หลังจากที่ช่วงหลังเบื่อนิยายรัก... เฮ้ย เธอก็แต่งนิยายรักอยู่มิใช่หรา ใช่ค่ะ แต่เพราะเรารู้สึกสับสนอยู่ในวังวนแห่งความจำเจเกินไป จากความรู้สึกของตัวเองนะคะ อยากหาอะไรใหม่ ๆ แต่จะให้ออกเดินทางเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์คงยังไม่สามารถทำได้
เลยหาหนังสือที่พอจะเปิดโลกเราได้...
ขณะกำลังส่องหนังสือน่าอ่าน โดยเลือกจากสำนักพิมพ์... มุ่งไปที่มติชน สำนักพิมพ์ที่แตกต่างจากที่เคย ๆ อาจทำให้เราได้เจออะไรบ้าง
แล้วสายตาก็ป๊ะเข้ากับชื่อหนังสือ
"กระบือบาล"
แรก ๆ ก็งงหน่อยนะ พออ่านคำโปรยก็ร้องอ๋อในใจ กระบือบาล... โคบาล ความรักระหว่างคนและควาย น่าสนใจใช่ย่อย...
ต้องลองอ่านดูว่าจะให้เราได้อะไรบ้าง...
อ้อ ผู้แต่งคือ... คุณดำรงค์ อารีกุลค่ะ
รีวิวในแบบของตัวเองละกันนะคะ ตามประสาอ่านแล้วเล่าสู่กันฟังนะ เรื่องนี้จะมีตัวละครหลัก ๆ แค่ไม่กี่ตัวค่ะ ไม่มีพระเอก ไม่มีนางเอก หรือถ้าจะมี ตัวเอกของเราก็คือกระบือบาลที่มีนามว่า "ใจเด็ด" ส่วนนางเอก ก็น่าจะเป็นเหล่ากระบือทั้งหลายในการอภิบาลของใจเด็ด
เนื้อเรื่องคร่าว ๆ...
ตัวละครหลักฝ่ายหญิง ที่ชื่อสรนุช (ตอนแรกคิดว่าเธอเป็นนางเอก) ได้รับตำแหน่งใหม่โดยเธอถูกย้ายจากตำแหน่งหัวหน้าวิศวกรมาดูแลเรื่องการตลาดโดยมีเป้าหมายจะบุกขายรถไถในแดนอีสานใต้ที่ไม่สามารถเจาะตลาดได้เลย บริษัทของเธอเป็นผู้ผลิตรถไถ... แน่นอนว่ารถไถจะเป็นปฏิปักษ์กับกระบือ... ซึ่งใจเด็ดเป็นหัวหน้าบำรุงพันธุ์สัตว์ที่เน้นด้านกระบือในอีสานใต้
โดยสรนุชมีเพื่อนที่คอยช่วยเหลือในช่วงแรกเป็นสุบิน... นักเขียนบทละครและผู้กำกับที่กำลังตกอับ กับอรอนงค์ ทันตแพทย์สาวที่หัวอ่อน สรนุชบอกอะไรก็ยอม...
ส่วนใจเด็ดก็มีเพื่อคู่ทุกข์คือเกริกไกร... เราชอบตัวละครตัวนี้นะ สดใส และประหลาด ๆ ออกจะโดดเด่นกว่าใจเด็ดเสียด้วยซ้ำ
ทีนี้... สุบินที่เคยช่วยสรนุชกลับโดนมนต์เสน่ห์ของกลิ่นโคลนสาบควายเข้า (หรือต้องมนต์สาวกระบือบาลก็ไม่ทราบได้) จึงทำให้สุบินรู้สึกกระวนกระวาย เคว้งคว้างและรู้สึกผิดที่ทำสิ่งไม่ดีต่อพวกของใจเด็ดจึงอยากขอแก้ตัว
การแก้ตัวของสุบินคือ ต้องฝึกควายแสนดื้อชื่อเจ้าโหมให้หัดไถนา...
เปิดโลกค่ะ... ใช่ว่าควายทุกตัวจะไถนาเป็น มันต้องมีการฝึก บางตัวไม่ได้เรื่อง บางตัวก็เก่งมือโปร
เปิดโลกอีกค่ะ... ควายมันไม่ทนแดด ถ้าอากาศร้อนและต่กแดดนาน มันจะช็อกและอาจตายได้... เพิ่งรู้ว่าทำไมมันถึงชอบแช่ปลัก เพราะปลักมันช่วยระบายความร้อน และโคลนในปลักก็ช่วยเคลือบผิวอันเป็นครีมกันแดดตามธรรมชาติ แต่...โอละหนอ เหตไฉนธรรมชาติถึงทำให้ควายมีตัวดำที่ดูดความร้อนเสียอย่างนั้น...
สุบินฝึกเจ้าโหมสำเร็จ ในระหว่างที่ฝึก... ก็ได้เห็นการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับควาย คุณดำรงค์เขียนได้ดีจนทำให้เราหลงรักควายไปเลยค่ะ...
ควายกลายเป็นสัตว์มุ้งมิ้งในความคิดเราไปเลย...
เรื่องนี้บอกอีกครั้งว่าไม่มีนางเอกไม่มีพระเอก เรื่องของความรักเหมือนจะกรุ่นๆ แต่ก็ไม่มีอะไรติด มีแต่ควันจาง ๆ ให้นักอ่านไปต่อยอดเอาเองนอกเรื่อง...
แต่ก็ให้แง่คิดอะไรหลาย ๆ อย่าง สอดแทรกความคิดทางสังคม การเมื่อง ได้ดี
สรุปคือ ชอบค่ะ สำหรับเรื่องที่ทำให้เรารักควายและอยากไปไถนา... พูดจริงนะ หรืออาจเกิดสภาวะตกอับเหมือนสุบินจนอยากหนีจากสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่ก็ได้...
เข้าใจสุบินเลยว่าคนที่เป็นนักเขียนน่ะ เวลา...ตัน เขียนไม่ออก สมองไม่แล่นเป็นอย่างไร...
ปล... เห็นว่าทำเป็นละครด้วย แต่ยังไม่เคยดูนะคะ
ผึกควายไถนารึคะ เพิ่งรู้ว่ามันยากขนาดควายบางตัวไถนาไม่ได้เรื่องด้วยอะ
อ่านรีวิวแล้วชักอยากอ่านความสัมพันธ์ระหว่างคนกับควายเลยค่ะ
งานของคุณดำรงค์ เราก็เคยอ่าน มีอยู่หลายเล่มเหมือนกัน คนอื่นให้มานะคะ ยังไม่เคยซื้อเองสักเล่ม แต่เท่าที่อ่านก็ยังไม่เจอเล่มไหนที่เน้นไปทางความรักหนุ่มสาวเลยอะ แต่เราก็อ่านงานของนักเขียนคนนี้น้อยด้วยแหละ
โหวตให้ค่ะ
ชลบุรีมามี่คลับ Book Blog