เจิม
เจิมเจิม
เจิมเจิมเจิม
เจิมเจิมเจิมเจิม


ขออนุญาตเจิมนะคะ อิอิ

สวัสดียามเช้าค่ะ..พี่ภา

ไดอารี่ที่รัก
ตอนนี้กลายเป็นไดอารี่ออนไลน์กันแล้วเนอะ
หนึ่งไม่ค่อยจะได้เขียนไดอารี่เท่าไหร่ค่ะ
ชีวิตเรียบง่ายเกินไป ไม่มีอะไรจะเขียนอ่ะ

สุขสันต์วันจันทร์นะคะ

เล่าเรื่องไดอารี่ได้น่ารักมากเลยค่ะ

มอร์นิ่งจ้ะ น้องภา

ภาพประกอบบล๊อค
กับเนื้อหาวันนี้ออกแนวน่ารักดีจัง

เช้านี้ที่กรุงเทพอากาศเย็นขึ้นนิดหน่อยนะจ้ะ
ทำงานมีความสุขมากมายน๊า

ไดอารี่ที่รัก...เก็บไว้นานแล้วเหมือนกันที่ไม่ได้ทักทาย

อ่านเนื้อหาของคุณภาแล้ว...คิดถึงเลย

นึกว่าจะได้อ่านความลับสาวโคจิซะแล้ว

สวัสดีค่ะคุณภา
เขียนได้ดีเลยค่ะ

เราเองก็ไม่ได้เขียนไดอารี่ลงสมุดมานานมากๆเลยค่ะ

หวัดดีตอนสายๆ จร้านึกว่าจะมีเรื่องราวในไดอารีซะอีก

วันนี้ไปบล็อกไหนเจอเรื่องไดอารี่เพียบเลยอะ

ชอบอ่ะครับ
เขียนเป็นกลอนน่ารักดี


สำหรับไดอารี่กับผมเราห่างเหินกันมานานมากแล้วอ่ะครับ
ไม่มีเวลากลับไปหาเธอเลย ก็คิดถึงอยู่เหมือนกัน



ปล. จากบ้านผมมันพวกชอบดูหนังหักมุมอ่ะครับ อิอิ

สวัสดีค่ะคุณภา

ขอบคุณที่แวะไปดูบ้านให้ค่ะ

วันนี้ก็เลยพาเดินทางออกจากโคราชซะเลยค่ะ

สวัสดีขอรับ

แวะมาอ่านคนเดินร่วมทางเดียวกัน

ตอนนี้ไดอารี่ ก็ไม่ได้เขียนมาสามเดือนแล้วครับ

ฮ่าๆๆ

มาปล่อยของที่บล็อกแทน

ก็แสบๆคันๆดีนะครับ..

ขอโทษนะ coji ที่รัก
หลายวันมานี้ เฮียไม่ได้มาทักทาย
จำได้สิจำได้
หลายวันผ่าน ฉันเธออยู่ใกล้กัน

หวัดดีค่ะพี่ภา ต้นอ้อเคยเขียนไดอารี่ตอนเรียนช่วงมัธยมน่าจะได้นะคะ พอดีช่วงนั้นแอบรักเพื่อนร่วมห้องซะงั้น อิอิ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้เขียนเลยค่ะพี่รู้สึกจะชอบอ่านซะมากกว่า

พี่ภาเขียนได้เพราะดีค่ะ ความหมายก็ดีด้วย ชมจากใจจริงนะคะพี่

มีความสุขมากๆนะคะพี่ภา ที่โน่นยังหนาวอยู่ป่าวคะ หรือว่ามีแต่ฝนเอ่ย

แนวเดียวกันเลย เมื่อก่อนก็เขียนไดอารี่ตอนนี้ไม่เขียนแล้วค่ะ บางทีหลายปีผ่านไปมาอ่านยังสงสัยเขียนได้ไงน้ออย่างนี้น่ะ

ฟ้าใส ฟ้าสวย ฟ้าประดิษฐ์
เฮียก็คิด ว่าสวย เห็นด้วยไหม
หาได้คิด ถ่อมตน แต่อย่างใด
แต่เพราะใจ กลัวเจ้า ไม่เข้าตา

ข้าวตอกพระร่วงใบเหลืองตรงโคน ตอบยากอ่ะครับ ไม่เคยเจอ อาจจะผลัดใบแก่ ถ้าใบเหลืองมากขึ้นเรื่อยๆลามขึ้นๆอาจจะรากเน่า เค้าไม่ชอบน้ำมากเกินไปนะครับ ชอบดินที่ระบายน้ำดี รดน้ำวันละ 2 ครั้ง สู้แดดร้อนจัดไม่ได้ครับ ถ้าแดดจัดๆก็ต้องหลบหน่อย

เขียนออกมาได้น่ารักค่ะ .. เป็นการเหินห่างและห่างเหิน
แต่ไม่ได้ดูเป็นเรื่องราวของการหักหาญน้ำใจ
เลยล่ะคะ แต่กลับจะมองเห็นและเอ็นดูว่าวันเวลา
มันผ่านไปก็ทำให้อะไรเปลี่ยนแปลงไปเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ


วันนี้ได้อ่านงานไดอารี่ของเราล่ะคะ แต่ว่าเขียนช้า
ไปหน่อย ตอนแรกว่าจะเขียนเมื่อคืนแต่ว่าดันเขียน
ไม่ออกซะงั้นเลยมาเขียนเอาตอนเช้าๆ เลยได้แบบ
ที่เป็นอยู่ล่ะค่ะ

สมัยก่อนชอบเขียนไดอารี่มากค่ะ
โดยเฉพาะเรื่องปิ๊งชาวบ้าน (ฮ่ะฮ่ะ)
เป็นการระบายที่ดีมากเลย
แต่ก็หยุดเขียนไปตั้งแต่เมื่อไหร่จำไม่ได้แล้ว
จะว่าไป
เดี๋ยวนี้มาเขียนบล็อก
มันก็เป็นไดอารี่นี่นะ....
: D

<--เราชอบตัวนี้มาก ๆ

สวัสดีครับ

ตอนเด็กๆ

ผมชอบกินตะขบ

แถมชอบกินกบด้วยครับ..

