ด้วยความเคยชินก็เลยลงตอนต่อให้เลยนะ...ผู้เขียนติดซะแล้วค่ะสำหรับการแต่งฟิคเนี้ย...ไปพักก่อนนะ...ไว้ค่อยมาเก็บเม้นต์ต่อ

ฟิ้ววววววววววว วิ่งรอกจากพี่หลงน้องหลานมาที่พี่เฟยกับน้องผิงผิง 555 วันนี้อ่านฟิคสองเรื่องซ้อนทำเอาตาแฉะอย่างมีความสุขเลยค่ะ รู้สึกขอบคุณผู้กินกับทั้งสองทั่นอย่างรุนแรง

ตอนนี้สนุกและก็ตื่นเต้น แทบลืมหายใจอีกตอนเลยอ่ะจางงี้
สงสารซาซาที่ชีวิตเปลี่ยนผันอย่างไม่ทันตั้งตัว ก็เป็นการยากที่จะยอมรับได้ อยู่ๆ พี่ชายก็เปลี่ยนไป แล้วใครก็ไม่รู้มาบอกว่าเป็นพ่อ เพื่อนและคนที่ชอบก็มาหายต๋อมไปเจ๋ยๆ น่าสงสารมากค่ะ ไม่รุว่าต่อไปซาซาจะปรับตัวยังไง

ส่วนผิงผิง เก่งมากค่ะ ที่ประคองตัวเองและพี่เฟยกระทั่งถึงฝั่ง พลอยลุ้นใยตุ้มๆต่อมๆ ไปด้วยว่าซย่าผิงจะไปเจอกับอะไรต่อไป ยามพบเหตุการณ์หน้าสิ่งหน้าขวาน ผิงผิงก็ไม่ลืมที่จะปกป้องพี่เฟย ซาบซึ้งมั่กๆค่ะ และก็หมู่บ้านถง อยากจะกริ๊ดให้หมู่บ้านนี้สิบตลบ ใครหนอเป็นต้นคิดเนี่ย ประชากรต้องอยู่เป็นคู่ๆ โรแม้นชะมัดเลยค่ะทั่นผู้เขียน ขำผิงผิงอ่ะ ตะแรกก็กะจะโกหกซะกะหน่อยว่านี่พี่ชาย แต่ในภาวะแบบนี้ เหอๆๆ ก็ต้องยอมรับล่ะนะ เหม่...กำลังหนุกมาจบซะแระ อาจางงี้ ไม่ยอมอ่ะ อยากอ่านต่อจะแย่ เหตุการณ์ภายในหมู่บ้านถงของผิงผิงกับพี่เฟยจะเป็นไงต่อไปน้า ต้องเล่นละครเป็นสามีภรรยากัน โอ้ยยยย คงสนุกคนอ่านค่ะ 555

รอลุ้นอ่านตอนต่อไปจ๊ะอาจางงี้ เขียนต่อไวๆน้า

อ้อ..จิ้นภาพตอนผิงผิงขว้างเข็มขัดแบบโก๊ะๆ ได้ออกเลยค่ะ ลุ้นแทบแย่ กลัวพลาด แต่ก็ฟลุ๊คซะได้ แล้วพี่เฟยนะ มาเพ้อตอนหน้าสิ่วหน้าขวาน แอบคิดว่า ถ้าเดี๊ยนเป็นผิงผิงในตอนนั้นต้องปิดปากพี่เฟยด้วยปากค่ะ อย่าเพิ่งส่งเสียงที่รัก ไม่รู้เวล่ำเวลาเล้ย เหอๆๆ

ตอนต่อไป ขอหวีดๆแจมบ้างนะก๊ะผู้กินกับจางงี้

มาแล้วจ๊ะ มาเก็บเม้นท์...ขอบคุณหลินกุที่เป็นแฟนเหนียวแน่นเหมือนเดิม ตอนนี้ไม่มีคำถาม...แต่เอาเป็นว่ามาช่วยแต่งตอนต่อไปกันดีกว่าสำหรับความเป็นอยู่ของคู่ผัวตัวเมียอย่างเส้าหลงเฟยกับเถียนซย่าผิง

ก็อย่างที่รู้ๆ กันว่าหมู่บ้านถง..........ดังนั้นเถียนซย่าผิงเลยต้องถูกจับให้............กับเส้าหลงเฟย ตอนแรกก็คิดว่าจะแกล้งทำแค่หลอกๆ ที่ไหนได้คนแซ่ถงนี่ร้ายนักเล่นเจาะรู...............เพื่อสอดส่องดูพฤติกรรมของคนทั้งคู่ ทำให้เถียนซย่าผิงจำต้องแสดงละครต่อไปอยู่ฝ่ายเดียว

