กว่าจะเป็นเชฟมืออาชีพ อาหารไม่ง่ายเหมือนปอกกล้วย

จากแม่บ้านลูกสามธรรมดาๆ คนหนึ่งใฝ่ฝันอยากเป็นเชฟโรงแรมใหญ่ ทั้งๆที่ผ่านมาทำอาหารให้ลูกกินยังต้องเคี่ยวต้องเข็นกว่าจะกลืนลงคอได้แต่ละคำ เคยคิดว่าอาหารไทยนะมันของกล้วยๆ ดูตำราแล้วทำตามแต่ทำไมมันไม่อร่อย
ดูรายการอาหารในทีวีแล้วไม่เห็นจะยากเลย แต่ทำไมทำไม่ได้ รู้ลึกรู้ดีรู้จริง(แต่ยังไม่หมด)เดี๋ยวค่อยมาคุยถึงประสบการณ์กว่าจะมาเป็นเชฟให้ฟัง ตอนนี้ต้องไปทำงานก่อนนะ
ก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเหมือนกันว่าจะต้องมาจับตะหลิวจับกะทะ อยู่หน้าเตา ทุกวันนี้นะไม่ต้องไปเข้ายิมให้เสียเงิน กล้ามเรานะขึ้นเป็นมัดๆ ซึ่งเราคิดว่าคนที่ต้องไปเสียเงินในการลดน้ำหนักเป็นหมื่นๆ มาทำงานร้านอาหารกันดีกว่า ได้เงินแถมได้ประสบการณ์ด้วย และดีไม่ดีก็อาจตกกระไดพลอยโจนมาเป็นเชฟซะงั้น
ก็อย่างที่บอกไม่เคยคาดคิดว่าจะได้มาเป็นเชฟ เริ่มจากเลิกกับพ่อของลูกซึ่งก็ทนกับความเจ้าชู้ไม่ไหว 5 ปีก็แล้ว 10 ปีก็แล้ว มันน่าจะพอได้แล้วนะ จน 15 ปีผ่านไป ก็ทางใครทางมันแล้วกัน อ้าว! ต่อไปนี้ก็ต้องหาเลี้ยงตัวเองแล้วสิ
แถมต้องสร้างอนาคตเผื่อลูกด้วย แล้วที่ผ่านมาทำเป็นอยู่ 2 อย่าง คือทำอาหาร(พอกินได้)และเลี้ยงลูก
มีทุนติดตัวอยู่นิดหน่อยก็เลยเปิดร้านอาหารเล็กๆ(กล้าหาญมาก) ผลก็คือเจ็บตัวอย่างแรง เพราะไม่รู้เรื่องรู้ระบบดีพอ ที่สำคัญปวดหัวกับบรรดากุ๊กอย่างมาก เหมือนยืมจมูกคนอื่นหายใจ เลยตั้งใจว่าถ้าจะทำธุรกิจใดๆถ้าไม่รู้ลึกซึ่งกับมันจริงๆ จะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องเด็ดขาด อ้าวลูกน้องบังเกิดเกล้าเรียกให้เข้าไปในครัวแล้ว เดี๋ยวค่อยมาคุยใหม่

ไม่ทราบว่าใครจะเป็นเหมือนกันรึเปล่า ที่ชอบไปเรียนนั้นเรียนนี่ แต่ก็คืนอาจารย์ไปหมด จำแทบไม่ไหวว่าเรียนอะไรไปบ้าง ทั้งทำอาหาร ขนมปัง คุ๊กกี้ เค้ก แกะสลัก
แล้วก็ยังทำไม่เป็นทุกวันนี้มีตำราอาหารและขนมเต็มไปหมด แต่ฝุ่นจับไปหมดไม่ได้ใช้

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2549		3 comments
Last Update : 1 ธันวาคม 2549 17:20:36 น.
Counter : 2673 Pageviews.
Share Tweet