มนต์ขลัง โมร็อกโก ตอนที่ 5 S A H A R A ขอบฟ้าที่เอื้อมถึง ตื่นเร้ววว...ไปทะเลทรายกัน ฉันตื่นก่อนตีสี่...มันเช้ามาก ๆ มะงุมมะงาหรา(มันแปลว่าอะไรหว่า...)เข้าห้องน้ำแปรงฟันล้างหน้า.... อุปกรณ์กันหนาวให้พร้อมหน่อยแต่ต้องไม่พะรุงพะรัง (ต้องนึกถึงเวลาอยู่บนหลังอูฐด้วย จะเป็นบ้าหอบฟางไม่ได้ ดีไม่ดีหล่นตุ้บลงมา...อายเขานะ เหอเหอ ทรายคงเป็นหลุมใหญ่...) ขอบคุณนายแบบ S u r a J i m ...ริมสระน้ำของโรงแรม เราต้องนั่งโฟร์วีลไปค่ะ ทำความรู้จักรถและหมายเลขรถเรียบร้อยก็ออกเดินทาง ตอนแรก ๆ ก็วิ่งบนถนนดีอยู่หรอก เออ...ดี จะได้งีบซักหน่อยเพราะข้างนอกมองอะไรก็ไม่เห็น แต่พอไปได้สักพักก็หลับไม่ลงแล้วค่ะ พี่แกเล่นแฉลบออกจากถนนน่ะซีคะ วิ่งไปไหนจะรู้ไหมนี่ พื้นดินแข็ง ๆ ราบโล่งจรดขอบฟ้า กระเด้งกระดอนเหมือนแล่นบนถนนตะปุ่มตะป่ำ แต่มองไม่เห็นอะไรเลย มีแต่แสงไฟจากเจ้าโฟว์วีลส่องจ้าเป็นทาง ขบวนที่ออกมาพร้อมกับเราเกือบ 10 คัน ต่างวิ่งตะลุย ห้อตะบึงอย่างไม่มีลังเลใจ ไม่ต้องคิดว่าใครจะแซง ใครจะตาม เขาขับกันแบบดาหน้ากันเข้าไปในทะเลทราย ถนนสายตามอำเภอใจ ไม่ต้องห่วงไฟแดงไฟเขียว ไม่ต้องกลัวรถสวน ไม่มีเลน ไม่มีรถวิ่งแซงและปาดหน้า ไม่มีรถเบียด ไม่ต้องกลัวตำรวจจราจรเรียก ทุกคนสร้างถนนเอง...ในความมืด เจ๋งจริง ๆ มันน่าตื่นเต้น ตื่นตา เร้าใจ นั่งเดาทางกันราวครึ่งชั่วโมง รถก็ชะลอความเร็ว แสงไฟสาดไปเห็น นั่นไง...โน่น อูฐ เยอะแยะเลย.. เรารีบลงจากรถอย่างรวดเร็วพลางนึกว่าพรหมจะลิขิตให้เราได้เป็นคู่กับน้องอูฐตัวไหนหนอ เขาบอกว่า 1 คนต่อ 1 ตัว (จะให้ขี่คนละสองตัวได้ไง..) เสียงเอะอะมะเทิ่ง โหวกเหวก ฟังไม่ได้ศัพท์ เพราะฟังภาษาอารบิกไม่ออก แล้วก็มีแขกคนหนึ่งมาคว้าแขนเราหมับ ดึงให้ตามไปขึ้นหลังอูฐตัวนึง ยังไม่ทันดูหน้าตากันเลยว่าหล่อมั้ย (อูฐน่ะค่ะ) ไม่ทันได้ดูหรอกว่าคนอื่นเขาขึ้นกันยังไง อูฐเขาก็หมอบคุดคู้อยู่ พอเราตะกายขึ้นไปคล่อมหลัง เจ้านายมันก็สั่งให้อูฐยืน ไอ้เราก็นึกว่ามันจะยืนโดยใช้เท้าหน้า มันดันยกก้นขึ้นก่อน ดีที่เตือนกันไว้ก่อน ไม่งั้นหน้าทิ่มแน่ ๆ พอมันยืนได้ เจ้านายก็พาไปผูกต่อกับตัวอื่น แล้วก็ออกเดินตามกันไปในความมืดที่หนาวเย็น