศว่าเป็นภาค 1 ก็ต้องมีภาค 2 ตามมา หลักการของ Trip นี้ก็เหมือนเดิม Google นำพาอีกแล้ว จากความสามารถในการ Search หาที่เที่ยวตามมีตามเกิด ก็พบกับสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง นั่นคือ เทศกาลทะเลบัวแดงบาน หนองหานกุมภวาปี ประจำปี 2553 จึง ได้ข้อมูลที่อยู่แล้ว นั่นคือ อำเภอกุมภวาปี จังหวัดอุดรธานี แต่สถานที่จัดงานเทศกาลจะอยู่ที่วัดบ้านเดียม ตำบลเชียงแหว ซึ่งถ้าไปที่นั่น แน่นอนว่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายต่างๆ นานา และจะเป็นการเที่ยวที่มีจุดหมายมากเกินไป ฉะนั้นจึงสรุปกับตัวเอง หลังจากหาข้อมูลคร่าวๆ แล้วว่าจะไปที่หนองหาน ในตำบลกุมภวาปี อำเภอกุมภวาปี เพราะยังเป็นหนองหานเหมือนกัน มีทะเลบัวแดงเช่นเดียวกัน

พื้นน้ำที่เห็นนั่นคือ หนองหาน แห่งกุมภวาปี สถานที่ซึ่งขนานนามว่าเป็นทะเลบัวแดงนั่นเอง แม้ว่าไฮไลท์จริงๆ จะอยู่ที่ตำบลเชียงแหว แต่ทำไมเราต้องไปตามเขาละ - -ฟ

ดอกบัวแดงในหนองหานนั้น เขากล่าวว่าจะบานเพียงช่วงครึ่งวันเช้า ตอนเที่ยงก็จะเริ่มหุบแล้ว ฉะนั้นหมายความว่าต้องไปถึงกุมภวาปีในช่วงเช้า ฉะนั้นโจทย์ข้อต่อไปคือการหาวิธีเดินทางอันแสนประหยัด แหล่งช่วยหลักเหมือนเดิมคือ Google

หลังจากค้นหาไปมาและถามผู้รู้นิดหน่อย ก็พบว่าวิธีเดินทางที่ถูกที่สุด และจะถึงที่หมายในช่วงเวลาเช้าคือการเดินทางโดยรถไฟโดยรถไฟจะออกจากหัวลำโพง ในช่วงเย็นๆ มืดๆ และจะถึงกุมภวาปีในช่วงเช้า ซึ่งค้นหาข้อมูลสักหน่อยแล้วก็ได้โทรไปที่ 1690 และพบว่ามีรถไฟฟรีออกจากหัวลำโพงตอนเวลา 20.45 และจะถึงกุมภวาปี 7.56 ซึ่งเข้าทางโจรทันที - -ฟ

ทุกอย่างพร้อมแล้ว แต่ยังขาดสิ่งหนึ่ง ช่วงบ่ายจะทำอะไรละ - -? ทะเลบัวแดงมันมีแค่ช่วงเช้านี่นาเหมือนเดิม Google ก็ได้แหล่งเที่ยวเพิ่มเติมนิดหน่อยเช่น สวนลิง ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กัน หลังจากนั้นจะไปไหนก็ตามมีตามเกิดแล้วกัน ถึงที่นั่นค่อยคิดอีกที

ก่อนออกเดินทาง สิ่งที่เตรียมไป ... 1. กล้องถ่ายรูป ... 2. น้ำยาบ้วนปาก ไว้ใช้ตอนลงจากรถไฟ บ้วนปากนิดหน่อยแล้วก็เที่ยวต่อทันที ... 3. เสื้อเชิ้ตสีขาวเผื่อว่าวันอาทิตย์ใส่ไปโบสถ์ต่อทันที - -ฟ

ฤกษ์งามยามดี ออกเดินทางจากหัวลำโพงตรงเวลา 20.45 แต่กว่าจะถึงที่โน่นก็ประมาณ 10 โมงกว่าแล้ว -*- เอาน่ะ รถไฟฟรี ตามมีตามเกิดก็งี้แหละ ทำไรได้

เมื่อถึงที่หมายแล้วก็งานเข้าอย่างนึง เพราะรู้แค่ว่าที่ๆ จะไปมันอยู่ตรงไหนของแผนที่ แต่ไม่รู้ว่าสถานีรถไฟกุมภวาปีนี้อยู่ตรงไหนของแผนที่ ถามจากแก๊งสกายแล็บก็จะพาไปเชียงแหว 250 บาทกันทั้งแก๊ง ฉะนั้นด้วยความกันดารแบบตามมีตามเกิด จึงทำในสิ่งที่ทำ ... เดินไปตามทาง สักพักก็เจอแก๊งสกายแล็บอีกแก๊ง แต่ก็ไม่ได้ถามทางเค้า แค่ขอถ่ายรูปสักรูป เพราะเห็นว่ามีรถสองแถวเขียนว่า กุมภวาปี หลังจากถ่ายรูปแล้วก็กระโดดขึ้นรถสองแถวเข้าตัวตำบลกุมภวาปีทันที

เมื่อ เข้าถึงตัวตำบลกุมภวาปีก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่จากการศึกษาแผนที่มาแล้วทำให้รู้ว่า ถ้าเดินขึ้นเหนือเรื่อยๆ จะเจอกับหนองหานที่หมาย สิ่งที่ทำได้โดยไม่ต้องง้อใครก็คือ การเดินเท้าโดยให้เงาอยู่ทางซ้ายมือ ข้างหน้าจะเป็นทิศเหนือ (ตอนนั้นเป็นเวลาเช้า) และเดินไปสักพักก็เจอกับสะพานที่ดูในแผนที่แล้วเหมือนจะยาว แต่ที่นั่นแหละ ถึงแล้วหนองหาน ณ กุมภวาปี แล้วก็จัดการเดินเที่ยวไปรอบๆ

(เบื้องหลังการถ่ายทำ)

แต่ระหว่างการเดินเที่ยว มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ตกใจมาก นั่นคือ ... ห้องน้ำสาธารณะ ... ที่แบบว่า สุดยอดมาก แล้วก็นะ เอาส่งเข้าเว็บ Fail แล้วก็ถูกเผยแพร่ซะด้วย ตาม link >> //fail.in.th/2010/01/public-wc-fail/

เดินไปเดินมาเสร็จแล้วก็พักกินข้าวเที่ยงสักแปป หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวสวนลิงที่อยู่ใกล้ๆ กัน สภาพของสวนลิงนั้นก็ไม่มีอะไรมาก อารมณ์ประมาณว่าสวนสาธารณะเล็กๆ ที่มีลิงอาศัยอยู่จำนวนมากพอสมควร ใกล้ๆ บริเวณก็มีอาหารลิงขายด้วย หรือจะซื้อขนมอะไรก็ตามที่คนกินได้ มันก็กินด้วยเช่นกัน ส่วนผมก็ให้ขนมลิงกับมือ แต่พอมันจะเอื้อมมือมาหยิบขนมในมือก็เอามือออกซะ (แกล้งลิง) หนุกหนานอยู่กับลิงคนเดียว

และใกล้ๆ ก็เห็นสกายแล็บที่ไม่มีเจ้าของจอดไว้อยู่ ก็จัดแจงเก็บรายละเอียดมาซะ (กรุณาทำความเข้าใจด้วยว่า ผมเป็นคนกรุงเทพ โตในกรุงเทพ ไม่เคยเห็นสกายแล็บมาก่อนในชีวิต)

หลังจากลัลล้าบ้าบออยู่คนเดียวแล้ว ก็เกิดอาการของขึ้น อยากเข้าตัวเมืองอุดรธานี เพราะมีผู้รู้แนะนำร้านข้าวเปียกแถวนั้นให้ ว่าแล้วก็ไม่มีจุดหมาย ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอายังไง เห็นรถสองแถวเขียนว่า อุดรธานี (หมายถึงเข้าตัวอำเภออุดร) ก็ขึ้นไปกับเค้าซะ เดินทางนานพอสมควร หลับไปหลายตื่นกว่าจะถึง

เมื่อถึงแล้วก็เรียบเรียงข้อมูลเพื่อหาร้านข้าวเปียกให้เจอ ... อยู่ใกล้ๆ อนุเสาวรีย์กรมหลวงประจักษ์ ... อยู่เยื้องๆ โรงเรียนหมากแข้ง ... แน่นอนแล้วว่าสถานที่ที่ควรหาให้พบคือ โรงเรียนหมากแข้ง แล้วอนุเสาวรีย์กรมหลวงประจักษ์ ก็น่าจะหาไม่ยาก เดินหาเอาเองไม่นานก็เจอ และไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วแอบสอบถามเส้นทางไปสถานีรถไฟด้วยเลยดีกว่า เผื่อจะได้กลับบ้านได้ง่ายๆ

