AR no.1 - Empress Orchid : ชีวิตรันทดของซูสีไทเฮา T^T อิอิ จากโครงการ TBR Challange 2008 มหกรรมทลายกองดอง ที่ไอซ์ร่วมเล่นด้วยตามรายละเอียด ที่นี่ ไอซ์มีความยินดีที่จะแจ้งให้ทราบว่า ((โห...เวอร์ปะ? ฮา)) ได้อ่านจบไปหนึ่งเล่มแล้วค่า >_< To be read (TBR) --> Already read (AR) no. 1 ^0^ เรื่อง : Empress Orchid เขียนโดย : Anchee Min ชอบคำโปรยบนปกมากๆ ค่ะ Love is survival. Seduction is power. And treachery is a way of life... รู้สึกว่า summerise หนังสือเล่มนี้ได้ดี เรื่อง Empress Orchid นั้น ผู้เขียนได้นำเอาประวัติของ ซูสีไทเฮา มาเขียนในรูปแบบนิยาย โดยมีซูสีไทเฮาเป็นตัวดำเนินเรื่อง เหตุการณ์และความรู้สึกทุกอย่าง ถูกถ่ายทอดมาจากมุมมมองของซูสีไทเฮาทั้งสิ้นค่ะ เรื่องเริ่มต้นที่ชีวิตวัยรุ่นของซูสีไทเฮาตอนอายุ 16 ปี เลย Orchid เป็นลูกสาวของขุนนางผู้น้อยในเมือง ((หรือตำบล...ไม่แน่ใจค่ะ)) Wuhu จากตระกูล Yehonala ซึ่งเป็นตระกูลเก่าแก่ของแมนจู ((จุดหนึ่งที่อ่านแล้วขัดใจมาตลอด ทำไมไม่ใช่ชื่อจีนของ Orchid อะ แต่ใช้ทับความหมายไปเลยว่า Orchid มันกระโดดออกมาจากชื่อตัวละครคนอื่นๆ อย่างแรงง่ะ)) พ่อของเธอตาย เธอ แม่ น้องชาย และน้องสาว ได้เดินทางเข้ากรุงปักกิ่งเพื่อฝังศพพ่อ ... เนื่องจากขาดผู้นำครอบครัว และยากจน เธอจึงจะถูกจับแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง Orchid ไม่ต้องการ เธอจึงเข้าไปสมัครรับคัดเลือกเพื่อเป็นหนึ่งใน ภรรยาของจักรพรรดิ Hsien Feng ... และก็ได้ถูกคัดเลือกให้เป็นสนมอันดับ 4 แต่ในวังต้องห้ามที่มีผู้หญิงรอรับใช้จักรพรรดิถึง 3000 คนนั้น การที่จะได้พบหรือได้หลับนอนกับจักรพรรดิไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ช่วงตอนต้นของเรื่องจะเกี่ยวข้องการพยายามของ Orchid ที่จะได้เป็นคนโปรด และมีลูกกับ Hsien Feng ... ความริษยาของเหล่าสนมคนอื่นๆ แผนการวุ่นวายมากมายที่มีขันทีมาเกี่ยวข้อง ช่วงตอนกลางจะเป็นช่วงที่ Orchid ได้เป็นคนโปรดแล้ว และได้ช่วย Hsien Feng ที่อ่อนแอบริหารบ้านเมือง เธอกลายเป็นคนโปรดและได้คลอดลูกชายคนแรกให้ Hsien Feng ช่วงกลางก่อนถึงท้ายจะเน้นเรื่องการเมืองมากขึ้นค่ะ สมัยนั้นเป็นสมัยที่ราชวงศ์ชิงของแมนจูถูกบีบคั้นอย่างรุนแรงจากประเทศทางตะวันตก