|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เที่ยวสบายใกล้ ๆกรุงเทพ ตลาดสามชุกถึงบึงฉวาก
ฮิฮิ ชมพู่ได้หยุดงาน 1 อาทิตย์เต็ม ๆ ค่ะ ตั้งแต่วันจันทร์ที่ผ่านมา เนื่องจากตึกที่ทำงานอยู่ในสมรภูมิรบกันเลยที่เดียวคาดว่าจันทร์นี้คงได้กลับไปทำงานเต็มรูปแบบเสียที
แต่ได้หยุดงานทั้งที่ก็ไม่ได้พาข้าวปั้นไปเที่ยวไหนเลย เนื่องจากอะไร หุหุ รู้ ๆ กันอยู่นะค่ะ สถานการณ์บ้านเมืองยังไม่สงบเรียบร้อยดี จะไปไหนก็ลำบาก
แต่วันนี้ดูแล้วท้องฟ้าแจ่มใส บรรยากาศเป็นใจ ก็เลยพาข้าวปั้นไปเที่ยวตลาดสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี ใกล้ ๆ กรุงเทพแค่นี้เอง ขับรถ 1.30 ชั่วโมงก็ถึงค่ะ แต่ระดับป๊าข้าวปั้นขับแล้วขอ 2.30 ชั่วโมงแล้วกัน ก็พี่ท่านเล่นแวะตลอดทาง เดี๋ยวแวะเติมลมยาง ขับไปสักพักแวะกินกาแฟ ขับไปสักพักแวะเข้าห้องน้ำ _ _"
ออกจากบ้านยังไม่ 10.00 ดี ถึงตลาดสามชุกก็เที่ยงตรงพอดี นี่แหละฝีมือป๊าเค้าหล่ะ ช้า ๆ เนิ้บ ๆ ตลอด
ถ้าเพื่อนพร้อมแล้ว เรามาลุยตลาดสามชุกกันเลยครับบบบบบ
ชมพู่เคยมาตลาดสามชุกเมื่อตอนยังไม่ท้องข้าวปั้นเลยค่ะ ตอนนั้นยังมีกลิ่นอายของตลาดเก่าอยู่บบร้อยเปอร์เซ็น
มาคราวนี้อะไร ๆ ก็เปลี่ยนแปลงไปค่ะ มี่สิ่งปลูกสร้างเยอะขึ้น ร้านขายของมากขึ้น และที่สำคัญมีของที่ระลึกเป็นเสื้อยืดสกรีนคำว่า "ตลาดสามชุก" ขายกันให้เกลื่อนเลยทีเดียว ถ้าแหล่งท่องเที่ยวประเภทชุมชนแบบนี้เริ่มมีของที่ระลึกขายเช่นเสื้อยืด macnet กระเป๋าผ้า ฯลฯ แปลว่าแหล่งนั้นเริ่มเปลี่ยนแล้วละค่ะ ไม่คงความเป็นชุมชนของเค้าจริง ๆ แล้ว แต่อย่างว่าอะไรขายได้คนเป็นพ่อค้าแม่ขายก็ต้องเอามาขายกัน อุ้ยนอกเรื่องไปตั้งไกล กลับเข้าเรื่องเที่ยวของเราดีกว่าค่ะ
มาถึงก็ต้องหาที่จอดรถกันก่อน เดี๋ยวนี้ตลาดสามชุกเค้ามีบ้านคนแถวนั้นเปิดบริการเป็นที่รับฝากรถด้วย ครอบครัวข้าวปั้นก็เลยใช้บริการที่จอดรถลุงเล็ก ค่าบริการก็ 20 บาทตลอดวันค่ะ
จากนั้นก็จะมีรถ สกายแล็บ (ทางหนองคายเค้าเรียกรถหน้าตาแบบนี้กันว่าสกายแล็บ) แต่ที่ตลาดสามชุกเรียกว่าอะไรไม่รู้สิ อิอิ
สนนราคาค่าโดยสารก็คนละ 5 บาทค่ะ พาไปส่งถึงหน้าตลาดสามชุกเลย เพราะเดินไปคงตัวไหม้เกรียมกันเสียก่อน
