Bloggang.com : : TMRmaybe : ความทรงจำแสนหวาน 2(เดทแรก)

ความทรงจำแสนหวาน 2(เดทแรก)

หลังจากที่ทุกท่านได้รับฟังเกี่ยวกับความทรงจำแสนหวาน 1 ไปแล้ว
(ใครยังไม่ได้อ่าน เชิญไปอ่านได้เพื่อความเข้าใจ)
เราก็มาต่อกันดีกว่าเนอะ
อ้อ ลืมบอก ซินจะอัพทั้งหมดประมาณ 4 หรือ 5 ตอนนะคะ

หลังจากที่เราเริ่มคุยเรื่องถ้าเราคบกันได้ในครั้งแรก
แทบจะทุกครั้งต่อมา เราก็ได้คุยกันเรื่องนี้
และทุกๆครั้ง การคุยเรื่องนี้กับเธอมันก็ทำให้ฉันชื่นใจจัง

"เฮ้ย ไพเรทสองเข้าแล้วว่ะ"ฉันบอกเธอในเอ็มเอสเอ็น...
ใช่แล้วค่ะทุกคน ฉันกำลังพยายามชวนตากางเกงสูงเดท!!
ทั้งๆที่ความจริงแล้ว ถ้าฉันถามตรงๆก็คงได้
เพราะเราเป็นเพื่อนกัน(ถึงตอนนี้มันจะ...อ่านะ!!)

"เออ รู้แล้วเหมือนกัน มึงไปดูมายังล่ะ"
"ยังว่ะ ไม่มีคนไปดูด้วย"(วะฮ่าๆๆๆๆ เข้าทางตูแล้ว!)
"-*- กำ แล้วพี่เจไม่ว่างหรือ"
"เขางานยุ่งน่ะ"(มึงชวนกูเร็วสิฟระ!)
"งืมๆ เข้าใจล่ะ"
"..."
"...."
"ก็...นะ ถ้าไม่มีคนไปกูไปคนเดียวก็ได้แหละ"
(นี่มันไม่เข้าใจจริงๆหรอวะเนี่ย..

)

"เฮ้ย ไม่ดีมั้ง.."
"ไม่เป็นไรหรอก กูดูคนเดียวชินล่ะ"(ถ้าไม่ดีมึงก็ไปกะกูสิเว้ย)
"อ้อ หรอ งืมๆๆ"
"

!!!!!)
"..."
"..."
"รอให้กูชวนอยู่อ่เด่ะิ มึงอ่ะ"

"เฮ้ยเปล่าๆ กูพูดจริงๆ มึงไม่ว่างก็ไม่เป็นไรหรอก"(ไอ้สาดดดดดดดด รู้อีกสิ)
"จริงดิ"
"เออดิ"
"เชื่อดีมั๊ยนั่น"
"ร้อยเปอร์เซ็น"
"..."
"..."
"กูไม่ว่างว่ะ แล้วเรื่องนี้กูว่าจะไปดูกะเพื่อนแต่แรกแล้วด้วย"
"หรอ...อือ ไม่เป็นไรๆ กูไปคนเดียวได้เว้ย"(

)
"โทดทีๆ"
"อือ ไม่เป็นไรหรอก"(

)
"ไว้คราวหลังแล้วกัน"
"เออ ..ว่าแต่มึงเริ่มอ่านหนังสือสอบยังวะ"

.......
.....
.......
....

แม่งเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!

ตอนนั้นซินทั้งอาย อาย แล้วก็อายด้วย
อุตส่าห์เปิดช่องซะ ไอ้เราก็ลืมถามว่าเค้ามีนัดหรือเปล่าเสียอีก

เป็นไงล่ะ ซินบ้าๆๆๆๆ
จ๋อยเลยไงล่ะ!!

และก่อนที่เราจะออฟไลน์กันไป

"วันอาทิตย์ บ่าย2 เดอะมอลล์บางแค หน้าแมคฯนะ"
"ทำไมวะ"
"...."
"...."
"โง่จริง"(แล้วมันก็ออฟไลน์ไป)
"...."(โง่??...อะไรวะ)

วางแผนว่าจะออนไลน์ถามพรุ่งนี้อีกทีว่ามันคืออะไร
แต่ ตาCyfer มันไม่ออนไลน์เลย!!
ทักไปตอนออฟไลน์ถามมันก็ไม่ตอบมา...

ซินคิดนานนนนนนมากกกกกกกกก

นานนนนนน

นานนน

นานนนนน
(กูโง่จริงๆด้วย ฮะๆๆๆ)

จนวันอาทิตย์...