ฉันว่าขี่อูฐนี่ก็ไม่น่าหวาดเสียวอะไร เธอเดินช้า ๆ เรียบร้อย ไม่เจ้าเล่ห์เหมือนม้าที่มักจะควบเวลาเผลอคะนอง แต่เบาะที่รองไว้หลังอูฐน่ะ มันเป็นเบาะที่มีช่องตรงกลางเพราะหลังอูฐไม่ได้แบนเหมือนม้า ไอ้โหนกมันจะนูนขึ้นมา พอเลื่อนมานั่งข้างหน้าหน่อย ก็ชิดกับเหล็กที่ใช้จับมากเกินไป เจ้านายอูฐให้เรานั่งตรงกลาง ๆ โอย...มันเจะอ่ะ พอเลื่อนไปนั่งข้างหลังก็ดูไม่ค่อยสมดุลยังไงไม่รู้...อูฐมันคงรู้สึกหนักท้าย นั่งอูฐโยกเยกไป ฉันต้องพยายามเกร็งขาหนีบตัวอูฐเอาไว้ นานพอควรจนรู้สึกเมื่อยหน้าขา ฟ้าเริ่มมีแสงที่เรียกกันว่าฟ้าสาง ฉันพลัดจากกลุ่มเพื่อน ๆ มากับคุณพี่วิศวกรสามีพี่หมออิ๊ ท่านก็ไม่ค่อยช่างพูดและไม่พกกล้อง ฉันเลยไม่มีรูปตัวเองตอนขี่อูฐ(ไม่รู้ว่าจะสง่างามปานใด) ที่ว่าพลัดหลงกันเพราะมีหลายกลุ่ม ขึ้นเนินทรายไปหลายเนิน มันไกลจนมองไม่ออกว่าเป็นใครกันบ้าง เมื่อถึงจุดที่จะเป็นที่ชมวิว อูฐก็คุกเข่าลง แล้วบั้นท้ายก็ลงตาม...เฮ้อ...รอดตายแล้วเรา... คุณซาอิดเจ้านายอูฐคว้าแขนเราอีกแล้ว คราวนี้อีกข้างนึงคว้าแขนคุณพี่ ฉันแข็งขืนพอเป็นพิธี(ตอนแรกงง ๆ ว่าจะทำอะไร จะให้เต้นรำกลางทะเลทรายรึไง) แล้วพ่อหนุ่มก็ลากเราขึ้นบนเนินทรายสูงที่มีความหยุ่นเท้ามาก ตอนแรกฉันวิ่งขึ้น ซาอิดบอกว่าให้ slow และไม่ยอมปล่อยแขนฉัน แต่พอขึ้นไปสักสิบกว่าก้าว ฉันถึงกับหายใจทางปากทีเดียว ท่าทางคุณพี่ก็เหนื่อยเอาการเหมือนกันเพราะต้องเกร็งเท้าด้วย กว่าจะขึ้นถึงยอดเนินเล่นเอาร้อนกันเลย รู้แล้วว่าถ้าไม่ได้พ่อหนุ่มเจ้าของอูฐ ท่าทางจะลำบากแน่ ๆ ส ถ า นี จ อ ด อู ฐ รู ป ข อ ง คุ ณ ห ม อ ดิ เ ร ก หนุ่ม Berber ปูผ้าให้นั่ง รอดูพระอาทิตย์ขึ้น ฉันก็เดินไปถ่ายรูปที่นั่นที่นี่ ได้เห็นแสงแรกของวัน จากแสงสีขาว เป็นสีเหลือง สีทองและสีส้มเจิดจ้าตามลำดับ เรียกได้ว่าหากกระพริบตาแสงจะเปลี่ยนสีไปอย่างรวดเร็ว ครู่เดียวก็สว่างไสว มองเห็นความงามของเนินทรายลิบลิบอย่างชัดเจน นี่เอง...ทะเลทราย Sahara แห่งเมือง Merzouga ในเขตทวีปแอฟริกา ขากลับ...วิ่งลงเนินได้ บางคนจะให้ลูกค้านั่งบนผ้าแล้วลากลงมาเหมือนนั่งสไลเดอร์ น่าสนุกชะมัด เมื่อผ่านแหล่งน้ำในทะเลทราย ผ่านคัสบาห์ คุณซาอิดจะชี้ให้ดู และมาส่งเราที่ข้าง ๆ กระโจมที่พักนักเดินทาง (ตอนขามาเราไม่ยักเห็นแฮะ) มาเสียอารมณ์ตอน.. “ถึงที่จอด” นี่เอง เมื่อเราจะให้ทิป เขาปฏิเสธว่าไม่รับทิป โอ้โฮ...