อังกฤษ ฝรั่งเศส รัสเซีย พยายามที่จะเข้ามาครอบครองจีน ได้มีการใช้กำลังทหารบังคับให้จีนลงนามในสนธิสัญญาที่เสียเปรียบมากมาย ((ฮ่องกงก็ถูกยกให้อังกฤษไปเช่าช่วงนี้ล่ะค่ะ)) ช่วงท้าย... Hsien Feng ที่อ่อนแอมากป่วยหนักจนสวรรคตไปในที่สุด ก็มีความพยายามของขุนนางที่จะครอบครองอำนาจ Orchid ต้องพยายามวางแผนเพื่อเอาตัวรอด และช่วยให้ลูกชายของตัวเองได้ขึ้นครองราชย์ให้ได้ .... ผู้เขียนเขียนเรื่องนี้ด้วยการให้ละเอียดเยอะมากๆ ค่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วได้เห็นภาพการใช้ชีวิตในวังต้องห้ามในสมัยนั้นได้อย่างชัดเจน มีการยกตัวอย่างเกม การละเล่นต่างๆ ฉากงิ้ว บทกลอน ฯลฯ บรรยายละเอียดถึงลวดลายปัก ลวดลายบนเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับ อาหาร สถานที่อยู่อาศัย ฯลฯ เพราะการดำเนินโดยใช้บุคคลที่หนึ่ง จากมุมมองของ "I" ทำให้คนอ่านอย่างไอซ์ได้มีส่วนร่วมกับอารมณ์ ความเจ็บปวด ความทุรนทุราย ความพยายาม ความกลัดกลุ้มของ Orchid ได้อย่างชัดเจน อ่านแล้วอึดอัดมากค่ะ ... ข้างบนจั๋วหัวข้อไว้ว่า "ชีวิตรันทดของซูสีไทเฮา" จริงๆ อยากจะเขียนว่า "ชีวิตบัดซบ" มากกว่า...ก็เกรงใจ กว่าจะได้รับเลือกให้เป็นสนม กว่าจะได้นอนกับฮ่องเต้ กว่าจะได้ลูก กว่าจะเอาชีวิตรอดจากแผนลอบสังหาร กว่าจะพยายามไม่ให้อำนาจหลุดลอยหายไป ... โห...ลำบากสุดๆ อ่านแล้วทุกข์ระทม ... สามีก็อ่อนแอ พวกขุนนางก็แก่งแย่งอำนาจ นางสนมก็อิจฉากันเอง ลูกก็ไม่ได้เรื่อง T^T และเพราะมันเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ ... อ่านไปก็รู้ว่าลุ้นไม่ขึ้น เรื่องมันต้องดำเนินอิงไปกับความเป็นจริง ... ช่วงที่จีนถูกต่างชาติกดดันนี่ น่าสงสาร ((ปนน่าสมเพชนิดหน่อย ที่ยึดติดกับความรุ่งโรจน์ในอดีตเหลือเกิน)) มากๆ ค่ะ เรื่องราวในหนังสือเล่มนี้จบลงตอนที่ Orchid ได้รับการแต่งตั้งเป็น "ซูสีไทเฮา" หรือ Western Empress คู่กับ Nuharoo มเหสีเอกของจักรพรรดิ Hsien Feng ซึ่งได้รับการแต่งตั้งเป็น ซูอัน... Eastern Empress ... เป็นผู้สำเร็จราชการแทน Tung Chih ... ลูกชายซึ่งยังเด็กมากในขณะนั้น ร่วมกับ Prince Kung...น้องชายของ Hsien Feng ซึ่ง...