เป็นการขอโทษที่น่ารัก
จนไม่อาจโกรธได้ที่ห่างหายไปจากไดอารี่เลยเชียวคะ
กาลเวลาเปลี่ยน อะไรเปลี่ยน แต่ความทรงจำดีๆนี่ยังไงก็ไม่เปลี่ยน
แค่นี้ไดอารี่ที่รักก็คงหายงอนแล้ว


...ขอบคุณที่ชมเรื่องลายมือนะคะ
ที่เอามาโชว์ตอนนั้นยังเรียนประถมมัธยมก็เลยพอดูได้
แต่ตอนนี้พอทำงานเข้า
วันๆไม่ได้แตะปากกาเลย
ลายมือเลิ่มจะเป็นไก่เขี่ยแล้วละค่ะ

ที่นี่ร้อนๆแล้วก็มีฝนตกซักสามสี่แปะคะพี่ภา งงๆกะเค้าเหมือนกันค่ะพี่

เลิกงานยังคะพี่ ยังจัดรายการอยู่ป่าวคะพี่ภา

ชอบภาพธรรมชาติกะภาพสยองค่ะ อิอิ

ปัดฝุ่นเอาออกมาเขียนใหม่ได้สำเร็จหรือเปล่าคะ
หรือว่าปัดปุ่นแป้นพิมพ์พิมพ์ใส่โปรแกรมคอมฯเหมือนอ้อน

น่ารักดีค่ะเขียนแบบกลอนเปล่า อ่านเพลินดี

หวัดดีค่ะ คุณภา

ไดอารี่ กับเรา เป็นอะไรที่ห่างไกลค่ะ
พูดจริง ๆ นะเนี่ย ก็น๊าน นาน จะเอาขึ้นมาเขียนที แฮ่ะ ๆๆ

แต่ได้ทู้กกกปี ไดอารี่เนี่ย เอิกกกกส์
ชอบเก็บสะสมมากกว่า .. น่าน ๆๆ - -

นาน ๆ จะเขียนที แต่เขียนทีก็อ่านกันนานเชียวแหล่ะ
แต่ .. อ่านคนเดียวนะค่ะ .. หุหุ

........ ...

ไดอารี่เล่มเก่าเราคิดถึง
ก็ยังซึ้งกับเรื่อง พาเฟื่องฝัน
แม้นเก็บไว้ในลิ้นชักจักเปิดพลัน
ก็เจ้าคือ ตัวฉัน ยามไร้อะไร

จะเล่า จะบอก จะกล่าว
ทุกเรื่องราว เธอรู้ อยู่ใช่ไหม
และเธอ ก็ไม่เคย บอกใคร ๆ
ว่าฉันว่า อะไร ในใจเลย

เธอจึงเป็น ดั่งเช่น มิตรของฉัน
สารพัน บอกกล่าว เล่าเรื่องเฉลย
ไดอารี่ ที่รัก ของฉันเอย
ฉันรักเธอ มากมายเลย จากใจจริง

............ ...

สองพี

สั้นๆ เก๋ๆ อีกแล้วค่ะ
ได้อารีของเรา ก็มีบ้างเหมือนกัน
ที่เก็บลงลิ้นชัก จนลืมเลือนไปแล้ว
แต่พอหยิบมาอ่านความหลัง..
ก็เหมือว่าสิ่งเหล่านั้น มันเพิ่ง
ผ่านไป...ไม่ช้าไม่นานนี้เอง...

สวัสดีเช้าวันอังคารค่ะคุณภา
ขอบอ่านไดอารี่
แต่ไม่ชอบเขียนเป็นอย่างมาก

สวัสดีค่ะ
ดี.แวะมาส่งความสุขยามเช้าค่ะคุณภา
มีความสุขมากๆๆๆๆ
ทั้งวันนะคะ

สวัสดีค่ะ
เป็นกลอนที่น่ารัก ชิว ๆ ดีนะคะ
แม้ว่าจะลืมไปบ้าง แต่ปัดฝุ่นขึ้นมาใหม่ก็ได้
ชอบที่บอกว่า เรื่องของฉันไม่ใช่เรื่องของเธออีกต่อไป
เรื่องในอดีตเมื่อเราโตขึ้นและเปลี่ยนผ่าน
มันก็กลายเป็นอีกคนที่กำลังโลดแล่นในหน้ากระดาษ
เวลากลับไปอ่านไดอารี่เก่า ๆ ตัวเอง
เหมือนอ่านชีวิตใครอีกคนที่ไม่รู้จักและจำไม่ได้
บางทีความทรงจำมันก็ชัดเจนขึ้นมาเหมือนเพิ่งเกิด
แต่บางเรื่องก็ลืมไปเสียสนิทจนเหมือนเป็นคนอีกคนเลยทีเดียว