มันสนุกมาก(ย้ำรอบที่10!! 555) พยายามเม้าท์แบบไม่สปอย

เหตุการณ์ในเล่ม2เกิดขึ้นหลังเล่มแรกประมาณ7ปีสงครามการเมืองเข้มข้นมาก

เปิดด้วยการบรรยายสภาพความตึงเครียดภายในต้าเซี่ยก่อนจะเกิดการกบฎ

ภาคต้นกล่าวถึงความสัมพันธ์ที่ของตัวละครและกลุ่มอำนาจแต่ละฝ่าย

เล่าถึงแรงผลักดันและสถาณการณ์บีบบังคับที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงต่างๆในเรื่อง

ทั้งความสัมพันธ์ของตัวละครการเมืองและสงคราม

มีฉากบู๊มาให้ตื่นเต้นเป็นระยะ แต่จัดหนักของจริงจะอยู่ภาคปลายค่ะ

ภาคต้นว่าสนุกแล้ว ภาคปลายมันจะยังเข้มข้นและสนุกกว่านี้ได้อีกค่ะ!

แม้ใจนางจะเด็ดเดี่ยวมั่นคง แต่บางครั้งก็ไม่อาจฝืนชะตา

ในเรื่องของศึกรักนั้นมีพลิกค่ะ!

 //แถมพลิกไปพลิกมาจนใจคนอ่านกระดอนไปทางโน้นทีทางนั้นที เพิ่งรู้ว่าตัวเองเป็นคนใจง่ายก็ตอนอ่านเรื่องนี้แหละค่ะ 5555

นี่หนักใจแทนฉู่เฉียวจริงๆมีแต่ของชั้นหนึ่งมาให้เลือก! อย่างเพิ่งเข้าใจผิดนางเอกไม่ได้ใจง่ายค่ะ อิคนอ่านเนี่ยแหละค่ะที่ใจง่าย!!

แต่จริงๆนะ ต้องหนักแน่นขนาดไหนถึงนิ่งได้ขนาดนั้นคะลูก!!

//กว่าจะจบนี่ลุ้นจนตัวโก่ง ใครลงเรือลำไหนเราไม่รู้แต่เราลงเรือนายน้อยสี่ไปตั้งแต่เล่ม1แล้ว!! ถึงจะแอบปันใจระหว่างทางก็เถอะนะ 555

การเมืองภายในก็ตบตีกันนัวเนียไม่รู้ฝ่ายไหนเป็นฝ่ายไหน

สงครามก็เดาไม่ออกว่าฝ่ายไหนจะชนะ

เราชอบเรื่องนี้ตรงที่มันนัวเนียเนี่ยแหละ ทั้งศึกในศึกนอก แถมยังมีศึกรักอีก เหนื่อยแทนตัวละครจริงๆให้ตายเถอะ

ตัวละคร

เรื่องนี้สร้างcharacterตัวละครแต่ละตัวได้น่าสนใจมากค่ะมีความซับซ้อนและคุมโทนได้ดี

มีจุดเปลี่ยน(ที่สมเหตุสมผล)ที่ทำให้ตัวละครนั้นเปลี่ยนไปตัวละครมีการพัฒนาไม่น่าเบื่อ

ตัวละครแต่ละตัวได้แสดงความสามารถซัดกันเต็มที่ทั้งสมองและฝีมือ

หลังอ่านภาคต้นจบบอกเลยว่าผิดจากที่เราคิดไปพอสมควร//มันสนุกตรงนี้แหละ เดาอะไรไว้ผิดหมดเลยอ่ะ 555

ตัวละครหลักก็อย่างที่รู้กันคือฉู่เฉียว จูเก่อเยว่ แล้วก็เยียนสวิน

เรื่องของ 3คนนี้ไม่ขอสปอยค่ะ ไปลุ้นกันเอาเอง บอกได้แค่ว่าฮาเร็มของฉู่เฉียวไม่ได้มีแค่ 2หนุ่มแน่ๆ อิอิ

