เป็นหนึ่งในหนังที่เล็งว่าจะดูตั้งแต่เริ่มเข้าโรง แล้วก็เพิ่งได้ดูเมื่อวานนี้ ฮ่า แต่ก็ถือว่าได้ดูตอนจังหวะเหมาะเจาะ อารมณ์กำลังได้ ทำให้ดูแล้วได้อรรถรสเต็มที่ หนังบางเรื่องอยากดูมาก แต่ดูตอนอารมณ์ไม่ดีไม่เหมาะก็ทำให้พาลเสียไปเลย เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย? 

ตอนแรกก็ลังเล เพราะเป็นMia สำหรับเราคือเธอดูเด่น ดูเป็นไมอามากๆจนกลัวว่าความไมอาจะเด่นกว่าความเจน แอร์ เรื่องเจน แอร์ได้ยินชื่อมานานแล้ว เคยอ่านนิยายไปนิดหน่อย ไม่ใช่แฟนนิยาย แค่คาดหวังว่ามันจะสนุกตามประสาคนอยากดูหนัง

โดยรวมแล้วชอบ ประทับใจกับไมเคิล ฟาสเบนเดอร์ *อะแฮ่ม* ทุกอย่าง แต่ไม่รู้ว่าเพราะรู้เรื่องมาก่อนแล้วรึเปล่า ช่วงดราม่ามันเลยไม่ค่อยพีค ยังไม่ทำให้ร้องไห้ตามได้ มีความละมุนละไม โทนเรื่องจะเป็นสีเทาๆครึ้มๆ ไม่ได้ดึงไปทางสุขล้นจนหวานจ๋อย แต่ก็ไม่ได้เททางทุกข์ทนขมขื่น

แต่เรื่องภาพนี่สวยมาก ชอบมาก ดูดีทุกฉาก คอสตูมก็สวย ทิวทัศน์ก็สวย ชอบฉากฟ้าร้องบนเนินเขาที่สุด เป็นหนังที่สามารถหยิบมาดูซ้ำได้อีกเพลินๆโดยไม่ทำให้ปวดใจ เหมือนดูภาพสีอึมครึมดูเหงาๆแต่มองแล้วสบายตาและสวยงาม

นี่คือรีวิว? 555555

เรียกว่าเขียนเก็บไว้กลับมาอ่านเองเล่นๆดีกว่า