เฮ้อ...คั้นออกมาจนล่ายอ่ะ...

สัปดาห์หน้างดนะจ๊ะ สี่สาวอาจมีมีตติ้งเอเลี่ยนกัน ต้องวางแผนจับตัวเอเลี่ยนหน่อยแล้ว คริๆๆๆๆ

ยังไม่ทันได้อ่าน เพราะมัวฟังเพลง มัวนึกชื่อเพลงเวอร์ชั่นภาษาไทยอยู่ค่ะ

เพลงนี้ทับทิมใช้เปิดฟังตอนรีไรท์นิยายของแมร์ "ลำนำรักเงาพระจันทร์"

อ๋องอี้โดนตัดรักสิ้นเยื่อใย คนที่เจ็บไม่ได้มีแค่อ๋องอี้ แต่เทียนอวี้ก็เจ็บ

เพลงโปรดในที่สุดก็นึกออก "รักแท้ดูแลไม่ได้" กรี๊ดดดด เพลงนี้ล่ะคะ

เทียนอวี้คือคนที่โง่ที่สุด รู้ตัวเมื่อเสียอ๋องอี้ไปแล้ว โอ๊ย..เศร้า

//www.youtube.com/watch?v=1ve_BGnADd0

ขออนุญาตอินกับเพลงแล้วกลับไปอ่านต่อก่อนนะคะ

อ่านจบล่ะคะ สงสารอาหลงอยู่เหมือนเดิม แต่ก็ยังรู้สึกดีที่ว่าข้างกายของอาหลงยังมีซ่านเอ๋อ อย่างน้อยซ่านเอ๋อก็เข้าใจอาหลง มีความจริงใจให้อาหลง แค่นี้ก็ทำให้คนที่พลัดถิ่นจากบ้านมาไกลนับพันปี ก็รู้สึกอบอุ่นใจแล้วค่ะ

ส่วนไป๋หู..ดูสุขุมจิงๆ ไม่มีท่าทีตื่นตระหนกแม้แต่น้อย ทั้งที่รู้ตักว่าที่นี่ไม่เหมือนกับที่ที่ตนจากมา ทับทิมเริ่มเข้าใจแล้วล่ะคะว่าทำไมฉีจ้านในตอนนี้ ถึงไม่เหมือนฉีจ้านก่อนที่จะหลงยุคเข้ามา

ว่าแต่ว่า..ชื่อตอนต่อไปชวนน่าติดตามจริงๆค่ะ

ช่วงนี้ชีวิตอาหลงรู้สึกว่าอยู่ในอารมณ์เหงาๆ ไม่มีอนาคต น่าสงสารมากค่ะ โชคดีที่อาหลงได้มาพบเสี่ยวซ่าน เหมือนเสียอย่างได้อย่าง ต่อไปอาหลงต้องปรับตัวกับยุคใหม่ได้ดีขึ้นล่ะค่ะ เพราะมีครูดีอยู่ข้างกายนินา

ส่วนฉีจ้านก็เหมือนกัน โชคดีที่มาพบสึหยวน ลุ้นให้ทั้งหัวหน้าชีกับฉีจ้านมาพบกันไวๆ

ผกก.งั้อย่าลืมเติมสีสรรให้อาหลงกับฉีจ้านมีคู่แข่งด้วยนะคะ อยากเห็นหนุ่มโบราณหึง คงจะน่ารักซู๊ดดด

ขอบคุณสำหรับฟิคตอนนี้ค่ะ พี่งี้ (จุ๊บๆๆๆๆๆ)

ฉากตอนคุณชายกู้ฉีจ้าน ยิ้มหวานให้กับ คุณหนูสีซีหยวน

ประวัติของเจ๊เฟย์น่าเห็นใจจังเลย มีน้องชายนิสัยไม่ดี งั้นสนใจรับเสี่ยวซ่านเป็นน้องสาวมั้ยคะเจ๊ ว่าแต่โชคดีนะที่เจ๊เฟย์หน้าเหมือนฟู่อิงหลานคนรักของเฮียฉีจ้าน มิฉะนั้นเจ๊เฟย์อาจดับไปนานแล้ว


หัวหน้าชีก็กำลังปรับตัวได้แล้ว สู้ๆ ค่ะหัวหน้าชี รอลุ้นอ่านตอนหน้านะ