|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คนงานแยะ อยากบ่น...1
ก่อนอื่นเลย ขอแก้ตัวก่อน เค้าไม่ได้ดองบล๊อกน๊า..คือแบบว่าบล๊อกมันมีหลายหัวข้อช่ายมะ แต่เวลาเปิดมา มัน set ไว้ให้หัวข้อนี้เป็นหน้าแรกอ่ะ บางทีตัวที่อัพอ่ะ มันอยู่ที่หัวข้ออื่นอ่ะ ลองเปิด ๆ เข้าไปอ่านหัวข้ออื่นกันบ้างดิ จะเจอว่าเราไม่ได้ดองน๊า..
แก้ตัวจบละ เข้าเรื่องดีกว่า ไม่ได้เข้ามาเล่า (บ่น) ซะนาน เพราะงานกองท่วมหัว ยุ่งแบบว่าเวลากินไม่ได้นอน เวลานอนไม่ได้กิน (แต่มีเวลาเล่นเกมส์มันทุกวี่ทุกวัน..อิอิ) ตอนนี้เลยมีเรื่องที่อยากจะเล่าเยอะแยะไปหมด บางเรื่องก็จำรายละเอียดไม่ค่อยได้ละ (เป็นปลาทองอ่ะ) เอาเป็นว่าเล่าเฉพาะที่พอจำได้ละกันเนอะ
เริ่มเรื่อง (อีกละ..เมื่อไหร่จะได้เล่าเนี่ย) หลังจากที่ตัวเรากลายเป็นสินค้าส่งออกของบริษัท (หลวมตัวจริง ๆ) ก็เลยทำให้ไม่ค่อยได้เข้าออฟฟิศ ยิ่งช่วงนี้ยิ่งแล้วใหญ่ เข้าไปในออฟฟิศทีนึงก็จะเจอคนหน้าตาแปลก ๆ ใหม่ ๆ เต็มไปหมด แล้วอย่าว่าแต่เราไม่รู้จักเค้าเลย พวกนั้นเค้าก็ไม่รู้จักเราเหมือนกัน..เหอ ๆ เพราะฉะนั้น ช่วงนี้พอเข้าออฟฟิศทีนึงก็จะต้องเจอคำทักทายแบบ "อ้าว วันนี้เข้ามาด้วยเหรอ" หรือไม่ก็ "วันนี้ทำไมเข้าออฟฟิศได้ล่ะ" แล้วขอบอก ไม่ใช่คนเดียวนะทีทักแบบนี้อ่ะ คือเอาเป็นว่า ใครเดินผ่านที่โต๊ะ เห็นนั่งอยู่ก็ทักอ่ะ แล้วนอกจากที่จะต้องคอยตอบคำถาม คนที่เข้ามาทักแล้ว เราก็ต้องคอยถามน้องในทีมเหมือนกันว่า คนที่นั่งตรงนู้นมันใครฟะ แล้วที่นั่งตรงนี้มันใครอ่ะ แล้วถามแล้วก็ใช่ว่าจะจำได้นะ พอเข้ามาอีกรอบก็ถามอีก ก็ไอ้คนเดิมที่ถามคราวที่แล้วนั่นแหละ...ก็บอกแล้วว่าเป็นปลาทอง ดีนะที่น้องในทีมเราบางทีมันก็ลืมเหมือนกันว่าเราเคยถามไปแล้ว ไม่งั้นมันคงด่าตาย..555
ก็อย่างที่บอก เพราะฉะนั้นชีวิตส่วนใหญ่ในแต่ละวันของเราจึงระหกระเหินอยุ่ออฟฟิศลูกค้าซะเป็นส่วนใหญ่ (จำได้ว่าเป็นบัญชีนะเนี่ย ไม่ใช่เซลล์ซะหน่อย) เรื่องเล่าต่าง ๆ มันเลยเกิดที่ออฟฟิศลูกค้าซะมากกว่า..อิอิ (ประมาณว่าเอาลูกค้ามาเมาส์นะเนี่ย จะผิดจรรยาบรรณมั้ยเนี่ย..เหอ ๆ) เรามาเรียกน้ำย่อยด้วยลูกค้าที่นาน ๆ จะเข้าไปทีดีกว่า (พวกเข้าไปประจำอ่ะ เรื่องมันเยอะ) เอ๊ย ไม่ใข่นาน ๆ เข้าไปที ต้องบอกว่าไม่เคยเข้าไปเลยตะหาก เพราะเค้าพึ่งย้ายออฟฟิศมาอยู่ทีตึกนี้ เมื่อไม่นานมานี่เอง ทีนี้เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เราก็มีเหตุให้ต้องเข้าไปออฟฟิศที่ว่า เพราะสรรพากรจะเข้าตรวจสภาพกิจการ แล้วลูกค้าต้องการให้เราไปตอบคำถามของสรรพากร แล้วขอบอกนัดกันซะดิบดี (หมายถึงตัวเรากะลูกค้า) ลืมคับท่าน ข้าเจ้า ลืมนัดลูกค้ากันซะงั้น นั่งทำงานอยู่ที่สมาคมฝรั่งเศส ที่เป็นลูกค้าอีกรายซะเพลิน เรียกว่าลืมดับ จนคุณลูกค้าโทรมาตาม ถึงได้ระลึกชาติได้ว่าตัวเองมีนัดกับสรรพากรที่ออฟฟิศลูกค้านะ แล้วขอบอก (อีกที) ตอนที่ลูกค้าโทรมาบอกเนี่ย สรรพากรไปถึงออฟฟิศเค้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลังจากตาลีตาเหลือกถ่อไปถึงตึกที่ลูกค้าอยู่แล้ว ก็ใช่ว่าทางสะดวกซะที่ไหนล่ะ ด้วยความที่ไอ้ตึกที่เราไปเนี่ย มันเป็นตึกใหม่ สร้างเสร็จหมาด ๆ (ไอ้ตึกที่สร้างใหม่ข้าง ๆ เวิร์ดเทรดอ่ะ) อยู่ในย่านธุรกิจไฮโซ มันเลยติดตั้งระบบรักษาความปลอดภัยไฮโซตามไปด้วย รวมถึงลิฟท์
