|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
การทำเด็กหลอดแก้ว - กำเนิดลูกโลมาน้อย
สวัสดีค่ะ ..... หายไปนานเลย หลังจากกลับมาจากเมืองไทย ก็ยุ่งๆอยู่หลายเรื่องค่ะ ไหนจะวุ่นวายๆอยู่กับการปลูกผัก ปลูกดอกไม้ ซ่อมสนามหญ้า เพราะต้องรีบทำในช่วงฤดูใบไม้ผลินี้ และที่สำคัญยังต้องวิ่งวุ่นหาที่ฝากท้อง และต้องติดต่อศูนย์ต่างๆ เพื่อตรวจเลือด จองคิวเจาะตรวจน้ำคร่ำ และ ทำอัลตราซาวน์ เพราะบริการต่างๆของที่นี่แยกกันอยู่เป็นศูนย์เฉพาะทาง ไม่เหมือนโรงพยาบาลใหญ่ๆที่เมืองไทย ที่มีทุกอย่างครบวงจรในที่เดียวกัน สะดวกสบายกว่ากันเยอะ
กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า ครั้งก่อนเกริ่นเอาไว้ว่าจะเล่าเรื่องการทำ IVF หรือเด็กหลอดแก้ว ให้เพื่อนๆฟัง เผื่อว่าจะเป็นความหวังให้กับคนที่มีลูกยาก หรือคิดว่าหมดหวังที่จะมีทายาทตัวน้อยไว้ชื่นชม ... สำหรับกรณีของดิฉัน ที่จำเป็นต้องพึ่งการทำ IVF ไม่ใช่แค่ภาวะมีบุตรยากธรรมดา แต่เป็นภาวะที่มีบุตรตามธรรมชาติไม่ได้ เพราะไม่ใช่แค่ที่ดิฉันและสามีอายุเยอะด้วยกันทั้งคู่แล้ว ที่สำคัญคือสามีดิฉันทำหมันถาวรมาแล้วถึงยี่สิบปี ฟังดูไม่น่าจะมีหวังใช่มั๊ยคะ...จริงๆก่อนหน้านี้ดิฉันก็ไม่กล้าหวังหรอกค่ะ... แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจลองสู้ดูสักครั้ง ก่อนที่จะหมดโอกาสโดยสิ้นเชิงจริงๆ ดิฉันกลัวค่ะว่าตัวเองจะมานั่งเสียใจในวันข้างหน้า ถ้าวันนี้ปล่อยให้โอกาสอันน้อยนิดผ่านไปโดยไม่ได้แม้แต่จะทดลองพยายามดูสักครั้ง ... และแล้วในที่สุด ความฝันก็เป็นจริงได้ ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ ... ต้องบอกว่าดีใจค่ะที่ได้ลอง
สำหรับคนที่มีลูกยาก แต่ละคนก็มีสาเหตุต่างๆกันไป ดังนั้นแพทย์จะเป็นผู้หาสาเหตุและใช้วิธีการรักษาให้เหมาะสมกับปัญหาของแต่ละคน ... ถ้าคุณได้ทดลองทำมาหลายวิธีแล้วยังไม่ประสบความสำเร็จ การทำเด็กหลอดแก้ว ก็อาจจะเป็นทางออกอีกวิธีหนึ่งก็ได้นะคะ การทำเด็กหลอดแก้ว หรือ IVF ย่อมาจาก In Vitro Fertilization เป็นการนำไข่ และ น้ำเชื้อออกมาผสมกันในห้องทดลอง จนเกิดเป็นตัวอ่อน (Embryo) และเลี้ยงตัวอ่อนไว้ในระยะเวลาหนึ่งในห้องทดลอง ให้มีการแบ่งเพิ่มจำนวนเซลล์ขึ้นเป็นอย่างน้อย 6-8 เซลล์ จากนั้นก็นำตัวอ่อนใส่กลับไปในมดลูกเพื่อให้ตัวอ่อนมีการฝังตัวในมดลูกและเติบโตต่อไป .... นั่นเป็นทฤษฎีค่ะ ฟังดูเหมือนง่ายๆ แต่ในความเป็นจริงกว่าจะผ่านขั้นตอนเหล่านั้นได้ ก็ต้องใช้ความอดทน และต้องมีกำลังใจที่เข้มแข็งพอควร เพราะไหนจะต้องเจ็บตัว ไม่สบายตัวเพราะฮอร์โมนที่ถูกอัดเข้ามา และต้องพร้อมสำหรับความผิดหวังและสู้ใหม่อีกครั้ง เพราะโอกาสที่จะประสบความสำเร็จ คุณหมอให้ความหวังแค่ 30% เท่านั้นค่ะ
ต่อจากตรงนี้ เป็นบันทึกที่ดิฉันเล่ารายละเอียดขั้นตอนต่างๆในการทำ IVF ที่เป็นประสบการณ์ตรงของตัวเองให้กับเพื่อนๆที่สนใจได้อ่าน เรื่องค่อนข้างยาวนะคะ ถ้าใครไม่สนใจ หรือขี้เกียจอ่าน ก็ข้ามไปได้เลย แค่เพื่อนๆแวะมาเยี่ยมและทักทายก็ดีใจแล้วค่ะ
|
บันทึกการทำ IVF - กำเนิดลูกโลมาน้อย
ขั้นตอนตรวจร่างกาย
