บันทึก(ไม่)ลับ ฉบับภูกระดึง 2 เช้าวันรุ่งขึ้น พวกเราตัดสินใจไปที่น้ำตกวังกวางเป็นจุดแรก หลังจากผิดหวังจากการไม่ได้ไปผานกแอ่นเพราะฟ้าปิด ใช้เวลาเพียงไม่นานพวกเราก็มาถึงน้ำตกวังกวาง น้ำตกเวลานี้น้ำน้อยนัก แต่ก็ยังพอมีให้พวกเราได้เก็บรูปกลับไปบ้าง หลังจากเก็บรูปน้ำตกแล้ว พวกเราย้อนกลับไปทางพระพุทธเมตตา เนื่องจากช่วงเวลานี้ของปี เส้นทางสายน้ำตกไม่สู้ปลอดภัยนัก ระหว่างทางเราพบว่าดอกกระเจียวเริ่มแตกหน่อชูช่อออกมากันบ้างแล้ว แม้จะยังไม่มากนัก แต่ก็ทำให้การเดินทางดูมีสีสรรไม่น้อย ที่ลานพระพุทธเมตตาเราแวะกราบพระ และเก็บภาพกันอย่างสบายใจ บริเวณใกล้องค์พระมีระฆังและกระดิ่งแขวนไว้โดยรอบ แม้เป็นเพียงช่วงเวลาไม่นาน เมฆบางส่วนก็เปิดออก แง้มให้พวกเราได้เห็นท้องฟ้ากัน พวกเรามุ่งหน้ากันต่อไป ระหว่างทางก็แวะเก็บรูปกันไปเรื่อยๆ เพียงแค่หยุดเดิน ธรรมชาติของที่นี่ก็มีมุมสวยๆไว้รอให้เราเก็บภาพกลับไปเสมอ เมื่อถึงทางแยก เราตัดสินใจที่จะเลี้ยวไปสายน้ำตกอีกครั้ง เพื่อไปชมน้ำผาน้ำผ่า เส้นทางไปยังน้ำตกช่วงนี้ดูดิบ ชัน และชื้นอย่างมาก ป่าดูรกทึบ ทั้งยังมีทากค่อนข้างชุม พวกเราจึงแบ่งกลุ่มย่อยลงไป เพื่อเก็บภาพน้ำตกขึ้นมา จากนั้นเราจึงมุ่งหน้าไปทางสระอโนดาด พวกเราจะไปกินข้าวกันที่นั่น บนภูเราพบต้นไม้ต่างๆมากมายที่ดูแปลกตาออกไป เฟิร์นเป็นไม้ที่หาดูได้ไม่ยากเลยสำหรับที่นี่ แถมต้นไม่ใช่เล็กๆ เฟิร์นบางต้นที่พบ สูงกว่า 2 เมตรก็มี ต้นไม้ใหญ่ที่เห็นได้บ่อยคงหนีไม่พ้นพืชตระกูลสน ลองดูดีๆ เปลือกของมันก็ดูสวยไม่ใช่น้อย ดอกไม้ป่าดอกเล็กๆก็ผลิดอกออกมาชูช่ออวดกันอยู่ไม่น้อย สำหรับคนชอบดอกไม้เล็กๆเหล่านี้แล้ว ที่นี่ราวกับสวรรค์ทีเดียว เราเดินกันต่อไปเรื่อยๆ ทว่า..เมฆฝนก็เริ่มตั้งเค้าอีกครั้ง สายฝนเริ่มโปรยปรายลงมา การเดินทางในบางช่วงเริ่มยากลำบากขึ้น กว่าจะถึงสระอโนดาด ก็ทำเอาทั้งเหนื่อยทั้งหิว แต่ก็เหมือนฟ้าจะเห็นใจ เมื่อเราถึงสระอโนดาดแล้ว ฝนก็หยุดตก ให้พวกเราได้พักกินข้าวกัน หลังจากอิ่มกันแล้ว เราจึงออกเดินกันต่อ จุดหมายต่อไปของเราอยู่ที่ผาแดง กับระยะทางเกือบ 4.5 กิโลเมตร หลังจากสระอโนดาดลับสายตาไปไม่นาน เสียงฟ้าร้องก็ดังมาไกลๆราวกับข่มขู่ สายฝนที่จางไประหว่างกินข้าวก็กลับมาอีกครั้ง พวกเราได้แต่ก้มหน้าก้มตาเดิน เพื่อให้ถึงที่ผาแดงโดยเร็ว เพราะอย่างน้อย ที่นั่นเราก็มีที่หลบฝน... สายฝนโปรยปรายมาไม่หยุด จนพวกเรามาถึงผาแดง เราอาศัยเพิงที่เคยเป็นที่พักซื้อของระหว่างทางซึ่งบัดนี้ร้างแล้ว คอยคุ้มกันเราจากสายฝนภายนอก สายลมพัดมาแรงขึ้นๆ พร้อมกับฝนที่เทลงมาอย่างหนัก เราตัดสินใจที่จะรอ..รอจนกว่าฝนจะซาลงกว่านี้ แล้วเราจะมุ่งหน้าต่อไปยังผาหล่มสัก ซึ่งเป็นจุดหมายสุดท้าย พวกเราหลบฝนที่ผาแดงกันอยู่พักใหญ่ จนกระทั่งฝนเริ่มเบาบางลง แม้ฝนจะซาลงมาแล้ว แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆเลย เราตัดสินใจกันที่จะออกเดินทางต่อแม้ฝนจะยังคงโปรยปรายอยู่ เราไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนกว่าฝนจะหยุด..เจ้าตั๊กแตนน้อยก็เหมือนกัน เราฝ่าฝนไปจนถึงผาหล่มสัก และได้พบกับเจ้าหน้าที่ของทางอุทยาน 2 คน ซึ่งมารอพวกเราอยู่นานแล้ว ด้วยเกรงว่าพวกเราจะหลงทาง พวกเราหยุดพักกินอาหารกันอีกครั้งที่ร้านค้าริมผาหล่มสัก ซึ่งเป็นร้านเดียวที่ยังคงเปิดให้บริการอยู่ในเส้นทางริมผา หลังจากพักผ่อนกันพักใหญ่ๆ ฝนก็หยุดอีกครั้งราวกับเอื้อให้เรา ไม่พลาดโอกาสที่จะเก็บรูป ณ สถานที่ยอดนิยมแห่งนี้ จากผาหล่มสัก กลุ่มของเราฝ่าฝนเป็นระยะทางประมาณ 9 กิโลเมตรเพื่อกลับที่พัก โดยใช้เส้นทางริมผาและตัดเข้าสู่ที่พักที่ผาหมากดูก... เราถึงที่พักกันตอน 19.00น. พิดิบพอดีกับฟ้ามืด สภาพที่ทั้งเหนื่อยและหนาว ทำให้คืนนั้นเราหลับกันสนิทจนรุ่งเช้าทีเดียว to be continue... Create Date : 08 มิถุนายน 2548 Last Update : 28 มิถุนายน 2548 12:41:52 น. 1 comments Counter : 550 Pageviews. Share Tweet รูปสวยดีค่ะ... โดย: JC2002 วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:8:13:36 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก