ปัญหาคืออะไร

  บีออซ : ซากิโตะ(คุกกี้) ไอ้บางอ่ย่างพี่เชื่อว่าซากิโตะไปจำเอาสิ่งที่เพื่อนเอ็งเขาลืม อย่าง แจ้เขียนว่าไม่ชอบบุ๋มหลังจากเหตุการณ์เกษมราษฏร์นั้นก็ facebookแจ้ 2557 เต่า วชิรามันก็จำไม่ได้แล้วมั้งที่เอ็งเขียนไปว่า ปานวาดน่ารักตรงไหน อันนั้นเขาชนไก่รักษาดินแดนปีสอง พูดระหว่างดูรักษาดินแดนหญิง 2548

ฟังค์พังค์ : ไอ้เรื่องบางเรื่องมันจำโดยคนอื่นมักไม่จำนี่มันส่งผลไปถึงสมอง สติปัญญา

สตีฟ : โดยรวมไม่เรียกว่ารู้มากนะ มันเรียกโรคประสาท

คุกกี้ : อ้าว อย่าเพิ่งเหมารวมเป็นการด่าคนออทิสติคอย่างผมเป็นโรคจิตโรคประสาท

ฟังค์พังค์ : พี่หนักใจประโยคหนึ่งของแจ้ที่อยากให้เอ็งคิด

คุกกี้ : ไอ้ประโยคก้อย เราจะบอกว่า เราไม่เคยชอบบุ๋ม จอย ปานวาด หัวโต(โอนิสึกะ)ไม่เกี่ยวข้อง ข้อความนี้หรอ?

สตีฟ : พี่ฟังค์พังค์เขาให้เอ็งลองคิดกลับกัน

คุกกี้ : ฮะ ถ้าแจ้ไม่ได้รักบุ๋มเลยจากวันนั้น พี่ๆจะบอกว่า ไอ้หัวโตมันเป็นฝ่ายรักบุ๋มและมันตั้งใจหลอกลวงโกหกผมมาตลอดหรอ

บีออซ : ก็ไม่แน่ อยากให้เอ็งเชื่อใจแจ้เพื่อนเอ็งที่เอ็งได้หมดความทุกข์

คุกกี้ : เฮ้ย

ฟังค์พังค์ : ไม่ต้องเฮ้ย ก็เอ็งค่อนข้างโง่ ไอคิวต่ำมันก็เป็นคนที่ไม่เข้าใจอะไรเลย

คุกกี้ : พี่จะทำอะไรให้ผมไขว่เขวไปไหน งั้นที่เบนซ์เคยแชตกันใน facebook ในอดีตเป็นข้อมูลไม่ถูก ผมคิดว่าเบนซ์บอกบุ๋มไม่รักแจ้ ผมเชื่อเขาไปแล้วนะ แต่ผมไม่เข้าใจตัวเองว่าบุ๋มรักแจ้เป็นประโยคที่ผมเกิดความสบาย

บีออซ : ไอ้เรื่องบุ๋มมาและไปช่างมันก่อน ที่ดูแล้วโอนิสึกะจะเป็นคนหนึ่งในสายตา เอ็งอาจจะประสาทกินไปเลย เพราะถ้าจอยศิรินภาเรียกว่าเมียคนแรกของแกกลับรักโอนิสึกะได้ด้วย

คุกกี้ : พี่พูดอะไรออกมานะ?

บีออซ : มันไม่ใช่แค่บุ๋มจะมีตัวเลือกอย่างโอ เมียแกน่ะ จอยนั่นแหละ ถ้าแกรู้่ว่าหล่อนรักโอนิสึกะด้วย แกจะทำยังไง

คุกกี้ : ผมสูญเสียสิ่งที่เรียกว่าเมีย? เฮ้ย ก็ไหงสังคมมันบอกว่าจอยมันรักผมไง

บีออซ : เมื่อไม่รู้อะไรแบบนี้ กลายเป็นจอยเองก็ไม่สามารถคบกับเอ็งได้

ฟังค์พังค์ : บีออซ ถ้าเรื่องจอยแล้ว บุ๋มเป็นเรื่องที่ไอ้กี้มันไม่โกรธ เราว่ามันโกรธตรงที่เป็นจอยนี่แหละ ก็เป็นบุคคลที่มันเข้าใจผิดได้ด้วย

