บางท่านอาจจะทราบแล้วว่าก่อนที่จะมาเป็นศิษย์เก่า  นิติศาสตร์  มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์  เจ้าของบล็อกเคยเป็นศิษย์เก่า  คณะวิทยาศาสตร์  เอกเคมี  มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ  วิทยาเขตพิษณุโลก  (ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อเป็น  มหาวิทยาลัยนเรศวร  ตอนที่เจ้าของบล็อกลาออกมา)



หลังลอยกระทงเจ้าของบล็อกขับรถไปเที่ยวน่านกันทั้งบ้าน  เรา  (เจ้าของบล็อกกับคุณชาย)  ตกลงกันว่าจะไปกินอาหารกลางวันกันตอนเที่ยงกว่าๆที่อุตรดิตถ์ ...... แต่ ...... เจ้าของบล็อกสำรวจเส้นทางผิดไปนิดหน่อย  เจ้าของบล็อกคิดว่าทางไปอุตรดิตถ์จะไปทางเดียวกับเส้นสุโขทัยแต่ขัยตรงขึ้นไปไม่แยกไปสุโขทัย  จริงๆแล้วทางไปอุตรดิตถ์ต้องผ่านเมืองพิษณุโลกแล้วขับตรงขึ้นไป  ประกอบกับคุณชายคิดว่าจะหาปั๊มเติมน้ำมันให้เต็มถังดีกว่าที่จะไปหาเอาข้างหน้าเราจึงเปลี่ยนแผนมากินกลางวันเร็วหน่อยซัก  11.30 น. ที่พิษณุโลกเลย ....... เจ้าของบล็อกเลยขอไปรำลึกความหลังที่ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านนี้กันครับ







ก๋วยเตี๋ยวไก่ป้าบุญล้อมวัดจันทร์  พิษณุโลก






ร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ป้าบุญล้อมวัดจันทร์  ตั้งอยู่บนถนนบรมไตรโลกนาถ  ติดกับปัํมบางจาก  ใกล้กับ  "สหกรณ์วัดจันทร์ไม่จำกัดสินใช์"  (คนที่เรียนสังคมศึกษายุคเดียวกับเจ้าของบล็อกต้องจำได้แน่  เพราะเป็นสหกรณ์แห่งแรกของประเทศไทย)  สามารถเอารถไปจอดในปั๊มบางจากได้ครับ


สมัยที่เจ้าของบล็อกเรียนอยู่ที่  มศว. พิดโลก  (คนพิษณุโลกจะเรียกตัวเองว่า "คนพิดโลก")  ต้นๆเทอม 2 ของปีที่ 1  (เจ้าของบล็อกลาออกช่วงกลางๆของเทอม 2  ปีที่ 1)  มหาวิทยาลัยนเรศวร  (เรียกกันว่า  "มอใหม่")  กำลังก่อสร้าง  ตั้งอยู่แถวๆที่เค้าเรียกว่า  "หนองอ้อ"  ออกจากตัวเมืองพิดโลกพอสมควร  มีตึกสร้างเสร็จพร้อมใช้งาน  1  ตึก  ในเทอมนั้นเจ้าของบล็อกมีเรียนวิชาภาษาไทยกับภาษาอังกฤษที่ "มอใหม่"  ทุกๆเช้าวันศุกร์  ..... การเดินทางไป  "มอใหม่"  ทางมหาวิทยาลัยจะมีรถ  shuttle bus  บริการรับ - ส่ง  ระหว่าง  มอเก่า - มอใหม่  .... เช้าเจ้าของบล็อกจะขึ้นรถ  shuttle bus  ไป  "มอใหม่"  เรียนเสร็จพอดีเที่ยงๆ  เส้นทางที่  shuttle bus  ใช้คือถนนบรมไตรโลกนาถนี่แหละครับ  จะผ่านหน้าร้าน  "ก๋วยเตี๋ยวไก่ป้าบุญล้อมวัดจันทร์"  (คนพื้นที่จะเรียกว่าก๋วยเตี๋ยวป้าล้อม)  พอดี  เจ้าของบล็อกกับเพื่อนๆ  4-5  คนจะกระโดดลงจากรถที่ร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ป้าบุญล้อมวัดจันทร์ทุกอาทิตย์เพื่อที่จะกินก๋วยเตี๋ยวเป็นอาหารกลางวัน  ก่อนที่จะโบกรถสองแถวเข้ามาในตัวเมืองเพื่อขึ้นรถทัวร์กลับบ้าน .... ใช่ครับ  เจ้าของบล็อกเป็นแชมป์กลับบ้านของมหาวิทยาลัยครับ  กลับบ้านทุกอาทิตย์  ศุกร์กลางวันออกจากพิดโลกถึงกรุงเทพศุกร์เย็นๆ  กลางคืนออกไปเที่ยวสีลม  ข้าวสาร  ทองหล่อ  กลับบ้านเสาร์เช้า  อาทิตย์  4  ทุ่มกลับพิดโลก  ถึงพิดโลกตีสองทุกอาทิตย์  คริๆๆๆ











