Bloggang.com : ทนายอ้วน - ทนายอ้วนทัวร์ - ควันหลงทริปหัวหิน - เที่ยววัดเก่าเมืองเพชร

Group Blog

สิงหาคม 2556

6 สิงหาคม 2556

ทนายอ้วนทัวร์ - ควันหลงทริปหัวหิน - เที่ยววัดเก่าเมืองเพชร - วัดใหญ่สุวรรณาราม ตอนที่ 1

All Blog

ทนายอ้วนทัวร์ - ควันหลงทริปหัวหิน - เที่ยววัดเก่าเมืองเพชร - วัดใหญ่สุวรรณาราม ตอนที่ 1

สถานที่ท่องเที่ยว : วัดใหญ่สุวรรณาราม จังหวัดเพชรบุรี, เพชรบุรี Thailand
พิกัด GPS : 13° 6' 31.38" N 99° 57' 11.42" E

ดูแผนที่เพิ่มเติม

วัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหาร นี้ได้ไปเที่ยวมานานแล้วครับ มัวแต่หลงระเริงกับการโพสทำกับข้าว และร้านอาหารที่ได้ไปกินในทริปสั้นๆทุกอาทิตย์เลยก็เลยดองเอาไว้นานมากๆครับ

วันที่ได้ไป วัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหาร จำได้ว่ามีทริปไปเที่ยวหัวหินกันครับ ขากลับจะต้องมาทำธุระที่แถวๆดอนหอยหลอดก็เลย check out โรงแรมตั้งแต่เช้าแล้วมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพเลย ไอ้จะกลับบ้านเลยก็กลัวว่าจะถึงบ้านเร็วเกินเหตุ ก็เลยแวะเที่ยว 2-3 ที่ตามรายทางครับ วัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหารก็เป็น destination อันนึงของเราในทริปนั้นครับ

เราใช้เส้นทางแยกออกจากถนนเพชรเกษมตัดกับถนนบันไดอิฐ เข้าวงเวียนมาทางขวา วิ่งตรงตามถนนบันไดอิฐเข้ามานิดเดียวก็เลี้ยวซ้ายเข้าถนนราชดำเนิน แล้วมาเลี้ยวขวาที่ไฟแดงแรกเข้าถนนชีสระอินทร์ แล้ววิ่งตรงไปเรื่อยๆ พอข้ามสะพานข้ามแม่น้ำเพชรบุรีถนนเส้นนี้จะเปลี่ยนชื่อเป็นถนนพงษ์สุริยาครับ วัดจะอยู่ทางขวามือไม่ห่างจากไฟแดงแรกหลังจากที่ข้ามสะพานข้ามแม่น้ำมากครับ เราสามารถเอารถเข้าไปจอดในลานวัดได้เลยครับ

ทราบประวัติของวัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหารคร่าวๆกันก่อน ที่จะไปเดินชมโบราณสถานภายในวัดกันนะครับ

วัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหารเป็นอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร เป็นพระอารามหลวง 1 ใน 4 วัด ของจังหวัดเพชรบุรี ตั้งอยู่บริเวณถนนพงษ์สุริยา ตำบลท่าราบ อำเภอเมือง จังหวัดเพรชบุรี ห่างจากศาลากลางจังหวัดประมาณ 1 กิโลเมตร ชาวบ้านนิยมเรียกกันว่า “วัดใหญ่” เป็นวัดที่มีมาแต่สมัยอยุธยาหรือมากกว่านั้น เล่ากันว่าเดิมชื่อ “วัดน้อยปากใต้” หรือ “วัดน้อยปักษ์ใต้” เพราะอยู่ริมแม่น้ำด้านทิศใต้หรือนอกกำแพงเมืองด้านทิศใต้ ซึ่งเคยมีอีกวัดหนึ่งที่มีคล้องจองกันคือ “วัดในไก่เตี้ย” แต่ได้ร้างลงนานแล้ว

วัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหารจัดเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่ที่ตำบลท่าราบ อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี ไม่ปรากฎหลักฐานการสร้างที่แน่ชัด ได้มีการบูรณะปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ ในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าเสือ โดยพระสุวรรณมุนี ซึ่งต่อมาได้เป็นสมเด็จพระสังฆราชแตงโม และได้มีการบูรณะอีกครั้งในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (มีพระครูมหาวิหาราภิรักษ์ (พุก) เป็นเจ้าอาวาส)

