เชื่อเลย เริ่มแรกมาเหมือนจะดีละ และแล้ว ฉันทลักษณ์ก็หายไปอีกจนได้ โอ้นาย ขอได้ไหม ขอสักบทที่เน้นฉันทลักษณ์

อนึ่งมีสองอย่างที่อยากแนะนำ หวังว่าคงไม่ว่ากัน

ข้อที่หนึ่ง ว่าด้วยชื่อเรื่อง ถ้านายเปลี่ยนเป็น "บทกวีไร้เสียงมีเพียงความรู้สึก" มันจะสวยกว่าไหม

ข้อที่สองไม่ได้แนะอะไรหรอก แต่เราชอบข้อความลงท้ายอ่ะ มันเศร้ามากๆ เลย การไว้อาลัยให้กับความรักที่เลยผ่าน ฮือๆ

ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอสักนิดแล้วกันนะ

กลอนชื่อ "โอ้ความเศร้า...เราเพื่อนกัน"

ราตรีนี่นี้ที่รู้จัก

ฉันเฝ้ารอคอยคนรักอยู่เสมอ

กี่เดือนกี่ปีแล้วที่ไร้เธอ

ฉันเฝ้าเพ้อละเมอทุกค่ำคืน...


อรุณสวัสดิ์กับความเศร้าที่กล้ำกลืน

กายสดชื่นใจหดหู่คู่ขนาน

ฤาต้องเป็นเช่นนี้ตลอดกาล

ทั้งเจ็บแลทรมานสะท้านใจ...