รถส่งถึงหน้าตลาด กลิ่นก๋วยเตี๋ยวก็ลอยมา กองทัพต้องเดินด้วยท้องหาอะไรหม่ำกันก่อนจะไปเดินลุยตลาดร้อน ร้อน กันดีกว่า
รออาหารนานนนนนนนนมากค่ะ คนก็ไม่เยอะเท่าไหร่ แต่น้องเธอทำประณีตมากกกกกก
รอแล้ว รอเล่า เฝ้าแต่รอ
คนรอตัวน้อย ๆ ชักจะไม่ค่อยสบอารมณ์ ต้องยืนดู โน้น นี่ นั่น กันหน่อย
แอ๊คท่าถ่ายรูปกันหน่อย ก่อนที่เกี๊ยวร้อน ร้อน จะมา
อิ่มแล้วก็พร้อมลุยค่ะ ป้ายทางเข้าตลาดสามชุก
ครั้นจะไปยืนถ่ายกับป้ายก็ไหวค่ะ แดดร้อนดีจริง ๆ
เก็บภาพบรรยากาศมาแทนนะค่ะ
เดินตามมานะค่ะ
บรรยากาศภายในตลาดสามชุก
ร้านขายไสไหมค่ะ หรือน้ำตาลปั่น
ปล. ทริปนี้อาจมีรูปชมพู่เยอะหน่อยเนื่องจากไม่สามารถปล่อยข้าวปั้นลงเดินได้ เพราะคนค่อนข้างเยอะ อาจมีชนข้าวปั้นได้ค่ะ ก็เลยต้องอุ้มกันไปแบบนี้
ร้านนี้ขาย....เค้าเรียกว่าอะไรไม่รู้ค่ะ เป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง เอามาเขย่า ๆ ก็จะมีเสียง เสร็จข้าวปั้นค่ะซื้อมา 1 อัน
นี่ก้อ "ป๋องแป๋ง" ค่ะ แต่ไม่ได้ซื้อเพราะเห็นจนเบื่อแล้ว อิอิ
ที่สำคัญ ข้าวปั้นเมินด้วยค่ะ ไม่สนใจเจ้า "ป๋องแป๋ง" ( ป๋องแป๋งสมชื่อ)
บรรยากาศภายในตลาดค่ะ ทั้งร้อน และคนเยอะ แต่ชมพู่ว่ายังน้อยกว่าเมื่อก่อนค่ะ
มาถูกใจร้านนี้ค่ะ มีแต่ของน่ารัก น่ารักทั้งนั้นเลย
ข้าวปั้นก็ชอบ ชมพู่ก็ชอบ เลยยืนเลือก ซื้อมาหลายชิ้นเลย
ส่วนมากก็จะเป็นของเล่นทำจากสังกะสี, รถไถ ๆ อันนี้ข้าวปั้นชอบมาก
ยืนเลือก ยืนเล่นกันอยู่นานเลย
คันนี้ของข้าวปั้นค่ะ ข้าวปั้นเค้าเลือกเอง เป็นรถตู้โฟลค์
น่ารักดีค่ะ
ร้านนี้เอาไม้มาแกะเป็นรูปสัตว์ต่าง ๆ ถูกใจข้าวปั้นเลยค่ะ แต่ไม่ได้ซื้อมานะ เพราะแอบแพง (ที่เชียงใหม่ถูกกว่า)
สิงสาราสัตว์ ติดตู้เย็น
บรรยากาศภายในตลาดอีกภาพค่ะ
ชอยนี้คนเริ่มน้อยหน่อย จะหล่อยให้ข้าวปั้นเดินเองบ้าง ข้าวปั้นก็ไม่ยอม ก็ต้องอุ้มต่อไป (เมื่อยมากกกกก) ไม่ยอมให้ใครอุ้มเลยนอกจาก มาม๊า
ไม่เดิน งั้นถ่ายรูปแล้วกัน ฮิฮิ
เดินไปเดินมาก็มาเจอร้านนี้ค่ะ
"ลูกชิ้นยักษ์" ยักษ์ใหญ่จริง ๆ แต่กินจะอร่อยไหมเนี้ยะ ดูมันเยอะ ๆ หนา ๆ ยังไงชอบกล
น่ากินไม่หน้ากิน ดูหน้าข้าวปั้นกับชมพู่เอาแล้วกัน อิอิ
ข้าวปั้นยังติดใจ ไม่ยอมไป มือก็ชี้ ปากก็พูด "ชิ้นยักษ์"
ดูกันให้เต็มตาจ๊ะ
ร้านนี้ข้าวปั้นก็ชอบมากอีกเหมือนกัน