ก่อนที่จะตัดสินใจทำ IVF ดิฉันกับสามีไปปรึกษาแพทย์ที่ศูนย์เจริญพันธุ์ (Fertility Center) ของโรงพยาบาลบำรุงราษฏ์ เพื่อดูแนวโน้มความเป็นไปได้ก่อน ... กรณีคู่ดิฉัน ปัญหาใหญ่ที่ต้องวิเคราะห์อยู่ที่ฝ่ายสามีเป็นอันดับแรกก่อนเลย เพราะการที่ฝ่ายชายทำหมันมาแล้วเป็นเวลานานถึง 20 ปี เราไม่รู้ว่าร่างกายยังมีการผลิตน้ำเชื้อได้ตามปกติอยู่หรือเปล่า ... การตรวจขั้นแรกก็ต้องเจาะเลือดมาวิเคราะห์ดูระดับฮอร์โมนต่างๆดูก่อน พร้อมกันนั้นก็ตรวจโรคและตรวจสุขภาพไปในตัว ผลที่ออกมาคือ คุณสามีมีสุขภาพสมบูรณ์และมีระดับฮอร์โมนอยู่ในเกณฑ์ดี ซึ่งสามารถสันนิษฐานได้ว่าร่างกายยังผลิตน้ำเชื้อได้ตามปกติ ... ถึงตรงนี้ก็รู้สึกว่ามีความหวังแล้วค่ะ คุณหมอจึงนัดวันเพื่อผ่าตัดเข้าไปเก็บน้ำเชื้อ ...ระหว่างผ่าตัดต้องวางยาให้หลับ แต่พอฟื้นแล้วนอนพักสักครู่ก็กลับบ้านได้เลย.... น้ำเชื้อที่คุณหมอเก็บออกมา จะถูกนำไปตรวจคุณภาพ ซึ่งผลปรากฎว่า เสปิร์มที่ได้มีปริมาณมากพอและแข็งแรง แอ็คทีฟ ดีด้วย ทางคุณหมอจึงจัดการนำเสปิร์มที่เก็บออกมาได้ไปแช่แข็งเพื่อเก็บไว้ใช้ได้เลย...ไชโย ! ... มีความหวังแล้วค่ะ... ต้องขอบคุณ คุณสามีที่เป็นคนรักษาสุขภาพ ไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มเครื่องดื่มอัลกอฮอล์ทุกชนิด รวมถึง ชา กาแฟ ผลที่มีสุขภาพดีก็ส่งผลดีมาถึงตรงนี้ด้วย
ทีนี้ก็มาถึงตาดิฉันแล้วค่ะ ขั้นแรกก็ต้องตรวจความพร้อมก่อนเช่นกัน เริ่มจากการเจาะเลือดตรวจดูระดับฮอร์โมนต่างๆ พร้อมกับตรวจโรค และตรวจ HIV ไปด้วย ... ผลออกมาทุกอย่างปกติ ระดับฮอร์โมนก็ดี คุณหมอจึงทำการตรวจภายในต่อ มีการตรวจดูปัญหาต่างๆเช่นมะเร็งปากมดลูก และดูความสมบูรณ์ของมดลูก และ รังไข่ ... โชคดีจริงๆค่ะ ที่ทุกอย่างเรียบร้อย ความหนาของผนังมดลูกปกติ ไม่มีซีส หรือก้อนผิดปกติอะไรทั้งสิ้น เพราะถ้าเจอปัญหาอะไรก็จะต้องเสียเวลารักษาก่อน ... สรุปว่าพร้อมลุยค่ะ ... ถึงตอนนี้เราก็ตัดสินใจได้แล้วว่าจะเดินหน้ากันต่อไป... คุณสามีก็บินกลับอเมริกาไปก่อนเพื่อกลับทำงานได้ เพราะได้เก็บน้ำเชื้อแช่แข็งไว้แล้ว... ส่วนดิฉันก็อยู่เมืองไทยต่อเพื่อสานฝันดรีมโปรเจ็ก...งานนี้ ไม่ท้อง ไม่กลับแล้ววุ้ย
ขั้นตอนกระตุ้นรังไข่
การทำ IVF จะเริ่มต้นจากวันแรกที่มีรอบเดือน โดยหมอจะเริ่มให้ฮอร์โมนกระตุ้นรังไข่ภายในสามวันแรกของรอบเดือน วิธีการของแพทย์แต่ละท่านอาจจะแตกต่างกันไปนะคะ ... สำหรับของดิฉัน ในวันที่สองของรอบเดือน (เริ่มปลายเดือนธันวาคม) คุณหมอให้ดิฉันเริ่มใช้ยาฉีดพ่นจมูกชื่อ Superfact-E ที่ใช้ยาพ่นจมูกเพราะเยื่อจมูกดูดซึมตัวยาได้ดี ยาตัวนี้จะทำหน้าที่ไปยับยั้งการผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจน (estrogen) เพราะเอสโตรเจนเป็นฮอร์โมนที่ทำหน้าที่คัดไข่ ให้เหลือไข่ที่สมบูรณ์ที่สุดแค่เดือนละ 1 ใบ (เพื่อนๆคงทราบดีอยู่แล้ว ว่ารังไข่มีสองข้าง แต่ละเดือนจะสลับกันตกไข่เพียงเดือนละ 1 ใบ) ... แต่เนื่องจากในการทำ IVF แพทย์ต้องการให้มีไข่สุกพร้อมกันทีละหลายๆใบจากรังไข่ทั้งสองข้าง เพื่อที่เวลาเก็บไข่แต่ละครั้งจะได้มีไข่หลายๆใบไปใช้ผสมในห้องทดลอง ดังน้นจึงต้องควบคุมฮอร์โมนไม่ให้คัดไข่ทิ้ง พร้อมกับต้องใช้ยากระตุ้นรังไข่ ให้ตกไข่มากกว่าปกติ... ดิฉันเริ่มใช้ยากระตุ้นรังไข่ในวันถัดไป เป็นยาฉีดชื่อ Puregon ต้องฉีดยานี้ทุกวันค่ะ และเพื่อความสะดวกไม่ต้องเดินทางไปโรงพยาบาลทุกวัน คุณพยาบาลจึงสอนให้ดิฉันฉีดยาด้วยตัวเอง โดยจัดเข็มฉีดยาที่ออกแบบพิเศษ เรียกว่าปากกาเข็ม เพราะหน้าตาคล้ายปากกา ช่วยให้ฉีดง่ายและกำหนดปริมาณยาได้แม่นยำ ... เวลาฉีด ก็ฉีดเข้าทางหน้าท้อง โดยปักเข็มลงไปตรงๆให้สุดความยาวเข็ม เข็มเล็กๆค่ะ จริงๆก็ไม่ค่อยเจ็บหรอก แต่การฉีดยาตัวเองมันหวาดเสียวมั่กมาก วันแรกก็จดๆจ้องๆอยู่นานกว่าจะกล้าปักเข็มลงไป ...อึ๋ยยย.. อิชั้น ก็กลัวเข็มเหมือนกันน๊า ... แต่พอต้องฉีดทุกวันจากกลัวๆ ก็หายกลัวไปเองค่ะ
