ระลึกย้อน เมื่อยังเด็ก

ช่วงระยะหลังมานี้อยู่ๆ ผมก็นึกถึงความสุขสมัยยังเด็ก ผมเติมโตกับบ้านนอกคอกนามานาน จะมีบ้างที่ไม่ได้อยู่กับท้องไร่ท้องนาบ้านสวนก็ช่วงที่ต้องร่อนเร่ไปกับพ่อและแม่ที่ย้ายสถานที่ทำงานไปตามจังหวดต่างๆ

โดยปกติผมจะอยู่ที่บ้านคุณย่าอันเป็นบ้านหลังไม่ใหญ่โตนักบ้านสร้างด้วยไม้ทั้งหลังตั้งแต่ผมยังไม่ได้เป็นวุ้นเลยกระมังครึ่งหนึ่งของบ้านจะเป็นผนังตีด้วยไม้ ส่วนอีกครึ่งนั้นตีเป็นระแนงตีไม้ช่องเว้นช่อง ไม่ต้องพูดถึงยามค่ำคืนบ้านคุณย่าสามารถมองเห็นภายนอกและคนภายนอกก็มองเห็นได้ ใครไม่ใช่คนบ้านนอก จะมานอนบ้านคุณย่าท่าคงจะกลัวๆ เหมือนกัน แต่ก็เถอะนะผมนอนมาหลายปีดีดักก็ไม่เห็นว่าจะน่ากลัวตรงไหนสนุกซ่ะอีก เวลามีคนหรือรถชาวบ้านวิ่งเข้ามาในซอยบ้านคุณย่าจะรู้เป็นบ้านแรกๆ สมัยผมยังเด็กมากๆส่วนใหญ่เขาจะนิยมใช้รถจักรยานกันมาก ผมว่าสมัยนี้ถ้าหันมาใช้กันมากๆ คงจะดี

เวลาเช้าๆตีสี่ตีห้าแถวบ้านคุณย่าก็จะเริ่มเห็นคนปั่นจักรยานกันแล้ว ส่วนใหญ่เขาไปตลาดกันที่เรียกกันว่าตลาดเช้า มีขายทุกๆ อย่าง บรรยายกาศนั้นไม่ต้องบรรยายมันมีเสนห์เป็นอย่างมาก คุณป้าคุณลุง คุณย่าคุณยายนั่งขายผักขายปลาเรียงรายตามทางเดิน มองเห็นพระเดินบิณฑบาตร ขณะฟ้ายังไม่สว่างมากนักแม้ว่าจะติดเรื่องทำมาหากิน แต่ก็มีโอกาสได้ทำบุญกับเขาบ้างเสียงคุยระหว่างคนขายกับคนซื้อ เสียงการปรุงอาหาร แสงสว่างของหลอดไฟในตลาดแสงจากรถเข็น ทุกๆ อย่างมันลงตัว เหมือนมีมนต์ขลังอะไรสักอย่าง

มาตอนนี้ผมเองตื่นบางทีก็เที่ยงวันนอนก็ดึกดื่นตีหนึ่งตีสอง พอคิดแล้วก็อยากกลับไปเป็นเด็ก แต่ตอนเด็กอยากโตๆเรียนจบทำงานไวๆ ความคิดหนอความคิดโชคดีที่ผมยังมีชีวิตที่สนุกกับวัยเด็กบ้างไม่อย่างงั้นมันคงไม่มีความหลังดีๆ ให้ได้คิดถึงมัน  

Create Date : 09 มกราคม 2556		3 comments
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2556 0:09:50 น.
Counter : 1796 Pageviews.
Share Tweet