► ►► ..เ ป็ ด ส ว ร ร ค์ . . อิ น ร ะ ย อ ง ฮิ ต อ น 2 . . ◄ ◄ ◄
หลังจากที่เสร็จจากการเข้าสวนผลไม้ เราทั้งหลายรวมหกชีวิต ก็มุ่งหน้าสู่หาดแม่รำพึง มีเป้าหมายอยู่ที่บ้านก้นอ่าว
ที่หาดแม่รำพึง มีปรากฎการณ์ทางธรรมชาติที่เรียกว่า ริบ เคอร์เร้น ชาวบ้านเรียกว่า ปรากฎการณ์ทะเลดูด ใครสนใจ ก็ไปหาอ่านเพิ่มเติมเอาเองเน้อ ฉึ่งโป๊ะ!!
คณะผ้าป่าเรา เดินทางมาถึงบ้านก้นอ่าว ราวๆเกือบจะบ่ายสามโมง หาเก้าอี้นั่งตามชายหาด สั่งอาหารทะเลมากินตามประสาคนที่มาทะเล ทะเลที่นี่ ไม่มีไก่ย่างขายเป็นล่ำเป็นสันเหมือนบางที่ คนไม่มาก เล่นน้ำกันดุ่มด่อย พอให้ดูได้เพลินๆ
ระหว่างที่รออาหารการกินปรุงสุก เราก็ไม่ได้รีบอะไร เพราะเราไม่อยากกินอาหารทะเลดิบๆกัน เราก็ทำตัวขยัน ออกไปถ่ายภาพทะเลกัน อย่างฮาเฮ
พี่หยี ( น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา ) เดินตัวเบา แต่ขากล้องพี่แก อย่างหนัก ออกไปถ่ายภาพทะเล กล้องโอลิมปัส พลังหยินหยาง ยิงภาพต่อเนื่องแบบฟอร์แมต RAW ได้อย่างน่าชื่นชม
พี่หยี
. . . . ด้านรินซ่า ( Rinsa Yoyolive) ก็มิได้น้อยหน้า แม้ว่าเธอจะดูเป็นสตรีเอวบางร่างน้อยชดช้อยต่อยไม่เจ็บ แต่ก็ออกถ่ายภาพนู่นนี่ไปได้ หลายโหลอยู่ มีตากล้องเลนสเคปขั้นเทพไปด้วย รินซ่ารึจะนิ่งดูดาย เลยปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่นทันที
รินซ่า
. . . . สิ่งที่น่าสังเวชใจสำหรับทะเลสวยๆน้ำเค็มกำลังดีของที่นี่ ก็คือบรรดาขยะทั้งหลายแหล่ ที่มาเกยตื้นขึ้นอืด นอนอาบแดดอยู่บนฝั่งอย่างมิได้กลัวดำแต่อย่างใด มากมาย มหาศาลเกินจะรับได้ เล่นน้ำไป อยู่ๆก็เจอซองมาม่า มาม่าไม่ใช่สัตว์ทะเลนะครับ แต่คนมักง่ายชอบทิ้งมันลงทะเล คงคิดว่าจะได้บุญเหมือนปล่อยเต่าหรืออย่างไร?