หลังจากฉีดยาไปได้ครบ 7 วัน คุณหมอก็นัดไปอัลตราซาวนด์ เพื่อตรวจดูขนาดของไข่ พบว่าเริ่มมีไข่ขนาด 0.12-0.15 มม. ซึ่งเกือบจะใช้ได้อยู่หลายใบ ไข่ที่ใช้การได้ต้องใบโตๆเกิน 0.15 มม.ขึ้นไปค่ะ ... คุณหมอจึงให้ฉีดยากระตุ้นต่อไปอีกสองวัน ... ซึ่งสองวันต่อมา พบว่ามีไข่ขนาดใหญ่ถึง 0.16-0.22 มม.แล้ว คุณหมอจึงตัดสินใจ ให้ฉีดยาให้มีการตกไข่ในคืนนั้น แล้วนัดผ่าตัดเก็บไข่ในอีกสองวันถัดมา พร้อมกันนี้ได้มีการตรวจดูความพร้อมของผนังมดลูกไปด้วย พบว่า ผนังมดลูกมีชั้นหนาขึ้นเหมาะแก่การฝังตัวของตัวอ่อนแล้ว และคุณหมอให้เริ่มใช้ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน (progesterone) เพื่อให้ช่วยในการฝังตัวของตัวอ่อน
ขั้นตอนเก็บไข่
ในวันที่เก็บไข่ เมื่อทุกคนพร้อมในห้องผ่าตัด ดิฉันก็ถูกฉีดยาให้หลับ จากนั้นก็หลับไปภายในหนึ่งนาที ... ตื่นมาอีกทีตอนคุณหมอมาปลุกและแจ้งว่าได้ไข่คุณภาพดี ที่ใช้การได้ทั้งหมด 6 ใบ...ดีจัง ไข่ดกเป็นแม่ไก่เลยวุ๊ยเรา อิอิ ... เนื่องจากตอนที่เก็บไข่ไม่รู้สึกตัว จึงไม่รู้ว่าคุณหมอทำอย่างไรบ้าง ... เท่าที่รู้ คือคุณหมอใส่เครื่องมือผ่าตัดเข้าไปในช่องคลอดและเจาะที่ถุงรังไข่ แล้วใช้ท่อที่มีเครื่องดูด ดูดเอาไข่ออกมา ... ดังนั้นภายนอกจะไม่มีแผลค่ะ ... แต่หลังจากนั้น จะปวดท้องคล้ายๆเวลาปวดประจำเดือน อยู่ประมาณสามสี่วัน
การผสมไข่และน้ำเชื้อในห้องทดลอง
ระหว่างที่เก็บไข่ เสปิร์มที่แช่แข็งเอาไว้จะถูกนำมาอุ่นให้อยู่ในอุณหภูมิปกติ และถูกตรวจสอบคุณภาพอีกครั้ง ถ้ายังแอ็คทีฟ สมบูรณ์อยู่ ก็จะคัดตัวที่แข็งแรงๆ มาผสมกับไข่ที่เก็บออกมา ในห้องปฎิบัติการ...หลังจากผสมกับไข่ทั้ง 6 ใบ เราได้ตัวอ่อน ที่มีคุณภาพดี ทั้งหมด 4 ตัวอ่อนค่ะ ... ข้อดีอย่างหนึ่งของการทำเด็กหลอดแก้ว คือคุณหมอสามารถตรวจสอบและคัดเลือกตัวอ่อนที่สมบูรณ์ ซึ่งมีแนวโน้มที่จะโตเป็นเด็กที่สมบูรณ์ได้ตั้งแต่แรก ... จากตัวอ่อน 4 ตัวอ่อนที่ผสมได้ คุณหมอจะใส่ตัวอ่อนซึ่งจะเลี้ยงไว้ในห้องทดลอง 3 วัน จำนวน 2 ตัวอ่อนให้ดิฉันก่อนในรอบแรก ... ส่วนที่เหลืออีก 2 ตัวอ่อน จะเลี้ยงไว้แค่ 2 วันก่อน แล้วจึงแช่แข็งเก็บไว้ใช้ในกรณีที่รอบแรกยังท้องไม่สำเร็จ จะได้ใช้ตัวอ่อนที่เหลือในครั้งหน้า หรือไว้ใช้ในกรณีที่ต้องการมีลูกอีกในอนาคต เพราะ ทางโรงพยาบาลจะเก็บตัวอ่อนแช่แข็งไว้ให้ 5 ปี
ขั้นตอนการใส่ตัวอ่อน
หลังจากเลี้ยงตัวอ่อนไว้ครบสามวัน ตัวอ่อนเบบี๋ทั้งสอง ของดิฉันก็แบ่งตัวออกเป็น 6-8 เซลล์ ตามเป้าหมาย ก็ถึงกำหนดใส่ตัวอ่อนเข้าไปในมดลูก ... การใส่ตัวอ่อน คราวนี้ไม่ต้องฉีดยาให้หลับ จึงรู้สึกตัวตลอด ก่อนใส่ตัวอ่อนต้องดื่มน้ำเยอะๆ ให้ในกระเพาะปัสสาวะมีน้ำเพื่อจะได้ช่วยดันมดลูกให้ลอยขึ้น...