วัยทองรำลึก - ว่าน ธนกฤต พานิชวิทยุ์ (Wan)
รักกันมาตั้งนานอยู่ ๆ จะถามขึ้นมาทำไมว่าฉันจะรักเทอจนเมื่อไหร่ ฉันรักเทอคนเดียวเป็นอย่างนี้ไม่มีใคร ๆ มาทำให้ใจหวั่นไหว
ถ้าเทออยากรู้ ว่ามันจะยาวนานเท่าไร ถ้าเวลาผ่านไปฉันจะเบื่อเทอมั้ย ที่อยากรู้ จะตอบให้เทอนั้นเข้าใจ ไม่มีวันเปลี่ยนไป ให้เทอจงฟัง
ถึงเทอจะแก่กว่านี้ จะเหี่ยวกว่านี้ จะหง่อมกว่านี้ซักเท่าไร ผมเทอจะหงอกจะขาว เคี้ยวข้าวแทบไม่ไหว ยังไงก้อรักเทอยัยแก่
ไม่ค่อยได้ยินอะไรประสาทหูไม่ดีเท่าไรก้อยังบอกรักให้ฟังเหมือนเคย สายตาเป็นยังไงอาจจะเห็นแค่ที่ไกล ๆ แต่ฉันยังอยู่ตรงนี้
ที่เทออยากรู้ว่ามันจะยาวนานเท่าไรถ้าเวลาผ่านไปฉันจะเบื่อเทอมั้ย ที่อยากรู้ จะตอบให้เทอนั้นเข้าใจ ไม่มีวันเปลี่ยนไป ให้เทอจงฟัง
ถึงเทอจะแก่กว่านี้ จะเหี่ยวกว่านี้ จะหง่อมกว่านี้ซักเท่าไร ผมเทอจะหงอกจะขาว เคี้ยวข้าวแทบไม่ไหว ยังไงก้อรักเทอยัยแก่
.. บอกเอาไว้ว่าไม่เคยเปลี่ยนไป ..
แม้ว่าเทอจะแก่กว่านี้ จะเหี่ยวกว่านี้ จะหง่อมกว่านี้ซักเท่าไร ผมเทอจะหงอกจะขาว เคี้ยวข้าวแทบไม่ไหว ยังไงก้อรักเทอยัยแก่
ผมของเทอจะหงอกจะขาว ไม่เป็นไรก้อรักเทอยัยแก่ .. บอกเอาไว้วันนั้นฉันก้อแก่ ..
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
15 comments |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2551 22:06:30 น. |
Counter : 1174 Pageviews. |
|
|
|
แหะๆ ที่ขอลิงคืเมื่อกี้น่ะค่ะ บล๊อคสวยจังค่ะ เพลงเพราะด้วยค่ะ ฝันดีนะค่ะ