สตีฟ : ไอ้คุกกี้ เอ็งยอมรับความจริงเรื่องใบหน้าไอ่โอนิสึกะหน่อยสิวะ เอ็งหล่อน่ะใช่ แต่เอ็งใจแคบ ถึงแม้จะรู้ตัว แต่เอ็งก็ไม่เข้าใจ

คุกกี้ : พี่ๆคิดว่า วรางคณาที่เคยบอกบางอย่างแล้ว ผมมันคงฉุนอยู่แล้ว ก็หน้าเธอที่ผมคิด กับหน้าโอนิสึกะที่ผมคิด สองคนนี้ ผมไม่ได้ขอกำลังใจเรื่องวรางคณาเท่าไหร่ แต่ผมโกรธเรื่องจอยฉิบหายเลย 

สตีฟ : บอกมาซิ ตกลงนายโกรธบุ๋มหรือจอย

คุกกี้ : โกรธที่จอยมากกว่า

บีออซ : เอ็งอาจจะทุกข์ใจบุ๋ม เห็นปัญหาบุ๋มต่างๆ เอ็งก็หมดใจเรื่องบุ๋ม แต่ถ้าแฟนบุ๋มไม่มีจริง เอ็งไม่มีกำลังใจเหรอไง

คุกกี้ : ..... พี่ ระหว่างผมในสมัยเด็ก กับโอแมร่งอยากเป็นคนเหรี้ยในปัจจุบัน ผมถามพี่ๆทุกคนเลย สังคมมันควรชี้หน้าด่าใครว่านิสัยไม่ดีกันแน่

ฟังค์พังค์ : บีออซ ไอ้คุกกี้กับไอ้โอโดยรวม ใครไม่ดีกันแน้?

บีออซ : มันก็เหรี้ยทังคู่แหละ

คุกกี้ : พ่อผมปัจจุบันเรียกว่าชอบวรางคณาล่ะมั้งครับ แม่ผมอะนะ ผมจะบอกว่า ตั้งแต่ที่บุ๋มถูกหมั้น ถ้าผมขัดใจแม่เรื่องบางเรื่อง ท่านเองก็โกรธเมื่อไหร่ ผมไม่ชอบท่านเลย ท่านโกรธท่านจะกลายเป็นคนอีกคน ไม่ว่าผมจะเล่าเรื่องโอนิสึกะซึ่งท่านฟังท่านก็ความดันขึ้น แม่ผมน่ะ ท่านเหมือนไม่พอใจคนอย่างผมเท่าไหร่ ผมมักจะปรึกษาเรื่องบุ๋มบิ๋มกับท่าน ท่านก็ไม่ยอมเสนอความคิดอะไรนอกจากเลิกคิดเรื่องบุ๋มซะ

ฟังค์พังค์ : อำนาจจากเด็ก จากลูกท่าน ท่านเขาไม่กลัวอะไรเลย เหมือนคุกกี้บ้าใส่ ท้านก็บ้าตอบ

คุกกี้ : เหรี้ยแล้วไงโอนิสึกะ ถ้าแจ้เป็นแบบที่พี่ๆบอก โอนิสึกะแมร่งก็โกหกผมมาตลอดอะ

บีออซ : ความจริงมันเหมือนมีการจับพิรุธได้

คุกกี้ : ได้ข่าวนะ ผมว่าไอ้แจ้ไม่ได้บ้า ผมว่า ไอ้โอนิสึกะแหละ ที่ปวดหัวจนเป็นบ้า

ฟังค์พังค์ : อ้าว คนที่บ้ามันไม่ใช่เอ็งเหรอ พี่เข้าใจผิดอีกเหรอเนี่ย

คุกกี้ : เออ ก็กรูยังไม่บ้า แต่กรูไม่เข้าใจ โอมันบ้าแล้วทำไมคนอื่นมันลงมากรูบ้าวะ

บีออซ : แกคุยกับแมว

คุกกี้ : เห็นคลิป youtube ก็แมร่งตั้งมาได้นะ ชื่อหัวข้อ คนบ้าคุยกับแมว แต่กรูยังไม่คิดว่ากรูบ้า มีปัญหากับกรูไหม

