ช่วงสงกรานต์ได้ไปเยี่ยมแม่กับป๋าที่บ้านริมน้ำ
นั่งมองแม่น้ำเจ้าพระยาหน้าบ้าน
เจ้าพระยาเปลี่ยนไปมาก ทั้งดีขึ้นและเลวลง
ไม่รู้สิ ที่ว่าดีขึ้นนั้นมันจะดีไหม ดีขึ้นคือ มีความเจริญมาให้เห็นสองริมฝั่ง ทั้งตึกรามบ้านช่อง สะพานข้ามฝั่งอีกนับไม่ถ้วน แต่ความเจริญนั้นก็นำมาซึ่งความเลวลง คือสภาพน้ำในแม่น้ำแย่ลงจนไม่สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้เหมือนเมื่อครั้งเจ้าของบลอคยังเป็นเด็ก
......
..... นึกถึงเพลงนึง เคยฟังเมื่อนานมาแล้ว
เอามาย้อนความหลังกันอีกที.......
ลุ่มเจ้าพระยาเห็นสายธาราไหลล่อง
เพียงแต่มองหัวใจให้ป่วน
น้ำไหลไปมักไม่ไหลทวน
ชีวิตเราไม่มีหวน ไม่กลับทวนเหมือนกัน
**เราเกิดมาผูกใจรักกันดีกว่า เพราะว่าชีวาแสนสั้น
เราอย่าได้กระเทือนหัวใจต่อกัน ทั้งชีวิตอันสุขใจ
อย่าแตกกันเลย รักไว้ชมเชยชิดมั่น
จงผูกพันรักกันด้วยใจ
ขอจงเป็นเหมือนเช่นนกไพร
ที่เหินบินคู่กันไป หัวใจคู่กัน
เพลงเพราะอีกแล้วนะครับ..
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
