เคยไหม ที่ตื่นมาก็รู้สึกได้เลยว่า Today's not my day

สังเกตหลายครั้งแล้ว ว่าวันที่เรารู้สึกแบบนี้ มันจะมีเรื่องให้ผิดพลาดไปได้เรื่อยๆจนสิ้นวัน

แบบพลาดหนึ่งเสียหายร้อย ประเภทเดินสะดุดท่อแล้วขาอีกข้างไปเหยียบขี้หมาอะไรแบบนั้น

คุณจะทำยังไงในวันแบบนั้น

เมื่อก่อน เราเคยทำใจที่จะอยู่กับมันนะ ทนๆไปเดี๋ยวก็ผ่านวันละ พรุ่งนี้เอาใหม่

แต่เมื่อไม่นานมานี้ เราเรียนรู้คำๆนึงมา

...ถ้าวันนี้มันจะไม่ใช่วันของเรา ก็ต้องเป็นวันที่เราสู้ที่สุด...

คำนี้มาจากทวิตเตอร์ของณัฐ ศักดาธร ที่เราเคยฟอลไว้แค่เพราะได้บังเอิญไปฟังเค้าสัมภาษณ์ในงานเรียนต่อต่างประเทศ แล้วรู้สึกว่าเออ เก่งดี จบมหาลัยดังระดับโลก ที่เอาจริงๆ ตอนนี้ก็จำไม่ได้แล้วว่ายูอะไร

แต่พอดีวันนั้นกำลังเซ็งสุด พอเลื่อนทวิตเตอร์มาเจอประโยคนี้พร้อมรูปที่เขาโชว์เหรียญวิ่งมาราธอนหลังจากตะคริวกินขาเข้าไป เลยกลับมานั่งมองตัวเองอีกครั้ง

เออว่ะ...

เราเคยเอาแต่หงุดหงิดที่วันนี้ไม่ได้ดั่งใจ ทนๆทำงานให้มันพ้นๆวันไป แต่ไม่เคยฉุกคิดเลยสักนิด ว่าเราพยายามอะไรบ้าง

เหมือนวันที่โชคชะตาไม่เป็นใจ แล้วเราก็ปล่อยตัวเองไหลไปตามกระแสของมันแล้วแต่ว่ามันจะพาเราไปที่ไหน ขึ้นเขา ลงห้วย หรือแม้แต่ลงเหว

เหมือนคนที่เอาแต่ก่นด่าสิ่งรอบข้างโดยไม่ได้หันกลับมามองตัวเองเลยว่าทำอะไรได้บ้างในสถานการณ์แบบนั้น



...ถ้าวันนี้มันจะไม่ใช่วันของเรา ก็ต้องเป็นวันที่เราสู้ที่สุด...

วันนี้เราสู้หรือยังนะ

07.03.16

แด่วันที่อะไรๆก็ไม่เป็นดั่งใจอีกหนึ่งวัน