อย่าถามเจ้าของบล็อกว่าจำรสชาติของก๋วยเตี๋ยวป้าล้อมได้มั๊ย .... แม้เจ้าของบล็อกมั่นใจว่าเมื่อ  20  กว่าปีที่แล้ว  "ป้าล้อม"  ยังขายก๋วยเตี๋ยวอยู่ด้วยตัวเองเจ้าของบล็อกยังจำหน้าไม่ได้  ..... ร้านก็ยังจำไม่ได้เลยครับ  ตอนโน้นๆๆ  เจ้าของบล็อกจำได้แค่เพียงว่าตัวร้านเป็นห้องแถวไม้  2  ชั้น  ชั้นล่างเป็นร้าน  ไม่ได้เป็นตึกเหมือนตอนนี้  และเจ้าของบล็อกก็จะไม่ได้ด้วยว่าร้านจะใหญ่และลึกเข้าไปข้างในแบบทุกวันนี้














สิ่งที่เจ้าของบล็อกจำได้ขึ้นใจเลยก็คือ  "ไก่ชิ้นใหญ่มว๊ากกกกกกกกกกก"  เมื่อก่อนใหญ่อย่างไรเดี๋ยวนี้ก็ยังใหญ่  .... และอาจะใหญ่ยิ่งขึ้นเพราะเค้าเลือกใช้ไก่จากฟาร์มที่มีชื่อเสียงครับ



เข้ามาถึงร้ารมานั่งที่โต๊ะ  เหล่าพนักงานก็พร้อมใจกันมารับออร์เดอร์  ...  เจ้าของบล็อกสตั้นไปครึ่งวินาที  ด้วยยังนึกไม่ออกว่าจะสั่งเส้นอะไรดี .... แห้งหรือน้ำดี .....  พอพนักงานเห็นเจ้าของบล็อกสตั้นไปเลยยื่นเมนูมาให้  เจ้าของบล็อกเลือกเส้นไป  2  ชนิด  เลือกก๋วยเตี๋ยวน้ำและแห้งตามปกติ  สิ่งต่อไปที่พนักงานจะถามก็คือ  "อกหรือน่อง"  ถ้าชอบเนื้อล้วน  แน่นๆ  ให้เลือกอกครับ  แต่ถ้าชอบเนื้อหนึบๆ  ชอบแทะกระดูก  ให้เลือกน่อง












เจ้าของบล็อกมีสมาชิกในทริป  ผู้ใหญ่  4  เด็ก  1  มีเบิ้ลด้วย  ...... ลืมไปครับว่าก๋วยเตี๋ยวชามใหญ่  ไก่ชิ้นใหญ่มว๊ากกกกกกกกก  สรุปว่ากินไม่หมดครับ  


















ก๋วยเตี๋ยวไก่ป้าบุญล้อมวัดจันทร์  ไก่ชิ้นใหญ่  นุ่มมาก  น้ำซุปรสกลมกล่อม  .... กินไปรำลึกความหลังไป