วันอาทิตย์ก่อนไปเก็บทุเรียนที่สวนของพี่ที่นับถือกันค่ะ (แต่แอบคิดว่าเป็นสวนของตัวเองอยู่เรื่อย ฮา!!) เป็นสวนผสมที่มีทั้งทุเรียน สะตอ ต้นเนียง จำปาดะ และอีกหลายๆต้นแต่เป้าหมายเราอยู่ที่ทุเรียน ที่สวนเป็นทุเรียนพันธุ์พื้นเมืองค่ะ แถวนี้เรียกกันว่า ทุเรียนบ้าน เริ่มเดินขึ้นไปบนเขาป่าตอง เจอทุเรียนของอีกสวนหล่นอยู่ริมทาง
ไปกันต่อค่ะเดินต่อไปอีกพอให้มีเหงื่อชุ่มๆ
ต้นสูงๆแบบนี้ค่ะ บางต้นสูงมากก็รอให้ทุเรียนสุกหล่นมาเองแล้วคอยเก็บ ...วันที่ไปก็มีหล่นรอไว้แล้วใต้ต้น แถมมีบางต้นเพิ่งหล่นให้เห็นกันตอนนั้นเลยค่ะ พอให้ลุ้นๆว่าจะหล่นมาโดนหัวรึเปล่า 555
เห็นลูกเล็กๆแบบนี้ รสชาติไม่ธรรมดาค่ะ แต่บางคนอาจไม่ชอบเพราะเมล็ดจะเยอะกว่าทุเรียนทั่วไปแต่แม่บอกว่าทุเรียนแบบนี้เวลาทำข้าวเหนียวทุเรียน กลิ่นและรสจะอร่อยกว่าทุเรียนชะนีหรือหมอนทองอีกค่ะ (อาจขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละคน)
อืมมมม..อร่อย ชิมเลยๆ
เห็นไกลๆนั่นมั๊ย ยังมีอีกหลายลูกบนต้นค่ะ ใครจะปีนไปเก็บดีหว่า
นู๋มะเหมี่ยว หลานของพี่เค้าค่ะ น้องเค้าอึดมาก เดินเก็บทุเรียนได้เก่งมากแบบไม่กลัวหนามทุเรียนเลย ขอถ่ายรูปก็หันมายิ้มแฉ่งแบบนี้
ภาพนี้มองลงมาจากสวน จะเห็นโรงแรมต่างๆตามแนวชายหาดป่าตอง ที่หนาแน่นได้อีก หุหุ
...สระมรกต : อีกกี่ครั้งก็สวยต่างกัน
...Blue Sky : นิ่งเป็นหลับ
...ไหว้พระ ทำบุญ
...ในหนึ่งวัน ไม่มากก็น้อย...
...วันและเวลาดีดี
ม่ายรู้ว่าขึ้นไปกี่โล อิอิ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
บล็อคล่าสุด