ฉู่เฉียว

ส่วนตัวเราชอบcharacterของฉู่เฉียวนะคะเราว่านางเป็นผู้หญิงที่เท่มากๆเลยอ่ะ(ถึงหลายคนจะบอกว่ามันซูก็เหอะ 555)

ต่อสู้เก่งตัดสินใจรวดเร็วเด็ดขาด และ ใจเด็ดมาก

แต่ในขณะเดียวกันก็มีความอดทนมีน้ำใจและอ่อนโยนด้วย

เมื่อรวมกับความสวยเลยไม่แปลกที่หลายคนจะบอกว่านางเป็นตัวละครที่ซูมาก!

ด้วยบุคลิกของนางทำให้มีคนมาชอบเยอะแต่นั่นยิ่งเน้นให้เห็นว่าฉู่เฉียวเป็นคนที่มีจุดยืนของตัวเองและมั่นคงมากๆเลยค่ะ(ปลื้ม)

จูเก่อเยว่

เป็นพระเอกมาดนิ่งรักสันโดษและทุ่มเทมาก (ถึงใครจะเชียร์เยียนสวินแต่เราเชียร์จูเก่อเยว่ว้อยยย)

เมื่อกลับมาเจอฉู่เฉียวอีกครั้งความนิ่งของนายน้อยสี่ก็ยังคงเสมอต้นเสมอปลาย

พูดตรงๆว่าถ้าเราเป็นนางเอกเราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าฮีชอบ!

แต่มันมีจุดเปลี่ยนค่ะมันมีจุดเปลี่ยนที่ทำให้ฮีกลายเป็นสายเปย์! //ว๊ายต่ายแล้วววว > <

และเมื่อฮีไม่สามารถคุมโทนความนิ่งของตัวเองได้ความกวนและขี้แกล้งของฮีก็เผยออกมาค่ะ 555

เยียนสวิน

เป็นผู้ชายเย็นชาที่อบอุ่น(เฉพาะกับนางเอก)ตัดสินใจเด็ดขาด(ติดจะเลือดเย็น)แต่ทุ่มเทมาก

เด็กน้อยเยียนสวินคนเดิมหายไปแล้วค่ะเหตุการณ์ในอดีตทำให้ฮีกลายเป็นผู้ชายที่เต็มไปด้วยความแค้น

ความcontrastระหว่างเยียนสวินที่เด็ดขาดเลือดเย็นกับเยียนสวินที่อบอุ่นอ่อนโยน(กับฉู่เฉียว)ทำให้อดเทใจให้ไม่ได้เลยค่ะ

เราชอบบุคลิกเยียนสวินตอนอยู่กับนางเอกนะคือฟินมากอ่ะ เหมือนเป็นคนละคนมีความน่ารัก > <

ตัวละครเด่นภาคต้น//ผิดโผไปเยอะมาก และมีตัวละครใหม่มาเรื่อยๆ (ของเค้าเยอะจริงๆ)

หลี่เช่อ>> รัชทายาทเปี้ยนถังเป็นองค์ชายเจ้าสำราญ เรื่องมาก และติงต๊อง! คือเป็นคนตลกมากอ่ะ หัวเราะทุกครั้งที่ฮีออก

จ้าวซง >> คือองค์ชายน้อยที่โดนฉู่เฉียวแกล้งตอนยังเป็นสาวใช้ที่ตระกูลจู่เก่อ(ยังจำกันได้มั๊ย) เป็นคนมีน้ำใจและตรงไปตรงมามากแบบไม่คิดเลยว่าราชวงศ์ต้าเซี่ยจะมีองค์ชายแบบนี้อยู่ด้วย เป็นพี่ชายแท้ๆของจ้าวฉุนเอ๋อร์

จ้าวฉุนเอ๋อร์>> องค์หญิงต้าเซี่ยที่หลงรักเยียนสวิน(มวาก)สวย เอาแต่ใจ แต่ก็มีความมุ่งมั่น

