Bloggang.com : ตกตะกอน : July 4 : Coyote Lake-Harvey Bear Ranch County Park

July 4 : Coyote Lake-Harvey Bear Ranch County Park

เมื่อ 2 เดือนก่อน เพื่อนโทรมาชวนไปแคมป์ปิ้งกัน
เธอบอกว่าจะไปกันที่ Point Reyes National Seashore
อูย...ชีวิตนี้ไม่เคยไปแคมป์กะเขาเลย เอาไงดีว่ะ..ไปก็ไป
ตอนแรกคุณเพื่อนที่แสนดีบอกว่า ไม่ต้องมีเต๊นท์ มีเผื่อให้แล้ว

พอก่อนจะไป 2 อาทิตย์ โืทรมาบอกไม่มีเต๊นท์แล้ว
เอ๊า...ก็เลยต้องสั่งซื้อทั้งถุงนอน+เต๊นท์ เป็นการด่วน
ดีว่าของสามีมีแล้ว แต่ก็รอของด้วยใจจดจ่อ...จะมาทันมั้ยว้า..
(แบบว่างก ไม่ยอมจ่ายเพิ่ม)

ก่อนไปอีก 10 วัน เพื่อนตัวดีโทรมาบอกอีก แคมป์ที่ Point Reyes
จองไม่ได้ Campground เขาเต็ม แต่เจ้าหน้าที่ไม่ได้แจ้งกลับมาตอนที่จอง
เจ้าหน้าที่บอกว่า เพราะว่าเต็มจึงไม่ได้แจ้งกลับไป
ไอ้ฝ่ายเราก็คิดว่า ได้แน่ๆ แต่ก็สงสัยว่าไม่มีแฟกซ์ยืนยัน
เลยโทรเช็คก่อนไป 10 วัน (มันยังสำนึกกันทันเวลานะเนี่ย)

แต่เธอก็สามารถกัน มาได้ที่ Coyote Lake-Harvey Bear Ranch County Park
อยู่ใกล้ๆ Gilroy Outlet เลย สวรรค์ของนักช็อปกระเป๋าแห้งอย่างเรา

เมื่อวันเดินทางมาถึง ออกจากบ้าน 7.30 amไปถึง 10 โมงหน่อยๆ
อันนี้ป้ายทางเข้าค่ะ (เอามาจากอากู๋)

มาเช้าไป เพื่อนๆ หลอกให้มาก่อน แต่ตัวเองมากัน 11 โมงกว่า
เพราะเขาให้เข้าไปที่ Campground เกือบบ่ายโมง
เพราะคนที่มาพักเมื่อคืนยังอยู่กัน ต้องรีบไปไล่

นั่งรอนอนรอทั้งในรถ และเอาเก้าอี้มานั่งรอใต้ต้นไม้ด้วย

พอเพื่อนๆ พี่ๆ มากัน ก็ไปจอดรอในที่จอดรถด้านในอีกที
ระหว่างรอก็ขี่จักรยานเล่นกัน
สังเกตุได้ว่าอิฉันใส่หมวกผ้ากันแดดก่อน และตามด้วยหมวกจักรยาน

พอได้เวลาพวกเก่าออกไป เราก็เข้าเสียบทันที
และกองทัพใหญ่ต้องเดินด้วยท้อง

ตั้งโต๊ะจุดเตาแล้ว ก็ต้องนึ่งข้างเหนียว ตำส้มตำ ย่างๆๆๆ และผลไม้

ยังมีอีกหลายอย่างแต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้
พอกินเสร็จก็ต้องทำที่หลับที่นอนกันก่อน
อันนี้เต๊นท์ใหม่อิฉันเลยค่ะ

อันนี้เต๊นท์ของเพื่อนๆ
ของสาวกับแบร์รี่ , พี่ชัยยุทธ สีน้ำเงิน , ปูกับตุ้ยสีเหลือง ของเอก็อันที่เหลือ

หลังใหญ่ของครอบครัวต้อม อันข้างๆ ของพี่เอมมี่+พี่ชาลี

ตอนนี้ก็ได้เวลาไปปั่นจักรยานกัน ไปกัน 7 คน ระหว่างทางเจองูหางกระดิ่ง
ต้องหยุดให้เขาผ่านไปก่อน ปูกับตุ้ยปั่นกันไปล่วงหน้าเธอใช้จักรยาน
แบบ 2 ตอนที่มี 2 ที่นั่งช่วยกันปั่น และมีพี่ยุทธตามไปติดๆ
ส่วนเรากับคุณสาวปั่นแบบ ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง

ตอน 3 ไมล์แรกทางก็ขึ้นๆ ลง แต่ยังราดยางดีอยู่ แค่นี้บางตอนยังต้องเข็นเลย
เอารูปมาจาก /www.sccgov.org แต่จริงๆ แล้วทางไม่ราบแบบนี้ ชันกว่าเยอะ