ลิฟท์ที่เราเห็นทั่ว ๆ ไป ถึงหน้าตาไม่เหมือนกัน แต่วิธีการใช้ก็จะคล้าย ๆ กัน คือกดปุ่มรอด้านนอก พอเข้าไปก็กดชั้นที่ต้องการ แค่นั้นเป็นอันจบ แต่ที่นี่ไม่ใช่ หลังจากที่เราไปถึงตึกที่ว่า เราก็ต้องไปแลกบัตรตรง counter ด้านหน้าก่อน ซึ่งถ้าเป็นที่อื่น บางทีอาจจะไม่จำเป็นต้องแลกบัตรก็ได้ ถ้าไม่มีคนคอยตรวจ แต่ที่นี่ถ้าไม่แลกบัตรก็ขึ้นลิฟท์ไม่ได้ ไม่ใช่ว่ามีคนยืนตรวจอยู่หน้าลิฟท์นะ อย่างนั้นมันธรรมดาเกินไป เวลาที่เราติดต่อขอแลกบัตร Visitor เราต้องบอกพนักงานที่ counter ด้วยว่า เราจะไปชั้นไหน แล้วทางพนักงานก็จะให้บัตร visitor เรามา ซึ่งบัตรที่ว่าจะมีขนาดพอ ๆ กับบัตรเอทีเอ็ม แล้วเราก็ต้องเอาบัตรที่ได้รับมา ไปแสกนที่เครื่องแสกนที่ติดไว้ตรงหน้าลิฟท์ (อันนี้ขอบอกว่าจริง ๆ แล้วไม่รู้หรอก แต่เห็น messenger บริษัทไหนไม่รู้ที่เค้าเดินมาก่อนหน้าเราอ่ะ เค้าทำ เลยแอบทำตาม) แล้วก็กดชั้นที่เราต้องการจะไป หลังจากสแกนพร้อมกดชั้นที่ต้องการแล้ว หน้าจอเครื่องสแกนจะขึ้นตัวอักษรที่เป็นเหมือนชื่อของลิฟท์ แล้วเราก็ต้องไปขึ้นลิฟท์ชื่อนั้น ๆ พอเข้าลิฟท์แล้ว ข้างในลิฟท์จะไม่มีปุ่มอะไรให้กดเลย ยกเว้นปุ่มเปิดกับปิด แล้วลิฟท์มันก็จะพุ่งตรงไปชั้นที่เราเลือกไว้ตรงเครื่องสแกนแบบไม่มีจอดแวะ (อันนี้มารู้หลังจากที่ขึ้นไปแล้วต้องลงมาอีกรอบ ทั้งที่ยังไม่ทันได้ออกจากลิฟท์ ไม่ใช่ลิฟท์มันเปิดปิดเร็วนะ แต่ตอนที่ถึงชั้นที่จะไปอ่ะ นึกว่าไม่ใช่ เลยไม่ออกซะงั้น.. แต่พอมันจอดชั้นนั้นเสร็จปุ๊บ มันลงเลย เหอ ๆ ก็บอกแล้วลิฟท์ไฮโซ คนมันโลโชก็เลยใช้ไม่เป็น..) สรุปแล้ววันนั้นแทนที่สรรพากรจะรอไม่นาน เลยต้องบวกเวลาที่เราขึ้นลงลิฟท์เล่นเข้าไปอีก..หุหุ
ตอนนี้ชักยาวละ เอาไว้ต่อคราวหน้าดีกว่าเนอะ
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2548 |
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2548 23:34:04 น. |
|
11 comments
|
Counter : 548 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เปเล่.. IP: 202.162.29.16 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:01:01 น. |
|
|
|
โดย: มาริอา วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:15:47 น. |
|
|
|
โดย: ภาเองฮับ IP: 203.113.81.100 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:17:11 น. |
|
|
|
โดย: tong IP: 125.25.4.244 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:31:01 น. |
|
|
|
โดย: moonueng IP: 203.188.17.40 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:00:12 น. |
|
|
|
โดย: ไข่หวาน (ทะเลหวาน ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2548 เวลา:6:30:25 น. |
|
|
|
โดย: soda IP: 203.209.91.153 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:34:24 น. |
|
|
|
โดย: น้องยู (qu-up ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:16:09 น. |
|
|
|
โดย: Pangi (pangikung ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:18:38 น. |
|
|
|
โดย: NamPhet IP: 203.158.118.14 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:55:04 น. |
|
|
|
โดย: มาริอา วันที่: 11 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:18:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แบบนี้เค้าเรียก สวยเป๋อ น่ะตัวเอง..
แต่ เอะ จะสวยดีรึป่าวน้อ แบร่ แบร่..