อดีต ความรัก ปัจจุบัน อนาคต พรุ่งนี้

อดีต

เราเคยรักกัน เคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน โดยการที่เขาไปบอกคนของเขาและมาอยู่กับฉัน แต่ความจริงๆ ก็คือความจริง
ฉันคนที่มาทีหลัง ผิดตั้งแต่เดินเข้ามา แล้วเขาก็เดินจากไป พร้อมกับทิ้งความเสียใจไว้กับฉันคนเดียว
ฉันรักเขา โหยหาเขา ต้องการเขา เขา...ก็คงต้องการฉันเหมือนกัน ฉันคิดเข้าข้างตัวเองแบบนั้น..



ความรัก

เราเคยรักกัน เรารักกันมาก ถึงขนาดมองตา ฉันก็รู้ว่า เขาคิดอะไร เขามองตาฉัน เขาก็รู้ว่าฉันคิดอะไร
ฉันเป็นผู้หญิง ที่มีอะไรหลายอย่าง อย่างที่ผู้หญิงคนอื่นๆ ของเขาไม่มี ฉันไม่รู้หรอก ความหมายที่เขาบอกฉันคืออะไร
มันอาจ คือ เซ็กซ์ ความสดใส ความยียวนกวนประสาทของฉัน ที่ทำให้เขาบอกฉันว่า ผู้หญิงของเขาไม่มีแบบที่ฉันมีแม้แต่คนที่บ้านของเขาเองก็ตาม
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงสวย ไม่ใช่ผู้หญิงที่เก่งในเรื่องการงาน แต่ฉันก็เอาตัวรอดได้ทุกครั้ง และฉันก็ทำให้ไม่เกิดปัญหากับที่บ้านของเขาเอง

เขาเองเสียอีก ที่ทำให้มันเป็นปัญหาเอง เขาเดินเข้าไปบอกที่บ้านเขาเองว่า เขามีฉัน.. ฉันไม่เคยสู้รบ ปรบมือ หรือต่อสู้อะไรกับคนที่บ้านเขา
เพราะครั้งนั้น ฉันผิด..ผิดที่มายุ่งกับคนของเขา
ฉันโดนด่า โดนประนาม หลายอย่าง มาประจานฉันถึงที่ทำงาน เล่าเรื่องราวเลวทรามของฉันให้หัวหน้างานฉันฟัง
( คล้ายเรื่อง แรงเงา ดีไหม )
พาคนไปบุกที่คอนโด ตามไปที่บ้านต่างจังหวัด ประจานเรื่องความชั่วของฉันให้ครอบครัวฉันฟัง..
ฉันเก็บกดอารมณ์นั้นไว้ เพราะฉันผิด ผิดที่ไปยุ่งกับคนของเขา เงียบคือทางออกที่ดีที่สุดของฉันและเพราะฉัน " รักเขา "




