► ►►.......เหนื่อยนักไปพักใจกั๊น ตอน ฟ้าสางที่บางตะบูน #4 .......◄◄◄◄
เวลาราวสองทุ่ม ใช้เวลาไม่นานก็เดินทางถึงหาดเจ้าสำราญ บรรยากาศงานคึกคักเอะอะมะเทิ่ง มีขนมพื้นบ้านขาย เสียงคลื่น เสียงคน กับเสียงเพลงผสมปนเป
เดินทอดน่องไปตามชายหาดเพื่อไปยังร้านอาหารครัวริมเล ที่เราฝากท้องไว้เมื่อตอนเที่ยง ทรายเต็มเท้า สาว สวมวิญญาณบล็อกเกอร์เดินตะเวนในงานแบบไม่ยอมหิวโหย หายไปจากกลุ่ม ปล่อยให้กลุ่มผู้หิวโหยเดินฝ่าไซมาจนถึงร้าน
พนักงานดูเนือยๆ หมดแรง ไม่ค่อยยอมมารับออเดอร์ ต้องกระตุ้นค่อนข้างบ่อย
นั่งรออาหาร สักพักสาวโทรมาหน้าตาตื่น บอกว่าสามทุ่มเค้าจะมีการจุดพลุ ทำไงดี ผมพยายามปลอบใจว่าใจเย็นๆ อาจจะไม่มีอะไรร้ายแรงขนาดนั้นก็ได้
ยังไม่ทันอาหารจะมาพลุก็ถูกจุดขึ้น นั่งตรงข้ามยุวรรณาพอดี ขอยืมเป็นแบบหน่อย ขาตั้งกล้องไปแล้วมาถ่ายวิดีโอเลยแล้วกัน
อาหารมาเสิร์ฟเมื่อพลุจบลง ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกแล้วมัวแต่กิน เมื่อเสร็จกิจธุระและปล่อยให้น้ำย่อยทำงาน เราก็เดินทางไปยังบริเวณงาน ภายในงานมีความคือเคยกมีมุมให้ถ่ายรูปเยอะพอสมควร มีอาหารและขนมพื้นบ้านพื้นเมือง ทั้งพื้นปูนและพื้นไม้ ไม่ได้เอาอะไรใส่ปากเข้าไปอีกเนื่องจากอิ่ม
เมื่อขณะสามสาวเจอรำวงก็สะกิดสมาชิกและมุ่งตรงไปยังเวทีทันที แถมยังมาชวนผมบอกว่าไปเต้นรำวงข้างบนกันไหม? ผมที่ว่ามีความห้าวในตัวพอสมควรแล้วก็ยังไม่กล้าขึ้นไป นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมเชื่อว่าทีมงานทำทุกอย่างเพื่อให้งานออกมาแล้วสนุก เรียกว่าทุ่มเทเพื่องานจริงๆ หรือจริงๆแล้วอาจจะเป็นความชอบส่วนตัวอยู่แล้วสินะ
พวกเธอรอจังหวะอยู่นานก็ยังไม่ทราบวิธีการที่จะขึ้นไปบนเวที พยายามเตรียมเงินและมองหาทีมงานว่าจะขึ้นไปต้องจ่ายตังค์ที่ไหน สามเพลงผ่านไปก็ได้รู้ว่าขึ้นไปเต้นฟรีได้เลย เอาความใจกล้าและอยากสนุกเข้าไปแลก ไม่รอช้าสองสามก็ขึ้นไปข้างบนโดยไม่รีรอ
พยายามตั้งถ้าจับจังหวะอยู่พักหนึ่ง ก็สามารถเต้นได้เป็นส่วนหนึ่งของสาวรำวงไป
หลังจากเต้นกันจนอาหารเรียงตัวเข้าที่แล้ว เราก็เดินต่อกันชมงานส่วนที่เหลือ ค่ำคืนนี้ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปมากมายนัก
คุณกุ๊งกิ๊งและกระเป๋าอันเข้ากับ Theme งานของเธอสุดๆ
สาว ที่พยายามชักชวนให้ถ่ายรูปกับโดมซึ่งมีไฟสองขึ้นด้านข้าง ประกอบกับการที่เธอใส่ชุดไทย ภาพที่ออกมาค่อนข้างจะออกแนวน่าขนลุกมากกว่า เลยย้ายมาถ่ายกับป้ายแทน
แหม่มที่พยายามจะเอาโคมไฟในงานกลับบ้านให้ได้
สิ่งที่ผมเห็นระหว่างแก๊งค์สามสาว ไม่ว่าจะอยู่หน้ากล้องหรือหลังกล้อง คือความเป็นเพื่อนที่เฮฮาและใครๆก็อยากมีเพื่อนแบบนี้ ในภาพคือข้าวโพดหนึ่งฝัก มีร่องรอยการแทะเรียบร้อย
พวกเธอพากันสลับกันถือข้าวโพดแล้วเคลื่อนที่ขึ้นลงในแนวดิ่ง ให้อีกสองคนพยายามไล่งับ แล้วก็หัวเราะเฮฮากัน
เคล็ดลับในการคุยกับสามสาวก็คือ อย่าคุยเรื่องงานในขณะเที่ยว เพราะเสียงจะเปลี่ยนเป็นเสียงสองทันที น้ำเสียงจะเป็นทางการขึ้นจนคุณรู้สึกอยากใส่สูทอย่างไม่น่าเชื่อ
ยุวรรณาพยายามแสดงเป็นตำรวจในท้องที่ได้เนียนสุดๆ
กลับที่พักนอนหลับพรุ่งนี้ต้องตื่นตีห้า เพื่อไปถ่ายพระอาทิตย์กลางอ่าวบางตะบูน ทีมงานขอบายเนื่องจากเป็นโรคกลัวหอยนางรม มีมิกซ์อาสาไปเป็นตากล้องให้
88.เจ้าการะเกด
Create Date : 28 มิถุนายน 2561 |
|
22 comments |
Last Update : 28 มิถุนายน 2561 14:04:39 น. |
Counter : 706 Pageviews. |
|
|
|
เทศกาลของภูเขาไฟโบรโม่ ที่เป็นพิธีสักการะ หรือไหว้ประจำปี ของคนที่นั่น แต่ไม่น่าไปอ่า กลัว ขนาดไปคนไม่เยอะยังเสียว กลัวไปยืนตอนคนเยอะๆ แล้วจะร่วงลงไปมาก ขาสั่นค่ะ