...ฮานอย.... ขอสถาปนาให้ทริปนี้เป็นทริปที่เครียดที่สุดตั้งแต่ได้เคยออกเดินทางมาในชีวิตละกัน ด้วยความที่ยังเป็นนักเดินทางมือสมัครเล่นที่นานๆทีจะได้มีโอกาสเดินทางต่างประเทศสักที เลยไม่ค่อยคุ้นชินกับสถานะการเป็นคนต่างชาติ ทำให้ทริปครั้งนี้มีแต่โดนหลอก หลอก และงงว่ากำลังโดนหลอกอยู่รึเปล่า!?!? ซึ่งต่างจากที่เคยได้ยินบทสัมภาษณ์ของพี่น้อยวงพรูที่ว่าเวียดนามเป็นประเทศที่โรแมนติกมากที่สุดเท่าที่เคยไปมา หลังจากก้าวแรกที่ลงจากรถเมล์เข้ามายังตัวเมืองเก่าใจกลางฮานอย ก็ทำให้เราตระหนักอย่างชัดเจนแล้วว่า "มันคงจะไม่ใช่จังหวัดเดียวกับที่พี่น้อยวงพรูกล่าวถึง" เริ่มจากการข้ามถนนก่อนเลย ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องมาเจอประสบการณ์ อึ้ง ทึ่ง เสียว ในต่างแดนเช่นนี้ ที่ต้องตัวสั่นทุกครั้งเวลาต้องการข้ามถนน เพราะรถที่นี่วิ่งเร็วมากกกก แถมยังฉวัดเฉวียน ซ้ายที ขวาที จนเรากะจังหวะและทิศทางของรถไม่ถูก (และที่สำคัญคือหาเลนไม่เจอ)จนทำให้ประสบการณ์การข้ามถนนคนเดียวครั้งแรกในฮานอยไม่ค่อยจะดีนักที่ต้องไปจ๊ะเอ๋กะจักรยานของคุณป้าคนนึงที่ตั้งหน้าตั้งหน้าปั่นมาด้วยความสูงสุดเท่าที่รถจักรยาน (แบบสาวเชียงใหม่) จะสามารถทำได้ ทำให้ทั้งสองฝ่ายต่างก็กรี๊ดกันลั่นถนน ตอนที่รถและคน (ซึ่งก็คือดิฉัน) มาบรรจบกันที่กลางถนน ดีนะที่ไม่ชน รอดตัวไป เสียงแตรรถกับฮานอยคงเป็นสิ่งที่แยกจากกันไม่ได้ เพราะทุกเช้าที่ตื่นก็จะได้ยินเสียงแตรเป็นนาฬิกาปลุก ขนาดเข้าไปในเขตราชการที่ไม่ใช่ย่านร้านค้าก็ยังคงได้ยินเสียงแตรวิ่งวนอยู่ในสมองตลอดเวลา ป้ายในเขตสถานที่ราชการ สถานที่เคารพศพลุงโฮ ในเขตราชการดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก เสียดายที่ยังไม่มีโอกาสเข้าไปเคารพศพลุงโฮหรือแม้แต่เข้าไปดูพิพิธภัณฑ์สงคราม ด้วยความที่เวลาน้อยเกินไป เราเลยทำได้แต่เดินดล่นรอบๆเท่านั้น เลนิน บ้านท่านฑูตของไทย ค่ำคืนของฮานอย ถ้าหากได้ออกมาเดินเล่นก็เพลินดีไปอีกแบบ (แต่แน่นอนว่าหนีไม่พ้นเสียงแตร) เดินเล่นไปเรื่อยๆ เดินดูของฝากตามร้านขายของที่ระลึกสลับกับคอยระวังไม่ให้ชนร้านอาหารเก้าอี้เล็กๆริมฟุตบาทและรถที่ยังคงซิ่งเหมือนตอนกลางวันไม่มีผิดเพี้ยน การซื้อของที่นี่ก็นับเป็นอีกหนึ่งอย่างที่เราเครียด อย่างของที่ระลึกที่แต่ละร้านราคาไม่เท่ากันน่ะ ก็พอจะเข้าใจ แต่น้ำดื่มนี่สิ คนเวียดนามยังเอาทุกเม็ดเลยจริงๆ at ร้านขายของ1 คุณป้าร้าน1 7000 ด่อง คุณป้าอีกคนร้าน1 โนโน ยู 9000 ด่อง ยู (ไอเนี่ยแหละ) อ่าว!!! เล่นงี้เลยเหรอป้า ไปร้านอื่นดีกว่า at ร้านขายของ2 คุณป้าร้าน2 11000ด่อง ชีบๆๆ !?!? แหง่ว เป็นงั้นไป   Create Date : 25 ธันวาคม 2550 6 comments Last Update : 25 ธันวาคม 2550 2:31:44 น. Counter : 955 Pageviews. Share Tweet

จริงๆ เสียงแตรยังก้องอยู่ในหูผมเหมือนกันครับ ผมไปเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมานี่เอง แวะมา Merry X’mas & Happy New Year 2008 ล่วงหน้าพร้อมกันเลย ผมเพิ่งกลับจากทริปน้ำหนาว – ภูกระดึงครับ เลยเก็บภาพสวยๆ มาฝากด้วยครับผม สามารถคลิกที่ภาพเพื่อเข้า Blog มิสเตอร์ฮองได้ครับ   โดย: มิสเตอร์ฮอง 25 ธันวาคม 2550 2:51:33 น.

อยากไปฮานอยมากๆเลยครับ เคยมีเพื่อนเป็นคนฮานอยด้วยครับ หากมีโอกาสไปเที่ยว จะได้แวะเยี่ยมเพื่อนเลยครับ ชอบไปดูของครับ โคมไฟก็สวย น่าซื้อมาแขวนที่บ้านนะครับ   โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 25 ธันวาคม 2550 6:12:10 น.

ตกลงว่ารู้สึกดีมั้ยอ่ะ ทั้ง "ฮา" ทั้ง "นอย 5555   โดย: ซี เ รี่ ย ว IP: 202.47.237.156 26 ธันวาคม 2550 16:11:50 น.

จริง ๆ น่าจะ ฮาหน่อย เพราะโดนป้าหลอก   โดย: แมวดำอำมหิต IP: 124.120.20.42 26 ธันวาคม 2550 16:27:21 น.

ชอบรถจักรยานขายดอกไม้   โดย: ผมชื่อ (oattao ) 27 ธันวาคม 2550 12:22:01 น.

ก็ข้ามอย่างอึ้ง ทึ่ง เสียว เหมือนกันค่ะ แต่ว่าฮานอยก็ยังมีเสน่ห์อยู่ดีค่ะ น่าไป ๆ   โดย: mariabamboo 13 มิถุนายน 2553 20:15:31 น.