ในตอนจบของหนังสือเล่มนี้นั้นซูสีไทเฮายังไม่ได้มีอำนาจเบ็ดเสร็จอย่างที่เราคุ้นเคยกันตามหน้าประวัติศาสตร์ค่ะ ทำให้รู้สึกเสียดายนิดหน่อยว่า ผู้เขียนไม่น่ารีบจบแบบค่อนข้างห้วนอย่างนั้นเลย ... เพราะผู้อ่านยังไม่ได้เห็นภาพเลยว่า Orchid จะกลายเป็น Empress Orchid ได้ยังไง ในเมื่ออำนาจยังถูกคานกันอยู่อย่างนั้น และที่จริงแล้วยศศักดิ์และอำนาจของ Orchid ยังต่ำกว่า Nuharoo เสียด้วยซ้ำ แต่โดยรวมแล้ว หนังสือเล่มนี้อ่านสนุกนะคะ เขียนชีวประวัติในรูปแบบนิยายที่มีครบหลายรสชาติมากๆ ไม่ว่าจะเป็นรัก โลภ โกรธ หลง การเมือง สังคม ฯลฯ เป็นอีกเล่มที่แนะนำค่ะ ^^ .... หลังจากอ่าน Empress Orchid จบ ไอซ์ก็ไปหยิบหนังสือประวัติศาสตร์จีนมาเปิดดู ... อืม...ความรู้สึกเปลี่ยนไปทันควัน 555 ในเรื่อง Orchid จะน่าสงสารอะค่ะ แต่พออ่านประวัติศาสตร์ ดูเธอจะกลายเป็นคนโหดร้ายมากๆ ... หลังจากเหตุการณ์ในเรื่องจบลง เธอก็รวบอำนาจไว้ในมือเกือบหมด บั่นทอนอำนาจของ Prince Kung ฆ่า Nuharoo แล้วก็ครอบ Tung Chih ... เอิ๊ก ... ซึ่งจริงๆ ในนิยายก็มี hint หน่อยๆ นะคะว่า เธอคิดว่า Nuharoo ไม่มีความสามารถในการปกครอง Tung Chih ก็ถูก Nuharoo สปอลย์จนเสียคน ไม่รวบอำนาจมาในมือ ประเทศจีนก็คงไปไม่รอด อะไรทำนองนั้น ^^" .... แถมค่ะ ... ภาพของซูสีไทเฮา ^^ ในเรื่องบรรยายไว้สวยมาก ... สวยตามมาตรฐานแมนจูน่ะค่ะ เสียดายหาภาพตอนสาวๆ ไม่เจอนะ .... อ้อ...เรื่องนี้มีแปลเป็นภาษาไทยแล้วนะคะ เป็นของสนพ.มติชน ชื่อไทยว่า ซูสีไทเฮา ราชินีดอกกล้วยไม้ เหอๆ สารภาพว่า ไม่ชอบชื่อไทยเลย Orchid เป็นชื่อของซูสีไทเฮา อ่านชื่อเรื่องแล้วแปลกๆ -"- เพราะมันไม่ได้เกี่ยวกับ "ดอกกล้วยไม้" อะไรเลยอะนะ ไม่เคยเห็นหนังสือเล่มนี้อะค่ะ เลยไม่รู้ว่าข้างในแปลเป็นยังไงบ้าง แต่ก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีของคนที่สนใจแต่ไม่อยากอ่านเป็นภาษาอังกฤษนะคะ อิอิ เล่มต่อไปยังไม่ชัวร์ว่าจะอ่านอะไรค่ะ หยิบ The shadow of the wind กับ The catcher in the rye มาอ่านบทต้นๆ ดูจะน่าสนใจทั้งสองเล่มเลย ^^   Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2551 16 comments Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2551 9:11:32 น. Counter : 4803 Pageviews. Share Tweet