โบราณสถานที่สำคัญในวัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหารที่จะพามาชมในตอนแรกนี้เป็นสิ่งที่มีความสำคัญที่สุดของ วัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหาร ซึ่งก็คือ ศาลาการเปรียญสมัยอยุธยา พระอุโบสถและจิตรกรรมสีฝุ่นซึ่งได้ชื่อว่าเป็นจิตรกรรมที่สวยงามที่สุดของประเทศไทยด้วย หอไตรสามเสากลางน้ำ นอกจากนี้บริเวณด้านในและด้านนอกพระอุโบสถศาลาการเปรียญยังเคยเป็น location ในการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง “สุริโยไท” ด้วยครับ สถาปัตยกรรมต่างในวัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหาร ล้วนแล้วแต่สวยงาม ประณีตเป็นอย่างยิ่ง จากพระราชหัตถ์เลขาในสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้บันทึกเอาไว้ว่า…

"ผู้ใดออกมาเที่ยวเมืองเพชรบุรี มีน้ำใจที่จะดูการช่าง จะหาที่อื่นดูให้ดียิ่งกว่าวัดใหญ่เป็นไม่มี"

แสดงให้เห็นว่า ฝีมือช่างที่ปรากฏอยู่ ณ วัดใหญ่ จังหวัดเพชรบุรี มีความงดงามเป็นอันมาก

เมื่อเข้ามาในวัดสิ่งแรกที่เห็นได้สะดุดตาก็คือ ศาลาการเปรียญสมัยอยุธยา หลังนี้เลยครับ มีขนาดใหญ่มากๆ จริงๆแล้วที่เลือกมาวัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหารเพราะว่าจำชื่อวัดแห่งนี้ฝังใจมาตั้งแต่เด็กๆครับ เพราะเคยได้อ่านหนังสือประวัติศาสตร์บอกว่าที่ศาลาการเปรียญที่วัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหารแห่งนี้ มีรอยที่พม่าเอาขวานจามบานประตูเอาไว้ตอนพม่าบุกเมืองเพรชบุรีครับ ก็เลยอยากจะมาดูให้เห็นกับตา

ศาลาการเปรียญ สันนิษฐานว่าเดิมน่าเป็นพระตำหนักของเจ้านายชั้นสูงเดิม สังเกตได้จากสิ่งประดับตกแต่งเช่น ช่อฟ้า ใบระกา และเขียนลายทอง พระเจ้าเสือแห่งกรุงศรีอยุธยาได้พระราชทานแด่พระสังฆราชแตงโมเพื่อทำเป็นศาลาการเปรียญเมื่อคราวที่พระสังฆราชแตงโมได้กลับมาบูรณะวัดใหญ่สุวรรณาราม เนื่องจากเป็นอารามที่ท่านได้เคยศึกษาเล่าเรียนเมื่อครั้งยังเป็นสามเณร โดยพระเจ้าเสือได้พระราชทานนายช่างแผนกต่างๆมาเพื่อทำการก่อสร้างด้วยโดยพระสังฆราชแตงโมเป็นแม่กองคุมการก่อสร้าง

ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ได้เคยเล่าไว้เมื่อ ตอนที่มาปาฐกถาที่วิทยาลัยครูเพชรบุรีว่า ศาลาการเปรียญวัดใหญ่ฯ จึงน่าจะเป็นตำหนักของ เจ้าพระขวัญ พระราชโอรสของพระเพทราชา ที่ถูกพระเจ้าเสือ (กรมพระราชวังบวรขณะนั้น) ลวงไปสำเร็จโทษขณะกินผลอุลิต (แตงโม) ค้างอยู่ครึ่งลูก และผีเจ้าพระขวัญก็เวียนกลับมาร้องขอแตงโมกิน จนตำหนักนั้นไม่มีใครกล้าอยู่ พระเจ้าเสือจึงต้องรื้อตำหนักมาถวายวัดเป็นการแก้อาถรรพ์ ยังมีเรื่องเล่ากันอีกว่าพอตอนที่ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช เล่าเรื่องนี้จบลง หมาที่อยู่ในบริเวณนั้นก็หอมรับกันเป็นการใหญ่ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมชยังพูดสัพยอกว่า “ใครไม่เชื่อ แต่หมามันเชื่อก็แล้วกัน” เรื่องนี้มาได้อ่านตอนที่หาข้อมูลเขียนบล็อกนะครับ ถ้าทราบมาก่อนหน้าที่จะไปสถานที่จริง รับรองว่าไม่กล้าขึ้นไปบนศาลาการเปรียญแน่ๆ ........ น่ากลัวอะครับ