พอเส้าหลงเฟยฟื้นขึ้นมาอีกทีก็เห็นเถียนซย่าผิง......................ชายหนุ่มตกใจมากเลยปลุกให้เถียนซย่าผิงตื่นขึ้น ในตอนนั้นเถียนซย่าผิงก็หน้าแดงจัดขึ้นมาเลย ก็เลย..............................เอาดื้อๆ

(ช่องที่เว้นไว้ให้จะช่วยกันแต่งยาวแค่ไหนก็ได้นะจ๊ะ...เอาเป็นว่าเล่นๆ เอาสนุกแต่ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับตอนต่อไปแล้วกันนะ)

อ้ายยย จางงี้ ตอนต่อไปนี่อยากอ่านมั่กๆเลยค่ะ แบบจิ้นไปไกลสุดขอบโลก โฮะๆ
เจ้าพวกหมู่บ้านถงนี่ทะลึ่งนะเนี่ย แต่ก็น่ารัก 555 มีการส่องรูเลียนแบบพี่ก๋วยเจ๋งด้วย น่าจับไปปล่อยเกาะนักเชียว แบบนี้ทำให้ผิงผิงเป็นสามีภริยาหลอกๆไม่ได้อ่ะจิ ต้องสวมบทให้สมจริง เหอะๆๆ

หนนี้ผู้กินกับให้เติมคำในช่องว่าง งานถนัดของหลินกุล่ะ

ก็อย่างที่รู้ๆ กันว่าหมู่บ้านถง... น่ารัก ทะลึ้งทะลึ่ง ....และจริงจัง ดังนั้นเถียนซย่าผิงเลยต้องถูกจับให้ ...เข้าหอ.... กับเส้าหลงเฟย ตอนแรกก็คิดว่าจะแกล้งทำแค่หลอกๆ ที่ไหนได้คนแซ่ถงนี่ร้ายนักเล่นเจาะรู ...ส่องกล้องดิจิตอลความถี่สูง ....เพื่อสอดส่องดูพฤติกรรมของคนทั้งคู่ ทำให้เถียนซย่าผิงจำต้องแสดงละครต่อไปอยู่ฝ่ายเดียว

พอเส้าหลงเฟยฟื้นขึ้นมาอีกทีก็เห็นเถียนซย่าผิง....นอนกอดอยู่ข้างกาย (กิ๊ดดด)....ชายหนุ่มตกใจมากเลยปลุกให้เถียนซย่าผิงตื่นขึ้น ในตอนนั้นเถียนซย่าผิงก็หน้าแดงจัดขึ้นมาเลย ก็เลย......กระซิบบอกให้พี่เฟยอย่าตกใจ ขวัญเอ้ยขวัญมาที่รัก เราสองมาแสดงละครต่อเต๊อะ พวกนั้นแอบดูอยู่ เด๋วความลับจะแตกนะจ๊ะ และแสดงบทบ่าวสาวแบบเนียนๆ.....เอาดื้อๆ

ก๊ากกก...ขำของหลินกุจังเลย...ตลกดี

จะบอกว่าที่แทรกบทแบบนี้ให้บ้างเพราะตอนก่อนหน้านี้เราร้องไห้กันมาแยะแล้ว...เลยอยากให้มีอมยิ้มบ้าง....อยากให้ฟิคเรื่องนี้มีครบทุกรสเลย

สุข...เศร้า...เหงา...ซึ้ง...โหด...มันส์...ฮา...รัก...หลอก...โกรธ...หลง...

อยากให้ครบทุกรสแบบนี้ค่ะ...ที่ผ่านมาก็มีเกือบหมดแล้ว...เหลือ...รัก...โกรธ...หลงนี่แหละ...อ้อ...ยังต้องมีแถม...สุขกับเหงาเพิ่มด้วย

มาเป็นดูแลพี่เฟยหลางแล้วค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ

โห . . หมู่บ้านอะไรกันนี่ เชื่อแล้วว่าฟิคจางงี้ครบทุกรสจริงๆ เจอหมู่บ้านลับแลเข้าให้ พี่หลงเฟยก็สลบอยู่ งานนี้ซย่าผิงเสร็จเลย จางงี้รีบให้พี่หลงเฟยฟื้นเร็วๆ นะคะ จะได้ผจญเรื่องตื่นเต้นด้วยกัน

อ่านตอนแรกลุ้นแทนที่เหวินสี่มากๆ
(ที่จางงี้พูดถึงละครที่เฮียที่มารับบทพี่เหวินสี่เล่น ในตอนที่แล้ว แฮ่ แฮ่ . . ไม่รู้จักเลยจ้า แต่ก็จะจิ้นตามที่จางงี้ให้ภาพมานะ) กลัวว่าพี่เหวินสี่จะถูกจับได้ ขอเดาว่าพี่เหวินสี่เนี่ยแหล่ะ จะมาเป็นคู่ตุนาหงันกับซาซาใช่เปล่าคะ

