..ถนนสายนี้ ..มีตะพาบ 28 . . . ( ไ ฝ ไ ก่ ตู ด )
อันนี้โจทย์จ้า
กับเนื้อเรื่อง ที่เกี่ยวกับทะเล เนาะ
. . . . .
.
☀☀☀ไ ฝ ไ ก่ ตู ด☀☀☀
นานเท่าไหร่แล้ว ที่ผมนั่งทอดสายตาไปยังขอบฟ้าราบเรียบเส้นนั้น
มองน้ำทะเล ที่กำลังค่อยๆเปลี่ยนสี ไปตามแสงพระอาทิตย์ยามเย็น
ฝูงโลมากระโดดสะดีดสะดิ้ง
ปลาเข็มตัวหนึ่งกำลังหยอกล้อกับกุ้งฝอยทะเลอยู่ริมหาด
ปลาดุกทะเลตัวเขื่องกำลังหาหมัดให้กันอยู่ริมโขดหิน
ธรรมชาติที่ไม่เสแสร้ง มองแล้วเพลินไม่มีเบื่อ
ไม่เหมือนนมปลอม อึ๋มยังไง เราก็เบื่อ
อืม คมคายดี ต้องจดไว้
“พ่อหนุ่ม ทำไมตาเหลืองอย่างนั้นล่ะลูก นั่งทอดสายตานานไปแล้วนะเรา
เดี๋ยวตาก็ไหม้หรอก” หญิงชราอาชีพขายไก่ย่างริมหาดเอ่ยทัก จินตนาการของ ผมสะดุดกึก
ค่อยๆหันไปทางต้นเสียง สายตาของผมไปสะดุดเข้ากับตูดไก่
มันอวบ และมีเสน่ห์ดึงดูดอย่างประหลาด กลิ่นของมันประหลาด
และก่อนที่ผมจะทันพูดอะไร สติสัมปชัญญะของผมก็ดับวูบ
.
.
.
.
“เกิดอะไรขึ้นกับผม?”
“ผมของคุณแตกปลายพอสมควร มีรังแคบางๆ ตรงกลางก็เริ่มบางแล้วนะ
ลองใช้แชมพูใบมะกรูดสิ ผมใช้แล้วได้ผลดีทีเดียว”
“ผมหมายถึง ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วคุณเป็นใคร? จับผมมาทำไม?”
ใบหน้าซึ่งซ่อนอยู่ในเงามืดนั้น มีรังสีอำมหิตแผ่ซ่าน ผมรู้สึกได้
เขาผมดกด้วย ผมเห็นเงาลางๆ
“คุณถูกถูกสะกดจิตด้วยตูดไก่น่ะ ด็อกเตอร์เอิบ”
“ พวกคุณร้ายมาก รู้ได้ยังไงว่าผมชอบมองตูดไก่?”
“ ผมรู้จักคุณมากกว่าที่คุณคิด ดอ็กเตอร์ เอิบ อวบอั๋นอุดๆ
สัดส่วน 35 -28 – 44 แฟนคนแรกมีไฝที่แก้มก้นซ้ายหนึ่งเม็ด”
“ นี่คุณรู้ได้ยังไง คุณสะกดรอยตามผมมานานแค่ไหนแล้ว?”
“ผมแอบวัดสัดส่วนคุณตอนคุณสลบไปน่ะ แค่ฆ่าเวลาหรอก
ในโทรศัพท์คุณก็มีคลิปของแฟนคุณอยู่ ไม่เห็นยาก”
“แกมันโรคจิต”
“ ก็น้อยกว่าคุณล่ะน่า คนบ้าอะไร ถ่ายคลิปไฝแฟนตัวเอง
ทั้งคลิปถ่ายแต่ไฝอย่างเดียว คุณนี่ใช่ย่อยเลยนะ”
ผมเขินอาย เมื่อถูกเจ้าวายร้ายเปิดเผยความลับ
ใช่แล้ว ผมชอบถ่ายคลิปไฝ ในเครื่องผมมีคลิปไฝเยอะแยะไปหมด
อ่าห์ นี่ถ้าเรื่องเผยแพร่ออกไป ชื่อเสียงผมมิพังพาบราบเรียบหมดหรอกรึ?
“แกต้องการอะไรจากฉัน เจ้ามัสมั่นเนื้อ”
ปัง!!!! เสียงระเบิดดังสนั่น ทำเอาผมสะดุ้ง
“คุณกล้าดียังไงมาด่าผมว่า มัสมั่นเนื้อ “
มันคงโมโหมาก ถึงกับยิงปืนขู่ผม มันเริ่มขยับเข้ามาใกล้
ใบหน้ามันเริ่มปรากฎชัด ในหน้าคม ผมดกปกไหล่ไหปลาร้ากว้าง
ในมือข้างหนึ่งของมัน ถือลูกโป่งสวรรค์หลากสีไว้ห้าลูก มืออีกข้าง ถือไม้จิ้มฟัน
นี่มันถึงกับจิ้มลูกโป่งสวรรค์ให้แตกเพื่อขู่ผมรึนี่?