เราหูฝาดไปหรือเปล่า เพิ่งจะเคยได้ยิน แต่เขากลับปูผ้าให้นั่งและขอโอกาสเสนอสิ่งดี ๆ ให้กับเรา เป็นหิน เป็นซากฟอซซิล ทำเป็นรูปต่าง ๆ เมื่อเราปฏิเสธก็ทำเสียงออดอ้อนแกมบังคับ ..ต่อปากต่อคำกันนาน ตอนแรกจะช่วยอุดหนุนแต่ราคาที่บอกมันแพงมาก เมื่อเทียบกับร้านค้าที่เราแวะมาแล้ว เราจึงวางเงินทิปให้ ยี่สิบดีรฮัมแล้วออกมาเลย เสียความรู้สึกจังค่ะ อำลา ซาฮาร่า แล้วเดินทางสู่ ทอด้า จอร์จ (Todra gorge) เป็นช่องเขาสูงตระหง่านมีลำน้ำไหลผ่าน แวะรับประทานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรมที่นี่ จากนั้นออกเดินทางสู่จุดหมายปลายทาง คือ เมืองวอซาเซท (อูอาซาเซท) Ouarzazate แวะชมโอเอซิสTinerhir ชุมชนที่รวมตัวกันอยู่บริเวณที่ชุ่มชื้นท่ามกลางความแห้งแล้งของดินแดนทะเลทราย ชื่นชมความงามของหุบเขาสองข้างทาง เส้นทางที่ผ่านเหมือนถนนลอยฟ้า ทิวเขาหลายสีซับซ้อนกันตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าสดใส นาน ๆ จะเห็นปุยเมฆระบายอยู่บนท้องฟ้าเสียครั้งหนึ่ง คืนนี้นอนโรงแรมที่เป็น คัสบาห์ เป็นโรงแรมหรูค่ะ แต่เก่า ชื่อ Riad Salam Hotel เราได้ห้องแบบห้องห้องสูท ห้องใหญ่ มีห้องรับแขก ห้องดูทีวี ห้องน้ำ ห้องส้วม ห้องแต่งตัวแยกกัน แต่รู้สึกว่าห้องน้ำมีกลิ่น คุณกาลีจึงเปลี่ยนห้องให้ ห้องที่เปลี่ยนให้ก็เป็นห้องหรูแต่เป็นเตียงเดี่ยว ดังนั้นคุณกาลีผู้ใจดีจึงยกให้สองห้อง ให้ฉันกับอ้อยนอนคนละห้อง อุแม่เจ้า...ห้องเบ้อเริ่ม มีห้องรับแขก ห้องดูทีวี เหมือนห้องเดิม ยกเว้นเป็นเตียงเดี่ยวเท่านั้น ฉันบอกว่านอน 2 คนได้ ก็ไม่ยอม แต่มีหรือที่ฉันจะนอนคนเดียว อ้อยถามฉันว่านอนได้ไหม อ้อยนอนได้ ฉันตอบทันทีว่า...ไม่ !!! ไม่เอาละ...น่ากลัว ฉันไม่ใช่คนกลัวผี แต่ต่างบ้านต่างเมืองอย่างนี้...มันวังเวง วันนี้เป็นวันหนึ่งที่ประทับใจมากที่สุด ขอบคุณ คุณ Jimmy และ คุณหมอ Derek ค่ะ   Create Date : 07 ธันวาคม 2553 21 comments Last Update : 7 ธันวาคม 2553 0:19:06 น. Counter : 2241 Pageviews. Share Tweet

