หาทางเปลี่ยนบรรยากาศได้ไหมคะ...ร้องไห้มากๆ เหนื่อยนะคะ เหมือนต้องวิ่งแข่ง 4*100 เมตรอ่ะ

ขอให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ไวๆนะคะ
เราก็เป็นอยู่บ่อยๆเหมือนกัน

ตามกลิ่นกาแฟมาค่ะ

^_^

สู้ ๆ

อืมม์..

บางทีบรรยากาศก็มีส่วนค่ะ

ที่สำคัญก็หัวใจตัวเองนี่แหละ



บางครั้ง
ต่อให้บรรยากาศไม่ได้ชวนเหงา ชวนคิดถึงเลย
แต่ก็กลับคิดถึงคนบางคนมากมายซะงั้น


ขอบคุณที่ไปอ่านข่าวสารที่บล็อกนะคะ

สวัสดีครับคุณCrono เป็นคนชอบกาแฟเหรอครับ อาโกก็ติดกาแฟหนึบเลยครับ เพราะสมัยขับรถตระเวณทั่วไทย แวะปั๊มทีไร กาแฟร้อนเย็น กระทิงแดง แบรนด์ซุบไก่ ไส้กรอก ฯลฯทุกทีซิน่า จนกลายเป็นคนติดกาแฟถึงทุกวันนี้
ส่วนอารมณ์เศร้าแก้ได้ด้วยการทำใจนะครับ อิอิ เสียแล้วก็เสียไป แบบว่า ของเก่าถอดทิ้งใส่ที่นิ๊ง ๆ ซิง ๆ ดีก่าครับผม เหอ ๆ

เห็นด้วย สิ่งที่อยากลืมกลับจำ

ใช่ครับ ค่อนข้างชอบดื่มกาแฟครับ
สมัยก่อนเวลาดื่มกาแฟ แฟนมักจะแง้ว ๆ ใส่บอกว่าอย่าดื่มมาก
ผมชอบเวลาเธอ แง้ว ๆ ใส่น่ะ (แต่ไม่เคยบอก) เลยดื่มให้เห็นบ่อย ๆ

จนเดี๋ยวนี้ติดแล้วครับ ถึงจะเลิกกับแฟนแต่ก็ยังไม่เลิกกาแฟ T-T

เพิ่งรู้ว่ามีผู้ชายที่เหงาจนร้องให้

คุณคงเป็นคน sensitive

แวะมาดึก งานเพิ่งเลิกค่ะ

อย่าฟังเพลงเศร้าเลยค่ะ


แต่ถ้าห้ามไม่ได้...

แนะนำ "พิจิกา" ตรัย ภูมิรัตน์ นะคะ

โดนจริงๆ

เหงามากมายเหมือนกัน ทำไมถึงเหงาได้ขนาดนี้นะ อย่างที่ว่า ถ้าความเหงาเปลี่ยนเป็นเงินได้ ป่านนี้ฉันคงรวยไปแล้ว เป็นกำลังใจให้คนเหงาจ้ะ...

มาสะกิดความเหงา

มันไม่กรุ่น ครุ่นขึ้นมาเหมือนควันของกาแฟ
หรืออย่างน้อยมันก็คงไม่คล้ายตะกอนของกาแฟที่นอนก้น...

แต่มันเหมือนกาแฟร้อนที่ตั้งทิ้งไว้ให้เย็น
เหงาบาดจิต ได้แบบนั้นแหละ...