นี่เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่สามารถถามทางแล้วสามารถตอบชาวบ้านได้ว่ากำลัง จะไปที่ไหน ด้วยความมั่นใจถามไปหลายท่านว่า "สถานีรถไฟไปทางไหนครับ" แต่ทุกท่านกลับให้คำตอบในแนวทางเดียวกันว่า "ไกลนะ ขึ้นสามล้อ ตุ๊กตุ๊ก หรือสกายแล็บไปสิ" ในใจของข้าพเจ้าตอบว่า ..."(ผมไม่มีเงิน ผมจะเดิน เข้าใจมั้ย)" ... และในขณะนั้นในใจข้าพเจ้าก็แอบสงสัยว่า ...."(แล้วสามล้อ ตุ๊กตุ๊ก กับสกาบแล็บ มันต่างกันตรงไหนเนี่ย -*- )"...

เอาน่ะ ยังไงก็เป้าหมายแรกก่อนร้านข้าวเปียก เดินไปเดินมามั่วๆ ถามถึงโรงเรียนหมากแข้ง และ เดินมั่วไปเรื่อยๆ ค่อนข้างนานกว่าจะเจอร้านข้าวเปียก เนื่องจากมีคนบอกทางผิด - -" แต่ได้กินแล้วก็อร่อยมากครับ

แน่นอน ข้าวเปียกจัดการเรียบร้อยแล้ว ต่อไปก็หาสถานีรถไฟ ถามทางใครก็ให้ไปสามล้อ ตุ๊กตุ๊ก หรือสกายแล็บ แต่ระหว่างทางมาร้านข้าวเปียก ก็พบกับสถานที่ที่ให้ความช่วยเหลือได้ นั่นคือ "ตำรวจท่องเที่ยว" ซึ่งเค้าก็ให้แผนที่มา ทำให้สามารถเดินไปถึงสถานีรถไฟได้ งานนี้ต้องขอขอบคุณตำรวจท่องเที่ยวจริงๆ ครับ

หลังจากเข้าไปเช็คเวลาแล้วดูท่าว่าถ้าไปรถไฟฟรี คงไปโบสถ์ไม่ทันในวันอาทิตย์เช้าแน่นอน ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเสียค่ารถไฟขากลับไป 245 บาท ถึงกรุงเทพประมาณตี 5 และแล้วก็มีเวลาว่างรอรถไฟ ก็ไปนั่งพักในเซ็นทรัลอุดรธานี บรรยากาศชั้นล่างเหมือนเซ็นทรัลที่แคบนิดหน่อย แต่ชั้นบนๆ กลับรู้สึกเหมือนอยู่ในบิ๊กซีซะงั้น แปลกดีเหมือนกัน

หลังจากพักเหนื่อยเรียบร้อยแล้ว ก็แวะไปสถานที่บางแห่งที่เห็นในแผนที่ซึ่งเขียนไว้ว่าหนองประจัก อยู่ใกล้ๆ กับสถานีรถไฟซะด้วย มีเวลาเหลือเฟือก็ไปเดินเล่นสักหน่อย

แอบชอบรูปสุดท้ายเป็นพิเศษ แม้ว่าถ่ายออกมาแล้วสีจะแปลกๆ แต่จากการมองเห็นด้วยตาตัวเอง ซึ่งดูกลุ่มเมฆนี้ราวกับว่ามันกำลังเต้นรำ โบยบินอยู่บนท้องฟ้า และแล้วก็ใกล้เวลาที่รถไฟจะออกเดินทาง ก็ถึงเวลากลับไปพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวไปโบสถ์ในวันถัดไป

Create Date : 05 พฤษภาคม 2553

Last Update : 5 พฤษภาคม 2553 19:17:30 น.

1 comments

Counter : 1918 Pageviews.

ว่าจะไปเที่ยวกุมภวาปีน่ะค่ะ

อัศจรรย์เรื่องส้วมมาก ๆ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:14:01:05 น.