ขั้นตอน คือคุณหมอจะใส่เครื่องมือ ลักษณะเป็นท่อผ่านปากมดลูกเข้าไปภายในโพรงมดลูกรอเอาไว้ จากนั้น นักวิทยาศาสตร์ประจำห้องเพาะเลี้ยงตัวอ่อนจะนำตัวอ่อนส่งผ่านออกมาทางช่องหน้าต่างที่ติดกับห้องผ่าตัด เจ้าหน้าที่อีกคนก็จะนำตัวอ่อนมาส่องที่กล้องจุลทรรศน์เพราะตัวอ่อนมีขนาดเล็กมาก ภาพที่กล้องจุลทรรศน์จะต่อฉายออกทางหน้าจอทีวี ให้คุณหมอ และดิฉันดูภาพไปพร้อมๆกันด้วย เมื่อเห็นว่าตัวอ่อนทั้งสองสมบูรณ์เรียบร้อยดี เจ้าหน้าที่ก็ใช้เครื่องมือที่มีลักษณะเป็นหลอดยาวๆดูดตัวอ่อนทั้งสองมาส่งให้คุณหมอ คุณหมอก็นำมาใส่เข้าไปในมดลูกตามท่อที่รอเอาไว้ เมื่อปล่อยตัวอ่อนเข้าไปเรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่คนเดิมก็จะนำหลอดที่ดูดตัวอ่อนมาส่องดูที่กล้องจุลทรรศน์อีกรอบให้แน่ใจว่าตัวอ่อนได้ถูกส่งเข้าไปในมดลูกเรียบร้อยแล้วไม่ได้ติดค้างอยู่ที่เครื่องมือ ... ซึ่งก็เป็นอันเสร็จขั้นตอนการใส่ตัวอ่อน หลังจากนั้นดิฉันยังต้องนอนนิ่งๆอยู่บนเตียงนั้นอีก 2 ชั่วโมง เพื่อให้ตัวอ่อนได้หาทำเลเหมาะๆ สำหรับฝังตัว
หลังจากใส่ตัวอ่อนแล้วก็กลับบ้านได้เลย จากนั้นก็ต้องพยายามพักนิ่งๆ นั่งๆนอนอยู่บนเตียงสักสองสามวันเป็นอย่างน้อย จริงๆก็ไม่ถึงกับทำอะไรไม่ได้ เพียงแต่ห้ามทำอะไรหักโหม และการอยู่นิ่งๆจะช่วยเอื้อให้ตัวอ่อนฝังตัวในผนังมดลูก เนื่องจากการทำ IVF ตัวอ่อนไม่ได้มีการเคลื่อนตัวไปฝังตัวอย่างเป็นธรรมชาติ จึงเป็นไปได้ที่การฝังตัวจะยากกว่าปกติ หรือ ถ้ายังฝังตัวไม่ดีก็อาจหลุดออกมาได้ง่ายๆ ... การทำเด็กหลอดแก้ว แพทย์ช่วยได้แค่ถึงขั้นตอนใส่ตัวอ่อนเข้าไป ต่อจากนั้นการฝังตัวของตัวอ่อนก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแรงสมบูรณ์ของตัวอ่อน และสภาพร่างกายของตัวผู้เป็นแม่ ที่จะเป็นปัจจัยว่าจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ... ระหว่างนี้คุณหมอเพิ่ม ฮอร์โมน โปรเจสเตอร์โรน ให้ดิฉัน รวมถึงฉีดยาบำรุงและฮอร์โมนช่วยไปด้วย ซึ่งต้องรออีกสองสัปดาห์ถึงจะทราบผลค่ะ ว่าจะท้องหรือไม่
ตรวจสอบการตั้งครรภ์
สองสัปดาห์ผ่านไปด้วยความเชื่องช้ามากค่ะในความรู้สึกของดิฉัน เพราะดิฉันต้องนับวันรอด้วยความลุ้น แถมยังต้องอยู่บ้านนิ่งๆไปไหนไม่ได้อีกด้วย...เมื่อถึงกำหนด ดิฉันก็ไปเจาะเลือดเพื่อตรวจการตั้งครรภ์ ซึ่งเป็นการตรวจหาระดับฮอร์โมน HCG ในเลือด...หากตัวอ่อนมีการฝังตัวและสร้างรก ฮอร์โมนชนิดนี้จะถูกสร้างออกมาจากตัวอ่อนซึ่งเป็นการบ่งบอกว่ามีการตั้งครรภ์...ดิฉันเข้าไปพบคุณหมอเมื่อผลตรวจเลือดออกมา คุณหมอแจ้งว่า "ยังไม่มีข่าวดีนะครับ ยังไม่ท้อง" .... ดิฉันจ๋อยมากๆค่ะ หมดแรงทันที รู้สึกผิดหวังมากๆ เพราะที่ผ่านมาต้องทำอะไรมากมาย ต้องอดทนเพราะมีความหวังว่าจะได้ฟังข่าวดีในวันนี้ วันนั้นกลับถึงบ้านถึงกับปล่อยโฮออกมา เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่อนไหวต่อความรู้สึกมากทีเดียว ตอนนั้นคิดถึงสามีมากๆ กลุ้มใจที่หนึ่งเดือนผ่านไปแล้วยังไม่มีอะไรคืบหน้า และยังไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้กลับบ้านไปเจอหน้าสามี
คุณหมอได้ให้กำลังใจเป็นอย่างมาก และอธิบายว่า รอบแรกนี้เนื่องจากร่างกายต้องรับศึกหนักมาก และโดนให้ยาเยอะแยะไปหมด จึงอาจมีผลทำให้ร่างกายไม่พร้อม คุณหมอเชื่อว่าในรอบถัดไปจะมีโอกาสสำเร็จมากกว่า และเชื่อว่ากรณีของดิฉันน่าจะสำเร็จ...เอาล่ะ งั้นดิฉันก็เชื่อคุณหมอ...ฮึดสู้อีกรอบ
สู้ใหม่อีกครั้ง
