เธอ"ไม่เป็นอะไร"แล้ว... แต่เรา "เป็นอะไร" 28/7/50 ทำงานเต็มวัน 9 โมง 15 เธอโทรมาถามเรื่องสำนักงานเขตเปิดมั้ยวันนี้ แล้วขอสายจอห์น แล้วขอสายเราอีกรอบ แล้ววางสายไป เลิกงานเราไปเดินเล่นคลองสาน เข้าไปคุยกับพี่ที่ร้านเฟม เจอภาณุเดินเข้ามาทักทาย แล้วเดินออกไป โน่งโทรมาถึงห้องแล้ว เราเข้าห้อง ทิ้งโทรศัพท์ไว้ เธอโทรเข้ามา 2 สาย เราโทรกลับเธอไม่รับสาย ปล่อยโน่งดู AF เรานอน หลังดูน้องพะแพงร้องจบ 29/7/50 ตื่น 6 โมงก่าๆ ไปวัดราษฏร์บูรณะ ตามนัดหมาย แฟนคลับ อ๊อฟ AF2 ไปเป็นเพื่อนโน่ง เห็นน้องใส่เสื้อสีเขียวขี้ม้า ผมยาว ปากสีชมพูน่ารักดี มากับแม่ เลยได้โฟกัส ชาวบ้านดูอ๊อฟไป เรามองแต่น้องเสื้อเขียวขี้ม้า เพลินตาดี จนเดินไปบ้านครูน้อย เกือบโดนรถชนตาย เพราะข้ามถนน ช่วงนั่งอยู่ น้องก็นั่งได้โฟกัส ตรงหน้าเราพอดี เธอโทรมาถามว่าอยู่ไหน เราก็บอกไป เธอบอก "ไม่ชวนเลย" เราก็บอกคิดว่า"มีภาระกิจ" เธอบอกโทรไปคุยกับใคร "เค้าก็พูดอย่างนี้กันทุกคน" เราก็ถาม "ทำไมไม่รับสาย เมื่อคืน เธอบอก "จะชวนไปกินข้าว พอดีกินข้าวอยู่ เราบอก "เราก็เป็นห่วง...คิดว่าเป็นไร" เธอหัวเราะ แล้ววางสายไป ออกจากบ้านครูน้อย น้องคนนั้นนั่งรอรถเมล์พอดี เรากับโน่งไปวัดพระแก้ว และวัดระฆัง แล้วก็ไปเซ็นทรัลปิ่นเกล้า ระหว่างการเดินทาง เธอโทรเข้ามา น้ำเสียงแย่มากๆ มีเสียงสะอื้น "โทรมาร้องไห้ให้ฟัง" เธอก็เงียบไป "ทำไมถึงรักก็ไม่รู้" เราก็บอกเธอต้องเฉยให้ได้ เธอต้องทำให้เค้ารู้คุณค่าของเธอ แบบที่เราเคยทำกับเธอ ในช่วงแรกทรมาน แต่ในระยะต่อไปก็ทำได้ เธอย้อนเรา "เค้าคงไม่ใส่ใจ" เราก็บอกดี อีก ถ้าไม่ใส่ใจก็คือเค้าไม่รัก แล้วเวลารักษาเธอให้เป็นอิสระต่อกัน เราบอกเธอ ทุกครั้งเค้าทำร้ายเธอ เราก็เจ็บเราก็ปวดใจทุกครั้ง เราก็รักเธอ (บอกรักอีกแย้ว ไม่รู้จักเจ็บจริงๆเรา) แล้วสักพัก เธอก็บอก แค่นี้ก่อนนะ "หวัดดีค่ะ" เราเดินในเซ็นทรัลอย่างไม่เป็นสุข กดหาเธอ ตั้งแต่ 4 โมง จน 1 ทุ่ม จนไปเดินท่าน้ำคลองสาน ถึงวัดสุวรรณ 24 miss call มีการรับสาย ส่ง SMS ไป 2 รอบ จนรอบ 2 เธอถึง โทรกลับมา ตอนเราอยู่ในวัด เตรียมตัวเวียนเทียน "ไม่เป็นไรแล้ว ไปธุระมา ไม่ว่างแล้ว แค่นี้นะ" ไม่ถึง 20 วินาทีที่เธอโทรมา ...เธอ"ไม่เป็นไร"แล้ว แต่เรากลับ"เป็นอะไร"...   Create Date : 31 กรกฎาคม 2550 10 comments Last Update : 31 กรกฎาคม 2550 16:09:57 น. Counter : 946 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทาย เผื่อจะกลายเป็นเพื่อนกัน จดจำคนคนนี้ เผื่อจะเป็นมิตรที่ดีต่อกันจ้า   โดย: Aui_haui 31 กรกฎาคม 2550 16:29:02 น.

สวัสดีค่ะ เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะคะ วันนี้เจนนี่เอาดอกไม้สวยๆมาเยี่ยมด้วยค่ะ ว่างๆแวะไปทักทายกันบ้างน่ะคะ   โดย: สาวอิตาลี 31 กรกฎาคม 2550 16:43:51 น.

ทำไมอ่านแล้วเราเศร้าจังเลยค่ะ คิดถึงนะคะ   โดย: เพียงแค่เหงา 31 กรกฎาคม 2550 16:44:08 น.

พี่ชายเรา เศร้าอีกแล้วเหรอนี่ ไม่เอาน่า ยิ้มมมมม   โดย: random-4 31 กรกฎาคม 2550 16:54:56 น.

แรกๆนี่ เหมือนกลอนเปล่านะคะ ท้ายๆนี่ ต้องถามว่า พี่ชาย..เป็นอะไรรึเปล่า แต่ พอนึกสภาพนั้นออกเหมือนกันค่ะ   โดย: ออมพลอย IP: 58.9.161.232 31 กรกฎาคม 2550 17:03:03 น.

ให้มันได้อย่างนี้สิ....อ่านแล้วเจ็บใจแทนจังเลย...ละยังมีความรู้สึกดีๆ กับเค้าอยู่ใช่มั้ยเนี่ย...เจอขนาดนี้แล้วยังทนได้อีก... แต่ถ้ามองอีกแง่...คนที่สามารถโทร.ไปปรับทุกข์ได้ ร้องไห้ให้ฟังได้ แปลว่า เค้ามีความหมายมากๆ...เอาเหอะ..ให้เวลาพิสูจน์ไปละกัน..นะ เจออย่างนี้...เอากำลังใจไปครึ่งนึงเลยละกัน...   โดย: uter 31 กรกฎาคม 2550 17:32:08 น.

เศร้าแทน...   โดย: โทรโพสเฟียร์ 31 กรกฎาคม 2550 17:37:06 น.

ต่างวาระ และโอกาส ก็เงี๊ย   โดย: antz_anita 31 กรกฎาคม 2550 17:48:36 น.

ยังไงมีความสุขมากๆๆนะคะ..   โดย: vintage 31 กรกฎาคม 2550 17:55:06 น.

ไม่ต้องคิดมากคะ เราจะเป็นกำลังใจให้   โดย: โป๊ะโก๊ะจัง (poko popup ) 2 สิงหาคม 2550 15:13:18 น.