''ต่างคนเติมใจให้กัน
เติมใจซึ่งกันจนเต็ม''
เป็นหนังเก่าร่วมๆ 30 ปีเห็นจะได้ ต้องบอกว่าตอนหนังเรื่องนี้เข้าฉายตัวผมเองยังอยู่แห่งหนไหนก็ไม่รู้เลย รู้แต่ว่าตอนรู้จักหนังเรื่องนี้ครั้งแรกก็เกิดความอยากดูขึ้นมาเลย
หนังเรื่องนี้เล่าถึง 'พิม' เด็กสาวที่ตั้งใจมาเรียนต่อที่อเมริกา เพื่อมาเจอ 'นัท' แฟนหนุ่มของเธอ แต่พอมาถึงที่นี่ ห้องพักที่เคยเป็นของนัท ก็มี 'จอห์น' ชายหนุ่มปากเสียชาวไทย เป็นเจ้าของอยู่แล้ว
เพราะว่านัทเพิ่งขายห้องพักห้องนี้ให้เขา ทำให้เธอไม่มีทางเลือกต้องพักอยู่กับจอห์นไปก่อน ซึ่งตอนแรกทั้งคู่ไม่ค่อยชอบหน้ากันเท่าไหร่ แต่พอเวลาผ่านไป ทั้งสองก็ค่อยๆสนิทสนมกันขึ้น จนสุดท้ายเกิดเป็นความผูกพัน และคอยเยียวยาซึ่งกันและกัน
ถือเป็นหนังไทยที่มีคุณภาพอีกเรื่อง โดยตัวหนังได้ยกกองถ่ายไปถ่ายทำกันถึงซานฟรานซิสโกกันเลยทีเดียว และหนังก็สามารถถ่ายทอดบรรยากาศของเมืองที่นั่นได้ดี สามารถถ่ายเมือง ถ่ายธรรมชาติ และความเหงาของคนไทยในต่างแดนได้ดีเลยนะ
และสิ่งที่ผมชอบในหนังยุคนั้นก็คือ
''การที่ไม่มีเทคโนโลยีทันสมัยแบบทุกวันนี้นั่นล่ะครับ''
คือการจะติดต่อหาพ่อแม่ หรือจะติดต่อหาใครสักคนในที่ไกลๆ ต้องเขียนจดหมายเป็นเดือนกว่าจะถึงมือคนรับ ต้องโทรศัพท์เข้าเครื่องที่บ้าน ไม่ได้รวดเร็วและสะดวกเหมือนทุกวันนี้
เมื่อตัวละครในเรื่องต้องห่างไกลกัน ความคิดถึงในเรื่องมันยิ่งทำให้เรารู้สึกถึงมันได้จริงๆ การที่ไม่ได้เจอหน้าคนที่เรารักเลยเป็นเดือนหรือเป็นปี ถ้าจะติดต่อก็ได้แค่ตัวหนังสือ หรือแค่เสียงเท่านั้น การรอคอย หรือการที่ได้มาเจอหน้ากันมันจึงมีความหมายมากๆเลยนะ
แม้ตัวผมจะเกิดไม่ทันยุคของในหนัง แต่ก็พอทันเรื่องอะไรแบบนี้กับเขาเหมือนกันนะ
นักแสดงในเรื่องก็เล่นดี แม้จะเป็นหนังที่ใช้เสียงพากย์ใส่เข้าไปอีกที แต่ก็ยังสร้างอารมณ์ร่วมได้ดีอยู่เหมือนกัน
ถือเป็นหนังไทยที่เรียกว่าคลาสสิคเหนือกาลเวลาได้เลย อยากให้คนที่ยังไม่มีโอกาสได้ดูลองหามาดูกันนะ เพราะตัวหนังแม้จะเก่าแล้วแต่ประเด็นอะไรต่างๆ ยังร่วมสมัยอยู่เลย
เห็นว่าหนังได้แรงบันดาลใจมาจากหนังฮ่องกงเรื่อง 'ดอกไม้กับนายกระจอก'' ที่มี 'โจวเหวินฟะ' แสดงนำ ต้องบอกเลยว่าตัวหนังบรรยากาศคล้ายๆกันเลยนะ ถ้าชอบเรื่องนั้นก็ดูเรื่องนี้ได้เหมือนกัน ถ้ายังไม่เคยดูทั้งสองเรื่อง ก็แนะนำทั้งสองเรื่องเลยครับ
และหนังยังมีฉากคารวะหนังอีกหลายๆเรื่อง ที่จำติดตาก็คือฉาก The Shining ฉากนึงล่ะครับ 555
อีกอย่างที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือเพลงประกอบ ''เติมใจให้กัน'' บอกได้สั้นๆว่า ไพเราะแล้วเข้ากับเรื่องมากกกก
คะแนนความชอบส่วนตัว 7.5/10
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
จันจิรา ขจรศักดิ์ ใฃ่มั๊ยนะ