เห็นมากับตา

เราเป็นคนต่างจังหวัด เข้าไป กทม. วันที่ ๒-๔ ธ.ค. ที่ผ่านมา ทำธุระใน
กทม.เสร็จ กะกันว่าจะไปกาญจนบุรีต่อสักหน่อย แต่ตอนนี้น้ำท่วมกรุงเทพจึงสอบถามเส้นทางที่จะไปได้ มีข้อมูลว่าไปทางพระราม ๒ ได้ แต่ก็รู้สึกว่าอ้อมไกลเพราะเราจะไปกลับในวันเดียว จึงเชคใหม่ ได้ข้อมูลว่าจะมีนำ้ท่วมแถวพุทธมณฑลสาย๓ หน่อย รถสูงวิ่งได้
รถเราก็สูงนา ตัดสินใจเข้าถนนพระบรมราชชนนี ออกพุทธมณฑลเลย จึงได้ไปเห็นกับตา



คิดว่าไปได้ เดินหน้าเลย



น้ำเริ่มเยอะขึ้นทุกที



เห็นรถทหารมาช่วยเหลือประชาชน เคยเห็นจากข่าว คราวนี้เห็นของจริงเลย



ไหวมั้ยเรา









นั่งไปก็ใจคอหดหู่ คิดไปกับคนแถวนี้ ชีวิตเค้าช่างลำบาก ระหว่างทางเห็นคนออกมารอโบกรถทหารอยู่เป็นระยะ ยังไงก็ต้องดำเนินชีวิตอยู่ให้ได้ใช่มั้ย

ดูจากด้านข้างรถค่ะ







ขอบคุณประเทศชาติบ้านเมืองนะคะ ที่เมื่อไหร่เราทุกข์ยาก ทหารก็จะออกมาเสมอ คิดถึงภาพที่มีคนเอาดอกไม้มาให้ทหาร (เมื่อก่อนโน้น)





เห็นถ้าจะไม่ไหว น้ำท่วมเท้าแล้ว (ท่วมเท้าตอนนั่งอยู่ในรถ) รถมีอาการสำลัก จนสงสารรถ ตัดสินใจหาทางกลับ กลับทางเดิมก็น่าจะไม่รอด







พยายามเบนรถเข้าข้างทาง สอบถามชาวบ้านแถวนั้น ต้องออกจากเส้นหลักเข้าถนนสายรอง ถึงน้ำจะท่วมอยู่ก็ไม่หนักเหมือเส้นหลักที่เราจะไปต่อ

ตัดสินใจกลับ ระหว่างเดินทางกลับผ่านหมู่บ้านต่างๆ มีคนออกมาโบกรถเยอะมาก เพื่อออกไปหาซื้อข้าวของมาใช้ในการดำรงชีวิต เรารับได้เท่าที่จะรับได้ รับมาก็แวะส่งข้างทางตามเป้าหมายของแต่ละคนไป ได้คุยกันก็รู้สึกวังเวงใจเหลือกำลัง ได้แต่ให้กำลังใจกันไป เรื่องจระเข้ก็เป็นเรื่องจริง ชาวบ้านเค้าเจอกับตัวเอง ไหนจะน้ำไหนจะจระเข้ไหนจะงู
เราสะท้อนใจนัก รู้สึกตัวเองโชคดีนักหนาที่น้ำไม่ท่วมบ้าน มีคนโชคร้ายกว่าเราเยอะแยะ ได้แต่บอกตัวเองว่า เรื่องราวของตนเองนั้นจิ๊บจ้อยอย่าได้ตีโพยตีพายไปเลย
เรียนรู้จากน้ำท่วมก็ทำให้สงบนิ่งได้เหมือนกัน

Create Date : 09 ธันวาคม 2554		1 comments
Last Update : 9 ธันวาคม 2554 11:53:34 น.
Counter : 711 Pageviews.
Share Tweet