ซินก็ยังคิดๆๆๆๆ
อีก 10 นาทีบ่าย 2
(อะไรของมันวะ....)
ตอนนั้นซินกำลังเช็ครอบไพเรทเพื่อไปดูคนเดียว อย่างเดียวดายอยู่บนอินเตอร์เน็ต
(อืมมม เดอะมอลล์บางแค...ทำไมวะ)
ซินคลิกเข้าไปดูหน้าเดอะมอลล์บางแค รอบหนัง ไพเรท
11.30
12.45
13.20
14.15

เอ๊ะ!??

14.15

หน้าแมค บ่าย 2

หน้าแมค 14 .00

ไพเรท 14.15...

ฉิบหาย!!!!

เมื่อรู้ตัวแล้ว ซินก็ออกจากบ้านมาทันที...คนอะไรวะ โง่โคตร

และผลจากสิ่งนั้นเอง...ทำให้แต่งตัวแบบอยู่บ้านไปหน่อย

เสื้อดำ กางเกงสีน้ำตาลทรงแขก ย่ามสีเทาอ่อน รองเท้าแตะสีน้ำตาล...

ถึงหน้าแมคเดอะมอลล์บางแคแล้ว

14.10

"คิดว่ายังโง่อยู่" นายจำไม่มั๊ยว่านายยิ้มกว้างเชียวนะ ตอนนี้น่ะ

นายใส่เสื้อสีดำ กางเกงยีนส์ รองเท้าแตะ
แต่นายก็ยังสูงกว่าฉันอยู่ดี(เซ็งโว้ยยยย)

"ร..รอบหนังล่ะ ทะ..ทัน...ทันหรือเปล่า"ฉันหอบๆ เพราะวิ่งมา
(ดีนะที่เดอะมอลล์บางแคอยู่ใกล้บ้าน ไม่งั้นตายแหง๋)
"14.10 หนังเข้า 14.20"
"เฮ้ย ตีตัั๋วยัง!!"
"..."นายยิ้ม...
"โห!!ไม่ได้การล่ะ"ฉันทำทางจะวิ่งไปซื้อตั๋ว
"เฮ้ย! จองไปแล้ว..."นายพูดเสียงดัง ทำหน้าขำๆ

แล้วมือนายก็มาดึงแขนฉันไว้...
แต่พลาด นายดึงแรงไป ฉันเลยทรงตัวไม่ค่อยอยู่...เซไปเซมา

"เหวอๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันร้อง(กลัวล้มนี่หว่า)
"เฮ้ยยๆๆๆ"นายร้อง

และ!!!!

เปล่า ไม่ได้ล้มทั้งคู่ (ฮั่นแน่! แอบคิดว่าจะเป็นแบบละครช่องเจ็ดอ่ะดิ

)

และ!!!

นายก็ปล่อยแขนฉันเพราะฉันจะทำให้นายล้ม

ฉันเลยได้ไปกองอยู่บนพื้นสมใจ...

"อู้ยยยย เจ็บตูดหง่ะ"

"ฮะๆๆ ลุกไหวเปล่า"นายยื่นมือมา
"...อู้ยยย"ฉันผลัดเอามือที่จับก้นจะมาจับมือนาย

แต่นายรีบชักมือกลับ

"... เอ้า เร็ว ลุกๆๆ"
นายกลับไปตีหน้าเย็นชา...และหน้าแดงขึ้นอย่างรวดเร็ว

"อืมมม...ฮึบ!"ฉันลุกได้ในที่สุด
"รีบไปเหอะ 15 แล้ว"นายนำไป และยังหน้าแดงอยู่...
"เออ แต่เราใส่เสื้อสีเดียวกันเลยว่ะ"
"..."นายแดงขึ้นอีกนิดหน่อย
"เหมือนแฟนกันเลยเนอะ ฮะๆๆๆ"ฉันไม่คิดอะไรแล้วก็พูด
"...เดี๋ยวไม่ต้องดูหนังกันพอดี!"นายดุ
"เออๆๆ"

....ฮะๆๆๆ

(แดงอะไรวะ?)ซินคิด
...
....
..

โอ๊ย ช่างแม่ง ไม่คิดแล้ว

เราทุลักทุเลไปถึงโรงหนังตอนยืนสรรเสริญฯพอดี

และ...ถึงมันจะมืด แต่ก็เห็นว่านายยังหน้าแดงไม่หาย

"เฮ้ย เป็นไข้หรอ"
"เปล่า"
"อืม.. หน้าแดงๆนะ"ฉันถาม(ก็ไม่รู้จริงๆนี่หว่า)

ดูหนังด้วยความเงียบ...จนจบเรื่อง

เราเดินออกมาจากโรงหนังด้วยความตื่นเต้นอยากดูภาค 3

"มึงรอนี่ก่อนนะ กูขอเข้าห้องน้ำก่อน"
"โอเค งั้นเดี๋ยวเจอกันตรงนี้นะ"

พอฉันเข้าไปในห้องน้ำ จัดการธุระจนเสร็จ กำลังล้างมืออยู่..