จ้าวเช่อ>> องค์ชายเจ็ดของต้าเซี่ยความสามารถเด่นด้านการทหาร ออกจะเป็นองค์ชายนอกสายตาในความคิดคนอื่น

แต่อย่ายึดติดกับบุคลิกตัวละครที่คุณได้เปิดอ่านตอนหน้าแรกๆเชียว

อย่างที่บอกตัวละครทุกตัวมีพัฒนาการและจุดเปลี่ยนอ่านไปเรื่อยๆจะเห็นได้ชัดว่าตัวละครแต่ละตัวโตขึ้น

เหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในช่วงเวลาต่างๆทำให้ความคิดและเป้าหมายของแต่ละคนค่อยๆเปลี่ยนไป

ความจำเป็นและหน้าที่ทำให้บางครั้งก็ไม่สามารถเลือกทางที่อยากเดินได้

บางคนเหี้ยมขึ้นบางคนอ่อนโยนขึ้น บางคนเล่ห์เหลี่ยมกลลวงร้ายกว่าเก่า บางคนต้องทิ้งความไร้เดียงสา

ความรักเปลี่ยนเป็นความแค้นพันธมิตรกลายเป็นศัตรู สูงส่งกลายเป็นต่ำต้อย

"คนเราเปลี่ยนกันได้"จริงๆและบางครั้งแทบจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน!

กลุ่มอำนาจในภาคต้น

ราชวงศ์ต้าเซี่ย >> จักรพรรดิและเชื้อพระวงศ์ต้าเซี่ยเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว แถมโหดสุดๆ แต่ละคนคือน่ากลัวมากค่า!

ตระกูลใหญ่ >> แต่ละตระกูลก็ร้ายไม่แพ้ราชวงศ์เลยค่ะทุกอย่างที่ทำก็เพื่อความยิ่งใหญ่ของตระกูลตัวเองไม่สนผลประโยชน์ของแผ่นดินหรือความเดือดร้อนของประชาชนใดๆทั้งสิ้น

ราชวงศ์เปี้ยนถัง>> เปี้ยนถังเป็นเมืองแห่งการค้าที่ขึ้นชื่อเรื่องความมั่งคั่งร่ำรวยเปิดตัวด้วยองค์รัชทายาทหลี่เช่อในตอนแรกที่หลี่เช่อถึงเดินทางมาเชื่อมสัมพันธไมตรีกับต้าเซี่ยจะรู้สึกว่าฮีจะออกแนวสบายๆชิลๆมั่งคั่งเสพสุขเคล้าสุรานารีไปวันๆอะไรประมาณนี้ แต่เมื่ออ่านๆไปจะรู้สึกได้ถึงความลับของฮีที่ค่อยๆเปิดเผยออกมาค่อยๆทำความรู้จักเฮียกันนะคะ รู้จักแล้วจะรักเองค่ะ ><

สมาพันธ์ต้าถง>> สมาพันธ์ลับที่เคลมว่าจะนำมาซึ่งความเท่าเทียม(คิดไม่ออกให้คิดถึงกลุ่มเรียกร้องประชาธิปไตยความเสมอภาคอะไรประมาณนั้น) มีปณิธานเด็ดเดี่ยว แถมด้วยอิทธิพลและเงินทุนมากมายแต่เบื้องหลังแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้น //ถ้ามันง่ายๆก็ไม่สนุกสิ

เยียนเป่ย>> อย่างที่รู้กันว่าเป็นตัวเปิดเรื่องเลยค่ะกบฎเยียนเป่ย! ราชสีห์เยียนเป่ยจะแข็งแกร่งอย่างที่เค้าเล่าลือกันรึเปล่า?ราชสีห์บาดเจ็บที่ทุกฝ่ายกำลังรุมขย้ำกอบโกยผลประโยชน์จะยืนหยัดขึ้นมาใหม่ได้หรือไม่?

.

.

.

.

.

