สู้ๆ ค่ะ

โหหห ทำงานร้านอาหารเป็นป้าบ๋วยก็กลิ้งกลับบ้านทุกวันแหละค่ะ แหะๆ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกค่ะ

ปลานึ่งมะนาวหน้าตาน่าทานจะตายไป ใครบอกขี้เหร่คะเนี่ย..
เอ๋ก็ทำงานร้านอาหารเหมือนกัน แต่เป็นอาหารญี่ปุ่น เข้มงวดน่ะค่ะ
แอบจิ๊กกินไม่ได้เลย ถ้าอยู่ในเหตุการณ์เหมือนเจ้าของบล็อกล่ะก้อ
คงทำงานปากมันเหมือนกัน ปูนิ่มนี่ของโปรดเลย ฮิฮิ

ขอแอดบล็อกไปด้วยเลยนะคะ

ปล. เชอร์รี่ทั้งหมดนี่เท่าไหร่คะ ? ชอบเชอร์รี่ฝั่งตะวันตกมาก ๆ
หวานอร่อย เนื้อแน่นดี แต่ที่นี่แพงค่ะ เพราะอิมพอร์ตเข้ามา

ปลาต้มขิงน่ากินโฮก
ผักประเทศนอกนี่สวยงามเกิ๊น
รสชาติจะเหมือนบ้านเฮาก่อน้อ
ตะเองอายุเท่าไหร่อ่ะ ถามได้ป่าว

ภูเก็ตก็ยังมะเคยไปนะ แต่อยากไปมากมาย
ถ้ามีโอกาสน่าจะได้ไปซักครั้ง มีเพื่อนทำงานอยู่โน่น
ว่าจะไปก็ไม่ได้ไป จนตอนนี้มันกลับมาและ หมดกัน..

อืมมม ครับผมคิดว่าเข้ามาห้องก้นครัวเสียอีก เหอๆๆ

อาหารน่าทานมากๆ ถ้าอยู่ในครัว ทุกวันบ่อยๆผมคงลดยากมากแน่นอน

เป้นกำลังใจให้ครับ

ปลานึ่งมะนาวน่าหรอยจัง..(ไว้ทำมั่งดีกว่า)
เป็นเราเจอปูนิ่มทอดกระเทียมเข้าไปสูตรไหนที่ว่าไร้เทียมทานก้อขวางเราไม่อยู่หร็อก..

ปลานึ่งมะนาว น่าทานมากเลยอ่า

อ่านแล้วฮาอ่ะค่ะ

ก็ ๆ เราหลุดเพราะหน้าที่ของเราเนอะ แบบนี้ต้องให้อภัยตัวเอง

เริ่มใหม่ สู้ใหม่ เป็นกำลังใจให้นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ลดอ้วนกันสุดตัวเลยค่า

ปลานึ่งน่ากินจังเลยค่า

ขอให้สำเร็จกับซุปล้างพิษนะคะ สู้ตาย ไว้ลาย สู้ๆ หิวท้องกิ่วไม่กลัว กลัวไม่ผอม

เอ๊ะ นั่นอะไร เชอรรี่ช่ายป่าว

อยากกิน ของโปรดเลยอิอิ แล้วแอป มัย สีแปลก อ่ะ เขียว ก่อม่ายเขียว แดงก่อม่ายแดง

แต่น่ากินเนอะ ปลา อ่ะ หุ ๆๆ

ดีใจด้วยน่ะ ตั้ง 1 กก แน่ะ