โดย: my_oom 6 กุมภาพันธ์ 2551 9:38:19 น.

หามานานแล้วกับประวัติซูสีไทเฮา แต่เห็นเป็นภาษาอังกฤษก็จนใจ เกรงว่าจะอ่านไม่จบเอา ต้องลองไปหาหนังสือภาคภาษาไทยมาอ่านบ้างแล้ว เคยฟังประวัติ คิดว่า เขาเป็นคนที่น่าสงสารจัง โดนบีบต่าง ๆ นานา จนกลายเป็นคนโหดร้ายในสายตาคนอื่น เลยอยากรู้ให้ลึกว่าจริง ๆแล้วเป็นยังไงกันแน่   โดย: กระปุกกลิ้ง IP: 203.150.232.78 6 กุมภาพันธ์ 2551 10:15:37 น.

วันก่อนเห็นว่าเล่มสองออกมาแล้วค่ะ แต่จำชื่อไม่ได้ง่ะ ค้นเรื่องหมินอันฉีนี่แหละ เห็นแพนด้าบอกว่าสวยมาก เลยเจออะไรสนุกๆ มากมาย รวมทั้งเจอนิยายน่าแปลที่โดนซื้อลิขสิทธิ์ไปแล้วด้วย อะฮือๆ เค้าจะไปขายเต้าฮวยแย้ว   โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ IP: 58.9.17.206 6 กุมภาพันธ์ 2551 10:15:52 น.

^ ^ แลทำให้เราตกใจกับภาพเจ้าหญิงเต๋อหลิงนะพจจี้ เล่มนี้หนูว่า เขาเขียนบรรยายได้ดีกว่าตอนเขียนอะเซเลียสีแดงนะ มีสารพัดอารมณ์ครบเลย ในขณะที่อะเซเลียยังเป็นเรื่องของตัวคนเขียนเอง มันเลยมีบทเสียดสีฮาๆ เบรกอารมณ์ของเรื่องบ้าง (อย่างไรก็ตาม ชื่อคนในเล่มนั้น กวนใจกว่าการเรียกชื่อ orchid ในเล่มนี้อีก เหอๆๆ นี่ยังดีเรียกชื่อแมนจู เรียกเสียนเฟิง เรียกเจ้าชายกุงแล้ว 55)   โดย: แพนด้ามหาภัย 6 กุมภาพันธ์ 2551 10:52:43 น.

เคยอ่านเรื่องของคุณ Clear Ice ตั้งแต่สมัย อยู่ถนนนักเขียนเหมือน 10 ปีได้แล้วมั้งครับ เห็นชื่อคุณอีกครั้ง เหมือนได้เจอเพื่อนเก่าเลยนะครับ จำชื่อเพื่อนๆ ด้านขวามือได้หลายคนเลยครับผม   โดย: ห่วงใย 6 กุมภาพันธ์ 2551 12:16:19 น.

ยินดีด้วยค่ะ^^ สำเร็จไปหนึ่งเล่มแล้ว เย้ๆ ถ้าจะอ่านเล่มนี้คงต้องขอภาษาไทยล่ะค่ะ ถ้าเป็นอังกฤษคงนานแน่เลย   โดย: BoOKend 6 กุมภาพันธ์ 2551 17:39:12 น.

มาปรบมือให้ค่ะ วู้วๆๆๆๆ อ่า..อ่านที่รีวิวแล้วให้แปลกใจจริงๆ ค่ะ เพราะเท่าที่ไปจีนมา คนจีนส่วนใหญ่รู้สึกไม่ค่อยดีกับซูสีฯ นะคะ (แต่ก็อย่างว่า มันมีช่วงเผาหนังสือ เผาอะไรไปเยอะ รวมทั้งการเปลี่ยนทัศนคติบางอย่างด้วย ก็อาจมีการบิดเบือนอะไรไปบ้างก็ได้มั้ง) แต่พออ่านที่คุณไอซ์อ่านปวศ.จีนต่อ ก็นั่นแหละค่ะ คือที่เค้ารู้สึกกัน แหะๆ ว่าเธอโหดร้าย ฟุ่มเฟือยง่ะ คนเขียนอาจอยากยุติแค่ให้พระนางฯ อยู่ในความทรงจำที่สวยงามมากกว่าความโหดร้ายหลังจากนั้นหละมั้งคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2551 18:59:12 น.

เคยอ่าน "ซูสีไทเฮา" ของมติชนในร้านมือสอง เนื้อเรื่องก็เล่าชีวิตตั้งแต่เริ่มเข้าวังคล้ายกันเลย แต่เล่มนั้นอ่านแล้วรู้สึกว่าคนเล่าเป็นตัวร้ายเต็ม ๆ ไม่ได้สงสารขึ้นมาเลย ว่าแต่ปกแปลไทยเนี่ย ปกเหลืองกับปกที่แปะนี่เหมือนกันหรือเปลี่ยนอะไรไปรึเปล่า? งงเล็กน้อย (จำได้ว่าพิมพ์ครั้งแรก เป็นปกพื้นเหลือง มีรูปวาดชาวแมนจูอยู่)   โดย: ยาคูลท์ 6 กุมภาพันธ์ 2551 23:41:47 น.