ขยะทะเล
. . . . ถ่ายภาพได้กำลังดี มันมือได้ที่ อันที่จริง ผมไม่ได้ลุกไปไหนกับเข้าซักเท่าไหร่ อาศัยว่ากล้องซูมได้เยอะ เลยซูมถ่ายเอาๆ ประหยัดแรงดีนักแล สำหรับคนที่กำลังแย่เพราะตื่นเช้าแบบผม
อาหารมาแล้วครับ พี่หนุ่ยไม่กินกุ้ง แต่ผมสั่งข้าวต้มกุ้ง รู้สึกฝังใจมาตั้งแต่งานหัวหินเฟสติวัลตอนต้นเดือน ที่ไปทะเลหัวหิน เจอแต่ไก่ย่าง หาข้าวต้มกุ้งกิน ก็ไม่มี
วันนี้สมใจ ได้กินข้าวต้มกุ้ง ริมทะเลจนได้ มีหมึก มีปลา มีส้มตำ และแมลงวันที่ไม่ได้รับเชิญมาอีกประมาณสองกองพัน มีตูบสองสามตัว พยายามเข้ามาตีซี้ นอนรอกินด้วยรอบๆโต๊ะ
มีตัวนึง สีดำ น้ำลายมันยืดมาก มีเชื้อเอลเลี่ยนรึไงไม่รู้ ช่างเป็นหมาที่ดูจริงใจ และไม่เก็บอาการเอาซะเลย
ท่าประจำของพี่หนุ่ยในการโพสท่าถ่ายรูป โปรดสังเกตดีๆ พี่หนุ่ยเป็นผู้หญิงที่ลิ้นสวยมาก
พี่หนุ่ยลุยหมึก
. . . . ระหว่างที่นั่งกินอาหารอยู่นั้น ผมสังเกตเห็นตูบตัวหนึ่ง เป็นตูบที่มากับฝรั่งครอบครัวหนึ่ง ที่นอนอาบไอเกลืออยู่ข้างโต๊ะเรา มันเป็นตูบที่บ้าพลังมาก ชอบคาบอะไรก็ตาม ที่คนขว้าง คนลงทะเล มันก็ลงไปด้วย ลงไปเสร็จ มันก็ขึ้นมาเกลือกทรายบนชายหาด
ตูบน้ำเค็ม
. . . . ซักพัก ก็มีผู้หญิงเสื้อสีชมพู มาเก็บขยะที่เกลื่อนหาดอยู่อย่างที่เห็น ซักพักอีก ก็มีคนไปช่วยเก็บมากขึ้นๆ รวมทั้งชาวต่างชาติ ที่นอนอยู่ข้างๆโต๊ะเราด้วย เห็นแล้วก็ชื่นใจ ทะเลแห่งนี้ ยังพอมีหวัง เล็กๆ อยู่บ้าง
เราขอแนะนำให้หาคราดมาไว้ประจำหาดนี้ โดยไวเลยครับ จะได้ทุ่นแรง ไม่ปวดหลัง
ผู้พิทักษ์
. . . . หลังจากอิ่มหนำสำราญพุงบานจากอาหารทะเลแล้ว เราก็ชักชวนกันไปยังแหลมหญ้า ค่าอาหารยังไม่ได้จ่ายเอง พี่โจนเป็นเจ้าภาพ ยังไม่ได้เคลียร์กัน จนวันนี้ แถมพี่แกยังไปได้บ้านพัก ขณะไปเดินฉี่มาอีกหนึ่งหลัง สำหรับการหลับนอนหมอนอุ่นกันคืนนี้
แหลมหญ้า อยู่ไม่ไกลจากโต๊ะอาหารเมื่อครู่นัก ถ้าคลานไป ก็ประมาณสองชั่วโมง แต่ถ้าขับรถไป จะเร็วกว่านั้นมาก
ค่าเข้าชม 40 บาทขาดตัว ห้ามต่อรอง จอดรถไว้ตีนเขา แล้วเราทั้งคณะ ก็พากันเดินขึ้นเขาไป
ภาพแรกที่เห็น หลังจากเดินขึ้นมาพอให้ได้หอบ ทำเอาผมถึงกับสับสนทางเพศไปชั่วขณะ สวยมากกกกกกกกกก สำหรับมนุษย์ที่ใช้ชีวิตอยู่แต่ในเมืองแบบผม สวยจนต้องอุทานออกมาเป็นภาษาญี่ปุ่นสำเนียงไซตามะว่า “คิมุจิ!!”
ในภาพคือพี่หนุ่ย (โจนบ้ากับป้าแก่ๆ) มีฉากหลังเป็นพระอาทิตย์ ดวงเดียวกับที่มันทำให้เราดำนั่นแหละ แต่ตอนนี้มันสวยมาก ชะรอยมันจะถูกชะตากับผืนน้ำทะเล อยู่คู่กันเมื่อไหร่ล่ะก็ สวยเชียว
พี่หนุ่ยกระเซิง . . . . ในภาพนี้คือรินซ่า กำลังโพสต์ท่าถ่ายรูป ตอนนี้เราไม่ค่อยสนใจเรื่องหุ้นจะขึ้นจะลงกันแล้ว เราพากันถ่ายภาพกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
รินซ่าท่าสวย
. . . . พี่หยีจอมยิง ไม่กลัวลมแรงๆของที่นี่ จะพัดตกทะเลเลยซักนิด
พี่หยีจอมยิง
. . . . มองไปฝั่งทางทิศตะวันออก จะเห็นเกาะเสม็ด ผมนึกว่า เกาะเสม็ดจะอยู่ห่างจากฝั่งมากกว่านี้ซะอีก
ทริปหน้า เราตั้งใจกันว่า จะไปเกาะเสม็ดให้มันรู้แล้วรู้รอดไป อีกซักที
ผมตั้งใจว่า ไปเกาะเสม็ดเมื่อไหร ผมจะเดินให้รอบเกาะ
แต่มันยาวจังเนาะ จะไหวไหมเนี่ย?