แล้วดิฉันก็ไม่ต้องรอนานนัก เพราะหลังจากนั้นอีกสองวันประจำเดือนก็มา ซึ่งเป็นเวลาที่ต้องเข้าไปพบคุณหมออีกครั้ง คุณหมอเริ่มตรวจอัลตราซาวนด์เพื่อเช็คสภาพมดลูกและรังไข่ว่าพร้อมจะเริ่มรอบใหม่ได้หรือไม่ ซึ่งพบว่าโดยรวมโอเค ถึงแม้คราวนี้จะพบว่าที่รังไข่มีถุงน้ำเกิดขึ้น แต่ก็ถือว่าปกติเพราะเป็นผลจากการที่รังไข่ถูกกระตุ้นและมีการเก็บไข่ไปจากรอบที่แล้ว และถุงน้ำนี้จะค่อยๆยุบหายไปในที่สุด ... คุณหมอให้เตรียมตัวสำหรับใส่ตัวอ่อนรอบหน้า ซึ่งรอบนี้สบายๆ คุณหมอให้กินแค่ฮอร์โมนเอสโตรเจน เพื่อช่วยให้มดลูกฟอร์มชั้นหนาๆเตรียมไว้ให้ตัวอ่อนฝังตัว การกินฮอร์โมนเอสโตรเจนจะทำให้รังไข่ไม่ตกไข่ด้วย (เป็นตัวเดียวกับยาเม็ดคุมกำเนิด) ซึ่งเราก็ไม่ได้ต้องการให้มีการตกไข่ เพราะมีตัวอ่อนแช่แข็งเตรียมไว้แล้ว... ช่วงนี้ดิฉันต้องรอเวลาไปอีกสองสัปดาห์ค่ะ ตอนนั้นก็เลยตัดสินใจไปทำใจสบายๆอยู่ต่างจังหวัด และไปปฏิบัติธรรมให้จิตใจสงบเป็นกุศล เผื่อผลบุญจะได้ให้คนมีบุญมาเกิดเป็นลูกของเรา
หลังจากครบสองสัปดาห์ก็ถึงกำหนดที่คุณหมอนัดมาอัลตราซาวนด์อีกรอบเพื่อดูว่า พร้อมจะใส่ตัวอ่อนได้หรือยัง พบว่าเที่ยวนี้ผนังมดลูกฟอร์มตัวหนาเป็นเบาะนุ่มพร้อมให้ตัวอ่อนฝังตัวอย่างสวยงามทีเดียว รังไข่ก็กลับไปเป็นปกติดีแล้ว ทุกอย่างพร้อมสมบูรณ์ดี คุณหมอจึงให้เริ่มใช้ฮอร์โมนโปรเจสเตอร์โรนอีกครั้ง เพื่อช่วยในการฝังตัวของตัวอ่อน และนัดมาใส่ตัวอ่อนอีกครั้งในอีกสามวันต่อมา
การใส่ตัวอ่อนรอบนี้ ต้องนำตัวอ่อนที่แช่แข็งเก็บไว้ อีก 2 ตัวอ่อนที่เหลืออยู่ ซึ่งครั้งก่อนเลี้ยงไว้แค่ 2 วัน ออกมาอุ่นให้อยู่ในอุณภูมิปกติ และ เลี้ยงต่อไปอีก 1 วัน เพื่อดูว่าตัวอ่อนยังปกติดีและยังมีการแบ่งตัวเพิ่มต่อไปอีก...ซึ่งผลคือตัวอ่อนสมบูรณ์แข็งแรงดี คุณหมอจัดเกรดให้คุณภาพอยู่ในเกรด 4 และบอกว่าดิฉันมีลุ้นมากทีเดียว ... เอาล่ะ สู้ค่ะสู้ ... การใส่ตัวอ่อนก็เหมือนรอบที่แล้วค่ะ เสร็จแล้วก็กลับไปอยู่นิ่งๆ รอกลับมาเจาะเลือดตรวจการตั้งครรภ์ในอีกสองสัปดาห์ถัดมา ... ผลจากที่คราวที่แล้วไม่สำเร็จ คราวนี้กลับมาบ้านดิฉันอยู่นิ่งยิ่งกว่าเดิม สามวันดิฉันนั่งๆนอนๆอยู่บนเตียงตลอด จะลุกออกมาเฉพาะเวลากินกับเข้าห้องน้ำเท่านั้น และตลอดสัปดาห์ไม่ออกจากบ้านเลย
สองวันก่อนถึงกำหนดไปตรวจผลตั้งครรภ์ ดิฉันพบว่าตัวเองมีเลือดออกมา ตอนนั้นตกใจและถอดใจไปเลย เพราะคิดว่าประจำเดือนมา คงไม่ท้องอีกแล้ว แต่หลังจากนั้นดิฉันมาเอะใจเพราะเลือดกระปริบกระปรอยไม่เหมือนเวลามีรอบเดือนตามปกติ จึงโทรไปโรงพยาบาล คุณพยาบาลจึงให้เข้ามาพบคุณหมอในวันรุ่งขึ้น ... ไปถึงโรงพยาบาล คุณพบาบาลก็ให้ไปเจาะเลือดตรวจการตั้งครรภ์เหมือนรอบที่แล้ว ระหว่างที่ดิฉันนั่งรอผลตรวจเลือดอยู่หน้าห้องตรวจ คุณหมอผ่านมา ก็เดินยิ้มหน้าบานมาบอกว่า "ยินดีด้วยนะครับ" เท่านั้นล่ะค่ะ ดิฉันกระโดดโหยงเลย ดีใจสุดๆ ส่วนคุณแม่ที่มานั่งลุ้นอยู่ข้างๆถึงกับน้ำตาไหลพรากด้วยความดีใจ ... สรุปว่าคราวนี้ดิฉันท้องแล้วค่ะ สำเร็จๆ ไชโย ... ...ส่วนที่มีเลือดออกมาก่อนหน้านั้น เกิดจากการฝังตัวของตัวอ่อนนั่นเอง
