Inside Out (2015) มหัศจรรย์อารมณ์อลเวง
''ดูเธอสิ สนุกสนานหัวเราะ ฉันชอบเวลานี้จัง...''
นึกย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่มีโอกาสดู Inside Out ภาคแรก จำได้ว่าตอนนั้นแอบซึมๆ กับช่วงท้ายๆ เรื่อง แม้จะจำเนื้อเรื่องโดยรวมไม่ได้เเล้ว
คราวนี้เลยต้องกลับไปเปิดดู Inside Out ภาคแรกดูอีกครั้ง เพื่อที่จะดูภาคสองต่อในอีกไม่กี่วันข้างหน้า และถือเป็นการย้อนความทรงจำไปในตัว
ซึ่งก็ถือเป็นการตัดสินใจที่ถูกเลยนะ เพราะแม้ว่า Inside Out จะเป็นแอนิเมชั่น ที่ภายนอกจะเหมือนเจาะตลาดกลุ่มเด็ก แต่ผมเชื่อผู้ใหญ่หลายๆ คนน่าจะอินกับเรื่องนี้มากกว่าเด็กๆ
เพราะแอนิเมชั่นเรื่องนี้เล่าถึงตัวมนุษย์คนหนึ่ง ที่ภายในจะมีอารมณ์ต่างๆ ควบคุมจิตใจ ไม่ว่าจะเป็น ลั้ลลา (Joy), เศร้าซึม (Sadness), ฉุนเฉียว (Anger), หยะแหยง (Disgust)และ กลั๊วกลัว (Fear)
ซึ่งดูเเล้วก็เหมือนสร้างมาจากจิตใจมนุษย์เราจริงๆ ที่ตลอดทุกวินาทีที่รู้สึกตัว จะมีชุดความคิดวิ่งอยู่ในหัวตลอดเวลา บางทีชุดความคิดเหล่านั้นก็ตีกันกัน โดยเฉพาะช่วงว่าที่ต้องตัดสินใจเรื่องสำคัญ ก็อย่าที่พุทธศาสนาพร่ำสอนเสมอว่า มีเวลาก็ให้ไปนั่งสมาธิ ความคิดจัได้ไม่ฟุ้นซ่านวุ่นวาย มันก็จริงอ่ะนะ
กลับมาที่ตัวแอนิเมชั่น 'ไรลี่ย์' เด็กหญิงที่เป็นตัวละครหลักของเรื่อง กำลังเกิดภาวะซึมเศร้า ลั้ลลาต้องร่วมมือกับอารมณ์อื่นๆ เพื่อไรลี่ย์กลับมามีความสุขเหมือนเดิม เรื่องนี้จึงมีการพาคนดูไปสำรวจเรื่องราวในอดีตของไรลี่ย์
บางช่วงเวลาก็มีความสุข แต่เมื่อช่วงเวลาความสุขนั้นผ่านไป ความเศร้าก็เริ่มเข้ามา ความผิดหวังบางครั้งก็ตามเข้ามา
ถ้าคนเรามีอารมณ์ร่าเริงอย่างเดียวมันก็น่าจะดี แต่ความจริงมันไม่ได้เป็นแบบนั้น เราต้องเรียนรู้ที่ต้องอยู่กับทุกอารมณ์ นั่นมันจะทำให้เราเติบโต
ในเรื่อง 'ไรลี่ย์' เคยมีเพื่อนในจินตนาการเมื่อตอนเป็นเด็ก นั่นทำให้เธอมีความสุข แต่เมื่อเติบโตขึ้น เพื่อนคนนั้นจะค่อยๆ หายไป เธอจะไม่ค่อยมีเวลาให้เขา จนค่อยๆ ถูกลืมเลือน
ผมว่ามันเป็นเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นกับใครหลายๆ คน
ตอนดูจบ รอบนี้พบว่า หนังไม่ได้ทำให้ซึมเหมือนที่เคยดูรอบที่แล้ว แต่พบว่าเรื่องนี้ มันทำให้เราได้กลับมาทบทวน กลับอยู่กับอารมณ์ตัวเอง นึกถึงสิ่งที่ผ่านๆ มา (Nostalgia) เรียนรู้ เติบโต และก้าวผ่านไป ''บางทีเรื่องนี้มันก็อาจเหมาะกับผู้ใหญ่มากกว่าเด็กนะ''
คะแนนความชอบส่วนตัว 8/10
วันที่: 15 กันยายน 2567 เวลา:16:39:07 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [