Days in City of Angels 5

เดินไปเรื่อยๆ สายตาไปปะทะอย่างแรงกับปฎิมากรรมกลางถนน คิดว่าน่าจะเป็นตรงกลางของแหล่งชอปนี้ หรือเป็นทางเข้าหลักก็ไม่รู้ เอาเถอะ เรามันไม่ใช่คนในพื้นที่ เธอดึงดูดมาก ไม่รู้ว่าเค้าจะสื่ออะไร เพราะขี้เกียจข้ามไปอ่านตรงฐานของเธอ คิดซะว่า เธอคงเหมือนเราๆ ท่านๆ เดินมาหาอาภรณ์ประดับกาย ต่างเสียว่า ถ้ามีคนมาเดินอย่างเธอจริงๆ ไม่ดัง (มีคนมาถ่ายออกทีวี) ก็คงดับ (คือยังไม่ทันดังก็โดนจับไปก่อน) เป็นแน่แท้ แต่อยากบอกว่า เธอ ... แน่มาก



ที่สำคัญ เธออยู่หน้าร้าน LV เลย แจ๋วมาก ดูขัดๆ กลมกลืนยังงัยชอบกล แต่ถูกใจให้เต็ม วันดีคืนดี LV อาจจะให้เสื้อผ้าไปคลุมกายเธอบ้าง ว้าววว



การเดินในย่านหรูมีดีอยู่หลายอย่าง นอกจากจะฝึกให้เราระงับกิเลสด้วยตนเองแล้ว อันนี้สำคัญมาก ไม่งั้นองค์จะลง แล้วมือจะเริ่มรูดเริ่มจ่ายเป็นระวิง แล้วจะเกิดอาการผีเข้าเวลาได้ statement ตอนสิ้นเดือน อีกอย่างที่ดีคือ มักจะมีแต่ของสวยงามน่ารักให้ดู เพราะเขามีเงินลงทุนนี่นะ detail เล็กๆ น้อยๆ มีเต็มไปหมด น่ารักดี และยังดูแลอย่างดีด้วย



หน้าร้านก็พยายามแต่งกันแย่งลูกค้าสุดฤทธิ์ เห็นกลุ่มชาวจีนกลุ่มนึง เดินตามหน้าร้านหรูๆ แล้วเอากล้องออกมาถ่าย product เค้า ดูแล้วไม่ค่อยดีเลย เราเลยไม่ค่อยกล้าเข้าไปใกล้ร้านมากนัก กลัวถ้ารัศมีจับไม่พอ อาจจะโดนรัศมีพนักงานยิงกระเด้งออกมาก็เป็นได้ เอาเป็นว่า เดินดูผ่านๆ พอหอมปากหอมคอละกันนะ



เดินดูข้างนอกกันอยู่ซักพัก องค์เริ่มจับทางถูก ขอแวะ Gucci หน่อยพี่ อยากดูกระเป๋าตัวใหม่ เดี๋ยวไปกันก่อนนะ จะดูสูท Hermes หน่อย ร้านหรูดี อยากเข้าไปเดิน เออ น้องฝากดูกระเป๋าตังค์ Fendi แวะหน่อยนะ แล้วก็สลายตัวกันพักนึง ไปบูชา ถวายเครื่องสักการะ องค์เจ้าที่ต่างๆ ตามกำลังศรัทธา แล้วเราทั้งหมดก็มารวมตัวกันที่ร้าน Nike



ท่าทางองค์ Nike นี้จะแรงที่สุด เพราะเดินเข้ากันทุกคน แถมอยู่กันนานมากอีกต่างหาก เดินไปเดินมา เพื่อนเดินมาเรียกว่า เห็นโน่นมั้ย เราก็ไหนๆ โน่นงัย อ้าว Drew Carrey นี่นา โหดารา series ประจำเมืองเก่าของเราสองคน ไม่ได้แล้ว ต้องไปขอถ่ายรูปด้วยซักหน่อย อยากขอบคุณที่มี series นี้ขึ้นมา ทำให้เวลาบอกใครว่าอยู่ที่ไหน มีแหล่งอ้างอิงที่ง่ายขึ้นมาหน่อย 555 ก็เมืองมันไม่มีอะไรเลยนี่นา

หลังจากเข้ากันไปซักพักแล้วก็ไม่มีใครได้อะไร ก็เดินเล่นกันต่อ แวะไปดูโรงแรม Regent Beverly Wilshire Hotel ของ Edward Lewis (Richard Gere)ในเรื่อง Pretty Woman แล้วก็เริ่มเดินกลับมาที่จอดรถ ระหว่างทางแวะนั่งพักกันเล็กน้อย มองซ้ายมองขวา เริ่มเย็นย่ำ ร้านตรงที่นั่งเริ่มมีการจัดตกแต่งร้านใหม่ มองเห็นอะไรแปลกๆ ก็กดมา กลายเป็นรูปที่ชอบที่สุดที่ถ่ายที่นี่ไป เพราะเหมือนใช้ effect แต่ไม่ได้ใช้อะไรเลย



ปิดท้ายก็ถ่ายรูป museum of television and radio นี้มาอีกจนได้ มากี่รอบก็ถ่ายเก็บไว้ทุกรอบ ชอบมาก ไม่รู้ทำไม ชอบตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าเป็นอาคารอะไร ใครออกแบบ ว่าแต่ไม่เคยมาทันได้เข้าไปดูเลย ค้นไปค้นมาถึงรู้ว่าออกแบบโดย Richard Meier สถาปนิกคนเคยโปรด ขอโทษนะพี่ Meier ตอนนี้ขอปันใจไปให้ Renzo Piano ก่อนนะคะ อิอิ



หลังจากนั้น ว่าจะไปดูวิวเมือง la กันบน griffiths park แต่ไม่สำเร็จ ขับขึ้นเขาวนไปวนมา มีแต่บ้านคน วนอยู่เกือบชั่วโมง แทนที่จะดูวิว กลายเป็นมาเลือกซื้อบ้านแทน มีการขับตามคันหน้า แต่แล้วเค้าเลี้ยวเข้าบ้าน อ้าว จ๋อย แต่ก็สนุกไปอีกแบบ 555 นึกว่าจะไม่หลงแล้วนะงานนี้ สุดท้ายความหิวเป็นใหญ่ ขับลงจากเขา เจ้าของบ้านแถวนั้นคงงง ว่ามาวนๆ อะไรกันตั้งหลายรอบ แล้วก็กลับไปทานข้าวที่บ้านกัน เลี้ยงส่งมื้อสุดท้าย เพราะพรุ่งนี้ก็จะแยกย้ายกันเดินทางแล้ว

โชคดีนะเพื่อน แล้วเราคงได้เจอกันอีก ^_^

อยากบอกว่าดีใจ ที่ขับรถขึ้นไปลากเราลงมา ทำให้เราไม่พลาดอะไรดีๆ ไป อิอิ

Create Date : 26 มีนาคม 2548 Last Update : 11 กันยายน 2548 4:03:11 น. Counter : 1019 Pageviews.		2 comments
Share Tweet