หลังจากรู้ว่าท้องแล้ว ก็มีลุ้นต่ออีกนิดว่า ท้อง 1 คน หรือ 2 คน เพราะใส่ตัวอ่อนไป 2 ตัวอ่อน และในสัปดาห์ต่อมาก็ตรวจอัลตราซาวนด์พบถุงที่มีตัวอ่อนฝังตัวอยู่เพียง 1 ถุง สรุปว่าท้องเพียง 1 คน ... ตอนนั้นโล่งใจแล้วค่ะ เตรียมตัวว่าอีกสองสัปดาห์จะเดินทางกลับอเมริกา ... แต่แล้วก็เกิดเหตุขึ้นอีกจนได้ เพราะอีกห้าวันถัดมา ดิฉันเกิดตกเลือด และมีก้อนเลือดออกมาแบบที่ดิฉันตกใจสุดๆ เพราะคิดว่าตัวอ่อนหลุดออกมารียบร้อยแล้ว ... น้องอ๊อป (PANDIN) อยู่ในเหตุการณ์นี้ด้วยค่ะ และน้องที่น่ารักก็เป็นคนพาดิฉันไปโรงพยาบาล และเป็นเพื่อนปลอบใจดิฉันที่ได้แต่ร้องไห้เพราะคิดว่าแท้งค์แล้ว ... ขอบคุณมากนะคะคุณน้อง ... เมื่อถึงโรงพยาบาล คุณหมอตรวจอัลตราซาวนด์ดู ปรากฎว่าพบถุงตัวอ่อนยังฝังตัวอยู่ และที่สำคัญพบว่าตัวอ่อนมีพัฒนาการมีหัวใจแล้ว และคุณหมอเปิดเสียงหัวใจลูกเต้นให้ดิฉันฟังด้วยค่ะ ตอนนั้นอายุครรภ์เท่ากับ 5 สัปดาห์กว่าๆ ... ดิฉันก็เลยยิ้มออก กลับจากโรงพยาบาลด้วยความโล่งใจ แต่ผลจากเหตุการณ์คราวนั้น ทำให้ต้องระวังตัวมากขึ้น และ ต้องเลื่อนการเดินทางกลับอเมริกาไปอีก เดือนครึ่ง รอให้อายุครรภ์ครบ 3 เดือนก่อน เพื่อความปลอดภัย ... ตอนนั้นคุณสามีเป็นห่วงดิฉันมากค่ะ สุดท้ายก็เลยบินกลับมาเมืองไทย มาอยู่เป็นเพื่อนดิฉันอีกหนึ่งเดือนและเดินทางกลับพร้อมกันเพราะเป็นห่วงถ้าต้องให้ดิฉันบินยี่สิบกว่าชั่วโมงกลับบ้านคนเดียว..น่ารักจริงๆ
จบแล้วค่ะ... นี่ล่ะค่ะที่มาของลูกโลมาน้อย ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าการตั้งท้องจะผ่านพ้นไปด้วยดีจนถึงวันที่จะได้เห็นหน้าลูกน้อยสมใจ เพราะตราบใดที่ยังไม่เห็นตัวว่าสมบูรณ์ดี และยังไม่ได้ยินเสียงอุแว๊ ดิฉันก็ยังอดกังวลไปต่างๆนาๆไม่ได้ ตามประสาคนที่อยากจะเป็นแม่ ... ครั้งนี้เขียนย้าวยาว ยาวจริงๆค่ะ ... ต้องขอบคุณ คนที่ติดตามเรื่องมาได้จนจบนะคะ
อ้อ...อีกนิด... อาจมีคนสนใจว่าค่าใช้จ่ายในการทำเด็กหลอดแก้วนี้เท่าไร ...เท่าที่ดิฉันทราบ โรงพยาบาลแต่ละแห่งอาจจะค่าใช้จ่ายไม่เท่ากัน...สำหรับโรงพยาบาลบำรุงราษฎ์ซึ่งดิฉันถือว่าบริการดีมาก ค่าใช้จ่ายเริ่มต้นในการทำรอบเดียวจะประมาณ สองแสนกว่าบาท ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับว่า คุณต้องทำหลายรอบหรือไม่ ... สำหรับดิฉันต้องถือว่าค่อนข้างโชคดี เพราะทำสำเร็จในการใส่ตัวอ่อนรอบที่สอง และจากการเก็บไข่เพียงครั้งเดียว ซึ่งสรุปแล้วดิฉันเสียค่าใช้จ่ายทั้งสิ้นประมาณ สามแสนสามหมื่นบาท ซึ่งต้องบอกว่าต่ำกว่างบประมาณที่ตัวเองตั้งไว้เยอะเลย...ดีใจที่ตัดสินใจถูก ที่เลือกทำที่เมืองไทย เพราะตอนแรกก็คิดว่าจะมาทำที่อเมริกาอยู่เหมือนกัน ซึ่งถ้าทำที่นี่จริงๆ ค่าใช้จ่ายจะสูงกว่านี้เยอะมากค่ะ
ทั้งหมดทั้งปวงนี้ ขอขอบคุณและยกความดีความชอบให้กับ อ.หมอ รศ.นพ. ภัทรภูมิ โพธิ์พงษ์ ผู้ซึ่งเป็นแพทย์ที่ดูแลดิฉันมาตลอดจนประสบความสำเร็จ ท่านอ.หมอ นอกจากเป็นหมอสูติฯมือดีแล้ว ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้าน เวชศาสตร์การเจริญพันธ์ และการรักษาภาวะมีบุตรยาก นอกจากคุณหมอจะเก่งแล้วยังน่ารัก อัธยาศัยดี ยิ้มแย้ม และให้กำลังใจตลอด ดิฉันขอแนะนำคุณหมอท่านนี้นะคะ ถ้ามีเพื่อนคนไหนสนใจ ติดต่อได้ที่ศูนย์เจริญพันธุ์ โรงพยาบาลบำรุงราษฎ์ค่ะ
สุดท้าย ขอขอบคุณครอบครัวที่เมืองไทยที่คอยลุ้นและให้กำลังใจ โดยเฉพาะคุณแม่ ที่นอกจากลุ้นสุดตัวแล้ว ยังคอยดูแลดิฉัน และคอยขับรถรับ-ส่ง และไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนดิฉันตลอดเวลา
