Group Blog |
คนหนึ่งพยายามทำเพื่อความรักให้กับอีกคนหนึ่ง แต่คนนั้นกลับไม่รับรู้อะไรเลย... เรื่องของเรื่องไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเอง แต่แค่ตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ มันเป็นเรื่องราวความรักของเพื่อนฉัน ใช้นานสมุติดีกว่าชื่อ บาส กับ ต๊ะ ทั้งบาสและต๊ะต่างเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทด้วยกันทั้งคู่ บาสแอบชอบต๊ะมานานแล้วตั้งแต่ปี 1 แต่ด้วยเหตุที่ว่า ณ ตอนนั้นต๊ะมีแฟนแล้ว + ไม่ได้ชอบบาส จึงทำให้บาสกินแห้วไปตามระเบียบ แต่มันไม่ได้หมายความว่าบาสจะเลิกรักต๊ะ บาสยังรักและคิดถึงต๊ะเสมอ จนกะทั้งต๊ะเลิกกะแฟน จึงทำให้บาสเกิดแรงฮึดที่จะสู้เพื่อความรักอีกสักครั้ง ความรักที่ตนเองมีให้กับต๊ะอย่างบริสุทธิ์ใจ และในวันvalentine ปีนี้จึงเป็นโอกาศที่จะทำให้บาสได้ แสดงมันออกมาอีกสักครั้ง... บาสนั่งคิดทั้งคืนว่าจะทำอะไรดี ให้เขาได้ประทับใจ ได้มีความสุข จนบาสไม่ได้นอน จนตอนเช้าประมาณ 9 โมงก็มีเสียงโทรศัพท์ดังที่มือถือฉัน เพื่อบอกให้ไปมา...พอฉันไปก็พอว่าในมือบาสเต็มไป ดอกกุหลาบสีขาวที่บาสเป็นคนไปคัดสรรมากะมือ และตุ๊กตาหมีสีครีม(น่ารักมาก) + ขวดโหลแก้วใส่ลูกอม hartbeat เต็มขวด แต่เนื่องด้วยจากบาสไม่รู้บ้านต๊ะ จึงทำให้บาสได้พยายามหาบ้านต๊ะจากเพื่อนเก่าๆ และให้น้องช่วยลอกถามให้ จนในที่สุดจึงได้เลขที่บ้านมา จึงทำให้บาสออกจากบ้านตั้งแต่ 6โมงเช้า เพื่อไปหาดูว่าบ้่านต๊ะนะหลังไหน พอทราบอย่างแน่นอน จึงกลับไปบ้านไปเอาของ และมาหาฉัน...เพื่อให้ฉันไปเป็นเพื่อน เมื่อจัดการทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อย ก็ออกเดินทาง พอไปถึงหน้าบ้านต๊ะ...ฉันกะบาสก็หาที่แอบเพื่อคุยและตกลงกัน เพราะฉันอยากให้เขาทั้งสองคนได้คุยกันเอง ถ้าต๊ะรู้ว่าฉันไปด้วย...คงว่างฟอร์มน่าดู เราไปถึงบ้านต๊ะประมาณ 10 โมง บาสก็ได้โทรหาต๊ะ แต่ปรากฏว่าไม่มีคนรับสาย โทรแล้วโทรอีกก็ไม่มีใครรับ โทรเรื่อยๆจนติดต่อไม่ได้ บาสก็เริ่มรู้สึดหมดหวัง ฉันไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ดึงโทรศัพท์บาสโทรหาต๊ะเอง แต่อีกเบอร์หนึ่งนะ ปรากฏว่าติด ฉันก็เลยให้คุยกะบาส (ต๊ะไม่รู้นะว่าฉันอยู่) บาสก็ถามว่าอยู่ไหน ปรากฏว่าต๊ัะไม่ได้อยู่บ้าน ! นี้เรารอต๊ะตั้งแต่ 10 โมงถึงบ่าย 2 แต่กลับไม่ได้อะไรเลย ไม่ต้องพูดถึงความรู้สึกบาสหรอก แย่ยิ่งกว่าแย่อีก แต่ฉันก้อบอกให้มันเอาดอกไม้ไว้น่าบ้าน เพราะอย่างน้อยที่เรามาที่นี้เพื่อเอามาให้มัน ถึงแม้จะไม่เจอมันก็ตาม ตอนกลับนั่งแท็กซี่ฉันรู้ว่ามันร้องไห้ ฉันรู้ว่ามันเจ็บ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร จะปลอบอย่างไร แต่ในใจเป็นห่วงมันอ่ะ... แต่พอกลับมานั่งคิด...ฉันชื่นชมกับความจริงใจ ของความรู้สึกตัวเองของบาส ในทางกลับกันยังมีอีกหลายๆคนที่ยังไม่กล้า แม้กะทั้งแค่ทำความรู้จักกับคนที่ตนเองชอบ หรือไม่กล้าที่จะเปิดใจให้กับความรัก เพราะเหตุผลที่ว่ากลัวเจ็บ บาสเคยพูดกับฉันเสมอว่า "อย่างน้อยก็ได้พูดมันออกไป จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจว่าทำไมวันนั้นเราถึงไม่พูด" จริงอย่างที่บาสว่า ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร เขาจะรักหรือไม่รักเรา ถ้าไม่ได้พูดมันออกไป ณ ตอนนี้เขาอาจจะไม่รักเรา แต่ไม่ได้หมายความว่า วันพรุ่งนี้เขาจะไม่รักเราซะหน่อย... เฮ้ยยยย ความรักเป็นอารัยที่เข้าใจยากจริงๆๆ PS. ณ ตอนนี้ต๊ะก็ยังไม่รู้ว่าบาสนั้นได้ทำอะไรให้ มากแค่ไหนให้กับเขา ไม่รู้หรอกว่าจริงๆบาสนั้นรักต๊ะมากแค่ไหน มันแอบเศร้าจริงๆนะ ...คนหนึ่งพยายามทำเพื่อความรักให้กับอีกคนหนึ่ง แต่คนนั้นกลับไม่รับรู้อะไรเลย...
|
ChilliPadi
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
แต่ถ้าไม่ใช่..เราก็ต้องบอกตัวเองว่า ...ดีที่สุดแล้วที่ได้รัก
ถึงจะเป็นแค่คนที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราว แต่ก็รู้สึกได้ว่าบาสมีความรักที่บริสุทธิ์ ยังรักในขณะที่เคยได้รับการปฎิเสธมา เป็นความรักดีๆที่ค่ะ เก็บไว้นะคะ และฝากส่งกำลังใจไป ขอให้สมหวัง.. ไม่ว่าอนาคตข้างหน้าทั้งสองคนจะอยู่ในฐานะอะไร แต่การได้รักกัน ถือเป็นความรู้สึกดีๆค่ะ
หรือหากความรักที่มีในวันนี้อาจไม่สมหวัง มันก็เป็นสิ่งที่สอนให้เราได้เข้าใจคำว่ารัก และพร้อมที่จะมีรักครั้งใหม่ได้อย่างสวยงามค่ะ
....ส่วนเพื่อนคนนี้ เป็นเพื่อนที่น่ารักมากค่ะ ช่วยเหลือเพื่อนในภารกิจวาเลนไทน์เต็มที่เลย (แอบเซว)