อาหารเช้า ของแม่โดนข้าวปั้นแย่ง

อันนี้โอนิกิหริ ของข้าวปั้น

รอรถไฟ ชินกานเซ็น

รถว่างมั๊ก

ถ่ายรูปบนรถไฟชินกานเซ็น

มนุษย์เงินเดือน

เห็นฟูจิซังมั๊ยค๊ะ ลิบลิบนั่น

หน้าสถานีรถไฟฟ้า มาถึงแล้วค่ะ ฟุคุชิม่า

เดินนิดนึง ถึงร้านให้เช่ารถของโตโยต้า

ที่นี่แหล่ะ บริษัทให้เช่ารถ

 โอโต้ซังปล่อยไว้ที่นี่

 กินอะไร เล่น รอไปก่อน

ร้านอาหาร น่ารักดี

ชอบป้ายนี้ค่ะ น่ารักมากเลย

 ร้านขายขนมโบราณ

นั่งเล่นหน้าร้าน

ซื้อขนม เดี๊ยวนี้ซื้อขนมกินเองได้แล้ว ให้ตังค์ไปอย่างเดียว

อมยิ้มอันปันแมน

มีด๊อกกินจังด้วยหล่ะ

ไบกิ้นแมนก็มี

ขนมครีม รสชาติเปรี้ยวๅ นิดๅ หวานๅ มัน มัน หอมๅ

เล่นของเล่น รอ

วิ่งเล่นก็แล้ว

ปีนเก้าอี้เล่นก็แล้ว

โอโต้ซังก็ยังไม่มา

โอโต้ซังมาถึงก็พามากินข้าวที่นี่  

สั่งราเม็ง สั่งเกี๊ยวซ่าส์

เกี๊ยวซ่าส์แม่ ไม่อร่อยเลย

ข้าวหน้าหมู

อิ่มแล้ว ไปเที่ยวกัน

ตอนต่อไปพานั่งรถชมวิว สองข้างทางค่ะ แล้วมาชมกันต่อนะค๊ะ

เราตามโอโต้ซังมาเที่ยวเมือง ฟุคุชิม่า หรือ เกาะแห่งความโชคดี แปลว่าอย่างนี้แหล่ะ โอโต้ซังบอก ออกเดินทางวันเช้าวันศุกร์ปลุกข้าวปั้นตั้งแต่ ก่อน 6 โมงเช้า ข้าวปั้นไม่อิดออดเลย รู้ว่าจะได้ไปเที่ยว ตอนเช้ารถไฟไม่ค่อยแน่น นั่งสบายมาก เราซื้อโอเบนโต 2 กล่องสำหรับข้าวปั้นกับโอโต้ซัง ส่วนแม่พกกล้วยหอมมาด้วย กะกินกล้วยหอมนี่แหล่ะ ก็รู้อยู่ว่าเจ้าโอเบนโตที่สุดแสนจะสวยเลิศเลอน่ากินนั้น รสชาติไม่ได้ถูกปากแม่เลย นั่งรถชินกานเซนปุ๊บโอโต้ซังก็เหมือนมนุษย์เงินเดือนไร้ชีวิต ไร้จิตใจ เอาโน๊ตบุ๊กมาจิ้มๅ ไม่สนใจวิวรอบข้าง แม่ถามว่าจะเห็นฟูจิซังมั๊ยเนี่ย โอโต้ซังบอกว่าคนละด้านไม่เห็นหรอก รถแล่นไปเรื่อยๅ แม่ว่าแม่เห็นฟูจิซังนะ ชี้ให้โอโต้ซังดู ไม่สนใจ ไม่มอง ทำหน้ารำคาญเล็กน้อย 5555 วิญญาณผีดิบเข้าสิง มนุษย์เงินเดือนคนญี่ปุ่นนี่ พอคีย์คอมพ์เสร็จ โอโต้ซังก็หลับปุ๋ย ข้าวปั้นก็มานอนกอดพุงแม่แล้วก็หลับปุ๋ยเช่นกาน รถไฟมาถึงจุดหมายปลายทาง เราก็ตรงไปที่เช่ารถยนต์ โอโต้ซังบอกว่าให้เราสองคนรอสัก 4 ชม โอโต้ซังจะไปหาลูกค้า ตอนไปเช่ารถ โอโต้ซังได้ข่าวจากพนักงานว่าที่ที่เราจะไปเที่ยวนั้นหิมะตก จะต้องเอารถไปเปลี่่ยนยางโอโต้ซังทำหน้าวิตกเล็กน้อย โอโต้ซังเพิ่งหัดขับรถจริงจัง มาได้ 3 เดือนเอง 55555 รถที่เจ้าหน้าที่เปลี่ยนให้มาก็เป็นรถค่อนข้างจะยาว โอโต้ซังบอกว่าไม่ถนัดเลย ขับไปบ่นไป เราผ่านช้อบปิ้งมอลแห่งหนึ่ง แม่บอกโอโต้ซังว่าทิ้งเราไว้ที่นี่แหล่ะ เดี๊ยวจะช้อบปิ้งรอ ตังค์ก็ไม่ค่อยจะมีหรอก ไม่ได้ซื้อดูเฉยๅ ก็ยังดี แม่พาข้าวปั้นหาอะไรกิน พาไปเล่นที่สวนสาธารณะแถวนั้น ข้าวปั้นก็เพลิดเพลินมาก รอไปเล่นไป กินขนมไป เจอร้านขนมโบราณ น่ารักมากเลย ราคาไม่ค่อยแพง แม่เลยซื้อให้ข้าวปั้นนี่อุตส่าห์ตั้งใจจะไม่ซื้อขนมหให้ข้าวปั้นแล้วนะนี่อดไม่ได้ แม่ชิมขนม ที่เป็นครีม ครีม ใส่กระปุกเล็กๅ อร่อยมากเลย เปรี้ยวๅ ชอบๅ ว่าจะเอาไปฝากป้าตุ๊ก แต่คงไม่ถึงหรอกคงหมดก่อนเป็นแน่แท้ รอโอโต้ซังจนเบื่อเลย ออกมานั่งเล่นข้างนอก หนาว แต่ข้าวปั้นชอบ เพราะได้วิ่งเล่น โอโต้ซังมาหาเราตอน ประมาณ บ่ายสอง รีบพาเราไปกิน ราเมง จังหวัดนี้ขึ้นชื่อมากเรื่องราเม็ง อร่อยมาก แต่แม่ไม่ค่อยชอบกิน เลยสั่งแต่เกี๊ยวซ่ามา ส่วนข้าวปั้นก็กินราเม็งกับโอโต้ซังอร่อยกันสองคน (โปรดติดตามตอนต่อไป)

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 1 ธันวาคม 2551 9:48:35 น.		13 comments
Counter : 1351 Pageviews.
Share Tweet