ขายของเล่นสารพัด มีทุกสิ่งอย่าง วะฮ่าๆๆๆๆ เสียเงินอีกแย้ววว
ไม่ยอมไปครับ วนเวียน วนเวียน อยู่หน้าร้านนี่แหละ
เห็นของเล่นเป็นไม่ได้ ต้องหยุดดู
ข้าวปั้นชอบจริง ๆ ของเล่นเนี้ยะ
แต่ดีอย่างที่ข้าวปั้นไม่ร้องไห้โวยวายจะเอา ได้แต่ยื่นมอง ถ้าชมพู่ถามว่าจะเอาไหมก็จะค่อย ๆ เดินเข้าไปไกล ๆ แต่ถ้าชมพู่ไม่ถามข้าวปั้นก็จะดูเฉย ๆ เอ๊ะหรือว่ายังไม่ถึงวัยที่จะร้องไห้เอาของเล่น....
ป้ายนี้ เป็นป้ายบ้านในตลาดสามชุก คราวที่แล้วชมพู่มาคนก็จะพากันเข้าไปถ่ายรูป ภายในบ้านตกแต่งด้วยของเก่า ๆ สวย น่ารักดีค่ะ
แต่มาคราวนี้ เค้าปิดไม่ได้เปิดให้เข้าไปถ่ายรูปในบ้าน ก็เลยได้แค่บรรยากาศหน้าบ้านมาฝากค่ะ
ปล. ข้าวปั้นไม่ค่อยให้ความร่วมมือในการถ่ายรูป ก็เลยต้องใช้วิธีนี้กันหน่อย หุหุ
เดินที่ตลาดสามชุกได้ประมาณชั่วโมง เราก็ออกไปบึงฉวากต่อค่ะ
ระหว่างทางเดินไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ข้างทางมีเรือถีบคอยให้บริการอยู่
แต่โอ้วววววววววว แดดเปรียงขนาดนี้ไม่ไหวละค้าบบบบบ
โอ้วววว ต่อยยังชั่วหน่อย ข้างในเย็นสบาย
ข้าวปั้นก็ชอบค่ะ ชี้มือชี้ไม้ เรียกปลา ๆ ดังลั่นเลย
ข้าวปั้นดูปลาเพลิน เลยถือโอกาสเปลี่ยนคนอุ้มค่ะ
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก ทั้งจิ้ม ทั้งจับ
ข้าวปั้นกลัวเจ้าตัวนี้ค่ะ ปลาไหลมอเรย์
ปลาบึกตัวใหญ่ผ่านหน้าไป พ่อ-ลูกก็พร้อมใจกันทำหน้าแบบนี้ค่ะ
ปลาว่ายผ่านหัวไป แหงนมองใหญ่เลย
ข้าวปั้นไปเจอตอนนักประดาน้ำลงไปให้อาหารปลาพอดีเลย
ตื่นตาตื่นใจทั้งคู่
ปลาบึกมางับอาหารจากมือเห็น ๆ
ดูจนทั่วใช้เวลาประมาณ 30 นาทีเองค่ะ
เพราะที่นี่ปลาไม่เยอะ ไม่เหมือนที่ siam ocean world ที่นั่นปลาเค้าเยอะหลากหลายมากกว่า แต่อย่างว่าเทียบกันไม่ได้ค่ะ
ทางออกมีจระเข้สต๊าฟไว้ ข้าวปั้นพูดใหญ่เลย กัว กัว เข้ (กลัวจระเข้)
จากนั้น ก็พากันออกมาเข้าห้องน้ำ จัดการเปลี่ยนเพิรส์ข้าวปั้น ล้างมือล้างหน้า
แล้วก็มานั่งพัก กินไอศครีมให้หายร้อนกันสะหน่อย
แต่ข้าวปั้นไม่ค่อยจะกินหรอกค่ะ ออกแนวถือไว้เท่ห์ ๆ มากกว่า
พอข้าวปั้นเผลอก็ต้องให้ป๊าช่วยกิน เพราะป๊าขอกิน ข้าวปั้นก็บอกว่า "ไม่ให้ ไม่ให้"
ทำหน้า งง ครับ
เมื้อกี้ยังเต็ม ๆ อยู่เลย ไอติมหายไปไหนหว่า...........