เคยอ่านของมรว.คึกฤทธิ์น่ะค่ะ เนื้อเรื่องก้อดำเนินมาคล้ายๆ กัน แต่พอเราอ่านจบ รู้สึกว่า บางที ก็ไม่ควรให้ผู้หญิงมาอยู่ฝ่ายปกครองง่ะ   โดย: nu_reader IP: 124.157.153.35 7 กุมภาพันธ์ 2551 8:46:34 น.

*จด ๆ ลงลิสต์* ไม่รู้สินะ ไม่เคยคิดว่าซูสีไทเฮาโหดเลยอ่ะ ถึงจะอ่านประวัติมาว่าอย่างนั้น แต่ก็คิดว่าถ้าไม่ทำอย่างนั้น ก็ปกครองประเทศไม่ได้หรอก สมัยที่เธอปกครอง ประเทศก็สงบสุขดีตลอดด้วย ยินดีด้วยคุณไอซ์ นี่ก็กำลังหายใจออกเป็นคาฟก้า หายใจเข้าเป็นนากาตะ อยู่ในโหมด TBR เต็มตัว   โดย: อั๊งอังอา 7 กุมภาพันธ์ 2551 9:31:04 น.

เห็นด้วยกับคุณอั๊งอังอา นะคะ ที่ว่า "ถ้าไม่ทำอย่างนั้น ก็ปกครองประเทศไม่ได้" จะว่าเห็นแก่ตัวก็ไม่เชิง แต่ชีวิตก็ต้องเป็นไปนะคะ   โดย: กระปุกกลิ้ง IP: 203.150.232.78 7 กุมภาพันธ์ 2551 10:58:00 น.

^ ^ ชี้ไปที่ อออ. ตอนที่เราว่าชีโหดสุดๆ คือตอนสั่งถ่วงน้ำเจินเฟยในบ่อที่วังต้องห้ามง่ะ แต่ยังมีที่โหดกว่านี้อีกเย้อใน ปวศ.จีน ไว้ว่างๆ เดี๋ยวเราค่อยอัพเรื่องยายหลี่โฮ่ว (เมียของหลิวปัง ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์ฮั่น) แปลทิ้งไว้นานแล้ว แต่ไม่กล้าเอาลง หลอน   โดย: แพนด้ามหาภัย 7 กุมภาพันธ์ 2551 13:17:09 น.

เมื่อวาน เห็นฉบับแปล เกือบซื้อมาแล้วอะค่ะ อ่านรีวิวแล้วอยากอ่านขึ้นมาเลย   โดย: ศรีสุรางค์ 8 กุมภาพันธ์ 2551 10:52:35 น.

อ่านแต่ฉบับแปลค่ะ รู้สึกว่าหลายอารมณ์ดีค่ะ รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องต่อสู้มาตั้งแต่เริ่มต้น เห็นด้วยกับคุณ Ice ค่ะ ว่าน่าจะเป็นชีวิตบัดซบมากกว่า   โดย: ohioh 27 กุมภาพันธ์ 2551 20:34:13 น.

จริงค่ะ เป็นการมองบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ ในแง่มุมที่ไม่มีใครรู้ เล่มสองน่าสงสาร ซูสีไทเฮา มากกว่านี้อีกค่ะ ลองอ่านกันดูนะค่ะ   โดย: juo_oju IP: 58.8.186.40 5 สิงหาคม 2551 8:07:10 น.

ดู Index รายชื่อหนังสืออื่นๆ ที่ไอซ์ได้รีวิวไปแล้วตามลิงก์ข้างล่างค่ะ - หนังสือภาษาอังกฤษ Index Bookshelf : English Books - หนังสือแปล Index Bookshelf : Translated Books - หนังสือภาษาไทย Index Bookshelf : Thai Books   โดย: Clear Ice 8 พฤษภาคม 2553 11:47:54 น.