อดีตรักยามเย็น *
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ไปกินข้าวกับนุ๊ก(ท้องป่อง) แล้วนุ๊กก็คุยเรื่องจะส่งอาหารแมวไปช่วยแมวที่จังหวัดชุมพรแต่.....บอกตามตรงว่าสับสนกับข่าวมาก คือตอนนี้แมวออกจากเกาะหรือยังอ่า แล้วมันไปอยู่ที่บ้านผู้ว่า หรือบ้านเจ้าของเก่า แล้วบอกตามตรง ไม่ชอบอีตาโรเจอร์อย่างแรง แร๊ง แรง เราอาจจะฟังไม่ได้ศัพท์จับมากระเดียดตั้งแต่สมัยแมวสึนามิแล้วก็ได้ แต่ไม่รู้ซิ รู้สึกอีตานี่ทำงานเอาหน้างัยก็ไม่รู้ (บร้าจริงๆ จะมีแฟนขวับอีตานี่มาตืบเราไม๊หว่า)อีกที ๆ ๆ สรุปว่าเราต้องส่งอาหารไปให้แมวที่ไหนล่ะก๊า.............................................................................ตัดฉับมาที่บ้านบ้านไพร่ของเราดีกว่าถ้าใครจำได้ เมื่อนานมาแล้วเคยเล่าให้ฟังว่า "ไฝน้อย" นั้นมีลูกสะใภ้ให้เรา แล้วก็มีลูกแล้วด้วย แต่ด้วยความที่หมู่บ้านของบ่าวไพร่เรานั้น มีคนขับรถเร็ว เลว (อ่ะนะ ออกเสียงเหมือนกันหยวนๆ ) ทำให้ลูกของไฝน้อยทะยอยโดนรถทับตาย แล้วไอ่คนเลี้ยงก็ไม่โทรมาบอกเราและซักสองเดือนที่แล้ว เมียไฝน้อยก็โดนรถทับตายไปพร้อมลูกเซ็งนะ เซ็งอย่างแรงด้วยจากวันนั้น เรารู้สึกว่า ไฝน้อย ปล่อยชีวิตให้ผ่านไปวันๆจริงๆ มันไม่ยอมมีเมียใหม่ ไม่ค่อยกลับมากินข้าว บางทีก็หายไปนาน ๆ (แอบถามคนเลี้ยงตลอด) วันนี้นั่งหารูปเก่าๆ ก็มาเจอรูปสุดท้ายก่อนที่เมียไฝน้อยจะตาย เป็นรูปของครอบครัวสุขสันต์ ไฝน้อย เป็นแมวที่รักครอบครัวนะ พอมีเมีย ก็พาเมียเข้าบ้าน พามากินข้าว ครั้งแรกๆ มันมีชามข้าวแค่ใบเดียว ไฝน้อยก็จะให้เมียกินก่อน ตอนหลังเราก็เลยเอาชามข้าวมาวางเพิ่มบางที โดนแย่งกินข้าว ไฝน้อย ก็ไม่โกรธ น่ารักจริงๆ จากวันนั้นจนวันนี้ ไฝน้อย ก็ยังไม่สร้างครอบครัวใหม่เสียที มีบ้างเหมือนกันที่คนเลี้ยงแอบเห็นมันไปเกี้ยวหญิงอื่น แต่สะเป๊คก็ยังเป็นแมวดำเหมือนเดิม(คนเลี้ยงบอกว่า มันไม่มีให้เลือก เพราะแมวในหมู่บ้านมีแต่แมวดำ ฮ่าฮ่าฮ่า)วันก่อนที่เข้าไป ก็เลยนั่งคุยกับไฝน้อยว่า มีเมียใหม่ได้แล้ว อยู่คนเดียวเหงาออกไม่รู้มันจะฟังรู้เรื่องบ้างหรือเปล่าก็ได้แต่หวังว่าชีวิตของไฝน้อยจะไม่ต้องโดดเดี่ยวแล้วก็เหงาอีก ถึงแม้จะมีมือคอยโอบอุ้ม แต่มันก็คงไม่เหมือนมีคู่ชีวิตหรอกเน๊อะ ขอให้พบเนื้อคู่(ใหม่) เร็วๆนะจ๊ะไฝน้อยLoveแม่เอง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