เสม็ดยาวเฟื้อย . . . . ซูมมาจากระยะเมื่อครู่ เห็นรินซ่ากับพี่หนุ่ย กำลังเดินตามตูดกัน มีฉากหลังเป็นเกาะเสม็ด
ไปเกาะเสม็ด เสร็จทุกราย ขณะที่ผมถ่ายภาพอยู่นี้ บนเกาะยาวๆเกาะนั้น หลายคู่คงกำลังเสร็จกันอยู่สินะ
อุ๊ย! ไม่ดี แม่ไม่ให้คิด
สองสาวก้าวเดิน . . . . ชนสามสี่คนนี้ กำลังทำอะไรซักอย่างกับกองหิน
ฟ้าเขียว
. . . . มองไปด้านหลัง ชายผู้หนึ่งกำลังแบกขาตั้งกล้องอันหนักมากๆของเขา ฝ่าทุ่งหญ้ามาอย่างมิย่อท้อ
พี่หยีนั่นเอง
Thanks: พี่หยีลุยหญ้า
. . . . เป็ดสวรรค์ ถ่ายภาพร่วมกับป้ายแสดงชื่อแหลมหญ้า และขาตั้งกล้องคู่ใจของเขา
เป็ด ณ ป้ายแหลม
. . . . รินซ่า ถ่ายภาพคู่กับป้ายอันเดียวกัน ยิ้มหวานให้กับพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า
รินพิงป้ายไม่หงายเงิบ
. . . พี่โจน ( อสูรกายไทฟอน ) ถ่ายภาพคู่กับขาตั้งกล้องของเป็ดสวรรค์ ใครสอนให้ถ่ายภาพมุมนี้ก็ไม่ทราบ แต่ผมว่ามันพิลึกดี ต้องเอียงคอมอง เป็นการบริหารต้นคออย่างหนึ่ง
หินทะเล
. . . . ถ่ายภาพเป็นหมู่คณะ
หมู่เฮาชาวแหลม
. . . . และแล้ว พระอาทิตย์ก็เริ่มลอยคล้อยต่ำ ไม่มีคำบรรยาย ที่เห็นอยู่เส้นขอบฟ้านั้น คือมาบตาพุด
ฟ้าสีทอง
. . . . อีกภาพ กับความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ ผู้เป็นจิตรกรเอกของกาลเวลา มานานแสนนาน
บวกโฟโต้ชอปอีกนิดหน่อย แฮ่ๆ
เมฆน้อยลอยเด่น
. . . . ปิดท้ายเอนทรี่นี้ ด้วยภาพแคนดิด ของพี่หนุ่ย กับรินซ่า ไม่รู้กำลังขำอะไรกัน
อาจจะกำลังคุยเรื่องบินลาดินตายแล้ว แล้วขำก็ได้ พี่หนุ่ยขำไรกัน อยากรู้ มาคอมเม้นต์บอกด้วยนะคะ . . . . ตีสามสิบนาที เขียนเสร็จจนได้ ภาพเยอะกว่าที่คิด กะว่าจะเขียนสามเอนทรี่จบ แต่ดูๆแล้ว คงได้ถึงห้าเอนทรี่แน่ๆ
โปรดติดตามตอนต่อไปและอย่าลืมโหวตให้ด้วยนะจ๊ะ
ลงนาม เป็ดสวรรค์
ฝนเพิ่งหยุดตก
แคนดิดติดหนึบ
เพิ่มขนาดภาพ เพื่อความสะใจ แฮ่ๆ
Create Date : 03 มิถุนายน 2554 |
|
45 comments |
Last Update : 20 พฤษภาคม 2555 19:25:53 น. |
Counter : 2728 Pageviews. |
|
|
|