ขอบคุณ คุณสามีสุดที่รัก ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย ถึงอยู่ไกลก็ยังโทรศัพท์ไปให้กำลังใจทุกวัน
ขอบคุณเพื่อนๆ Bloggang ที่ให้กำลังใจ และร่วมแสดงความยินดี กับดิฉันในครั้งนี้ด้วย ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
สำหรับคนที่อยากมีลูก และสนใจการทำเด็กหลอดแก้ว ขอให้โชคดีและได้มีทายาทน้อยๆ ไว้ชื่นชม สมใจทุกคนค่ะ
|
Create Date : 09 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2553 12:43:24 น. |
|
66 comments
|
Counter : 7319 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:29:08 น. |
|
|
|
โดย: NFL (NFL ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:21:51 น. |
|
|
|
โดย: ซออู้ วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:43:10 น. |
|
|
|
โดย: Emi IP: 222.153.26.254 วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:03:45 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:26:28 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:36:30 น. |
|
|
|
โดย: สาวไกด์ ระบบด๋อย ล็อกอินไม่ได้ IP: 203.156.84.31 วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:01:39 น. |
|
|
|
โดย: angy_11 วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:08:12 น. |
|
|
|
โดย: PANDIN วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:05:28 น. |
|
|
|
โดย: lglnv (Mr.Tyger ) วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:53:59 น. |
|
|
|
โดย: *พิณ* วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:32:02 น. |
|
|
|
โดย: tiktoth วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:33:28 น. |
|
|
|
โดย: Petit Patty วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:4:53:37 น. |
|
|
|
โดย: Dr.Manta วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:30:56 น. |
|
|
|
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:42:42 น. |
|
|
|
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:46:29 น. |
|
|
|
โดย: Petit Patty วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:03:24 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:30:14 น. |
|
|
|
โดย: กู้..ค่ะ (Smile_Koo ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:28:12 น. |
|
|
|
โดย: mungkood วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:36:36 น. |
|
|
|
โดย: วีดวาด IP: 222.123.42.84 วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:07:11 น. |
|
|
|
โดย: พลายจันทร์ วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:50:47 น. |
|
|
|
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:35:18 น. |
|
|
|
โดย: random-4 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:22:48 น. |
|
|
|
โดย: maxpal วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:51:49 น. |
|
|
|
โดย: mingky วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:56:40 น. |
|
|
|
โดย: random-4 วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:21:27 น. |