โดย: ตาอ้วนชวนคุย 7 ธันวาคม 2553 8:11:05 น.

ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ   โดย: auraball 7 ธันวาคม 2553 8:41:16 น.

สนุกจังเลยครับ น่าประทับใจมากๆ พี่ชิงครับ ขอบคุณภาพและเรื่ิงราวที่สวยงามนะครับ   โดย: bite25 7 ธันวาคม 2553 9:58:15 น.

ยิ่งวนดูภาพไปๆ มาๆ ขอบอกว่าชอบมากๆ เลย(ขอโทษนะครับที่ใช้ถึง 2 คอมเมนต์)   โดย: bite25 7 ธันวาคม 2553 10:03:14 น.

ไปแต่ละที่ นี่ทำเอาคนดู อิจฉาตาร้อนผ่าวเลยค่ะคุณชิงดวง นอกจากบ้านเมืองจะน่าไปท่องเที่ยวแล้ว แบบบ้านสไตล์นี้ก้อทำเอาเราชื่นชอบไม่น้อยเลยนะเนี่ย ขอชมความคมเข้มของนายแบบหน่อยนะ สเปคเลย   โดย: ณ ขณะหนึ่ง 7 ธันวาคม 2553 11:21:04 น.

มาเที่ยวด้วยค่ะ เอาอีก เอาอีก   โดย: buraneemeo 7 ธันวาคม 2553 11:33:44 น.

ตามมาเที่ยวต่อค่ะ ^^ ขอบฟ้าตัดกับทะเลทราย สวยดีจริงๆค่ะ   โดย: Panino 7 ธันวาคม 2553 12:45:08 น.

วิวก็สวย เจ้าของทัวร์ก็น่ารักจัง   โดย: น้องผู้น่ารักที่สุดเลย (อนันตลัย ) 7 ธันวาคม 2553 16:37:38 น.

สวยม๊ากกกกกกค่ะ ชอบภาพที่ทะเลทรายค่ะ แสง สี สวย โรแมนติกจัง เห็นแล้วกิเลสพุ่งปรี๊ดดดด อยากอีกแล้ว   โดย: Cookie Nim IP: 125.27.54.162 7 ธันวาคม 2553 21:19:09 น.

จะรอตามไปเที่ยวฮอกไกโดนะครับ รอทานอาหารทะเลสดๆ ราคาถูก(แบบญี่ปุ่นครับ)   โดย: auraball 7 ธันวาคม 2553 21:25:29 น.

โอย โอ๊ย โอย สวยงามเสียมิมี ต้องขอบคุณมั่กมั่กได้เห็นแค่รูปก็พอใจ (ที่เจียมๆ)ละ   โดย: ปากกาฯ IP: 124.120.29.169 7 ธันวาคม 2553 21:28:34 น.

ได้บรรยากาศทะเลทรายดีจังค่ะ คิดถึงอียิปต์ขึ้นมาเลย สงสัยต้องเอามาอัพด้วยซะแระ อิ อิ   โดย: apple.007 7 ธันวาคม 2553 21:42:38 น.

