เริ่มนับหนึ่งใหม่กับการถ่ายภาพ

บอกกันนิด

บล็อกนี้เป็นการนำสิ่งที่ไม่รู้และเพิ่งรู้ว่าเก็บบันทึกเอาไว้

ตัวเราไม่ใช่โปรกล้องนะคะ ใครแวะมาก็อย่าเข้าใจผิดเน้อ

 เข้าเรื่องกันดีกว่า คือว่าเราชอบการถ่ายภาพนะคะ

ชอบแต่ไม่ได้ฝึกฝนจริงๆจังๆ กล้องตัวแรกของชีวิต

ในตอนนนั้น แม่ควักเงินซื้อให้ เป็นกล้องฟิลม์ยี่ห้อ

civica จำได้ติดใจค่ะ สีเขียวด้วยล่ะ หมุนฟิลม์ด้วยมือ

ตอนนั้นพอได้กล้องก็พกไปไหนมาไหนเวลาไปเที่ยว

ตลอด ช่างกล้องวัยเด็กคนนี้สนุกกับการถ่ายภาพ

และล้างภาพมาก

แต่น่าเสียดายหน่อยที่ภาพส่วนมาก เสีย ไม่ก็สั่น

นานๆทีจะมีภาพงามๆ (ในความคิดเด็กๆตอนนั้นโผล่มา)

หลังจากนั้นพอเข้าช่วงวัยรุ่น ไปสนใจการวาดภาพแทนค่ะ

(นี่ก็เปลี่ยนความชอบไปเรื่อย) แต่ก็ไม่พ้นแนวนี้นะ ก็หัวไม่ไปทางวิทย์

แต่ก็ยังชอบการถ่ายภาพนะคะ ที่ไม่ได้ฝึกต่อก็เพราะคิดว่าการถ่ายภาพ หรือ การเก็บแสง มันยากสำหรับเรา

ยากตรงไหนเหรอ ก็พอซื้อนิตยสารถ่ายรูปมา เจอศัพท์รูรับแสงเท่านั้น สปีดชัตเตอร์เท่านี้ ถ่ายแบบไหนต้องใช้ฟิลม์

ISOเท่าไหร่ โอ๊ย งงค่ะ

ก็ปล่อยให้งูสองตัวนอนขวางความคิดไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเราไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น แหมบ้านเมืองนี้ก็ไม่รู้เป็นยังไงนะคะ

แสงสวยมาก เอ้า บอกเลย เช้า สาย บ่าย ค่ำ แสงก็สวย การทำมุมของดวงอาทิตย์ช่างก่อให้เกิดลำแสงเอ๊กซ์โตรพาโตนุม

ไม่ใช่ละ ลำแสงสเป็คตรัมต่างหาก อีกอย่าง อยู่ที่นี่ไม่นานก็ต้องกลับเมืองไทยใช่ไหมคะ

ก็เลยอยากเก็บภาพบันทึกความทรงจำไว้ อ่า อย่าช้าๆ คิดแล้วทำ เลยไปหาซื้อกล้องสักตัว เดินเข้าร้านขายกล้อง

มองหารุ่นดีๆ คุณพี่คนขายเขาก็เดินมาแนะนำ ไอ้เราก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไร อยากได้กล้องอ่ะ กล้องถ่ายรูป เขาเลยจัด

NIKON F60 พร้อมเลนส์อีกสองตัว แม่เจ้า ราคาก็โดนใจ ไม่รู้หรอกว่ามันถูกดี แพง หรือจะมีรุ่นไหนมาแทนหรือเปล่า

รู้แต่ว่า เอาวะ เอาอันนี้แหละ หยิบธนบัตรปึกใหญ่ส่งให้ เดินสบายใจกลับบ้านค่า

แต่... แกถ่ายเป็นเหรอ บอกตัวเองเมื่อแกะกล่องกล้อง ยลโฉมความงาม

เออ เดี๋ยวมันก็เป็นไปเองแหละ ออกไปหาซื้อนิตยสารภาพถ่ายของญี่ปุ่น ศึกษาความหมายของสปีกและรูรับแสงก่อนเลย

งูๆ ปลาๆ ไป ฝึกทุกวันก็รู้ไปเอง

แหมคิดได้นะ  แต่ก็จริงนะคะ กล้องฟิลม์สมัยนั้นไม่มีอะไรซับซ้อนสำหรับมือใหม่ที่ไม่เน้นถ่ายแบบโปร

รูรับแสงเท่าไหร่ยามแดดจ้า ใช้สปีดไวหยุดภาพไหม หรือ ขอแบบเห็นความเคลื่อนไหว ส่วนค่า ISO กำหนดด้วยฟิลม์

ลักษณะคือ เหมือนคำพูดของช่างกล้องมือโปร "คุณไม้หลัก" ที่กล่าวไว้ว่า คิดก่อนถ่าย

ใช่ค่ะ ต้องคิดก่อน ก็ฟิลม์มันแพงนะเธอจ๋า แถมค่าล้างอีกอ่ะ ทำงานพิเศษมาเพื่อจ่ายค่ารุปเสียๆ ก็ไม่ไหวนะคะ

ก็ต้องเอากล้องขยันไปหาโลเกชั่นถ่ายใช่ไหมล่ะ แต่... บอกเลยว่าหาโอกาสได้นอยมาก

เช้าไปเรียน

เย็นไปทำงานพิเศษ

มืดแล้ว แสงหมด

ว้าย นี่มันอะไรกัน จะได้ใช้ก็แค่ไปเที่ยว แต่ก็ยังดีนะคะ รูปที่ถ่ายออกมาจากกล้องฟิลม์ NIKON ก็ถูกใจมากมายนะ สีสรรค์ในสไตล์ญีปุ่น

ไม่รู้ว่าเป็นที่กล้อง ฟิลม์ หรือ แสงนะ เอ้า

ทีนี้พอกลับมาเมืองไทย เข้าสู่วัยทำงานจริงจัง เจ้ากล้องตัวโปรดก็ถูกดองไว้ในตู้ค่ะ แล้วเทคโนโลยีมันก็มาเร็ว ฟิลม์เหรอ ไม่ค่อยมีขายกันแล้ว

แถมร้านที่รับล้างก็ไม่ค่อยมี เดี๋ยวนี้มันเป็นดิจิตอลค่ะ

แต่เทคโนโลยีกับเราไม่ถูกกันนะคะ ทำไมมันไม่เหมือนกล้องฟิลม์ฟระ ถ่ายยากถ่ายเย็น รุปไม่เห็นได้อย่างใจคิด...

คือ... ก็เราใช่ไม่เป็นไง

ในตอนต่อไป จะเล่าให้ฟังว่า สิ่งที่นักหัดถ่ายภาพสงสัยและเพิ่งรู้มีอะไรกันบ้าง

Create Date : 01 เมษายน 2558		1 comments
Last Update : 1 เมษายน 2558 22:30:43 น.
Counter : 2028 Pageviews.
Share Tweet