วันแห่งความ.....
สวัสดีวันหลังจากวันแห่งความร๊ากค่ะ วันวาเลนไทน์ปีนี้มีนัดด้วย วู้ วู้เรื่องของเรื่องก็คือ มีเพื่อนกลับมาจากแคนาดา อยากจะนัดพบปะสังสรรค์กะเพื่อนฝูงแต่วันอื่นไม่มีใครว่างเลยไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ วันที่ทุกคนว่างตรงกันคือ "วันวาเลนไทน์"นี่มันบอกอะไรกับคนกลุ่มนี้บ้างนะ แล้วปัญหาก็เกิด วันวาเลนไทน์ ไปกินที่ไหนก็ไม่ได้ คนยุ่บยั่บไปหมดเลย เลยต้องจบที่ร้านเจ้าประจำ "MK สุกี้" (เค้าเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น "MK trendi" แล้วย่ะ) เสร็จแล้วก็ซื้อเค้กไปฝากพี่นิดหน่อย เป็นการตบหัวแล้วลูบหลัง ที่ทิ้งมันไปดูหนังคนเดียวในวันเกิด + วาเลนไทน์ (สิ้นหวังกันทั้งครอบครัวจิง ๆ)วันนี้มีพรีเซ้นต์งานค่ะWell picking presentationไม่รู้เป็นงัยสิ ก็เตรียมไปประมาณนึง แล้วก็มีคนถามตามปรกติถ้าเป็นคนที่ดี ๆ กันอยู่ถามก็คงไม่จี๊ดขนาดนี้อ่ะ นี่มีแต่คนที่...ถามทั้งนั้นเลยทำไมทำอย่างนั้น ทำไมทำอย่างนี้ แถมทำหน้าทำตา (อันนี้อาจจะอคติคิดไปเองก็ได้ อ่านแล้วอย่าเชื่อมากนะจ๊ะ)เซ็งว่ะมีคำถามนึง เซ็งโคตร...เค้าหาว่าเรา estimate pressure ต่ำไปไอ้หัวหน้าเราก็ดันไปเออออ (อ่านยากว่ะ เออ-ออ) ไปกะเค้าอีก ตอนแรกเราก็ยืนยันขันแข็ง พอหัวหน้าเออออ เราเลยเป๋ เอ๊ะ หรือว่าเราผิด หรือว่าเรามั่ว เราเลยไม่กล้าเถียงกะมันพอกลับมาดูจิง เฮ้ย เราถูกแล้วชั้นถูกนะยะไอ้ฝรั่งบร้า งอน งอน งอนแล้วตอนแรกก็นิสัยเสีย พอประชุมเลิกเลยเดินออกมาเลย ไม่พูดไม่จา แต่แล้วหันซ้ายหันขวา ไม่เห็นคนทีมเดียวกันลงมาเลยซักคนก็เลยต้องเดินกระมิดกระเมี้ยนกลับขึ้นไปใหม่ (ในใจยังโกรธแค้น ทั้งไอ้ฝรั่ง ทั้งเจ้านาย)พอขึ้นไปถึงเค้ากำลังลงมาพอดี และแล้วเจ้านายก็ชวนไปกินกาแฟเค้าจะเลี้ยงกาแฟ หายโกรธเป็นปลิดทิ้ง วิ่งกระดิกหางตามเค้าไปทันที แต่ยังโกรธ ไอ้คุณฝรั่งคนนั้นอยู่นะงอน งอน งอนแล้ว
อย่างน้อยก็ยังได้ มีนัดกะเขาในวันวาเลนไทน์นะ แต่พี่สิคะ ทำงานถึงสามทุ่ม แล้วกลับบ้านไปกินชิพ เป็นอาหารเย็น (มีคุณค่าทางอาหารมาก) ตอนแรกกะว่าจะไปกินอาหารเนื้อๆ ที่ restuarant แต่เพื่อนเตือนว่า วันนี้มันจะมีแต่คนไปเป็นคู่ๆ พวกคี่ๆ อย่างเราจะตาร้อน ฟังดู สิ้นหวังเนาะ
ส่วนเรื่อง present งานน่ะ ไม่ต้องไปโมโห ตาฝรั่งดองหรอก แต่แย่งแรกหนูต้องบอกหัวหน้า ว่า ไอ้ที่ present ไปน่ะ มันถูกแล้ว
พี่นี่นานๆ ได้ present ทีนะ เพราะ lab เล็กมาก น่าอิจฉาคนได้ present บ่อยๆ
หลับฝันดีนะจ๊ะ
ปล. รูปหมาน้อยตัวนี้น่ารักดี