ฟังค์พังค์ : เฮ้ยอย่าๆ อย่าใช้กำลัง ที่พวกพี่ๆอยากให้คุกกี้เข้าใจน่ะ ว่าถ้าคุกกี้คิดอะไรได้ ขออย่ามองข้ามโอด้วย สมมติว่าแจ้มันมีดีมันเป็นเพื่อนกับแก มันจะรับรู้เรื่องบุ๋มมามากพอเลยนะ อาจจะบอกว่าเจ็บใจ แกก็อย่าทำเป็นว่า โอนิสึกะหน้าไม่ดี โอนิสึกะบ้าไปแล้ว ขอให้แกคิดดู

คุกกี้ : ผมไม่โกรธเรื่องบุ๋ม แต่ผมงง ใครเขาให้ผมคิดว่าจอยรักผมล่ะ ไหงมันรักมาตลอดทำไมมันยังรักโอได้เหมือนบุ๋มเลยวะ และวรางคณามันก็ไม่ยอมอยู่ใกล้ผม จนผมจะบ้าเข้าใจว่าวรางคณาจะเลือกโอนิสึกะแล้ว ให้แจ้มันไปก็ไม่ได้ ให้เปามันไปก็ไม่ได้ นี่ผมต้องยกจอยให้โอนิสึกะหรอ? มันรักผมไม่ใช่หรอวะ ไปเลยไอ้จอยน่ะ ไปซะให้ไกลๆเลย ไม่ใช่ทำให้โกรธแล้วจอยจะกลับมาให้แต่งงานหรอก ไม่คิดเว้ย

บีออซ : มันต้องมีจุดประสงค์ที่ไอ้โอนิสึกะจะมาหามาติดต่อเสมอบ่อยๆ ก็เพื่อจอยนี่ล่ะมั้ง

คุกกี้ :โอเอาเงินไปเรียกว่าบุญได้ไงวะ มันหลอกผมว่ามันดีมันรักคนใจบุญ(ซึ่งเป็นจอยแน่ๆ) ทั้งๆที่ผมรู้อยู่แล้วแต่ก็ไม่อยากว่าอะไร ตอนนี้ผมสามารถทิ้งจอยได้หรือยัง ผมไม่เข้าใจว่า ใครไม่ดีกันแน่ บุ๋มเองคิดดูแล้วคุณเธอจะเป็นหมอทำด๋อยอะไรวะ กำลังใจของโทนี่ เดอบลอยส์ไม่เห็นจะทำให้ผมเป็นสัตวแพทย์จุฬาเลย

สตีฟ : แล้วเอาโทนี่มาเกี่ยวยังไง เออบีออซ ไอ้กี้มันไม่ได้ติดแอลกอฮอล์ใช่ไหม แตที่มันสูบบุหรี่จัดพอสมควร มันพิสูจน์ว่ามันจะเป็นคนอัจฉริยะ นีดูความคิดบ่าๆของมัน

บีออซ : อัจฉริยะมันอาจจะจริง แต่ก่อนลองบุหรี่ มันก็ห่วยตั้งแต่มอสาม อาจจะเป็นฤทธิ์ยาโรงพยาบาลทรวงอก แอลกอฮอล์ด้วย แต่ไม่ติดเหล้าเบียร์ สมองมันจึงไม่ทำงานเต็มที่

ฟังค์พังค์ : มันสูบบุหรี่ขนาดนี้ สังคมมันจะไม่หมั่นไส้แมร่งหรอวะ

บีออซ : ก็เพราะว่าการทำงานของปอดที่มันใกล้จะตายห่า มันถึงสูบบุหรี่เข้าไปให้ยืดระยะเวลาชีวิตไง มันเป็นคนหรือตัวอะไรก็ไม่รู้ เขามีแต่สารพิษเกาะปอดตาย แต่ไอ้นี่สูบเพื่อรอดจากอาการใกล้ตาย มันจะกลับมาสดชื่น นี่แหละปัญหาสิ่งเสพย์ติด ดีนะที่ไม่ติดยาบ้าให้เข้าคุกเข้าตาราง พี่ไม่ไปประกันตัวนะ แล้วสูบกัญชาเปล่า

