คุณค่าของมันเอง ผมเป็นเสาไฟฟ้า ผมเกลียดตัวเอง ผมไม่อยากเป็นเสาไฟฟ้าเก่า เก่า ที่หลอดไฟของผม คอยส่องแสงสีเหลืองซีด ซีด จาง จาง ในยามค่ำคืน ผู้คนผ่านไปมา ไม่มีใครเลยที่จะหันมาสนใจเสาไฟเก่าๆ ผมเฝ้ามองพระจันทร์ที่แสนสวยงาม ส่องแสงสีเหลืองนวลในยามค่ำคืน ผมเฝ้ามองพระอาทิตย์ที่ใหญ่โต คอยสาดแสงแห่งความอบอุ่นและสดใสให้แก่ผู้คน ไม่มีใครสนใจเสาไฟฟ้าต้นนี้หรอก วันหนึ่งเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับผม ค่ำคืนหนึ่งที่พระจันทร์แสนสวย ส่องแสงสีเหลืองนวลมายังผม รถคันหนึ่งขับมาบนถนนแคบๆ แสงไฟของผมสาดไปยังรถคนนั้น ผมสังเกตว่ารถคันนั้นส่ายไปมา คงเป็นชายเมาเหล้าสักคนที่กำลังขับรถกลับบ้าน ผมไม่สนใจเขานัก ได้แต่หันกลับไปมองท้องฟ้าสีดำ ที่ถูกระบายด้วยเกล็ดสีขาว วาว วาวของดวงดาวน้อยๆนับพัน โครม..เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน ผมรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว ความรู้สึกสุดท้ายคือแสงของผมค่อยๆดับไป ผมตื่นขึ้นมาในคืนหนึ่ง ตอนนี้ผมไม่มีแสง คงไม่ถูกนักถ้าหากจะเรียกผมว่าเสาไฟในยามนี้ ตอนนี้ผมคงเป็นแค่เสาต้นหนึ่งบนถนนสายแคบๆ ไม่มีใครสนใจเสาต้นนี้หรอกว่าจะมีหรือไม่มีไฟ ค่ำคืนนี้ช่างหนาวเหน็บ ลมพัดมา ผมเฝ้ามองแสงดาว คืนนี้ไม่มีพระจันทร์ เด็กหญิงคนหนึ่งเดินผ่านมา เธอคนนี้มักจะกลับบ้านค่ำและเดินผ่านผมเป็นประจำ วันนี้เธอใส่เสื้อกันหนาว และก้มหน้าก้มตาเดินฉับๆ ก่อนที่จะมาหยุดตรงหน้าผม เธอเงยหน้ามองผม สีหน้าของเธอกังวล และเดินจากไป ลมพัดโชยมา เมื่อไหร่กันนะ ที่ช่างไฟจะมาเปลี่ยนหลอดไฟให้ผม อยากบอกว่า คนเรามีคุณค่าในตัวเองนะ นั่งฟังวิทยุในวันหนึ่ง แปดสิบเปอร์เซนต์ของคนทำงาน ไม่ชอบงานที่ตัวเองทำ อันที่จริง งานบางอย่างที่เราทำทุกวัน ทุกวัน ถามตัวเองทุกวันว่าทำไปทำไม มันอาจสร้างคุณค่าของมันเอง โดยที่คุณอาจไม่รู้ตัวก้อได้   Create Date : 13 กรกฎาคม 2550 13 comments Last Update : 16 กรกฎาคม 2550 3:43:36 น. Counter : 1042 Pageviews. Share Tweet

ชอบทั้งบทความ และ เพลง ค่ะ   โดย: aseptic 13 กรกฎาคม 2550 4:06:50 น.

อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ ยังงัยก็เขียนอีกเยอะๆๆนะคะ   โดย: pasuta (pasuta ) 13 กรกฎาคม 2550 4:22:26 น.

อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจ อยากทำงานเพิ่มขึ้นเลยค่ะ   โดย: Ishtar 13 กรกฎาคม 2550 9:29:40 น.

แวะมาอ่านค่ะ   โดย: meaw_1985 13 กรกฎาคม 2550 10:52:21 น.

เมื่อก่อนตอนทำงานก็รู้สึกไม่ชอบงานตัวเองเหมือนกันค่ะ แต่พอออกมาแล้ว ก็มานั่งเสียดายทีหลัง   โดย: Prinzessin auf der Erbse 13 กรกฎาคม 2550 13:03:25 น.

เรามักชอบมองหาคุณค่าจากสิ่งที่ฝัน แต่ไม่ค่อยเห็นคุณค่าในสิ่งที่เป็น ขอบคุณบทความดี ๆ นะคะ   โดย: ร้อน ๆ หนาว ๆ 13 กรกฎาคม 2550 13:09:28 น.

ขอบคุณสำหรับข้อคิดในบทความดี ๆ นะคะ   โดย: kookkom (the kookkom ) 13 กรกฎาคม 2550 17:22:36 น.

...เม้นไปแล้ว...แต่มันไม่ขึ้นอ่ะ.... เอาใหม่ๆค่ะ... จขบ. เขียนแล้วให้บรรยากาศค่ะ... แล้วก็ถ้าคุณเสาไฟไม่มีเพื่อน...เอาหลักกิโลอย่างนัทไปยืนเป็นเพื่อนได้ค่ะ... คนเรามักไม่พอใจในสิ่งที่มี..อย่างที่คุณ จขบ. บอกค่ะ... แต่ทั้งรู้...การที่จะยอมรับมันก็ยากนะค่ะ...   โดย: คนส่วนน้อย 13 กรกฎาคม 2550 20:37:40 น.

ม่ะ...กว่าจะคิดได้เหมือนเสาไฟฟ้สา..คงจะดับลับโลกนี้...เห็นภาพมากๆค่ะ..อัพต่อเดี๋ยวมาอ่าน   โดย: กาบชมพู 14 กรกฎาคม 2550 22:03:19 น.

เหนื่อยนัก ก้อพักบ้าง บางครั้งคนเราทำงานหามรุ่งหามค่ำ จนบางครั้ง ลืมให้เวลากับตัวเอง เป็นกำลังใจให้ทุกคนคับ   โดย: หนูหิ่นคนไกล (Ewig ) 15 กรกฎาคม 2550 9:02:41 น.

บทความดีนะคะ ... ชอบๆๆ ขอบคุณนะคะที่แวะมาบล็อคของเราอะ   โดย: Da_naka 15 กรกฎาคม 2550 10:30:19 น.

เสาไฟฟ้าที่ไม่มีแสงไฟในยามค่ำคืน คิดว่าตัวเองไม่มีคุณค่า . . . แต่ในยามกลางวันที่แดดร้อนระอุ เสาไฟฟ้าที่ไม่มีแสงไฟ กลับมีร่มเงาให้คนผ่านมาได้พักพิงคลายร้อนได้บ้าง ของทุกอย่างมีคุณค่าในตัวเอง ขึ้นอยู่กับจะมองที่มุมไหน ^ ^   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 16 กรกฎาคม 2550 1:29:11 น.

อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ น่าจะมีเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังอีกน่ะค่ะ   โดย: แพร IP: 203.153.189.1 16 กรกฎาคม 2550 10:20:20 น.