|
|
|
โดย: ToY (tiny ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:18:40 น. |
|
|
|
โดย: Candydolls วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:56:56 น. |
|
|
|
โดย: แม่ลูกแฝด วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:19:51 น. |
|
|
|
โดย: ม่ามี๋สามเจ (เจโลไดด้า ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:56:58 น. |
|
|
|
โดย: L-twin วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:54:12 น. |
|
|
|
โดย: Jannyfer วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:04:23 น. |
|
|
|
โดย: BBwindy วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:44:41 น. |
|
|
|
โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:38:55 น. |
|
|
|
โดย: PANDIN วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:42:52 น. |
|
|
|
โดย: เซียวเปียกลี้ IP: 203.154.145.10 วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:34:31 น. |
|
|
|
โดย: GingerFever วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:37:37 น. |
|
|
|
โดย: ammy IP: 68.189.253.151 วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:3:12:57 น. |
|
|
|
โดย: นีโซมย็อน IP: 124.121.0.69 วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:21:09:46 น. |
|
|
|
โดย: กอล์ฟ IP: 117.47.220.83 วันที่: 29 สิงหาคม 2551 เวลา:12:08:43 น. |
|
|
|
โดย: คนไกล ณ.อิงแลนด์ IP: 90.193.232.168 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:7:00:22 น. |
|
|
|
โดย: Naparat Petsov IP: 58.11.71.91 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:26:24 น. |
|
|
|
โดย: นุช IP: 80.202.70.175 วันที่: 6 ตุลาคม 2552 เวลา:23:17:10 น. |
|
|
|
โดย: อิอิ่น IP: 124.122.189.19 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:37:30 น. |
|
|
|
โดย: ืnattinee IP: 125.24.14.84 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:54:14 น. |
|
|
|
โดย: วันฟ้าใส (nenaedy ) วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:15:44:39 น. |
|
|
|
โดย: น้ำหวาน คนรอคอยความหวัง IP: 91.138.31.106 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:11:14 น. |
|
|
|
โดย: กอหญ้า IP: 118.173.229.232 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:35:35 น. |
|
|
|
โดย: แอน IP: 171.7.165.5 วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:18:39:05 น. |
|
|
|
โดย: VA_Dolphin วันที่: 14 พฤศจิกายน 2555 เวลา:11:41:35 น. |
|
|
|
โดย: เก๋ IP: 180.183.35.190 วันที่: 15 กันยายน 2556 เวลา:22:58:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Virginia, United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
My little girl ... one of the most beautiful miracles in life,
one of the greatest joys I can ever know,
and one of the reasons why there is a little extra sunshine, laughter and happiness in my world today.
|
|
|
|
|
|
|
มีความสุขมากๆน๊ะครับ รอชมสิมิลันด้วยคนนึงครับ