.

.

.

..

.

.

.

.

.

..................................................................Spoil..................................................................

.

.

.

.

.

.

..

.

.

.

.

.

.

.

.

หลังอ่านภาคต้นเล่ม2-4 จะเห็นภาพชัดขึ้นว่าต้าเซี่ยยิ่งใหญ่จากการทำสงคราม

เมืองในปกครองหลายเมืองนั้นจริงๆแล้วไม่ได้เป็นของต้าเซี่ยมาแต่เดิม

ดังนั้นต้าเซี่ยจึงส่งฟานหวัง(เชื้อพระวงศ์ชั้นสูง)ไปเป็นเจ้าเมืองปกครองแต่ละเมือง

และจริงๆแล้วเยียนหวัง(ฟานหวังที่ปกครองเยียนเป่ย)กับจักรพรรดิต้าเซี่ยเป็นพี่น้องคลานตามกันมา

เท่ากับว่าเยียนสวินก็คือหลานของจักรพรรดิต้าเซี่ย

คือตอนแรกเราไม่รู้เพราะราชวงศ์ต้าเซี่ยแซ่จ้าวไม่น่าเกี่ยวอะไรกับตระกูลเยียน

ที่มาคือหลายปีก่อนมีเหตุการณ์ฟานหวังเจ้าเมืองต่างๆร่วมกันก่อกบฎต่อต้าเซี่ย

แม้เยียนหวัง(พ่อของเยียนสวิน)ไม่เกี่ยวข้องกับการก่อกบฎ

แต่เพราะยื่นฏีกาขอลดโทษให้ฟานหวังเหล่านั้นเลยโดนขับออกจากราชวงศ์หลังจากนั้นจึงเปลี่ยนไปใช้แซ่เยียน

อ่านภาคต้นนี่เรานับถือแก๊งค์กอบกู้เยียนเป่ยมากพูดได้ว่ารับศึกทุกทางจริงๆ

อ่านถึงตอนกบฎต้าเซี่ยสำเร็จละหนีกลับเยียนเป่ยนี่คือพีคมากบอกเลย

ณจุดนั้นรู้สึกว่าใครก็หยุดเยียนสวินไม่ได้แล้ว!! อ่านถึงตอนนั้นนี่แอบปันใจให้เยียนสวินนะ เท่มาก!!> <

แต่นั่นแหละค่ะเพราะมันเป็นนิยายที่สนุกดังนั้นหลังจากนั้นเยียนสวินจึงโดนเบรกค่ะ!!

โดยใครและอย่างไรโปรดไปอ่านเองเดี๋ยวไม่มันส์ 555

และที่บางคนอาจจะไม่ชอบแต่เราชอบคือนางเอกเก่งมากกกก

เป็นเทพสงครามที่มีความเมตตา//ทำไมให้ความรู้สึกขัดแย้งหว่า 555

เป็นแม่ทัพที่กลยุทธ์ทำศึกเยี่ยมมากสู้เก่ง แถมรักพวกพ้องสู้ด้วยกันตายด้วยกันไม่ทิ้งลูกน้อง

//พอดีชอบผู้นำแนวนี้ค่ะ อ๋องไก่ก็มาแนวนี้เลยชอบ 555

ถึงแม้ด้วยความที่ต้องทำสงครามจึงต้องฆ่าคนไปมากแต่คนที่ไม่จำเป็นต้องฆ่าก็ไม่ฆ่า

ซึ่งผิดกับเยียนสวินลิบลับรายนั้นพูดได้ว่าชอบวิธี "กำจัดให้สิ้นซาก" ซะมากกว่า //แล้วจะอยู่ด้วยกันได้ไงใช่มะ!!