**** ขอเอาข้อมูลของศาลาการเปรียญวัดใหญ่สุวรรณารามมาประกอบซักนิดนะครับ จะได้ดูว่าบล็อกนี้มีความรู้นิดนึงก็ยังดี ฮี่ๆๆๆ ****

ศาลาการเปรียญวัดใหญ่สุวรรณารามเป็นอาคารทรงไทยฝาปะกนทำด้วยไม้สักทั้งหลังขนาด 10 ห้อง กว้าง 5 วา ยาว 15 วา (ประมาณ 10 x 30 เมตร) บานประตูสลักลายก้านขดปิดทอง ทิศตะวัตกเป็นมุขประเจิด มีหลังคาซ้อนกัน 2 ชั้น มีหลังคาในประธาน 1 ตับ และมีปีกนกลาดลงมาอีกด้านละ 3 ตับ ด้านข้างมีชั้นลด 4 ชั้น ชั้นสุดท้ายมีทวยรับเชิงชาย มุงกระเบื้องกาบกล้วย แล้วฉาบปูนทับกระเบื้องโดยตลอด ประดับช่อฟ้า ใบระกาติดกระจกสี เชิงชายหลังคาประดับกระเบื้องดินเผาแบบกระเบื้องหน้าอุดมีลวดลายต่างๆ หน้าบันเป็นลายกนกช่อหางโต หน้าบันมุขประเจิดมีสาหร่ายรวงผึ้ง ประดับหัวนาค แสดงว่าอาคารหลังนี้เป็นอาคารสำหรับผู้สูงศักดิ์เท่านั้น ทางด้านมุขประเจิดมาช่องประตู 2 บาน แต่ทางที่ประจันพระอุโบสถมี 3 บาน สำหรับช่องประตูกลางด้านหน้ายกพื้นยื่นออกมารับบันไดขึ้นจากชาน ล้อมรั้วไม้ฝากรุอยู่ตอนล่าง มีเสาประตูเล็ก เสาประตูไม้กลึง มีคันทวยทั้งหมด 34 ตัว แต่ละตัวใช้ไม้ทั้งแผ่นจำหลักเป็นแบบที่เรียกว่า ทวยหน้าตั๊กแตน ฝาด้านข้างทำเป็นหน้าต่างด้านละ 9 ช้อง ด้านเหนือทำเป็นช่องพระบัญชร 2 ช่อง

นอกชานสกัดหัวท้าย มีบันไดปูนเป็นรูปครึ่งวงกลม (อัฒจรรย์) สุดด้านหัวท้ายชานมีบันไดทำเป็นรูปอัศวมัจฉา ส่วนหัวเป็นม้า ลำตัวมีเกล็ดและครีบคล้ายปลา ทาสีเขียวอ่อน

บานประตูเป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนปลาย เป็นบานประตูไม้จำหลักเป็นลายก้านขดปิดทองงดงาม ประณีตบรรจง ฝีมือคล้ายบานประตูพระวิหารวัดพนัญเชิง หรือวัดหน้าพระเมรุ

ประตูอีกบานหนึ่งมีรอยแตกเป็นช่องยาวเล่ากันว่า ถูกพม่าซึ่งยกทัพมาฟัน เพื่อค้นหาคนที่หนีไปซุกซ่อนตัวอยู่ในศาลาหลังนี้