ตาผู้ใหญ่บ้านเนี่ย ไม่น่าไว้ใจยังไงไม่รู้ค่ะ ที่จางงี้บรรยายว่าเค้าจ้องซย่าผิง รู้สึกสยองแทนยังไงก็ไม่รู้ ดีที่พี่ถงซันปฏิเสธนะ

แต่ว่า . . คนที่ไม่น่าไว้ใจมากกว่าผู้ใหญ่บ้าน ก็ผู้แต่งเนี่ยแหล่ะค่ะ ก็ดูคำใบ้ของตอนหน้าซิ โห . . บทหนักเลยนะเนี่ย หลินกุไม่น่าไปท้าจางงี้เล้ย ดูซิส่งบทสวีทมาให้ แต่ว่าสวีทแบบนี้เนี่ยนา คนอ่านจะช็อคซะก่อนน่ะจิ

เอาล่ะ ทำการบ้านส่งซะก่อน เดี๋ยวคนแต่งไม่แต่งตอนต่อไป

ก็อย่างที่รู้ๆ กันว่าหมู่บ้านถง (นั้นแปลกประหลาด) ดังนั้นเถียนซย่าผิงเลยต้องถูกจับให้ (แต่งงานและนอนห้องเดียว) กับเส้าหลงเฟย ตอนแรกก็คิดว่าจะแกล้งทำแค่หลอกๆ ที่ไหนได้คนแซ่ถงนี่ร้ายนักเล่นเจาะรู (ที่กำแพงซะรูเบ้อเริ่ม) เพื่อสอดส่องดูพฤติกรรมของคนทั้งคู่ ทำให้เถียนซย่าผิงจำต้องแสดงละครต่อไปอยู่ฝ่ายเดียว

พอเส้าหลงเฟยฟื้นขึ้นมาอีกทีก็เห็นเถียนซย่าผิง (นอนซุกอกหลงเฟย) ชายหนุ่มตกใจมากเลยปลุกให้เถียนซย่าผิงตื่นขึ้น ในตอนนั้นเถียนซย่าผิงก็หน้าแดงจัดขึ้นมาเลย ก็เลย (ต่อยพี่หลงเฟย) เอาดื้อๆ

เห็นรูปที่หลินกุเลือกมาแล้ว โอ้ . .ช่างเข้ากับตอนถ้ำมอง ส่องรู อะไรเช่นนี้ อยากอ่านเร็วๆ จังเลยค่ะ

แหง่ะ ผิงผิงใจร้ายอ่ะ จะต่อยพี่เฟยเลยเหรออออออ พี่เฟยตื่นขึ้นมา ยังไม่หายมึน กำลังงงๆ อยู่ ยังถูกต่อยซ้ำอีก คร่อกกกกกก ขอซาหลบอีกคำรบ

ใช่ๆๆๆ นี่เป็นเวลาแห่งการท้าทาย ว่าจางงี้จะเขียนหวีดออกมาได้รึป่าว เพราะมีแต่โศกซาหลดอย่างเดียวเลยนะ

55 ก็ผิงผิงเค้าเขินนี่คะ ไม่รู้ทำไงก็เลยต่อยน่ะซี่ ไม่ใช่ต่อยเพราะรังเกียจซะหน่อย แล้วอีกอย่างนะ แรงต่อยของผู้หญิงไม่แรงหรอกค่ะ พอผิงผิงต่อยแล้ว พี่หลงเฟยก็จะได้ใช้มุขเนียนจุ๊บเข้าให้เลยไง

ขอส่งของขวัญให้ที่บ้านฟิคหลังนี้ด้วยค่ะ

ขอบคุณสำหรับความสนุกสนานที่มีให้ตลอดปี

หวังว่าปีหน้าจะได้อ่านผลงานสนุกๆ จากผู้แต่งอย่างต่อเนื่องอีกนะคะ

ตอนจนไล่ทันแล้ว พรุ่งนี้คงมีตอนต่อไป ลุ้นๆตื่นเต้นจังค่ะ พี่หลงเฟยน๊า มาเพ้ออะไรเอาช่วงคับขันก็ไม่รู้เนอะ แต่ก็เกือบไปเหมือนกัน ดีนะที่ผิงผิงได้ใช้อาวุธแบบฟรุคๆจนไปสร้างบุญคุณให้หมู่บ้านนี้ แต่พอเห็นเงื่อนไขแล้ว เอ่อ..ตกลงว่ามันจะดีไหมเนี่ย ตามต่อตอนต่อไปคะ