คุกกี้ : ไม่เคยลองกัญชา มันผิดกฎหมาย แต่อเมริกาไม่ผิด ก็เท่านั้นเองที่ผมรู้

บีออซ : แกจะเคลียร์เรื่องบุ่มเพื่อความเชื่อส่วนตัว มันจะดีเหรอ

คุกกี้ : ก็ผมไม่อยากคิดเรื่องลูก ไม่รู้ทำไมผมต้องชอบบุ๋ม ผมว่าผมให้โอนิสึกะสมหวังได้ เพื่อวรางคณาที่เก็บความลับเรื่องผม

ฟังค์พังค์ : บีออซ มันไม่คิดว่าคนมีเจ้าของอย่างบุ๋มกำลังรักมันมากกว่าวรางคณาที่เกลียดมันก็จะพยายามฝืนทำอะไรในความเขื่อของมัน

สตีฟ : เล่าเรื่องความเชื่อวรางคณามาซิ

คุกกี้ : ก็ตั้งแต่ประโยคเรื่องรักแจ้ทำให้ไม่ทุกข์อะไรอีก ก็มีคนมาบอกว่าไม่ให้ลืมวรางคณา ผมไม่เข้าใจ เขาหมายถึงบุ๋มเป็นเบื้องหลัง หรือหมายถึงวรางคณามันรักผมจริง

บีออซ : ออ ถ้ามีเพื่อนที่ไม่ใช่โอนิสึกะมาเคียงข้าง เขาดันได้บอกว่า บุ๋ม จะให้คุกกี้ไม่ลืมวรางคณา

คุกกี้ : พี่ว่าไหม คนที่ไม่ใช่โอนิสึกะมาบอกเรื่องไม่ลืมวรางคณาเพราะมันคือเบื้องหลังของบุ๋มน่ะหรอ

ฟังค์พังค์ : โอเค นายคิดว่าใครที่อยู่กับวรางคณา ระหว่างโอ หรือ แจ้ นายไปตัดสินใจเอง เหอๆ แปลกแฮะ ไอ้คนนั้นมันจะบอกอย่างนี้ บุ๋ม ในฐานะเบื้องหลังว่า วรางคณาเป็นกุญแจ

คุกกี้ : ผมไม่ต้องการลูกของแจ้

บีออซ : ถ้าเป็นลูกของโอพี่ว่าสู้อีกนิด โอมันจะลูกเอาไปนะ

คุกกี้ : ทำไมถึงต้องมีความเชื่อว่า แจ้ไม่รักบุ๋มจริง อาจจะรักก็ได้

ฟังค์พังค์ : เอ็งมันก็เป็นซะอย่างเงียะ

สตีฟ : คิดว่าวรางคณาที่เกลียดเรียกว่าไม่เกลียดนี่มันโง่ไปไหม

คุกกี้ : ผมขอร้องล่ะ ผมเผื่อใจได้ ผมไม่อยากได้ปัญหาจากแจ้ ที่ลูกแจ้จะมาอยู่ในชีวิตผม

บีออซ : ถ้างั้น แกเลิกคิดเรื่องวรางคณาแมร่งเหอะว่ะ

คุกกี้ : ....... ทำไม?

บีออซ : เกลียดขนาดนั้นยังให้ตัวเองจมปรักอยู่กับเกลียดเหรอ

คุกกี้ : แล้วบุ๋มเขาเรียกว่าไม่เกลียดเหรอ ถ้าขนาดจอยยังชอบโอได้ ผมก็ว่า เอิ่ม ยิ่งรู้ผมยิ่งไม่เข้าใจ งงไปหมดแล้ว

ฟังค์พังค์ : ไอ้บีออซ พี่ชักปวดหัวกับซากิโตะแล้วว่ะ จะช่วยดูแลมันไปตลอดชีวิตจะดีหรอ

บีออซ : ลองดู

Create Date : 24 มีนาคม 2560		0 comments
Last Update : 24 มีนาคม 2560 11:00:29 น.
Counter : 547 Pageviews.
Share Tweet