ไอ้หมอนี่ไม่ธรรมดา.
.
.
.
“เอาล่ะ ด็อกเตอร์ ผมจะไม่อ้อมค้อม ผมต้องการรหัสผ่านชุดนั้น”
“ ผมรู้ว่าคุณรู้ว่าผมรู้ ผมก็รู้ว่าไม่มีวันที่คุณจะรู้สิ่งที่ผมรู้ เพราะมีผมคนเดียวเท่านั้นที่รู้”
“นี่คุณไม่ต้องมาเล่นลิ้นกับผม ผมไม่ชอบ มือคุณเค็มมาก”
มันปัดมือของผมออกจากปากของมัน ผมพยายามจะเล่นลิ้นมัน เพื่อถ่วงเวลา
ไม่มีวันที่ผมจะบอกรหัสผ่านชุดนั้น เป็นตายก็ไม่บอก ผมสะบัดหัวเร่าๆ
“ คุณลืมเรื่องคลิปไฝที่ก้นแฟนคนแรกของคุณแล้วรึ ด็อกเตอร์?
คิดดูสิว่า ถ้ามันแพร่กระจายออกไป ชื่อเสียงที่คุณมี
จากการช่วยจูงคนแก่ข้ามถนนวันนั้น จะปี้ป่นแค่ไหน”
มันเริ่มแบล็คเมล์ผมจนได้ ไอ้ลามก พูดคำว่า ปี้ ออกมาได้
ไม่อายปากบ้างเลย ไอ้แรดเอ๊ย
“ คุณไม่ต้องมาขู่ผมเสียให้ยาก ยังไงผมก็ไม่บอก”
ผมปฏิเสธเสียงแข็ง ทั่งที่ในใจก็วาบหวามหวาดหวั่นโหวงเหวง
“ เอ แล้วถ้าเป็นคลิปที่คุณแอบถ่ายตอนเครื่องบินทะยานขึ้นฟ้า
ที่ผมกู้มาจากเมมโมรี่ในกระเป๋าคุณนี่ล่ะ มันพอจะแลกกับอะไรได้บ้างไหม?”
มันหัวเราะหึๆตบท้าย ตายล่ะ ลืมไปว่าถึงจะลบทิ้งไปแล้ว มันก็กู้ได้
สบายๆ โธ่ ไม่น่าเลยเรา
.
.
.
.
“ว่าไง คุณเอิบ ทำไมเงียบไปล่ะ? ห้องนี้ร้อนมากหรือ? เหงื่อแตกพลั่กเชียว” น้ำเสียงมันเย้ยหยัน มันรู้ว่ามันกำลังเป็นต่อผม ซึ่งก็จริง
“ แกจะทำอะไรกับข้อมูลพวกนั้น”
“คุณแค่บอกสิ่งที่คุณรู้ คุณเอิบ แค่นั้น แล้วคุณก็จะเป็นอิสระ”
“ดูนี่สิ คลิปตอนเครื่องบินทะยานออกจากรันเวย์ที่คุณถ่าย”
มันเปิดคลิปนั้นให้ผมดู ผมเบือนหน้าหนี มันเป็นเรื่องที่น่าละอาย
ผมไม่ควรแอบถ่าย ผมไม่น่าโรคจิต เป็นพวกชอบแอบถ่ายไปได้
นี่ถ้าคนอื่นรู้ โธ่ ไอ้เอิบ
.
.
.
.
“099LE229D3Eb62F3bC65"
“ ฮ่าๆๆๆๆ ฮะเฮ่ยๆ ฮ่าๆกิ๊วๆๆ “ มันหัวเราะร่วน
“ ปล่อยฉันไป แกได้สิ่งที่แกต้องการไปแล้วนี่ “ ผมโกรธตัวเองที่ใจเสาะนัก
“ รอเดี๋ยวคุณเอิบ ผมขอทดสอบความถูกต้องซักประเดี๋ยว”
มันหันกลับไปหยิบของชิ้นหนึ่งออกมาจากความมืด
มันคือคอมพิวเตอร์ส่วนตัวของผม
และผมเพิ่งบอกรหัสผ่านกับมันไป ผมก้มหน้ารอรับชะตากรรม
มันเปิดเทปที่อัดเสียงของผมเอาไว้ รหัสผ่านถูกคีย์ลงไป
เครื่องคอมพิวเตอร์แสดงหน้าข้อมูลสำคัญๆหน้าแล้วหน้าเล่า
มันยิ้มเยาะ ดูเหมือนมันกำลังหาอะไรบางอย่าง
“ แกต้องการอะไร?” ผมถามด้วยความคับแค้นใจ
“ เดี๋ยวก็รู้” น้ำเสียงของมัน เรียบสนิท น่ากลัวจัง
.