ขอบคุณคอมเมนต์ของพี่ชิงครับผม ยินดีมากๆ เลยครับ ผมรออ่านและชมภาพตอนต่อไปนะครับ   โดย: bite25 7 ธันวาคม 2553 22:42:08 น.

คราวหน้าไปเที่ยวไหนชวนกันบ้างนะคะ ป้าชิงไปที่ไหนดูสวยไปหมด เพราะรูปสวยๆ และการเล่าเรื่องที่อ่านแล้วสนุกมั่ก   โดย: ปั้นหนา IP: 124.120.147.216 7 ธันวาคม 2553 22:50:14 น.

ภาพสวยมากจริงๆครับ บรรยากาศดีมากเลย เห็นแล้วรู้สึกดีได้แม้ไม่ได้ไปเอง ขอบคุณภาพวิวสวยๆและการบรรยายดีๆ ครับผม อยากไปมั่งแต่คิดว่ากลางวันคงร้อนมากแน่ๆเลย   โดย: ZeeBlue-Melody 8 ธันวาคม 2553 0:56:27 น.

สวัสดีจ้ะ ชิงดวง มาหลายหนแล้วค่ะ เม้นท์แล้วก็ลบ กรี๊ดมากๆ เหมือนเทพนิยายอาหรับราตรีเลย เว้นเสียแต่ไอ้เจ้าหินฟอสซิลนั่น แหะๆ เสียดายจัง ที่ไม่ได้เห็นชิงดวงขี่อูฐ อ่านไปคิดว่าอ่านนิตยสารท่องเที่ยวนะคะนี่ อยากให้ส่งลงนิตยสารจังค่ะ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 8 ธันวาคม 2553 7:55:27 น.

กลับมาดูภาพอีก แอบคิดว่า เงาคนที่ขี่อยู่บนเงาอูฐขายาวต้องเป็นเงาพี่ชิงครับ   โดย: bite25 8 ธันวาคม 2553 23:03:11 น.

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเยี่ยม น้องไบร์ทเก่ง...เงาพี่เองที่ขี่หลังอูฐ ไบร์ทรู้ได้ไง...อูฐมันทำท่าหนักรึไงคะ ยิปซี...ดีใจที่สุดที่ยิปซีมาเยี่ยม คุณ Zeeblue-melody ชอบฝีมือการถ่ายรูปของคุณมาก ๆ ขอบคุณ...คุณ Panino คุณ Buraneemeo คุณ Auraball คุณ Apple.007 คุณตุ๊ก คุณปุ๊ก น้องปูลม ป้าปากกา น้องปั้นหนา และ ตาอ้วนชวนคุย   โดย: จขบ.ชิงดวง IP: 27.130.173.235 8 ธันวาคม 2553 23:40:57 น.

ขอบคุณที่แวะไปดูสีน้ำหัวเห็ดพวกนั้นค่ะ อึดมาก สู้กับปลวกสุดฤทธิ์ จะบอกเพิ่มว่าบล็อคน่ารักจังค่ะ ชอบเวลาพิมพ์เม้นทแล้วมีผีเสื้อโบยบินค่ะ   โดย: buraneemeo 10 ธันวาคม 2553 2:10:34 น.

เอิ๊ก พี่ ป่าวๆ อูฐไม่ได้ทำท่าหนัก แต่ดูจากมุมกล้องและเงาคนที่ขี่อูฐดูแล้วเหมือนกำลังถ่ายภาพ เลยเดาว่าเป็นเงาพี่ชิงครับ   โดย: ไบรท์ ไม่ได้ล็อกอิน IP: 117.47.64.140 10 ธันวาคม 2553 18:49:44 น.

พี่ชิง สวัสดียามบ่ายวันจันทร์ครับ อืมๆ เข้ามาดูทัศนียภาพสวยแปลกตาอีกครั้ง พี่ชิงสบายดีนะครับ   โดย: bite25 13 ธันวาคม 2553 13:17:18 น.