ปัจจุบัน

ฉันมีความรักครั้งใหม่ เราเข้ากันได้ดี เข้าดีแสนดี รักฉันมากมาย แต่ในใจฉันคิดถึงใครอยู่ ฉันรู้ดี
ฉันรับรักครั้งใหม่ เพราะเหตุผลที่ไม่มีใครและผู้ชายคนนี้ก็ดีแสนดี ดีเสียจนคิดว่า ชาตินี้จะเจอผู้ชายแสนดีแบบนี้อีกหรือไม่
แล้ววันหนึ่ง โชคชะตาหรืออะไรก็แล้วแต่ เล่นตลก เขาคนนั้นโทรหาฉันบ่อยๆ แต่ฉันก็พยายามเก็บกดอารมณ์นั้นไว้
เพราะไม่อยากให้เหตุการณ์เดิมเกิดขึ้นอีกแล้ว..พอแล้ว เจ็บพอแล้ว หลายครั้งที่เขาโทรมา ฉันด่าเขาเสียๆ หายๆ
ซึ่งเขาก็คงเสียใจ แต่ฉันแอบรู้สึกสะใจ...ซึ่งไม่ได้ทำอะไรตามที่ใจตัวเองเรียกร้องเลย..
เราเลิกกันไป 3 ปี เขาโทรหาฉันทุกๆ ปี ในวันเดิมๆ เดือนเดิมๆ ปีนี้อีกเหมือนกัน เขาจากฉันไปเมื่อเดือนไหน
เขาก็โทรมาหาฉันในเดือนนั้น ครั้งนี้..ฉันใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ความรู้สึกของส่วนลึกในหัวใจ ยังรักและต้องการเขาอยู่
เขาโทรมาในดึกคืนหนึ่ง แล้วจะให้ฉันรับโทรศัพท์ได้อย่างไรหล่ะ ในเมื่อมีอีกคนนอนอยู่บนเตียง..
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันโทรกลับไป " ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก " ไม่แปลก เพราะเขาก็คงเข้าบ้านไปแล้วเหมือนกัน
แต่เย็นวันนั้น เขาโทรมาหาฉันอีก ฉันรับสาย ปลายสายที่ได้ยิน คือ เสียงร้องไ้ห้และบอกกับเราว่า " เรารักคุณนะ "
เพื่ออะไร...ฉันถามใจตัวเองอีกครั้ง เราคุยกับประมาณครึ่งชั่วโมง..เขาขับรถมาหาฉัน ฉันซึ่งต้องหาทางออกที่จะเดินออกจากคอนโดยังไง
ที่จะไม่ให้คนข้างๆ ฉันสงสัย...
ฉันเริ่มโกหก..ในครั้งแรก มันช่างเป็นการโกหกที่ตื่นเต้นสิ้นดี
ฉันเปิดรถขึ้นไปนั่งบนรถเขา..เขาหันมากอดฉัน พร้อมกับร้องไห้ เหมือนเด็กๆ ที่ต้องการการกอดและความรักนั้น
ฉันเย็นชากับอาการที่เจอมาก.. แล้วยังไงหรอ.. รักฉันแต่ทิ้งฉันนี่นะ
ฉันไม่เคยโกรธเขาหรอก เพราะฉันรักเขา.. เขาหันมาจูบฉันก่อนที่ฉันจะเดินลงจากรถไป..
ฉันทิ้งท้ายกับเขาว่า " พรุ่งนี้ ค่อยเจอกัน "




อนาคต

ฉันถามเขาว่า เห็นอะไรของวันพรุ่งนี้บ้าง..คำตอบที่ได้รับคือ " ไม่เห็น "
ฉันควรดีใจกับคำตอบนี้ใช่ไหม รู้คำตอบอยู่แล้ว แต่เรายังจะเล่นกับไฟกันอยู่ คน 4 คน กำลังแลกกับความรู้สึกของคน 2 คน
ที่กำลังทำเลวกับคนอีก 2 คนอยู่..
ฉันบอกเขาได้แค่ว่า " ครั้งนี้..ถ้าจะเกิดเรื่องขึ้นอีก เราคงไม่ได้อยู่บนประเทศนี้อีกแล้วหล่ะ เราต้องหนีไปให้ไกลสุดฟ้า "
ซึ่งก็ไม่รู้ที่ไหน แล้วทำไม ฉันต้องหนี... เขามาหาฉันเองไม่ใช่หรือ? ฉันถามตัวเอง..




พรุ่งนี้

พรุ่งนี้เป็นยังไงไม่รู้ แต่เขาถามฉันว่า " คุณจะทิ้งอนาคตมากับคนไม่มีอนาคตกับเขาเหรอ "

นั่นสิ ฉันจะทำอย่างนั้นหรอ... ไม่เห็นอะไรของวันพรุ่งนี้เลย แต่ถ้าเรื่องราวมันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้ฉันจะไม่หนีอีกต่อไปแล้ว
ฉันจะสู้กับมัน.. มันต้องมีใครสักคน ต้องยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น และต้องยอมรับมันให้ได้

ครั้งนี้ฉันเข้มแข็งพอ...ฉันมั่นใจ

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2555		4 comments
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2555 18:01:57 น.
Counter : 1264 Pageviews.
Share Tweet