ในภาคต้นนี่จะทุกคนจะเริ่มเห็นความสามารถของอาฉู่กันค่ะแต่นางจะปล่อยของจัดหนักจริงๆภาคปลาย //เท่มั่กๆ ><

ด้วยความโกลาหลช่วงกบฏต้าเซี่ยทำให้เยียนสวินกับฉู่เฉียวต้องแยกกัน

และนี่เป็นต้นเหตุที่ให้หลี่เช่อ(รัชทายาทเปี้ยนถัง)มีโอกาสทำคะแนนค่ะ

ในช่วงเวลาคับขันฉู่เฉียวกำลังจนตรอกก็ได้หลี่เช่อนี่แหละช่วยไว้

เฮียเป็นบุรุษงำประกายของแท้เฮียหน้าด้านเป็นที่หนึ่ง เห็นเฮียรู้จักเสพสุขแต่เฮียก็มีความทุกข์ของเฮียนะคะ

แต่ถึงอย่างนั้นที่เฮียบอกว่าชอบคือชอบจริงๆค่ะ

อ่านไปแล้วรู้สึกว่านิยามของเฮียคือ"ที่พักพิงอันอบอุ่นปลอดภัย"รู้สึกแบบนั้นจริงๆ

//อย่าให้ความฮาตอนเปิดตัวเฮียมาหลอกนะคะ555

ถ้าเยียนสวินคือผู้ชายน่าหมั่นไส้ที่ทำให้เราอดรักไม่ได้

ถ้าจูเก่อเยว่คือผู้ชายมาดนิ่งกวนบาทาหน้าตายที่ทำให้เรากรี๊ด

เฮียเช่อก็คือผู้ชายตลกที่ทำให้เรายิ้มและรู้สึกปลอดภัยค่ะ//หล่อนหลายใจไปมั๊ยยะ!

ตอนอ่านๆไปเกิดเหตุการณ์ประมาณว่า...

จบเล่ม1>>> นายน้อยสี่เจ้าขา > <

จบเล่ม2>>> เยียนสวินก็เท่ว่ะเฮ้ยหลี่เช่อโคตรฮา นายน้อยสี่หายไปไหนเจ้าคะ!

จบเล่ม3>>> นอกใจไปหาเยียนสวินเรียบร้อย555

จบเล่ม4>>> เราขออยู่ทีมเฮียเช่อ!!!

Real CPK

My reading diary 10-04-17

หลังจากงานผ่านช่วงพีคมาได้ก็พอมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง ได้กลับบ้านที่ไม่ได้กลับมาหลายเดือน

อ่านนิยายจบไปหลายเรื่อง เที่ยวจบไปหลายทริป แถมได้ไปงานหนังสือที่ไม่ได้ไปมาหลายปีแล้วอีกตะหาก #เรื่องดีดี ^ ^

ล่าสุดที่เพิ่งอ่านจบคือสี่ยอดมือปราบหญิง ก็สนุกดีนะ แต่เราชอบแค่เรื่องแรก(ท่านอ๋องข้าเหนื่อยเหลือเกิน)กับเรื่องสุดท้าย(สามีมาเยือนถึงประตู)

นิยายเตี่ยนซินที่ชอบที่สุดก็ยังเป็นเซ็ตโรงเตี๊ยม&โฉมงามอยู่ดี (ซะงั้นอ่ะ)

อีกอย่างคือ หลังเริ่มดูซีรี่ย์ป่าท้อฯก็ฟินหนักมาก ตอนกลับบ้านเลยไปคุ้ยเขี่ยหาหนังสือป่าท้อฯ กะว่าจะเอามาอ่านอีกซักรอบเพื่อเพิ่มความฟิน

แต่กลายเป็นฟินกว่าเดิม คือเราไปเจอลิขิตเหนือเขนยด้วย! แบบว่าจำไม่ได้แล้วว่าสั่งไปตอนไหน 555 เอาจริงตอนดูซีรี่ย์นี่คู่ตงหัวโคตรขโมยซีนอ่ะ 

กำลังจะสั่งลิขิตเหนือเขนยอยู่แล้วเชียวดีนะเจอก่อน ไม่งั้นคงได้เก็บแฝดแบบไม่รู้ตัว!