.
.
.
“ ยินดีด้วย ด็อกเตอร์เอิบ คุณได้รับการยอมรับจากพวกเรา อย่างเป็นเอกฉันท์”
เสียงนั้นปลุกผมให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากสลบไปอีกรอบ
“ นี่มันอะไรกัน ผมสลบไปได้ยังไง ยินดีอะไร? “
“ เราสะกดจิตคุณด้วยเสียงยุงบินน่ะ “
“จริงด้วย มียุงบินอยู่ข้างๆหู ก่อนที่ผมจะหมดสติไป” ผมพูดเบาๆ พึมๆพำๆ
“ ผมชื่อ มิสเตอร์เอ็กซ์ เป็นนายกสมาคมผู้นิยมถ่ายคลิปไฝนานาชาติ
คุณมีจำนวนคลิปไฝมหาศาล แถมยังมีไฝหลากหลายแบบ
คุณได้รับการยอมรับจากสมาคมเรา อย่างเป็นทางการแล้ว
หลังจากผมดูคลิปในฮาร์ดดิสทั้งหมดของคุณ
ผมต้องยอมรับ ว่าคุณนี่ ฝีมือจริงๆ”
ชายผมดกปกไหล่ ยิ้มอย่างเป็นมิตร
“ จริงหรือนี่ แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ ผมตกใจแทบตาย”
“ เพื่อแสดงให้คุณเห็น ว่าสมาคมเราไม่ใช่กระจอกๆไง ยินดีด้วยอีกครั้ง“
. . .
เขาจับมือ ผมก็จับมือ
ถึงจะยังงงๆ แต่ผมก็ดีใจ ที่ความชอบส่วนตัวของผม
นำมิตรภาพใหม่ๆมาให้ แบบคาดไม่ถึง แบบนี้
เสียงคลื่นซัดฝั่งอยู่ไม่ไกล
ทะเลคงอยู่ใกล้ๆ ผมจะไปมองเส้นขอบฟ้าอีกครั้ง
และจะไม่มองตูดไก่ไปอีก ซักพักใหญ่ๆ
.
.
.
.
เรื่องสั้นๆเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า
“ อย่าถ่ายคลิปเรื่อยเปื่อย ข้อมูลลบแล้ว
ก็กู้ใหม่ได้ ไม่ยากเย็นนัก นะเออ “
จบแล้ว
.
.
.
งานนี้ มีใครเขียนมั่ง มาดูกัน
1.ตะพาบคุณ ซองขาวเบอร์ 9 2.ตะพาบปอป้า พรหมญาณี 3.ตะพาบคุณ toor36 4.ตะพาบ คุณ Rinsa Yoyolive 5.ตะพาบพี่ท่าน กะว่าก๋า 6.ตะพาบ คุณ ปันฝัน 7.ตะพาบ คุณ peeamp 8.ตะพาบคุณ tifun 9.ตะพาบพี่ ปลายแป้นพิมพ์ 10.ตะพาบ JewNid 11.ตะพาบ คุณ Great_opal 12.ตะพาบ น้องพธู
อัพเดตเรื่อยๆจ๊ะ
. . .
สำหรับโจทย์ครั้งที่ 29 ก็คลอดออกมาแล้วครับ
คราวนี้ เป็นของคุณพู่
โจทย์ มีดังนี้ครับ
"สำหรับโจทย์โครงการหน้า ตะพาบ กม.29 ...
ตัวละคร
เด็กชาย 1 คน ชายหรือหญิงวัยกลางคน 1 คน หญิงชรา 1 คน
คาแร็กเตอร์
ซื่อตรง เรียกว่ายอมคดไม่ยอมงอ อ่อนแอ ขี้โรค ขี้โกง เห็นแก่ตัว
ให้ผู้เขียนจับคู่เลือกกันเองนะค่ะว่า จะให้คน 3 คน มีลักษณะนิสัยอย่างไร ... แล้วเขียนเรื่องราวของทั้งสามคนออกมาเป็นงานเขียนสั้นๆ ยาวๆ ก็ได้ตามแต่ใจอยากค่ะ ... ดูเหมือนยาก แต่ก็ไม่ยาก ดูเหมือนง่ายแต่ว่าก็ไม่ง่ายอีกล่ะค่ะ เอ แล้วตั้งมาแบบนี้ อิฉันคนตั้งเองจะมึนตึ๊บกับการลากโยงเรื่องราวหรือเปล่าหนอ ....
รอดูกันค่ะ 555+"
Create Date : 19 มีนาคม 2554 |
|
46 comments |
Last Update : 20 มีนาคม 2554 0:05:45 น. |
Counter : 1496 Pageviews. |
|
|
|
มาส่งการบ้าน คนแรกมั๊ง อื อิ..