พอมาสุดทางลาดยาง จะเป็นช่วงที่เรียกว่า COYOTE RIDGE TRAIL
ตอนแรกกำลังตัดสินใจว่าจะกลับทางเดิมกับสาว
แต่ตุ้ยกับปูบอกว่า ทางนี้สวยเห็น lake สวยมากและระยะทางก็เท่าๆ กัน
ตอนนั้นนี่พี่ชาลีถอยทัพกลับไปแล้ว (ฉลาดวุ้ย..เอาตัวรอด)
เลยตัดสินใจไปก็ไป...สรุปโดนมันหลอก
ดูทางซะก่อนภาพจาก //www.redwoodhikes.com/Portola/Coyote.html

ต้นไม้ก็ไม่ได้เขียวอย่างนี้ หญ้าแห้งและบาดขามาก ดันใส่กางเกง 3 ส่วน
ทางเล็กและติดไหล่เขา จักรยานอิฉันก็ไม่ใช่ mountain bike ด้วย

หลังจากวิบากกับทางขึ้นๆ ลงๆ และทางเป็นหินดินแดง ได้ซัก 3 ไมล์
อีกทั้งกระโดดขึ้นกระโดดลงจักรยาน เพราะถีบขึ้นเนินไม่ไหว
ดิฉันต้องหยุดเพื่อเรอเอิ๊กอ้าก อ๊วกแตก จะเป็นลม
คุณตุ้ย+ปู+พี่ยุทธไปกันนู่นแล้ว สาวที่ตามหลังมา
พร้อมด้วยวิญญาณตามหลังคือสามีที่น่ารัก คอยดันหลังจักรยานมาให้
ก็หยุดพักพร้อมทั้งโซ่จักรยานที่หลุด และแฮนด็เบี้ยว
ได้แบร์รี่ นักปั่นจักรยานช่วยปรับ ซ่อมให้เหมือนเดิม
มิน่า...เวลาถีบเหมือนจะพาลงเหวทุกครั้ง

ไอ้วิวอย่างนี้...ไม่ได้เห้นเล้ยยยย มองแต่ทาง กลัวกลิ้งไปอยู่ข้างล่าง

สรุปคือ หยุดพักพอหายเหนื่อยต้องไปต่อ มองไปรอบตัวใครจะมาช่วยได้

พอลงไปได้ เฮ้อรอดตาย....ไม่เอาอีกแล้ว สังขารไม่ให้

พอลงมาชมกันใหญ่ว่าเก่ง รอดมาได้ เพราะไอ้พวกที่ขึ้นไปนี่
เขาใช้่ mountain bike ส่วนอิฉันจักรยานทางเรียบค่ะ

เหนื่อยๆๆๆๆๆ จริงๆ รวมๆ ระยะทางประมาณ 8 ไมล์
น่องเขียวไปหมดเลย เจ็บน้องอีกต่างหาก

ยังมาเล่นวอลเล่ย์บอลกันได้อีก แขนเขียวอีกตรู (ลูกบอลลมอ่อน)

ตอนกลางคืนก็โดนหมูป่าบุกทั้งคืน มาหาอาหารกิน
รูปนี้ถ่ายตอนเย็น เป็นฝูงเลย 10 กว่าตัว บางตัวตัวโตมากๆ

ภาพในเต๊นท์ตอนนอน

บรรยากาศยามเช้าหลังจากหมูบุก แถมด้วยเสือโคร่ง (กรนกันสนั่นมากกกก)

หลังจากทุกคนตื่นแล้ว ก็ไปขี่จักรยานกันอีกรอบ.
อูย......อย่างเจ็บเลยตรู

ต้องหยุดใช้งานชั่วคราวนะจ๊ะสามี

ตอนเช้าอย่างโทรม ระบมไปหมด

หลังจากกินก็ถ่ายรูปกันอีกหน่อยก่อนเก็บเต๊นท์

เก็บของใส่รถ บ้านใครบ้านมัน เจอกันเมื่อชาติต้องการอีกครั้ง

ปล. ก่อนกลับตอน 11 โมง แก็งค์ชายล้วน ตุ้ย เอ ต้อม(3พี่น้อง) และแบร์รี่
ไปปั่นจักรยานกันอีกรอบ แต่ทางใหม่เร้าใจกว่าเดิม

เรารอไม่ไหวขอกลับก่อนตอนบ่ายโมง
มารู้ตอนเย็นว่า แก็งค์นี้ไปหลงอยู่บนเขากว่าจะหาทางลง
มาได้ก็บ่าย 3 กว่า และดันลงคนละด้านกับ campground
เลยต้องให้แบร์รี่ปั่นมาที่แคมป์ เอารถไปรับกลับมา

สาวบอกว่าสภาพน่าขมขื่นมาก นอนตายหมดแรงกันบนถนน