หนีน้ำท่วมไปลั้นลาบ้านยาย

พอดีแกทำข้าวต้มมัด รินเลยถือโอกาสนี้เรียนรู้ฝีมือคุณยายเสียเลย

ก่อนเอื่นเลยคุณยายเอาข้าวเหนียวเขี้ยวงูเก่า(ซึ่งแกบ่นๆกับรินว่ามันดีเกินไป!!)

ไปตั้งไฟอ่อนๆกับหัวกะทิ จนมีกลิ่นห้อมมม หอมออกมา หอมมา ฉันเดาเอาเองว่าที่ต้มกะทิทำให้มันมีความหอมหวานและมัน

แกคนอยู่นานจนแกบอกว่าใช้ได้และ หน้าตาออกมาแบบนี้

เป็นข้าวยังไม่สุกมาก ข้างในยังเป็นสีขาวอยู่ แต่ก็หวานอร่อยดี - -*

เนื่องจากรินจิ๊กกิน เพราะยายแกบอกว่ากินได้ >O<

หลังงากนั้นแกก็ตักเอาข้าวเหนียวหอมๆ ออกมาวางบนใบตอง แล้วเอากล้วยแปะ แล้วใช้ใบตองดบๆให้เป็นรูปสี่เหลี่ยมๆ...

แบบนี้

 อันนี้ยายใช้ฝีมือขั้นเทพในการห่อ แกพับมุมเข้าด้วยกันแล้วบอกว่า ม้วนแน่ๆสามรอบ รินก็ทำตามสูตรแก

แท่นแทนนนนน... ในขอบสีแดงๆเป็นฝีมือริน 

 สังเกตได้ว่ามันเบี้ยวมากๆ นี้เป็นเพราะเทคนิคการถ่ายรูปนะเนี่ยมันถึงหน้าตาดีกว่าสภาพจริง บางอันถึงขั้นดีด

ตัวออกเลยทีเดียว เพราะห่อไม่ดี ไม่สามารถรอจนถึงขั้นตอนมัดได้

สังเกตว่าล่างๆจะหน้าตา อะไรไม่รู้ แต่ด้านบนๆจะหน้าตาดูดี +555 เพราะว่าด้านล่างรินเป็นคนโชว์ฝีมือเอง T_T

ถ้าไม่ได้เทคนิคการถ่ายรูปคงแย่

จะบอกว่าห่อไปเกือบ 50 มัด ยายลืมถั่วแดง!! +555

ต้องเอาถั่วแดงไปต้มน้ำตาลแทน

รินเลยหันมามัดดีกว่า เพราะใช้แรงอย่างเดียว ยายบอกให้ใช้ตอก(ไม้ไผ่สานเป็นเส้นเล็กๆ)มัดสามท่อน

รินว่ารินมัดแน่นแล้ว แต่พอยายมัดโชว์มันก็ไม่อกเป้นอกเอวเป็นเอวเหมือนยายอยู่ดี -*- เศร้าอีก

สังเกตว่าไม่มีอันไหนอกเป็นอกเอวเป้นเอวเลยยยยย

- -* เฮ้ย รินก็มีข้ออ้างที่ว่า มัดหลวมๆมันจะได้ แกะง่ายๆไงยาย

แป่ว! จะบอกว่ามัดตอกเป็นอะไรที่ทรมานมากเพราะมันทำท่าจะบาดมือ

บาดไม่พอตอนมัดๆอยู่มันหนีเนื้อแหกเลย T______T แสบมาก

พ่อบอกรินไม่มีทักษะชีวิตเลยยย >O<  ปล่อยให้มันหนีบมือได้

หลังจากนั้นก็เอาไปนึ่ง สองก้านธูป - -* แล้วยายก็ไปเทออกจาซึ้ง

หอมมาก แต่รินลืมถ่ามรูปเพราะดีใจกับฝีมือตัวเองมากไปหน่อย --*

นั่งกินอย่างเดียวเลย ^_^  

อันนี้เป็นกรรมวิธีการเผาหมู อิอิ

เนื่องจากว่าที่บ้านป้าที่ขายหมูน้ำท่วมขายไม่ได้

รินจึงได้หมูมากินฟรีๆ เฮ้ย กว่าจะติดเตาได้ก็หน้ามืด หัวไหม้กันเลยทีเดียว

เฮ้ย หรือว่ารินจะไม่ค่อยมีประสบการณ์ชีวิตจริงๆ สงสัยต้องออกแสวงหาบ่อยๆ^_^