กระจังพรึงวัดใหญ่สุวรรณรามแตกต่างจากที่อื่นเพราะส่วนบนแกะเป็นกระจังปฏิญาณขนาดใหญ่ ด้านล่างลอกเป็นบัวลึกลงไปในเนื้อไม้ ลายกระจังพรึงแต่ละตัวไม่ซ้ำกัน ด้านเหนือมีทั้งหมด 119 ตัว บางตัวยังมีกระจกสีที่ประดับที่ตัวกระจังหลงเหลืออยู่บ้าง ตัวพรึงแปลกตากว่าที่อื่น เพราะไม่ได้ตั้งอยู่บนหัวรอด เซาะร่องบากหัวครึ่งหนึ่ง ส่วนฝาปะกนศาลานั้นมีคานอีกตัวหนึ่ง โดยมีเสาทำหน้าที่ประกบฝาให้แนบสนิท พรึงจึงมีหน้าที่ปิดหัวรอดและพื้นกระดาน เดิมกระจังพรึงมีแต่ทิศเหนือ เล่ากันว่ากระจังพรึงสำหรับด้านทิศใต้ก็ล่องแม่น้ำมาจากอยุธยาพร้อมๆกันกับกระจังพรึงส่วนของทางทิศเหนือ แต่ไม่ได้เอาขึ้นมาติดตั้ง คงปล่อยให้แช่น้ำอยู่อย่างนั้นเพราะมีน้ำหนักมาก นานวันเข้าก็เกิดการผุพังไป เมื่อปี 2524 กรมศิลปากรได้ดำเนินการบูรณะศาลาการเปรียญวัดใหญ่สุวรรณารามได้มีการสร้างกระจังพรึงสำหรับทางด้านทิศใต้ขึ้นมาใหม่

ศาลาการเปรียญหลังนี้เดิมด้านนอกเขียนลายทองทั้งหมด ในสมัยพระครูญาณสาคร (มุ่ย) เป็นเจ้าอาวาสได้ใช้ดินแดงจากบ้านหนองหว้าผสมน้ำมันยางทาทับทั้งหลัง และเมื่อทำการบูรณะอีกครั้งจึงทาทับด้วยสีน้ำมัน

ภายในศาลาการเปรียญ มีภาพจิตรกรรมสีฝุ่นผสมกาวอยู่ในสภาพลบเลือนมาก เป็นภาพเทพชุมนุม เทพทวารบาล ภาพชีวิตสัตว์ต่าง ๆ ด้านหลังบานหน้าต่าง เขียนภาพเทพทวารบาล ยืนประนมมืออยู่ใต้ฉัตรสามชั้น กับด้วยเส้นฟันปลา บานประตูขวาที่ด้านหน้าเขียนภาพทวารบาลคู่เดียว

มีธรรมาสน์เทศน์สมัยอยุธยา ซึ่งแกะสลักลงรักปิดทอง รูปทรงเป็นบุษบกที่งดงามและสมบูรณ์

ภายในศาลาโถมีเสาจำนวน ๑๔ ต้น เป็นเสาแปดเหลี่ยม เสาในประธานปิดทองลายฉลุตลอดทั้งเสา ลายคล้ายกันเป็นคู่ ๆ ไม่ซ้ำกัน เครื่องบนหลังคาทั้งขื่อ แป กลอน เขียนลายตลอดทุกชิ้น

เมื่อครั้งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสวัดใหญ่ ฯ พระองค์ได้ทอดพระเนตรฝีมือการรักษาของเก่าว่าตัวไม้อันไหนควรเปลี่ยนหรืออันควรรักษาไว้ ทรงพอพระราชหฤทัยมาก ทรงรับสั่งให้เว้นหัวเสาต้นหนึ่งด้านทิศเหนือ ซึ่งเป็นเสาต้นที่แปดไว้ไม่ให้ลงรักหรือทาสีทับ เพื่อให้คนชั้นหลังได้ศึกษา ยังปรากฏอยู่จนถึงทุกวันนี้ ปรากฏพระราชหัตถเลขาของพระองค์ มีความตอนหนึ่งว่า

"หลังพระอุโบสถตรงกันแนวเดียว มีการเปรียญยาว เสาแปดเหลี่ยม เขียนลายรดน้ำ ลายไม่ซ้ำกันทุกคู่ ฝากระดานประกน ข้างนอกเขียนลายทอง ข้างในเขียนลายน้ำกาว บานประตูสลักซับซ้อน ซุ้มเป็นคูหางามเสียจริง"