และฉันก็เพิ่งคิดได้ว่า...
เนี่ยเป็นการสัมผัสตัวกันครั้งแรกของฉันกะนาย
ตอนที่นายดึงฉันนั่นแหละ...
คิดแล้วฉันก็หน้าแดง..(เห็นปฎิกิริยาตัวเองในกระจก)

ฉันพยายามไล่ความคิดนี้ออกไป และเดินไปหานาย

นายมองเห็นฉัน แล้วก็ทำหน้าเย็นชา...
จนฉันเดินเข้าไปใกล้ถึงนาย..

อยู่ดีๆนายก็ยิ้ม(ตอนนั้นยิ้มนายแม่งเจ้าเล่ห์มากๆ!!)
"ว่าไง ไข้ขึ้นหรอวะซิน"
"@$#@$#@$@%^$^*&"ฉันทำได้แต่หน้าปู่เลี่ยนๆล่ะมั้ง
(แต่รู้เลยว่าหน้าแดงขึ้นอีก)
"ฮะๆๆๆ"
"...ไปเหอะน่า!!"ฉันดึงเสื้อนาย
"ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

นายขำอยู่ประมาณ 5 นาที...
ระหว่างนั้นฉันก็คงหน้าแดงอ่อนลงๆ เพราะรู้ตัว(หน้ามันค่อยๆเย็น แหะๆๆ)

จนนายหยุดขำแล้วก็พูดเสียงจริงจังขึ้นมา
"เพิ่งรู้นะ ว่าสมองแกช้า อย่างงี้ตอนม.ต้นสอบได้ที่ 1 ได้ไงวะ"
"ชิ"ฉันทำ ชิ ชิชิ ใส่นายอยู่ สองสามทีิ
"ฮะๆๆ ก็ไม่ได้ว่านี่ ช้าๆเรื่องอย่างงี้ก็ดี... น่ารักดี" นายพูดเรียบๆแล้วขำหน่อยๆ

แล้วนายก็อามือมาบีบมือฉัน..เบาๆ..

ทำไมรู้สึกว่าตอนนั้นมัอบอุ่นจังเลยไม่รู้สิ...

แต่นายบีบไม่ถึงวินาที แล้วก็ปล่อยไป หน้าแดงๆอีกแล้ว...

แต่รอบนี้กลับเป็นฉันที่สติไว
ฉันรู้ว่าตัวเองไม่หน้าแดงหรือเขินซักนิด
อาจเพราะว่าเห็นสีหน้านายแล้วขำมั้ง

ฮะๆๆๆ บรรยายไม่ถูก

"ฉวยโอกาส"ฉันพูด
"ครั้งแรกในชีวิต"นายตอบ
"ไม่มีครั้งหน้าหรอก"
"ไม่ทำแล้วล่ะ"
"เออ ดี ฮะๆๆๆ"
"รออนุญาตเมื่อไหร่จะจับไม่ปล่อย"นายพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน
"...เมื่อไหร่ล่ะ"ฉันตอบแล้วทำหน้าทะเล้นกลับ
"เมื่อไหร่ก็รอได้"นายตอบขำๆ

นั่นแหละ เดทครั้งแรกของเรา...

ใครๆอาจจะมองว่าฉันเป็นผู้หญิงไร้ยางอายก็ได้...
มีแฟนแล้ว แต่ก็ยังทำอย่างนี้
แต่ขอโทษนะ...

วันนั้นฉันเพิ่งรู้ตัวอย่างชัดเจนจริงๆ

ว่าความชอบที่มันให้กับนายตั้งแต่เริ่มต้น
(ซึ่งตอนนั้นมันก็ยังน้อยนิด)
มันไม่ใช่เพื่อน...มันเป็นรูปแบบอื่น

เราคงใกล้กันเกินไป จนฉันไม่รู้ตัวมั้ง

(เพิ่งรู้ตัวตอนนั้นก็เพราะการที่นายดึงแขนฉันนั่นแหละ เป็นการสัมผัสกายกับคนที่ฉันคิดว่าเป็นเพื่อน...แล้วรู้สึกต่างไปเป็นครั้งแรก
ถ้าเป็นเพื่อปกติ ไม่ว่าจะชายหรือหญิง ฉันก็ไม่เคยเขินอายนะ..)

ทีนี้รู้หรือยังล่ะ ว่าฉันเริ่มชอบนายตอนไหน??