งานครบรอบ 1 ปีสึนามิ-ภาครัฐบาล 26 ธันวาคม 2548 อนุสรณ์สถานเรือ 813 บ้านบางเนียง อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา เราไปทำข่าวที่นี่ตั้งแต่ช่วงสายๆ ก่อนงานกำลังจะเริ่มซักแป๊บนึง หน้างานจะมีกลุ่มอาสาสมัครเข้ามาแจกดอกกุหลาบขาว ไว้สำหรับวางไว้อาลัยให้ผู้เสียชีวิต ตอน 10 โมง 10 นาที ที่เป็นเวลาที่คลื่นลูกใหญ่ที่สุดซัดเข้ามาในประเทศไทย สถานที่จัดงานทุกที่ก็จะยืนสงบนิ่งแล้ววางดอกไม้พร้อมๆกัน หลังจากนั้น ก็เขียนคำไว้อาลัย ภาครัฐยังจัดงานช่วงกลางคืนอีก คราวนี้จัดริมทะเล ที่หาดบางเนียง ก่อนเข้างานก็จะมีกลุ่มอาสาสมัครกลุ่มเดียวกับเมื่อเช้ามาแจกเทียน และบอกกำหนดการคร่าวๆ อาจารย์ที่เข้าตามหลังเรามาไม่ถึง 3 นาทีดันไม่ได้ดอกไม้ เพราะเค้าจะเก็บไว้ให้กับคนที่มีบัตรเชิญเท่านั้น งงๆเหมือนกัน เพราะเราไปคุยกับคนที่ตั้งใจจะมาไว้อาลัยให้เพื่อนเค้า เค้าบอกว่าเค้าเองก็ไม่ได้เทียน เพราะเค้าไม่มีบัตร แถมเรายังได้ยินมาอีกว่าช่วงหลังๆ เค้าไม่ให้คนที่ไม่มีบัตรเข้าอีกด้วย ทั้งๆที่เก้าอี้ข้างหลังเราว่างเกือบห้าร้อยตัว .....เอ....ไม่เข้าใจ....มันเกิดอะไรขึ้นหว่า......น่าคิดๆๆ ช่วงที่ดูมีพลังมากที่สุดก็คงจะเป็นตอนที่ทุกคนร่วมกันจุดเทียน เราไปยืนตรงช่วงกลางของงาน เลยได้มองแสงเทียนทั้งทางด้านหน้าและด้านหลังหลายพันดวงเลยล่ะ ถึงคนจะเยอะ แต่ในวินาทีนั้นเราได้ยินเสียงคลื่นชัดจัง ปล่อยโคมห้าพันดวง โคมแต่ละอันก็มีชื่อของผู้เสียชีวิตในประเทศไทยเขียนเอาไว้ด้วย จินตนาการไม่ออกเลยล่ะว่าทำไมถึงมีแสงเทียนเต็มท้องฟ้าอย่างนี้ เห็นทุกความรู้สึกตรงนั้นหมดเลย เป็นภาพที่เราลืมไม่ได้จริงๆ ทั้งเสียใจแต่ก็มีความหวัง มีรอยยิ้มเล็กๆผสมไปกับน้ำตา เดินใกล้ๆหาดตั้งใจจะไปปักเทียน เดินจับมือไปกับพี่รัตน์ พี่วิ สองคนในรีสอร์ทที่รอดจากสึนามิ เค้าบีบมือเราแน่น ไม่อยากเดินริมหาด เพราะยังไม่กล้า ...."มันยังเจ็บปวดที่จะมอง"....   Create Date : 14 มกราคม 2549 5 comments Last Update : 28 มีนาคม 2549 9:12:19 น. Counter : 2318 Pageviews. Share Tweet

เรื่องมันเศร้า   โดย: oattao (oattao ) 16 มกราคม 2549 9:44:17 น.

เคยไปเป็นอาสาสมัครอยู่แถวนั้นสามเดือน เศร้าจริงๆค่ะ เรื่องนี้นานวันคนก็จะลืมเลือนไป แต่คนที่ยังใช้ชีวิตอยู่โดยต้องสูญเสียคนที่ตัวเองรักไป มันทรมานมากค่ะ คิดถึงเรื่องปีก่อนแล้วเศร้าใจ   โดย: maynie 23 พฤษภาคม 2549 7:54:32 น.

น่าคิดมาก ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ต่อมนุษย์ ใครเป็นผู้กำหนด ธรรมชาติให้บทเรียนต่อเรา แต่จะมีสักกิ่คนที่ใส่ใจเรียนรู้ และพยายามหาทางแก้ไขและป้องกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใส่ใจและช่วยกันทนุถนอม แบ่งปันความสุขและร่วมทุกข์กับเพื่อนร่วมโลก สรรพสิ่ง และธรรมชาติ ให้มากขึ้น สึนามิทำให้เราค้นพบพลังความคิด พลังความรัก และพลังใจที่สามารถมีให้กันและกันได้ แต่สิ่งที่ยากก็คือ ทำอย่างไรจะรักษาความคิด ความรู้สึก และจิตใจที่ดีงามนัไว้ให้คงทน   โดย: ครูต้อย@นิเทศเองนะ IP: 65.110.30.138 18 กันยายน 2549 1:03:06 น.

เศร้าจัง ไปที่เขาหลักมาเหมือนกัน เมื่อวันครบรอบสึนามิ เมื่อปีที่แล้ว บรรยากาศเหงา ๆ โดยเฉพาะที่ริมหาด มองไปทางไหนก็เห็นแต่ความเศร้า จากการสูญเสียเต็มไปหมด ขอไว้อาลัยแก่ผู้ที่จากไป ณ ตรงนี้ ด้วยนะคะ   โดย: แร่ใยหิน 13 ตุลาคม 2549 18:18:52 น.

ผมเคยไปสร้างบ้านให้ผู้ประสบภัย และบ้านหลังนั้นอยู่ข้างหลังเรือลำนี้อ่ะ ดีใจที่ได้ช่วยเหลือครับ (เทคนิค อุดร)   โดย: เบิร์ธ IP: 180.183.57.30 12 มิถุนายน 2556 11:29:22 น.