Bloggang.com : เป็ดสวรรค์ : ► ►►.....ถนนสายนี้...มีตะพาบ 199 .. บ้านเกิด.... ◄◄◄

► ►►.....ถนนสายนี้...มีตะพาบ 199 .. บ้านเกิด.... ◄◄◄

ไกล ผมมาไกลเกินกว่าที่คิดไว้มาก
การเดินทางที่เกิดจากความผิดหวัง
เดินออกมาจากความผิดหวัง หันหลังให้กับความจริง

แต่มันน่าหัวเราะ เมื่อคิดว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้นนั้นอยู่ในใจของผมเอง
เดินทางมาไๆกลจนสุดขอบฟ้า พาความทุกข์ใจนั้นมาด้วย
เป็นความทุกข์ที่เดินทางมาไกลมากทีเดียว

.
.
.
.

มันเริ่มจากวันนั้น เมื่อหลายปีก่อน
ฟางเส้นสุดท้าย
แม้เสียงของมารดา ก็สุมรวมและมอดไหม้ไปกับไฟแห่งความโกรธ

คืนนี้เสียงเรียกของนาง แจ่มชัดขึ้น
นั่นอาจจะเป็นเพราะดวงดาวของที่นี่ ช่างคล้ายกับที่ซึ่งผมเรียกว่า
บ้านเกิด

.
.
.
.

กลิ่นอากาศเย็นของยามดึกลอยปะทะเข้ากับลมหายใจ
ดวงดาวบนฟ้านั้นคล้ายว่าจะเดินทางตามผมไปทุกฝีก้าว ดาวมากมายเหลือจะนับ
เคยพยายามนับดาวเมื่อยังเด็ก ยิ่งเพ่ง ดาวมันยิ่งปรากฎขึ้นหลายดวงกว่าเดิม
และจำได้เมื่อยังเด็ก ผมเคยถามแม่ว่าทำไมดวงดาวถึงคอยตามเราไปแบบนั้น
แม่ตอบว่า เพราะทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
ไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่รู้ว่ามันคงเป็นปรัชญาอะไรซักอย่าง

.
.
.
.

การประชดชีวิตด้วยการเรียนเอาเป็นเอาตาย ส่งผมมาไกลถึงที่นี่
ดวงดาวอีกดวงหนึ่ง
อาณานิคมอีกแห่งของมนุษย์
ที่นี่สมบูรณ์ งดงาม แต่นี่ไม่ใช่บ้านเกิด

เป็นอะไรที่ไม่บ่อยนัก ที่ผมจะคิดถึงบ้านขนาดนี้

.
.
.
.
ผมวางความทุกข์ไว้ที่สุดขอบแกแล็คซี่นั่น
ผมให้อภัยกับสังคมที่หลอกผมว่าผมเป็นลูกเสือสำรอง
แท้จริงแล้วผมมีแม่และพ่ออย่างละคนเท่านั้น
ผมไม่ได้มีพ่อและแม่เป็นเสือ

ผมยิ้มให้กับดวงดาวนับล้าน
และมุ่งหน้ากลับสู่ดาว บ้านเกิด ของผม