รีบหม่ำดีกว่า ก่อนที่ปาป๊า จะมาแย่ง
กินไอติมอิ่มแล้วไปกันต่อค่ะ
ออกจากบึงฉวาก ใกล้ ๆ กันก็มีสวนสัตว์ค่ะ แวะพาข้าวปั้นไปดูเสือหน่อยดีกว่า
เย้ เย้ เย้
นี่ไง เสือ......
ต้องให้ข้าวปั้นขี่คอป๊าดูเสือแบบนี้แหละค่ะ
ไม่กล้าปล่อนลงเดิน หวาดเจียวววว
ที่นี่เสือและสิงโตเยอะดีค่ะ มีเป็น 20 ตัว เห็นจะได้
เสือขาวเจ้าตัวนี่แหละทำข้าวปั้นร้องไห้
ข้าวปั้นกำลังดูอยู่เพลิน ๆ
เจ้าเสือขาว 2 ตัวก็เกิดทะเลากันแบบจะกัดกันค่ะ
คนแถวนั้นตกใจ(รวมทั้งชมพู่ด้วย)กรี๊ดกันเสียงดัง(ซึ่งป๊าบอกว่าชมพู่เสียงดังที่สุด) ฮิฮิ แบบว่าตกใจอ่ะ
หันมาอีกทีข้าวปั้นก็ปากเบ๊ะ จะร้องไห้แล้ว คงตกใจเสียงกรี๊ดมากกว่าค่ะ
ปลอบขวัญกันเป็นที่เรียบร้อยก็พามาดูสิงโตต่อ (ไม่เข็ด)
หน้าตาสิงโต
แปลกใจว่าสิงโตเป็นเจ้าป่าได้ไง ชมพู่ว่าเสือดูดุกว่าสิงโตอีก
พอข้าวปั้นเห็นรูปปั้นสิงโต ก็อยากจะขึ้นไปขี่สิงโตดูบ้าง หุหุ
แต่สิงโตอยู่สูงจากพื้นมาก เพื่อความปลอดภัยจับไว้ดีกว่า
เดินไป เดินมา ไหนมาออกตรงทางเข้าได้ก็ไม่รู้ค่ะ ฮิฮิ และพวกเราก็เหนื่อยและร้อนมากด้วยครั้นจะเดิดนไปดู ลิง ชะนี นก ยีราฟ อูฐ และสัตว์อื่น ๆ ก็ไม่ไหวแล้ว
พวกเราก็เลยนั่งรอตรงนี้แล้วกัน ให้ป๊าเดินกลับไปเอารถมารับดีกว่า
เอาเป็นว่าทริปนี้ขอลาไปก่อนนะค่ะ แล้วพบกับครอบครัวข้าวปั้นใหม่คราวหน้านะครับ จุ๊บ จุ๊บ
| Create Date : 16 มิถุนายน 2553 |
| Last Update : 2 กรกฎาคม 2553 16:04:21 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 3049 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: nangkarang  วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:11:57:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ทำงานให้สนุกนะจ๊ะ คุณแม่คนสวย กับลูกชายสุดหล่อ
คิดถึงเหลือหลาย
ขอบอกว่า ข้าวปั้นหน้าเหมือนพ่อม้ากกกกกกกกก