|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
"เกื้อกูล หรือ..จะลืม ล..ตัวท้าย"
"มาช่วยเพื่อน...ต้องการอะไรเหรอ?"
อยากถามว่า..เราเคยเจอ หรือเคยคิดแบบนี้กันบ้างหรือเปล่าคะ...
....
วันนี้...คิมได้เจอเรื่องที่สะกิดใจเรื่องหนึ่ง และเกิดคำถามขึ้นมาว่า
"การช่วยเหลือซึ่งกันและกันด้วยความจริงใจ..หาได้น้อยลงในสังคม..จริงหรือ?"
"ทุกคนที่เข้าไปทำดีกับใคร หรืออะไร..เพียงเพื่อต้องการผลประโยชน์ตอบแทน..เท่านั้นหรือเปล่า?"
คำตอบที่คิมหาได้ก็คือ...อาจจะน้อยลง แต่คงไม่หมดไป.... และใครที่ทำอะไรเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองเท่านั้นคงไม่ใช่กับทุกคนที่เรารู้จัก..
น้ำใจ ตัวโต ๆ น่ารัก ๆ..คงยังมีอยู่... เพียงแต่อาจจะถูกกดเอาไว้เป็นส่วนน้อยที่ไม่เด่น และมองกันไม่ค่อยจะเห็น.. หรือ..น้ำใจ..อาจจะไม่สำคัญเลย หากเราไปเจอสังคมที่ไม่เห็นและรับรู้ความสำคัญของสิ่งนี้..
หากเราคิดจะเปลี่ยน..พลิกสิ่งที่เราคิดว่าไม่ดี...ก็คงไม่ใช่เพียงวันเดียว..ของมันแน่นะคะ อิอิ..
คิมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง..ที่เขียนไว้แล้วทำให้รู้สึกว่า..สิ่งเล็ก ๆ นั้นแสนยิ่งใหญ่...
ต้องขอประทานอภัยที่จำชื่อหนังสือไม่ได้นะคะ...เขาพูดถึง..การที่เราชื่นชอบหนังเกาหลี.. เพราะดูแล้ว ผู้ชายหน้าตาดี แสนอบอุ่น น่ารัก และที่สำคัญ..รักครอบครัวมาก..แต่ความเป็นจริง..ไม่ใช่สิ่งที่เราเห็น..
มีเพียง 5% ของผู้ชายเกาหลีเท่านั้นที่มีสิทธิเป็นแบบนั้น..แต่ส่วนใหญ่จะตรงกันข้าม.. ดังนั้น...แผนพัฒนาประเทศของเกาหลี ก็คือ..การนำเสนอภาพสังคมและครอบครัว..ผู้ชายและผู้หญิงในอุดมคติ.. เพื่อโน้มน้าวจิตใจให้ประชากรของประเทศเขาซึมซับและปลูกฝังสิ่งดี ๆ ในจิตใจ.. และสามารถปรับเปลี่ยนชีวิตของตนเองให้เป็นไป..ตามสังคมอุดมคติที่ประเทศอยากให้เป็น..
อ่านแล้วก็ทึ่ง..มิใช่น้อยเลยค่ะ...แค่ละคร..ก็สามารถเป็นแผนพัฒนาระดับชาติได้แล้วหรือนี่...
คิมเปิดละครไทย...แล้วก็นั่งคิด.....แต่ไม่เครียดนะคะ อิอิ... ประเทศเรามีแผนพัฒนาละครไทยระดับชาติ เพื่อให้คนในสังคมเป็นไปแบบนั้นบ้างหรือเปล่านะ..
ละคร: โอ..ทำได้ไงคนเราสามารถเดินเข้าไปตีกันหน้าสาธารณชน...เป็นคนที่...ยั้งสติไม่ได้...ดูแล้วเหนื่อยใจจริง ๆ..
ปิดละคร..เปิดดูข่าว...
ข่าว: คนเสื้อ...ตีกับคนเสื้อ.... ด่าทอ เกลียดกัน...ขว้างปาข้าวของ......ต่อหน้าสาธารณชน
โอ...คล้ายๆ กันเลยวุ้ย....ดูอะไรแล้วสบายใจกว่ากันนะ...แฮ่ะๆ
คิมยังนึกถึงสังคมที่เกื้อกูล...ที่อาจจะเป็นเพียงอดีต..เป็นเพียงภาพฝันสำหรับคนรุ่นต่อ ๆ ไป..
ในขณะที่ ณ ปัจจุบัน...คนรุ่นนี้..และอีกไม่ไกลกันนัก..จะต้องเจอกับ "สังคมที่เกื้อกู....(ล)"* ไปอีกนาน..
..การแก้ปัญหา..คงต้องเริ่มจากตัวเราก่อน..
เกื้อกูลคนอื่นบ้าง..สังคมจะได้น่าอยู่ขึ้น ..จริงมั้ยคะ....เพราะยังเชื่อว่า.. การรับรู้จากการกระทำที่น่ารัก จริงใจ..จะสามารถทะลวงจิตใจให้เกิดความอ่อนโยนขึ้นมาได้ค่ะ...
*แฮ่ะๆ ไม่ได้พูดไม่เพราะนะคะ...แต่เห็นคำน่าเล่น...อิอิ
:)
Create Date : 28 มีนาคม 2552 |
|
3 comments |
Last Update : 28 มีนาคม 2552 23:53:44 น. |
Counter : 644 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: โยตะ วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:19:05:48 น. |
|
โดย: ChaMp IP: 125.24.155.154 วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:06:31 น. |
|
| |
|
คิมมี่ (*CriMy*) |
|
|
|
|